ਰਾਮ ਜਨ ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮੁ ਬੋਲਾਇ ॥
રામના ભક્ત ગુરુના મત અનુસાર રામનું નામ જ જપે છે
ਜੋ ਜੋ ਸੁਣੈ ਕਹੈ ਸੋ ਮੁਕਤਾ ਰਾਮ ਜਪਤ ਸੋਹਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
જે પણ રામનું નામ સાંભળે તેમજ જપે છે તે સંસારના બંધનોથી મુક્ત થઈ જાય છે અને તે રામનું નામ જપતા જ સુંદર લાગે છે ॥૧॥વિરામ
ਜੇ ਵਡ ਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਜਨਾ ਭੇਟਾਇ ॥
જો માથા પર સારા નસીબ પ્રકાશિત હોય તો પ્રભુ પ્રભુ ભક્તજનોથી મેળાપ કરાવી દે છે
ਦਰਸਨੁ ਸੰਤ ਦੇਹੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਭੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥੨॥
જો કૃપા કરીને સંત પોતાના દર્શન આપે તો બધા દુઃખ-દરિદ્ર સમાપ્ત થઈ જાય છે ॥૨॥
ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਰਾਮ ਜਨ ਨੀਕੇ ਭਾਗਹੀਣ ਨ ਸੁਖਾਇ ॥
હરિના ભક્તજન ખુબ ઈમાનદાર અને ઉપકારી છે પરંતુ ભાગ્યહીન નિંદકોને તે લગતા નથી
ਜਿਉ ਜਿਉ ਰਾਮ ਕਹਹਿ ਜਨ ਊਚੇ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਡੰਸੁ ਲਗਾਇ ॥੩॥
ભક્તજન જેમ-જેમ ઉંચ્ચા અવાજથી રામનું નામ ઉચ્ચારિત કરે છે તેટલું જ સાપના ડંખની જેમ નિંદકોને પીડિત કરે છે ॥૩॥
ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਜਿਨ ਜਨ ਨਹੀ ਭਾਏ ਹਰਿ ਕੇ ਸਖਾ ਸਖਾਇ ॥
નિંદક વ્યક્તિ ધિક્કાર યોગ્ય છે જેને સંતજન સારા લગતા નથી જે હરિના મિત્ર તેમજ સાથી છે
ਸੇ ਹਰਿ ਕੇ ਚੋਰ ਵੇਮੁਖ ਮੁਖ ਕਾਲੇ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਜ ਨ ਭਾਇ ॥੪॥
જેને ગુરુનું મન-સન્માન ગમતું નથી તે વિમુખ, તિરસ્કાર્યોગ તેમજ હરિના ચોર છે ॥૪॥
ਦਇਆ ਦਇਆ ਕਰਿ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਮ ਦੀਨ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਇ ॥
હે શ્રી હરિ! અમે ગરીબ તારી શરણમાં આવ્યા છીએ દયા કરીને અમારી રક્ષા કરો
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੁਮ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੫॥੨॥
નાનકનું કહેવું છે કે હે પ્રભુ! તમે અમારા પિતા છો અને અમે તમારા બાળક કૃપા કરીને અમને પોતાની સાથે મેળવી લો ॥૫॥૨॥
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
રામકલી મહેલ ૪॥
ਹਰਿ ਕੇ ਸਖਾ ਸਾਧ ਜਨ ਨੀਕੇ ਤਿਨ ਊਪਰਿ ਹਾਥੁ ਵਤਾਵੈ ॥
હરિના મિત્ર સાધુ જન ખૂબ ઈમાનદાર છે તેના પર પ્રભુ પોતાની કૃપાનો હાથ રાખે છે
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧ ਸੇਈ ਪ੍ਰਭ ਭਾਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੧॥
ગુરુમુખ સાધુ જન જ પ્રભુને ગમે છે અને તે તેને કૃપા કરીને પોતાની સાથે મેળવી લે છે ॥૧॥
ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਮੇਲਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
હે રામ! મને ભક્તોથી મેળવી દો કારણ કે તે જ મારા મનને ગમે છે
ਅਮਿਉ ਅਮਿਉ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਮਿਲਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
હરિરસ અમૃતની જેમ ખૂબ મીઠો છે અને સંતજનથી મળીને જ મુખમાં નાખી શકાય છે ॥૧॥વિરામ॥
ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਰਾਮ ਜਨ ਊਤਮ ਮਿਲਿ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਵੈ
ભગવાનના ભક્તજન ખુબ ઉત્તમ છે જેને મળીને ઉત્તમ પદવી પ્રાપ્ત થાય છે
ਹਮ ਹੋਵਤ ਚੇਰੀ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੀ ਮੇਰਾ ਠਾਕੁਰੁ ਖੁਸੀ ਕਰਾਵੈ ॥੨॥
