ਓਹੁ ਜੇਵ ਸਾਇਰ ਦੇਇ ਲਹਰੀ ਬਿਜੁਲ ਜਿਵੈ ਚਮਕਏ ॥
જેમ સમુદ્રથી લહેરો નીકળે છે તેમ જ વીજળીથી ચમક નીકળે છે.
ਹਰਿ ਬਾਝੁ ਰਾਖਾ ਕੋਇ ਨਾਹੀ ਸੋਇ ਤੁਝਹਿ ਬਿਸਾਰਿਆ ॥
પરમાત્માના નામ વગર બીજું કોઈ હંમેશા સાથ નિભાવનાર રક્ષક નથી હે હરણની જેમ અટકચાળો કરનાર મન! તેને તું ભુલાવી બેઠું છે.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਮਰਹਿ ਹਰਣਾ ਕਾਲਿਆ ॥੧॥
નાનક કહે છે, હે કાળા હરણ! હે મન! હંમેશા-સ્થિર રહેનાર પરમાત્માને સ્મરણ કર નહીંતર આ જગત ફૂલવાડીમાં મસ્ત થઈને તું પોતાના માટે આધ્યાત્મિક મૃત્યુ સહી લઈશ ॥૧॥
ਭਵਰਾ ਫੂਲਿ ਭਵੰਤਿਆ ਦੁਖੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਰਾਮ ॥
હે દરેક ફૂલ પર ઉડનાર ભમરા મન! ફૂલ-ફૂલની સુગંધ લેતાં ફરવામાંથી ખૂબ ભારે દુઃખ નીકળે છે.
ਮੈ ਗੁਰੁ ਪੂਛਿਆ ਆਪਣਾ ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰੀ ਰਾਮ ॥
મેં પોતાના તે ગુરુને પૂછ્યું છે જે હંમેશા-સ્થિર પ્રભુને હંમેશા પોતાના વિચાર-મંડળમાં ટકાવી રાખે છે.
ਬੀਚਾਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਝੈ ਪੂਛਿਆ ਭਵਰੁ ਬੇਲੀ ਰਾਤਓ ॥
હે ભમરા મન! તારી આ સ્થિતિ વિચારીને મેં ગુરુને પૂછ્યું છે કે આ મન-ભમરા તો વેલો-ફૂલો પર દુનિયાના સુંદર પદાર્થોના રસોમાં મસ્ત થઈ રહ્યું છે એનું શું બનશે?
ਸੂਰਜੁ ਚੜਿਆ ਪਿੰਡੁ ਪੜਿਆ ਤੇਲੁ ਤਾਵਣਿ ਤਾਤਓ ॥
મને ગુરુએ સમજાવી દીધું છે કે જ્યારે જીવનની રાત સમાપ્ત થઈ જાય છે જયારે દિવસ ચડી જાય છે આ શરીર પડી જાય છે વિકારોમાં ફસાઈ રહેવાને કારણે જીવ એવો દુઃખી થાય છે જેમ તેલ તાવડીમાં નાખીને ગરમ કરવામાં આવે છે.
ਜਮ ਮਗਿ ਬਾਧਾ ਖਾਹਿ ਚੋਟਾ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
હે દુનિયાના પદાર્થોમાં મસ્ત થયેલ ભૂત! સદ્દગુરુના શબ્દથી તૂટીને તું યમરાજના રસ્તામાં બંધાયેલો ઈજાઓ જ ખાઈશ.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਮਰਹਿ ਭਵਰਾ ਕਾਲਿਆ ॥੨॥
નાનક કહે છે, હે મન! હંમેશા-સ્થિર રહેનાર પરમાત્માને સ્મરણ કર નહીં તો ભમરાની જેમ ફૂલોમાં મસ્ત થયેલા મન! આધ્યાત્મિક મૃત્યુ સહી લઈશ ॥૨॥
ਮੇਰੇ ਜੀਅੜਿਆ ਪਰਦੇਸੀਆ ਕਿਤੁ ਪਵਹਿ ਜੰਜਾਲੇ ਰਾਮ ॥
હે પરદેશી જીવાત્મા! તું શા માટે માયાની જંજટમાં ફસાઈ રહી છે?
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਕੀ ਫਾਸਹਿ ਜਮ ਜਾਲੇ ਰਾਮ ॥
જો હંમેશા-સ્થિર રહેનાર માલિક તારા મનમાં વસતો હોય તો તું માયાના મોહરૂપી યમની ફેલાવેલી જાળમાં શા માટે ફસાય?
