ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਛੋਡੀਐ ਭਾਈ ਹੋਈਐ ਸਭ ਕੀ ਧੂਰਿ ॥
હે ભાઈ! ‘મારુ-તારુ’ની ભાવના ત્યાગી દેવી જોઈએ અને બધાના ચરણોની ધૂળ બની જવું જોઈએ.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਭਾਈ ਪੇਖੈ ਸੁਣੈ ਹਜੂਰਿ ॥
પ્રભુ તો દરેક શરીરમાં હાજર છે અને તે પ્રત્યક્ષ બધાને જોવે તેમજ સાંભળે છે.
ਜਿਤੁ ਦਿਨਿ ਵਿਸਰੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਭਾਈ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਮਰੀਐ ਝੂਰਿ ॥
હે ભાઈ! જે દિવસ પણ મનુષ્યને પરબ્રહ્મ ભુલાઈ જાય છે, તે દિવસ તેને પસ્તાવાથી મરી જવું જોઈએ.
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਮਰਥੋ ਭਾਈ ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ॥੪॥
હે ભાઈ! સૃષ્ટિનું મૂળ પરમાત્મા બધા કાર્ય કરવા-કરાવવામાં સમર્થ છે, તે સર્વકળા સંપૂર્ણ છે ॥૪॥
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਭਾਈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਬਿਨਾਸੁ ॥
પરમાત્માનું નામ એવું પ્રેમરૂપી કીમતી ધન છે, જેના કારણે માયા-મોહનો નાશ થઈ જાય છે.
ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਭਾਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥
હે ભાઈ! જોકે તેને સારું લાગે તો તે મનુષ્યને પોતાની સાથે મળાવી લે છે અને તેના હૃદયમાં નામનો નિવાસ થઈ જાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੀਐ ਭਾਈ ਰਿਦੈ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥
હે ભાઈ! ગુરુની નજીકમાં હૃદય-કમળ આનંદિત થવાથી હૃદયમાં સત્યનો પ્રકાશ થઈ જાય છે.
ਪ੍ਰਗਟੁ ਭਇਆ ਪਰਤਾਪੁ ਪ੍ਰਭ ਭਾਈ ਮਉਲਿਆ ਧਰਤਿ ਅਕਾਸੁ ॥੫॥
પ્રભુના તેજ-પ્રતાપથી ધરતી તેમજ આકાશ પણ ખીલી ગયા છે ॥૫॥
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸੰਤੋਖਿਆ ਭਾਈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਗਾ ਭਾਉ ॥
હે ભાઈ! સંપૂર્ણ ગુરુદેવે અમને સંતોષ આપ્યો છે અને હવે અમારો દિવસ-રાત પરમાત્માથી સ્નેહ લાગી રહે છે.
ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੈ ਸਦਾ ਭਾਈ ਸਾਚਾ ਸਾਦੁ ਸੁਆਉ ॥
અમારી જીભ હંમેશા રામનું જ ભજન કરે છે અને અમને આ જ જીવનનો સાચો સ્વાદ તેમજ ઈચ્છા લાગે છે.
ਕਰਨੀ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਜੀਵਿਆ ਭਾਈ ਨਿਹਚਲੁ ਪਾਇਆ ਥਾਉ ॥
હે ભાઈ! અમે તો પોતાના કાનોથી હરિનું નામ સાંભળી-સાંભળીને જ જીવંત છીએ અને હવે અમને સ્થિર સ્થાન પ્રાપ્ત થઈ ગયું છે.
ਜਿਸੁ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਵਈ ਭਾਈ ਸੋ ਜੀਅੜਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥੬॥
જે મનમાં પરમાત્મા પ્રત્યે આસ્થા હોતી નથી, તેને સળગી જવું જ જોઈએ ॥૬॥
ਬਹੁ ਗੁਣ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬੈ ਭਾਈ ਹਉ ਤਿਸ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
હે ભાઈ! મારા માલિક-પ્રભુમાં અનંત ગુણ છે અને હું તેના પર જ બલિહાર જાવ છું.
ਓਹੁ ਨਿਰਗੁਣੀਆਰੇ ਪਾਲਦਾ ਭਾਈ ਦੇਇ ਨਿਥਾਵੇ ਥਾਉ ॥
તે તો ગુણવિહીનોનું પણ પોષણ કરે છે અને નિરાશ્રિતોને પણ આશ્રય દે છે.
ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹੇ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਭਾਈ ਗੂੜਾ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
તે આપણાંને શ્વાસ-શ્વાસથી ભોજન પહોંચાડે છે, જેનું નામ ખૂબ ગહન ગંભીર છે.
ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਸਾਚਾ ਭੇਟੀਐ ਭਾਈ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਕਰਮਾਉ ॥੭॥
જેનો સાચા ગુરૂથી મેળાપ થઈ જાય છે, તેનું નસીબ પૂર્ણ છે ॥૭॥
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵੀਐ ਭਾਈ ਸਰਬ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ॥
હે ભાઈ! અમે તો તેના વગર એક ક્ષણ પણ જીવંત રહી શકતા નથી, જે સર્વકળા સંપૂર્ણ છે.
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਭਾਈ ਪੇਖਉ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥
હું તો પોતાના કોઈ શ્વાસ તેમજ ભોજનથી તેને ભૂલતો નથી અને હંમેશા જ તે પ્રભુના પ્રત્યક્ષ દર્શન કરું છું.
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਇਆ ਭਾਈ ਸਰਬ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
હે ભાઈ! જે સર્વવ્યાપક છે, સત્સંગતિએ મને તેનાથી મળાવી દીધો છે.
ਜਿਨਾ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਲਗੀਆ ਭਾਈ ਸੇ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮਰਦੇ ਝੂਰਿ ॥੮॥
જે લોકો પરમાત્માથી પ્રેમ કરતા નથી, તે હંમેશા જ દુઃખી થઈને મરતા રહે છે ॥૮॥
ਅੰਚਲਿ ਲਾਇ ਤਰਾਇਆ ਭਾਈ ਭਉਜਲੁ ਦੁਖੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
પરમાત્માએ અમને પોતાના આંચળથી લગાવીને ભયાનક તેમજ દુઃખોના સંસાર-સમુદ્રથી પાર કરી દીધા છે.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ਭਾਈ ਕੀਤੋਨੁ ਅੰਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥
તેને પોતાની કૃપા-દ્રષ્ટિ કરીને અમને નિહાળ કરી દીધા છે અને અંત સુધી ખૂબ સાથ આપશે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਭਾਈ ਭੋਜਨੁ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ॥
હે ભાઈ! અમારું મન તેમજ શરીર શીતળ થઈ ગયું છે અને નામનું ભોજન જ અમારો જીવનાધાર છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਭਾਈ ਜਿ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰੁ ॥੯॥੧॥
નાનક તો તે પ્રભુની શરણમાં છે, જે કરોડો-પાપોને નાશ કરનાર છે ॥૯॥૧॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સોરઠી મહેલ ૫॥
ਮਾਤ ਗਰਭ ਦੁਖ ਸਾਗਰੋ ਪਿਆਰੇ ਤਹ ਅਪਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਇਆ ॥
હે પ્રેમાળ પ્રભુ! માતાનું ગર્ભ પણ દુઃખ-વેદનાનો ગાઢ સમુદ્ર છે પરંતુ ત્યાં પણ તે પોતાના નામનો જાપ કરાવ્યો છે.
ਬਾਹਰਿ ਕਾਢਿ ਬਿਖੁ ਪਸਰੀਆ ਪਿਆਰੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
જ્યારે માતાના ગર્ભમાંથી જીવ બહાર નીકળ્યો તો તેની અંદર મોહ-માયાનું ઝેર ફેલાઈ ગયું.
ਜਿਸ ਨੋ ਕੀਤੋ ਕਰਮੁ ਆਪਿ ਪਿਆਰੇ ਤਿਸੁ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥
હે પ્રેમાળ પ્રભુ! જેના પર તે પોતાની કૃપા કરી, તેને સંપૂર્ણ ગુરુથી મળાવી દીધો.
ਸੋ ਆਰਾਧੇ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥੧॥
ગુરુથી સાક્ષાત્કાર કરીને તે પોતાના શ્વાસ-શ્વાસ પ્રાર્થના કરે છે અને તેના સુર રામ-નામથી લગાવી દીધા ॥૧॥
ਮਨਿ ਤਨਿ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਹੈ ਪਿਆਰੇ ਮਨਿ ਤਨਿ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ॥
હે પ્રભુ! અમારા મન તેમજ શરીરમાં તારો જ સહારો છે.
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਨਹਾਰੁ ਪਿਆਰੇ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਏਕ ॥ ਰਹਾਉ ॥
તારા સિવાય અન્ય કોઈ સર્જનહાર નથી અને એક તુ જ અંતર્યામી છે ॥વિરામ॥
ਕੋਟਿ ਜਨਮ ਭ੍ਰਮਿ ਆਇਆ ਪਿਆਰੇ ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
હે પ્રેમાળ! જીવ કરોડો જ જન્મોમાં ભટકીને તેમજ અનેક યોનિઓમાં વેદના સહન કરીને આ દુનિયામાં આવે છે.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਵਿਸਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
જ્યારે જીવ સાચા પરમેશ્વરને ભુલાવી દે છે તો તેને સખત સજા મળે છે.
ਜਿਨ ਭੇਟੈ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ ਸੇ ਲਾਗੇ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥
પરંતુ જેનો સંપૂર્ણ સદ્દગુરુથી મેળાપ થઈ જાય છે, તે સત્ય નામમાં લીન થઈ જાય છે.