ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
હે હરિ! જે જીવ તારા ગુણ ગાતા રહે છે, તે સરળ જ સમાઈ રહે છે અને શબ્દ-ગુરુ દ્વારા તે સાથ મળાવી લીધો છે.
ਨਾਨਕ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਤਿਨ ਕੇਰਾ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥੨॥
હે નાનક! તેનું જીવન સફળ થઈ ગયું છે, જેને સદ્દગુરૂએ હરિના રસ્તા પર લગાવી દીધો છે ॥૨॥
ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ਰਾਮ ॥
હે ભાઈ! જેને સંતોની સંગતિ મળી ગઈ છે, તે હરિ નામમાં લીન થયેલ રહે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤ ਭਏ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ਰਾਮ ॥
ગુરુના શબ્દ દ્વારા તે હંમેશા માટે જીવનમુક્ત થઈ ગયો છે અને હરિના નામમાં પોતાની લો લગાવીને રાખે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਮਨੂਆ ਰਤਾ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥
ગુરુએ જેને સત્સંગતિમાં મળાવીને પ્રભુથી મળાવી દીધો છે, તે હંમેશા હરિ-નામમાં જ મન લગાવીને રાખે છે અને તેનું મન હરિમાં જ મગ્ન રહે છે.
ਸੁਖਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇ ॥
તેને સુખદાતા પ્રભુને મેળવી લીધો છે અને તેનો મોહ દૂર થઈ ગયો છે, તે દિવસ-રાત નામ-સ્મરણ જ કરતો રહે છે.
ਗੁਰ ਸਬਦੇ ਰਾਤਾ ਸਹਜੇ ਮਾਤਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਏ ॥
ગુરુના શબ્દ દ્વારા તેનું મન સરળ જ મગ્ન રહે છે અને તે હરિ-નામને પોતાના મનમાં વસાવી લે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਘਰਿ ਸਦ ਹੀ ਸੋਹਿਲਾ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥
હે નાનક! જે મનુષ્ય સદ્દગુરૂની સેવા કરીને પ્રભુમાં સમાઈ રહે છે, તેના હૃદય-ઘરમાં હંમેશા હર્ષ ઉલ્લાસ બની રહે છે ॥૩॥
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਜਗੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇਆ ਰਾਮ ॥
સદ્દગુરુ વગર આખું જગત ભ્રમમાં ફસાઈને ભુલાયેલું છે અને કોઇએ હરિનું નિવાસ મેળવ્યું નથી.
ਗੁਰਮੁਖੇ ਇਕਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ਤਿਨ ਕੇ ਦੂਖ ਗਵਾਇਆ ਰਾਮ ॥
પરંતુ પરમાત્માએ કોઈ જીવોને ગુરૂથી મળાવીને પોતાની સાથે મળાવી લીધો છે અને તેના દુઃખ દૂર થઈ ગયા છે.
ਤਿਨ ਕੇ ਦੂਖ ਗਵਾਇਆ ਜਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਸਦਾ ਗਾਵਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
જ્યારે પરમાત્માના મનને યોગ્ય લાગે તો તેને તેના દુઃખ સમાપ્ત કરી દીધા અને હવે તે તેના ગુણગાન તેમજ રંગમાં મગ્ન રહે છે.
ਹਰਿ ਕੇ ਭਗਤ ਸਦਾ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਦ ਹੀ ਜਾਤੇ ॥
હરિનો ભક્તજન હંમેશા નિર્મળ બની રહે છે અને તે યુગ-યુગ હંમેશા માટે પ્રખ્યાત થઈ જાય છે.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਰਿ ਜਾਪਹਿ ਘਰਿ ਦਰਿ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥
તે સાચી ભક્તિ કરે છે અને સત્યના દરબારમાં વખાણનું પાત્ર બને છે. પછી સત્ય સ્વરૂપ પરમાત્મા તેના હૃદયમાં જ હોય છે.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਚੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥੪॥੪॥੫॥
હે નાનક! પરમાત્માનું સ્તુતિગાન સત્ય છે, તે હંમેશા સત્ય છે, તેની વાણી પણ સત્ય છે અને શબ્દથી જ સુખ પ્રાપ્ત થાય છે ॥૪॥૪॥૫॥
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
સુહી મહેલ ૩॥
ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਬਾਲੜੀਏ ਤਾ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਰਾਮ ॥
હે નિર્દોષ યુવાન જીવ-સ્ત્રી! જો તું પોતાના હરિરૂપી વરને મેળવવા ઈચ્છે છે તો તારે ગુરુના ચરણોમાં મન લગાવવું જોઈએ.