ਮਛੁਲੀ ਵਿਛੁੰਨੀ ਨੈਣ ਰੁੰਨੀ ਜਾਲੁ ਬਧਿਕਿ ਪਾਇਆ ॥
હે જીવાત્મા! જો જયારે શિકારીએ પાણીમાં જાળ નાખેલ હોય છે અને માછલી ચારાની લાલચમાં ફસાઈને જાળમાં ફસાઈ જાય છે અને પાણીથી અલગ થઈ જાય છે ત્યારે આંખો ભરીને રોવે છે.
ਸੰਸਾਰੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਅੰਤਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
આ રીતે જીવને આ જગત મીઠું લાગે છે માયાનો મોહ મીઠો લાગે છે પરંતુ ફસાઈને અંતમાં આ ભુલેખા દૂર થાય છે જયારે જીવાત્મા દુઃખોના ચૂંગલમાં આવે છે તો માયાવી પદાર્થ સાથ છોડી જાય છે.
ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਛੋਡਿ ਮਨਹੁ ਅੰਦੇਸਿਆ ॥
હે જીવાત્મા! પરમાત્માના ચરણોમાં ચિત્ત જોડીને ભક્તિ કરીને આ રીતે પોતાના મનમાંથી ફિકર-ચિંતા દૂર કરી લે.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਜੀਅੜਿਆ ਪਰਦੇਸੀਆ ॥੩॥
નાનક કહે છે, હે પરદેશી જીવંત! હે મન! હંમેશા-સ્થિર રહેનાર પરમાત્માને સ્મરણ કર ॥૩॥
ਨਦੀਆ ਵਾਹ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਮੇਲਾ ਸੰਜੋਗੀ ਰਾਮ ॥
નદીઓથી અલગ થયેલી ધારાનો નદીઓથી બીજી વાર મેળ ખુબ ભાગ્યથી જ થાય છે આ રીતે માયાના મોહમાં ફસાઈને પ્રભુથી અલગ થયેલ જીવ બીજી વાર સૌભાગ્યથી જ મળે છે.
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਮੀਠਾ ਵਿਸੁ ਭਰੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਜੋਗੀ ਰਾਮ ॥
જે કોઈ દુર્લભ એકાદ મનુષ્ય પ્રભુ-ચરણોમાં જોડાય છે તે જ સમજી લે છે કે માયાનો મોહ છે તો મીઠો પરંતુ હંમેશા ઝેરથી ભરેલ રહે છે અને જીવને આધ્યાત્મિક મૃત્યુ મારી દે છે.
ਕੋਈ ਸਹਜਿ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਪਛਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਨਿ ਚੇਤਿਆ ॥
એવો કોઈ દુર્લભ મનુષ્ય જેને પોતાના ગુરુને યાદ રાખ્યો છે આધ્યાત્મિક સ્થિરતામાં ટકીને આ વાસ્તવિકતાને સમજે છે અને પરમાત્માથી સંધિ નાખે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਪਚਹਿ ਮੁਗਧ ਅਚੇਤਿਆ ॥
પરમાત્માના નામ વગર માયાના મોહની ભટકણમાં ખોટા રસ્તા પર પડીને અનેક મૂર્ખ ગાફેલ જીવ દુઃખી થાય છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਨ ਰਿਦੈ ਸਾਚਾ ਸੇ ਅੰਤਿ ਧਾਹੀ ਰੁੰਨਿਆ ॥
જે લોકો પરમાત્માનું નામ સ્મરણ કરતા નથી પ્રભુની ભક્તિ કરતા નથી પોતાના હૃદયમાં હંમેશા-સ્થિર પ્રભુને વસાવતા નથી તે અંતે જોર-જોરથી રોવે છે.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦਿ ਸਾਚੈ ਮੇਲਿ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ॥੪॥੧॥੫॥
નાનક કહે છે, હંમેશા-સ્થિર પ્રભુ પોતાની મહિમાનાં શબ્દોમાં જોડીને શસ્ત્રથી અલગ થયેલા જીવોને પોતાના ચરણોમાં મળાવી લે છે ॥૪॥૧॥૫॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਛੰਤ ਘਰੁ ੧ ॥
આશા મહેલ ૩ છંદ ઘર ૧॥
ਹਮ ਘਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ਰਾਮ ॥
હે બહેનપણી! મારા હૃદય-ઘરમાં હંમેશા-સ્થિર પ્રભુની મહિમાનાં ગીત ચાલી રહ્યા છે હંમેશા-સ્થિર પ્રભુની મહિમાવાળા ગુરુ-શબ્દએ મારા હૃદય-ઘરને સોહામણું બનાવી દીધું છે.
ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥
હે બહેનપણી! તે જીવ-સ્ત્રીનો પ્રભુ પતિની સાથે મેળાપ થાય છે જેને પ્રભુએ પોતે જ પોતાના ચરણોમાં જોડી લીધી.
ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ॥
પ્રભુએ જે જીવ-સ્ત્રીને પોતે પોતાના ચરણોમાં જોડી પોતાનું હંમેશા-સ્થિર નામ તેના મનમાં વસાવી દીધુ તે જીવ-સ્ત્રી પછી આધ્યાત્મિક સ્થિરતામાં મસ્ત રહે છે.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੀਗਾਰੀ ਸਚਿ ਸਵਾਰੀ ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ॥
ગુરુના શબ્દએ તે જીવ-સ્ત્રીના જીવનને શણગાર દીધો હંમેશા-સ્થિર હરિ-નામે તેના જીવનને સુંદર બનાવી દીધું તે પછી પ્રભુના પ્રેમ રંગમાં રંગાયેલી હંમેશા જ પ્રભુ-મેળાપનો આનંદ લે છે.
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
જ્યારે જીવ-સ્ત્રી પોતાની અંદરથી અહંકાર દૂર કરે છે અને પોતાની અંદર પ્રભુ-પતિને શોધી લે છે ત્યારે તે પ્રભુના નામનો સ્વાદ પોતાના મનમાં હંમેશા માટે વસાવી લે છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ਸਫਲਿਉ ਜਨਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥੧॥
નાનક કહે છે, ગુરુના શબ્દની કૃપાથી જે જીવ-સ્ત્રીનું આધ્યાત્મિક જીવન સોહામણુ બની જાય છે તેનું આખું જીવન સફળ થઈ જાય છે ॥૧॥
ਦੂਜੜੈ ਕਾਮਣਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਹਰਿ ਵਰੁ ਨ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
હે બહેનપણી! જે જીવ-સ્ત્રી પ્રભુ વગર માયા વગેરે તરફ જ ભટકણમાં પડીને ખોટા રસ્તા પર પડી જાય છે તેને પ્રભુ-પતિનો મેળાપ થતો નથી.
ਕਾਮਣਿ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ਰਾਮ ॥
તે જીવ-સ્ત્રી પોતાની અંદર કોઈ આધ્યાત્મિક ગુણ ઉત્પન્ન કરતી નથી તે પોતાનું જીવન વ્યર્થ ગુમાવી દે છે.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ਮਨਮੁਖਿ ਇਆਣੀ ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਝੂਰੇ ॥
પોતાના મનની પાછળ ચાલનાર તે મૂર્ખ જીવ-સ્ત્રી જીવન વ્યર્થ ગુમાવી દે છે અવગુણોથી ભરેલી હોવાને કારણે તે પોતાની અંદર જ અંદર દુઃખી થતી રહે છે.
ਆਪਣਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਪਿਰੁ ਮਿਲਿਆ ਹਦੂਰੇ ॥
પરંતુ જ્યારે તેને પોતાના ગુરુ દ્વારા બતાવેલી સેવા કરીને હંમેશા ટકી રહેનાર આધ્યાત્મિક આનંદ શોધ્યો ત્યારે તેને પ્રભુ-પતિ આજુબાજુ વસતો જ મળી ગયો.
ਦੇਖਿ ਪਿਰੁ ਵਿਗਸੀ ਅੰਦਰਹੁ ਸਰਸੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਏ ॥
પોતાની અંદર પ્રભુ-પતિને જોઈને તે ખીલી ગઈ તે અંતરાત્મામાં આનંદ-મગ્ન થઈ ગઈ તે હંમેશા-સ્થિર પ્રભુની મહિમાવાળા ગુરુ-શબ્દમાં પ્રભુ-પ્રેમમાં લીન થઈ ગઈ.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਾਮਣਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੨॥
હે નાનક! પ્રભુના નામથી અલગ થઈને જીવ-સ્ત્રી ભટકણને કારણે ખોટા રસ્તા પર પડી રહે છે પ્રીતમ પ્રભુને મળીને આધ્યાત્મિક આનંદ મેળવે છે ॥૨॥