ਆਪੇ ਹੀ ਸੂਤਧਾਰੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਸੂਤੁ ਖਿੰਚੇ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਹੋਇ ॥੧॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ સૂત્રધાર છે, જયારે તે સૂત્ર ખેંચી લે છે તો દુનિયા નાશ થઈ જાય છે ॥૧॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
હે મન! શ્રીહરિ વગર મારો બીજો કોઈ આધાર નથી.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਦਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੁਖਿ ਚੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
સદ્દગુરૂની અંદર જ નામનો ખજાનો છે અને તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતાની દયા કરીને અમારા મુખમાં નામ અમૃત નાખતો રહે છે ॥વિરામ॥
ਆਪੇ ਜਲ ਥਲਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ સમુદ્ર, ધરતીમાં બધે જ હાજર છે અને જે કાંઈ પણ પોતે કરે છે, જગતમાં તે જ થાય છે.
ਸਭਨਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹਦਾ ਪਿਆਰਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
તે પ્રિયતમ પ્રભુ બધા પ્રાણીઓને આહાર આપે છે તેના સિવાય તો બીજું કોઈ નથી.
ਆਪੇ ਖੇਲ ਖੇਲਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੨॥
તે પરમેશ્વર પોતે દુનિયાની રમત રમતો અને રમાડતો છે, જે કાંઈ તે પોતે કરે છે દુનિયામાં તે જ થાય છે ॥૨॥
ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਨਿਰਮਲਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਨਿਰਮਲ ਸੋਇ ॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ નિર્મળ છે અને તેની કીર્તિ પણ નિર્મળ છે.
ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
તે પોતે જ પોતાનું મૂલ્યાંકન જાણે છે અને તે જે પોતે કરે છે, તે જ થાય છે.
ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਲਖਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
તે પ્રિયતમ પોતે જ અદ્રશ્ય છે અને જોઈ શકાતો નથી અને તે પોતે જ જીવને પોતાના દર્શન કરાવે છે ॥૩॥
ਆਪੇ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ ઊંડા અને અગમ્ય છે, તેના જેવું મહાન સૃષ્ટિમાં કોઈ નથી.
ਸਭਿ ਘਟ ਆਪੇ ਭੋਗਵੈ ਪਿਆਰਾ ਵਿਚਿ ਨਾਰੀ ਪੁਰਖ ਸਭੁ ਸੋਇ ॥
તે પ્રિયતમ બધા હૃદયમાં વ્યાપ્ત થઈને ભોગ ભોગવે છે અને બધી સ્ત્રીઓ તેમજ પુરુષોમાં હાજર છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੪॥੨॥
હે નાનક! પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ ગુપ્ત રૂપમાં સર્વવ્યાપી છે અને ગુરુના માધ્યમથી જ તે પ્રગટ થાય છે ॥૪॥૨॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
સોરઠી મહેલ ૪॥
ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ॥
પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ સર્વશક્તિમાન છે, તે પોતે જ સંસાર બનાવીને પોતે જ તેનો નાશ કરી દે છે
ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵੇਖੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੈ ॥
તે પોતે જ પોતાની સૃષ્ટિ રચનાને જોઈને ખુશ થાય છે અને પોતે જ લીલાઓ કરીને તેને પોતે જ જુએ છે.
ਆਪੇ ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥੧॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ જંગલો તેમજ ઘાસમાં બધે જ હાજર છે અને તે ગુરુના માધ્યમથી જ જાણીતું થાય છે ॥૧॥
ਜਪਿ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
હે મન! હરિ-નામનું જાપ કર, નામ-રસથી તું તૃપ્ત થઈ જઈશ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚਖਿ ਜਾਪੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
હરિનામ અમૃત મહા રસ મીઠો છે અને ગુરુના શબ્દ દ્વારા ચાખીને જ આનો સ્વાદ જણાય છે ॥વિરામ॥
ਆਪੇ ਤੀਰਥੁ ਤੁਲਹੜਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਤਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੈ ॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ પવિત્ર નદી તેમજ નાવડી છે અને પોતે જ પાર કરાવે છે.
ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਮਛੁਲੀ ਹਰਿ ਆਪੈ ॥
તે પોતે જ જાળ મૂકે છે અને તે હરિ પોતે જ સાંસારિક જાળમાં ફસનારી દુનિયા રૂપી માછલી છે.
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਈ ਪਿਆਰਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਜਾਪੈ ॥੨॥
તે પ્રિયતમ પ્રભુ અવિસ્મરણીય છે અને તે ભૂલતો નથી. તેના જેવું મહાન બીજું કોઈ મને નજરે આવતું નથી ॥૨॥
ਆਪੇ ਸਿੰਙੀ ਨਾਦੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਧੁਨਿ ਆਪਿ ਵਜਾਏ ਆਪੈ ॥
તે પ્રિયતમ પ્રભુ પોતે જ સિંડીનાદ યોગિની વીણા તેમજ નાદ છે અને પોતાની રીતે જ ધ્વનિ વગાડે છે.
ਆਪੇ ਜੋਗੀ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਤਪੁ ਤਾਪੈ ॥
તે પોતે જ યોગી પુરુષ છે અને પોતે જ તપ કરે છે.
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਹੈ ਚੇਲਾ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੈ ॥੩॥
તે પ્રભુ પોતે જ સદ્દગુરુ અને પોતે જ શિષ્ય છે અને પોતે જ ઉપદેશ કરે છે ॥૩॥
ਆਪੇ ਨਾਉ ਜਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਪੁ ਜਾਪੈ ॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ પ્રાણીઓના નામનું જાપ કરાવે છે અને પોતે જ જાપ જપે છે.
ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਰਸੁ ਆਪੈ ॥
તે પ્રેમાળ પોતે જ અમૃત છે અને પોતે જ અમૃત-રસ પીવે છે.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਲਾਹਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥੪॥੩॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ પોતાની પ્રશંસા કરે છે. સેવક નાનક તો હરિ રસથી તૃપ્ત થઈ ગયો છે ॥૪॥૩॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
સોરઠી મહેલ ૪॥
ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਆਪਿ ਤਰਾਜੀ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਤੋਲਿ ਤੋਲਾਇਆ ॥
પ્રભુ પોતે જ ત્રાજવાનો કાંટો છે, પોતે જ ત્રાજવું છે અને તેને પોતે જ વજનથી જગતને તોડ્યું છે.
ਆਪੇ ਸਾਹੁ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰਾ ਆਪੇ ਵਣਜੁ ਕਰਾਇਆ ॥
તે પોતે જ શાહુકાર છે, પોતે જ વ્યાપારી છે અને પોતે જ વાણિજ્ય કરાવે છે.
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਅਨੁ ਪਿਆਰੈ ਪਿਛੈ ਟੰਕੁ ਚੜਾਇਆ ॥੧॥
ભગવાને પોતે જ વિશ્વની રચના કરી અને માત્ર તેમની એક આજ્ઞાથી તેને સંપૂર્ણ સંતુલનમાં રાખ્યું. ॥૧॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
હે મન! હરિ-પરમેશ્વરનું સ્મરણ કરવાથી સુખ પ્રાપ્ત થયું છે.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
પ્રેમાળ હરિ-નામ સુખ-સમૃદ્ધિનો ભંડાર છે અને સંપૂર્ણ ગુરુએ મને આ મીઠું લગાવી દીધું છે ॥વિરામ॥
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਆਪਿ ਜਲੁ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥
તે પોતે જ ધરતી તેમજ જળ છે અને તે પોતે જ બધું જ કરતો અને જીવોથી કરાવે છે.
ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਲੁ ਮਾਟੀ ਬੰਧਿ ਰਖਾਇਆ ॥
તે પ્રેમાળ પ્રભુ પોતે જ હુકમ લાગુ કરે છે અને જળ તેમજ જમીનને બાંધીને રાખે છે.
ਆਪੇ ਹੀ ਭਉ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਬੰਨਿ ਬਕਰੀ ਸੀਹੁ ਹਢਾਇਆ ॥੨॥
તે પ્રેમાળ પોતે જ જીવોમાં ભય ઉત્પન્ન કરે છે અને બકરી તેમજ સિંહને સાથે બાંધીને રાખેલ છે ॥૨॥