ਜੈ ਜਗਦੀਸ ਕੀ ਗਤਿ ਨਹੀ ਜਾਣੀ ॥੩॥
પરંતુ જગદીશની જય-જયકારની મહિમા જવાની નથી ॥૩॥
ਸਰਣਿ ਸਮਰਥ ਅਗੋਚਰ ਸੁਆਮੀ ॥
હે મન-વાણીથી ઉપર સ્વામી! તું સર્વકળા સમર્થ છે અને હું તારી જ શરણમાં આવ્યો છું.
ਉਧਰੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੪॥੨੭॥੩੩॥
હે અંતર્યામી પ્રભુ! નાનકની પ્રાર્થના છે કે મારો પણ સંસાર સમુદ્રથી ઉદ્ધાર કરી દે ॥૪॥૨૭॥૩૩॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સુહી મહેલ ૫॥
ਸਾਧਸੰਗਿ ਤਰੈ ਭੈ ਸਾਗਰੁ ॥
સાધુઓની સંગતિ કરવાથી જીવ ભયાનક સંસાર સમુદ્રથી તરી જાય છે.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਿਮਰਿ ਰਤਨਾਗਰੁ ॥੧॥
હરિ નામ-સ્મરણ કરતો રહે, જે રત્નાકર છે ॥૧॥
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਜੀਵਾ ਨਾਰਾਇਣ ॥
હે નારાયણ! તારું નામ સ્મરણ કરીને જ જીવી રહ્યો છું.
ਦੂਖ ਰੋਗ ਸੋਗ ਸਭਿ ਬਿਨਸੇ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਮਿਲਿ ਪਾਪ ਤਜਾਇਣ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
હે ભાઈ! મારું દુઃખ, રોગ, શોક બધું નાશ થઈ ગયું છે અને સંપૂર્ણ ગુરુથી મળીને પાપ ત્યાગી દીધા છે ॥૧॥વિરામ॥
ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ॥
પરમાત્માનું નામ જ જીવન પદ છે,
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਚੁ ਸੁਆਉ ॥੨॥
જેનાથી મન-શરીર નિર્મળ થઈ જાય છે અને સાચો મનોરથ સફળ થઈ જાય છે ॥૨॥
ਆਠ ਪਹਰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥
આઠેય પ્રહર પરબ્રહ્મનું ધ્યાન કરવું જોઈએ પરંતુ
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤੁ ਹੋਇ ਤਾ ਪਾਈਐ ॥੩॥
આ તો જ મળે છે, જો પહેલેથી જ નસીબમાં લખેલું હોય ॥૩॥
ਸਰਣਿ ਪਏ ਜਪਿ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥
જે દીનદયાળુ પરમાત્માનું નામ જપીને તેની શરણમાં પડી ગયો છે,
ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਸੰਤ ਰਵਾਲਾ ॥੪॥੨੮॥੩੪॥
નાનક તે સંતજનોની ચરણ-રજ જ માંગે છે ॥૪॥૨૮॥૩૪॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સુહી મહેલ ૫॥
ਘਰ ਕਾ ਕਾਜੁ ਨ ਜਾਣੀ ਰੂੜਾ ॥
જીવ હૃદય-ઘરના નામ-સ્મરણરૂપી સુંદર કામને જાણતો નથી.
ਝੂਠੈ ਧੰਧੈ ਰਚਿਓ ਮੂੜਾ ॥੧॥
તે મૂર્ખ તો દુનિયાના અસત્ય ધંધામાં જ મસ્ત રહે છે ॥૧॥
ਜਿਤੁ ਤੂੰ ਲਾਵਹਿ ਤਿਤੁ ਤਿਤੁ ਲਗਨਾ ॥
હે પરમાત્મા! તું જીવને જે કાર્યમાં લગાવી દે છે, તે તેમજ લાગી જાય છે.
ਜਾ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ਜਪਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
જયારે તું પોતાનું નામ દે છે તો જ તે નામ જપે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਾਤੇ ॥
પરમાત્માનો ભક્ત તેના પ્રેમમાં લીન રહે છે.
ਰਾਮ ਰਸਾਇਣਿ ਅਨਦਿਨੁ ਮਾਤੇ ॥੨॥
તે રાત-દિવસ રામ નામરૂપી રસાયણમાં મસ્ત રહે છે ॥૨॥
ਬਾਹ ਪਕਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਕਾਢੇ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਟੂਟੇ ਗਾਢੇ ॥੩॥
હે પ્રભુ! તું તેનો હાથ પકડીને તેને પોતે જ સંસાર સમુદ્રથી કાઢી દે છે અને જન્મ-જન્માંતરના અલગ થયેલને પોતાની સાથે મળાવી લે છે ॥૩॥
ਉਧਰੁ ਸੁਆਮੀ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੇ ॥
હે સ્વામી પ્રભુ! કૃપા કરીને મારો ઉદ્ધાર કરી દે.
