ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿਦਾ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਜਣੁ ਸੈਣੀ ਜੀਉ ॥
હે ગોવિંદ! મારો હરિ પ્રભુ મારો વાસ્તવિક સજ્જ્ન-મિત્ર જેને પણ શોધ્યો છે સંત જનોને મળીને જ શોધ્યો છે.
ਹਰਿ ਆਇ ਮਿਲਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਮੈ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਣੀ ਰੈਣੀ ਜੀਉ ॥੨॥
હે ગોવિંદ! સંત જનોની કૃપાથી જ મને પણ તે હરિ આવી મળ્યો છે જે આખા જગતના જીવનનો આશરો છે. હવે મારી જિંદગીરૂપી રાત આનંદમાં વ્યતીત થઈ રહી છે ॥૨॥
ਮੈ ਮੇਲਹੁ ਸੰਤ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਜਣੁ ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭੁਖ ਲਗਾਈਆ ਜੀਉ ॥
હે સંત જન! મને મારો સજ્જન હરિ-પ્રભુ મળાવી દો. મારા મનમાં મારા હ્રદયમાં તેને મળવાની તમન્ના ઉત્પન્ન થઈ રહી છે.
ਹਉ ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮੈ ਅੰਤਰਿ ਬਿਰਹੁ ਹਰਿ ਲਾਈਆ ਜੀਉ ॥
હું મારા પ્રીતમને જોયા વગર ધીરજતા નથી મેળવી શકતો, મારી અંદર તેની બીછડનનો દર્દ ઉઠી રહ્યો છે.
ਹਰਿ ਰਾਇਆ ਮੇਰਾ ਸਜਣੁ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਜੀਵਾਈਆ ਜੀਉ ॥
પરમાત્મા જ મારો રાજા છે મારો પ્રેમાળ સજ્જન છે. જ્યારે તેને ગુરુ મને મળાવી દે છે તો મારુ મન જીવી ઉઠે છે.
ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਆਸਾ ਪੂਰੀਆ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਮਨਿ ਵਾਧਾਈਆ ਜੀਉ ॥੩॥
હે ગોવિંદ! જ્યારે તું હરિ મને મળી જાય છે. મારા મનમાં મારા હૃદયમાં સદાકાળથી ટકેલી આશા પુરી થઈ જાય છે, અને મારા મનમાં ઉત્સાહ ઉત્પન્ન થઈ જાય છે ॥૩॥
ਵਾਰੀ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਵਾਰੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰਿਆ ਹਉ ਤੁਧੁ ਵਿਟੜਿਅਹੁ ਸਦ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ॥
હે ગોવિંદ! હે પ્રેમાળ! હું કુરબાન જાઉં છું, હું તારાથી હંમેશા કુરબાન જાઉં છું.
ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਿਰੰਮ ਕਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿਦਾ ਹਰਿ ਪੂੰਜੀ ਰਾਖੁ ਹਮਾਰੀ ਜੀਉ ॥
હે ગોવિંદ! મારા મનમાં મારા હ્રદયમાં તારો પ્રેમાળનો પ્રેમ જાગી ઉઠ્યો છે, હું તારી શરણે આવ્યો છું. મારી આ પ્રેમની રાશિની તું રક્ષા કર.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਿਸਟੁ ਮੇਲਿ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਕਰਿ ਰੈਬਾਰੀ ਜੀਉ ॥
હે ગોવિંદ! મને વચેટિયા ગુરુ મળ્યા, જે મારા જીવનનું નેતૃત્વ કરીને મને તારાથી હરિથી મિલાવી દે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਜੀਉ ॥੪॥੩॥੨੯॥੬੭॥
હે ગોવિંદ! હું દાસ નાનક તારી શરણે આવ્યો છું. તારી દયાનો અભ્યાસ જ મને તારું હરિ-નામ પ્રાપ્ત થયું છે ॥૪॥૩॥૨૯॥૬૭॥
ਗਉੜੀ ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ગૌરી રાગ માઝ મહેલ ૪॥
ਚੋਜੀ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਚੋਜੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਚੋਜੀ ਜੀਉ ॥
હે પ્રેમાળ! હે ગોવિંદ! તું પોતાની મરજીનું કામ કરનાર મારો હરિ-પ્રભુ છે,
ਹਰਿ ਆਪੇ ਕਾਨ੍ਹ੍ਹੁ ਉਪਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿਦਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਗੋਪੀ ਖੋਜੀ ਜੀਉ ॥
હરિ પોતે જ કૃષ્ણને ઉત્પન્ન કરનાર છે. હરિ પોતે જ કૃષ્ણને શોધનાર ગોપીઓ છે.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਸਭ ਘਟ ਭੋਗਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਆਪੇ ਰਸੀਆ ਭੋਗੀ ਜੀਉ ॥
બધા શરીરોમાં વ્યાપક થઈને હરિ પોતે જ બધા પદાર્થોને ભોગે છે. હરિ પોતે જ બધા માયાવી પદાર્થોનો રસ લેનાર છે, પોતે જ ભોગનાર છે.