જો મારા ઠાકુર મારા પર પ્રસન્ન થઈ જાય તો હું તો હું તેના દાસોના દાસની સેવિકા બની જાઉં ॥૨॥
ਸੇਵਕ ਜਨ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਰਿਦ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਵੈ ॥
આ ભક્તજન ખૂબ ભાગ્યશાળી છે જે પ્રભુની ઉપાસના કરે છે અને તેના મન-તન-હૃદયમાં પ્રભુથી પ્રીતિ લાગી રહે છે
ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਬਾਤਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕੂੜੋ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
જે વ્યક્તિ પ્રીતિ વગર જ ખુબ વાત કરે છે તે અસત્ય બોલીને અસત્ય ફળ જ પ્રાપ્ત કરે છે ॥૩॥
ਮੋ ਕਉ ਧਾਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤੇ ਹਰਿ ਸੰਤ ਪਗੀ ਲੇ ਪਾਵੈ ॥
હે જગના જીવનદાતા! મારા પર કૃપા કરો તેથી સંતોના ચરણોમાં આશ્રય પ્રાપ્ત થઈ જાય
ਹਉ ਕਾਟਉ ਕਾਟਿ ਬਾਢਿ ਸਿਰੁ ਰਾਖਉ ਜਿਤੁ ਨਾਨਕ ਸੰਤੁ ਚੜਿ ਆਵੈ ॥੪॥੩॥
હે નાનક! હું પોતાનું માથું કાપી-કાપીને રસ્તા પર રાખી દઈશ તેથી સંત તેના પર ચઢીને મારી પાસે આવે ॥૪॥૩॥
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
રામકલી મહેલ ૪॥
ਜੇ ਵਡ ਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਵਡ ਮੇਰੇ ਜਨ ਮਿਲਦਿਆ ਢਿਲ ਨ ਲਾਈਐ ॥
જો મારા ખુબ ભાગ્ય થઈ જાય તો ભક્તજનોને મળીને કોઈ વિલંબ કરવો જોઈએ નહીં
ਹਰਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੁੰਟ ਸਰ ਨੀਕੇ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਤੁ ਨਾਵਾਈਐ ॥੧॥
ભક્તજન અમૃતનું કુંડ તેમજ પવિત્ર સરોવર છે અને તેમાં ઉત્તમ ભાગ્યથી જ સ્નાન કરી શકાય છે ॥૧॥
ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਕਾਰੈ ਲਾਈਐ ॥
હે રામ! મને ભક્તજનોની સેવામાં લગાડો તેથી
ਹਉ ਪਾਣੀ ਪਖਾ ਪੀਸਉ ਸੰਤ ਆਗੈ ਪਗ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તે સંતોની પાણી, પાંખો, લોટ પીસવાની સેવા કરું અને તેના પગ ઘસી-ઘસીને ધોઈને તેની ચરણ ધૂળ મોંથી લગાડું ॥૧॥વિરામ॥
ਹਰਿ ਜਨ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡ ਊਚੇ ਜੋ ਸਤਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈਐ ॥
ભક્તજન ખુબ પરોપકારી તેમજ મહાન હોય છે જે સદ્દગુરુથી સંપર્ક કરવા દે છે
ਸਤਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਮਿਲਿ ਸਤਗੁਰ ਪੁਰਖ ਧਿਆਈਐ ॥੨॥
સદ્દગુરુ જેવું મહાન બીજું કોઈ નથી અને સદ્દગુરુથી મળીને જ પરમાત્માનું ધ્યાન થઈ શકે છે ॥૨॥
ਸਤਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਤਿਨ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਲਾਜ ਰਖਾਈਐ ॥
જે વ્યક્તિ સદ્દગુરુની શરણમાં પડ્યા છે તેને પરમ સત્યને પ્રાપ્ત કર્યું છે અને મારા ઠાકુરે તેની લાજ રાખી લીધી છે
ਇਕਿ ਅਪਣੈ ਸੁਆਇ ਆਇ ਬਹਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਿਉ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਈਐ ॥੩॥
ઘણા વ્યક્તિ પોતાના સ્વાર્થ માટે ગુરુ પાસે બેસી જાય છે અને બગલાની જેમ સમાધિ લગાડી લે છે ॥૩॥
ਬਗੁਲਾ ਕਾਗ ਨੀਚ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਕਰੰਗ ਬਿਖੂ ਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ॥
બગલા અને કાગડા જેવા નીચના સંગમાં જઈને પોતાનું મોઢું ગંદકીમાં નાખવું પડે છે.
ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਮੇਲਿ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਹੰਸੁ ਕਰਾਈਐ ॥੪॥੪॥
નાનક પ્રાર્થના કરે છે કે હે પ્રભુ! મને ગુરુની સંગતિમાં મળાવી દે તેથી ગુરુ મને બગલાથી હંસ બનાવી દે ॥૪॥૪॥