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਹਰਿ ਸਰਣਿ ਦੁਆਰੇ ॥੪॥੨੯॥੩੫॥
કારણ કે દાસ નાનક તારી શરણમાં તારા દરવાજામાં આવી પડ્યો છે ॥૪॥૨૯॥૩૫॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સુહી મહેલ ૫॥
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਿਹਚਲੁ ਘਰੁ ਪਾਇਆ ॥
સંતોની કૃપાથી નિશ્ચલ ઘર મેળવી લીધું છે,
ਸਰਬ ਸੂਖ ਫਿਰਿ ਨਹੀ ਡੋੁਲਾਇਆ ॥੧॥
જેનાથી બધા સુખ મળી ગયા અને મન ફરીથી ડગમગતું નથી ॥૧॥
ਗੁਰੂ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਚਰਨ ਮਨਿ ਚੀਨੑੇ ॥
ગુરુનું ધ્યાન કરીને મનમાં હરિ-ચરણોને જાણી લીધા છે,
ਤਾ ਤੇ ਕਰਤੈ ਅਸਥਿਰੁ ਕੀਨੑੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
જેનાથી કર્તારે મને સ્થિર કરી દીધો છે ॥૧॥વિરામ॥
ਗੁਣ ਗਾਵਤ ਅਚੁਤ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥
હવે હું અચ્યુત અવિનાશી પરમાત્માના ગુણ ગાતો રહું છું,
ਤਾ ਤੇ ਕਾਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥੨॥
જેના ફળસ્વરૂપ મૃત્યુની ફાંસી કપાઈ ગઈ છે ॥૨॥
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੀਨੇ ਲੜਿ ਲਾਏ ॥
કૃપા કરીને પ્રભુએ મને પોતાની સાથે લગાવી લીધો છે.
ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੩॥੩੦॥੩੬॥
હે નાનક! પરમાત્માનું ગુણગાન કરવાથી હંમેશા આનંદ બની રહે છે ॥૩॥૩૦॥૩૬॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સુહી મહેલ ૫॥
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਸਾਧ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
સાધુની વાણી અમૃત વચન છે.
ਜੋ ਜੋ ਜਪੈ ਤਿਸ ਕੀ ਗਤਿ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਤ ਰਸਨ ਬਖਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
જે પણ આને જપે છે, તેની મુક્તિ થઈ જાય છે. તે પોતાની જીભથી રોજ હરિ નામનું વખાણ કરતો રહે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਕਲੀ ਕਾਲ ਕੇ ਮਿਟੇ ਕਲੇਸਾ ॥
મારા કળિયુગના કલેશ મટી ગયા છે કારણ કે
ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਮਨ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥੧॥
પરમાત્માનું એક નામ જ મારા મનમાં પ્રવેશ કરી ગયું છે ॥૧॥
ਸਾਧੂ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈ ॥
મેં સાધુની ચરણ-ધૂળ પોતાના મુખ તેમજ માથા પર લગાવેલી છે.
ਨਾਨਕ ਉਧਰੇ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥੩੧॥੩੭॥
હે નાનક! હરિ-ગુરૂની શરણમાં આવવાથી ઉધ્ધાર થઈ ગયો છે ॥૨॥૩૧॥૩૭॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ॥
સુહી મહેલ ૫॥
ਗੋਬਿੰਦਾ ਗੁਣ ਗਾਉ ਦਇਆਲਾ ॥
હે ગોવિંદ! તું ખુબ દયાળુ છે અને હું દરેક સમય તારું જ ગુણગાન કરતો રહું છું.
ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਪੂਰਨ ਕਿਰਪਾਲਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
હે સંપૂર્ણ કૃપાળુ! મને પોતાના દર્શન આપ ॥વિરામ॥
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੁਮ ਹੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
પોતાની કૃપા કર, કારણ કે એક તુ જ પ્રતિપાલક છે.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੁਮਰਾ ਮਾਲਾ ॥੧॥
આ પ્રાણ તેમજ શરીર બધું તારી જ દીધેલ પૂંજી છે ॥૧॥
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਚਲੈ ਜਪਿ ਨਾਲਾ ॥
અમૃત નામ જપ, અંતિમ સમયે એક આ જ જીવની સાથે જાય છે.
ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਸੰਤ ਰਵਾਲਾ ॥੨॥੩੨॥੩੮॥
નાનક તો સંતોની ચરણ-ધૂળ જ ઈચ્છે છે ॥૨॥૩૨॥૩૮॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સુહી મહેલ ૫॥
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
તેના સિવાય બીજું અન્ય કોઈ નથી.
ਆਪੇ ਥੰਮੈ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥੧॥
તે સાચો પરમાત્મા પોતે જ બધાને સહારો દે છે ॥૧॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥
પરમાત્માનું નામ જ મારા જીવનનો આધાર છે.
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਅਪਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તે અપરંપાર બધું જ કરવા-કરાવવામાં સમર્થ છે ॥૧॥વિરામ॥
ਸਭ ਰੋਗ ਮਿਟਾਵੇ ਨਵਾ ਨਿਰੋਆ ॥ ਨਾਨਕ ਰਖਾ ਆਪੇ ਹੋਆ ॥੨॥੩੩॥੩੯॥
હે નાનક! તેને બધા રોગ મટાડી તંદુરસ્ત કરી દીધો છે. પરમાત્મા પોતે જ મારો રખેવાળ બન્યો છે ॥૨॥૩૩॥૩૯॥