ਹਰਿ ਸੁਜਾਣੁ ਨ ਭੁਲਈ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੋਗੀ ਜੀਉ ॥੧॥
પરંતુ હરિ ખુબ જ સમજદાર છે, બધા પદાર્થોને ભોગનાર હોવા છતાં તે ભૂલતો નથી, તે હરિ પોતે જ ભોગથી નિર્લિપ સદગુરુ છે ॥૧॥
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿਦਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਖੇਲੈ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਜੀਉ ॥
હરિ પ્રભુ પોતે જ જગત ઉત્પન્ન કરે છે. હરિ પોતે જ અનેક રંગોમાં જગતની રમત રમી રહ્યો છે.
ਇਕਨਾ ਭੋਗ ਭੋਗਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਇਕਿ ਨਗਨ ਫਿਰਹਿ ਨੰਗ ਨੰਗੀ ਜੀਉ ॥
હરિ પોતે જ અનેક જીવોથી માયાવી પદાર્થોનો ભોગ ભોગાવે છે. અનેક જીવ એવા છે જે નગ્ન ઘૂમે છે. જેના શરીર પર કપડું પણ નથી.
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿਦਾ ਹਰਿ ਦਾਨੁ ਦੇਵੈ ਸਭ ਮੰਗੀ ਜੀਉ ॥
હરિ પોતે જ આખા જગતને ઉત્પન્ન કરે છે. આખી દુનિયા તેનાથી માંગતી રહે છે. તે સૌને દાન આપે છે.
ਭਗਤਾ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ਹੈ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਹਰਿ ਕਥਾ ਮੰਗਹਿ ਹਰਿ ਚੰਗੀ ਜੀਉ ॥੨॥
તેની ભક્તિ કરનારા લોકોને તેના નામનો જ આશરો છે, તે હરિથી તેની શ્રેષ્ઠ મહિમા જ માંગે છે ॥૨॥
ਹਰਿ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਲੋਚ ਮਨਿ ਪੂਰੀ ਜੀਉ ॥
હરિ પોતે જ પોતાના ભકતોથી પોતાની ભક્તિ કરાવે છે, ભક્તોના મનમાં ઉત્પન્ન થયેલી ભક્તિની તમન્ના પોતે જ પુરી કરે છે.
ਆਪੇ ਜਲਿ ਥਲਿ ਵਰਤਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿਦਾ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਨਹੀ ਦੂਰੀ ਜੀਉ ॥
જળમાં, ધરતીમાં, બધી જગ્યાએ હરિ પોતે જ વસી રહ્યો છે, બધા જીવોમાં વ્યાપક છે કોઈ જીવથી તે હરિ દૂર નથી.
ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿਦਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੀ ਜੀਉ ॥
બધા જીવોની અંદર તેમજ બહાર આખા જગતમાં હરિ પોતે જ વસે છે, બધી જગ્યાએ હરિ પોતે જ ભરપૂર છે.
ਹਰਿ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਹਰਿ ਵੇਖੈ ਆਪਿ ਹਦੂਰੀ ਜੀਉ ॥੩॥
સર્વ-વ્યાપક રામ પોતે જ આ જગત- ફેલાવાને ફેલાવી રહ્યું છે, દરેકની આજુબાજુ રહીને હરિ પોતે જ સૌની સંભાળ કરે છે ॥૩॥
ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਵਾਜਾ ਪਉਣੁ ਹੈ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਵਜਾਏ ਤਿਉ ਵਾਜੈ ਜੀਉ ॥
બધા જીવોની અંદર પ્રાણ-રૂપ થઈને હરિ પોતે જ નગારું વગાડી રહ્યો છે, દરેક જીવ, જાણે, નગારું છે જેમ તે દરેક જીવ- નગારું વગાડે છે તેમજ દરેક જીવ નગારું વગાડે છે.
ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਗਾਜੈ ਜੀਉ ॥
દરેક જીવની અંદર હરિનું નામ ખજાનો હાજર છે, પરંતુ ગુરુના શબ્દ દ્વારા જ હરિ-પ્રભુ જીવની અંદર પ્રગટ થાય છે.
ਆਪੇ ਸਰਣਿ ਪਵਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਰਾਖੁ ਲਾਜੈ ਜੀਉ ॥
હરિ પોતે જ જીવને પ્રેરિત કરીને પોતાની શરણમાં લાવે છે, હરિ પોતે જ ભગતોની ઇજ્જતનો રક્ષક બને છે.