ਸਦਾ ਹੋਵਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਰੈ ਨ ਜਾਏ ਰਾਮ ॥
તું હંમેશા સુહાગણ બની રહીશ, કારણ કે પરમાત્મા અમર છે.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਮਰੈ ਨ ਜਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ਸਾ ਧਨ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ॥
હરિ જન્મતો-મરતો નથી, તે જ જીવ-સ્ત્રી પતિ-પ્રભુને પ્રેમાળ લાગે છે જે ગુરુના પ્રેમ દ્વારા સરળ સ્વભાવ જ લીન રહે છે.
ਸਚਿ ਸੰਜਮਿ ਸਦਾ ਹੈ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੀਗਾਰੀ ॥
તે સત્ય તેમજ સંયમ દ્વારા હંમેશા નિર્મળ બની રહે છે અને ગુરુના શબ્દ દ્વારા સત્યનું જ શણગાર કરે છે.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥
મારો પ્રભુ સત્ય છે, તે હંમેશા શાશ્વત છે, જેને પોતે જ પોતાને ઉત્પન્ન કર્યો છે અર્થાત તે સ્વયંભૂ છે.
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੇ ਆਪਣਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੧॥
હે નાનક! જે જીવ-સ્ત્રીએ ગુરુના ચરણોમાં મન લગાવ્યું છે, તે હંમેશા પોતાના પતિ-પ્રભુની સાથે આનંદ કરે છે ॥૧॥
ਪਿਰੁ ਪਾਇਅੜਾ ਬਾਲੜੀਏ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ਰਾਮ ॥
હે ભાઈ! નિર્દોષ જીવ-સ્ત્રીએ પોતાનો પતિ-પ્રભુ મેળવી લીધો છે અને તે સરળ જ મગ્ન થયેલી રહે છે.
ਗੁਰਮਤੀ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਤਿਤੁ ਤਨਿ ਮੈਲੁ ਨ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ॥
ગુરુની શિક્ષા દ્વારા તેના મનમાં આનંદ ઉત્પન્ન થઈ ગયો છે અને તેના શરીરમાં થોડી પણ અહંકારરૂપી ગંદકી રહી નથી.
ਤਿਤੁ ਤਨਿ ਮੈਲੁ ਨ ਰਾਤੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਤੀ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
તેના શરીરમાં થોડી માત્ર પણ ગંદકી રહી નથી અને તે પ્રભુમાં જ મગ્ન રહે છે. મારા પ્રભુએ તેને ગુરુના સંપર્કમાં પોતાની સાથે મળાવી લીધો છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਵੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਣਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
તે પોતાના મનમાંથી અહંકાર દૂર કરીને રાત-દિવસ પ્રભુની સાથે આનંદ કરતી રહે છે.
ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਇਆ ਅਪਣੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਾਤੀ ॥
તેને પોતાના પ્રભુને ગુરુની શિક્ષા દ્વારા મેળવ્યો છે. ગુરુએ સરળ જ પતિ-પ્રભુથી તેને મળાવ્યો છે અને હવે તે પ્રિયતમમાં જ મગ્ન રહે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਵੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ॥੨॥
હે નાનક! જે જીવ-સ્ત્રીને નામરૂપી મહાનતા મળી જાય છે, તે રંગમાં મગ્ન થયેલી પોતાના પતિ-પ્રભુથી જ આનંદ કરતી રહે છે ॥૨॥
ਪਿਰੁ ਰਾਵੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੜੀਏ ਪਿਰ ਕਾ ਮਹਲੁ ਤਿਨ ਪਾਇਆ ਰਾਮ ॥
પોતાના પતિ-પ્રભુનો મહેલ તેને જ પ્રાપ્ત કર્યો છે, જે જીવ-સ્ત્રી પ્રેમપૂર્વક પોતાના પ્રભુનું ચિંતન કરતી રહે છે.
ਸੋ ਸਹੋ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਦਾਤਾ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਰਾਮ ॥
જે જીવ-સ્ત્રીએ પોતાના મનમાંથી પોતાનો અહંકાર દૂર કરી દીધો છે, તેને પોતાના પતિને મેળવી લીધો છે જે ખૂબ નિર્મળ તેમજ બધાનો દાતા છે.
ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਜਾ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਹਰਿ ਕਾਮਣਿ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ॥
જયારે પ્રભુને સારું લાગ્યું તો જીવ-સ્ત્રીએ અંતરમનથી પોતાના મોહને દૂર કરી દીધો. તે જીવરૂપી સ્ત્રી પોતાના પ્રભુના મનને સારી લાગવા લાગી.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਕਥੇ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
તે રાત-દિવસ સત્યનું ગુણગાન કરતી રહે છે અને પ્રભુની અકથ્ય વાર્તા કહેતી રહે છે.
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
સતયુગ, ત્રેતા, દ્વાપર તેમજ કળિયુગ – આ ચારેય યુગમાં એક સાચો પ્રભુ જ હાજર છે પરંતુ ગુરુ વગર તેને કોઈએ પ્રાપ્ત કર્યો નથી.