ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥
જ્યારે સુખોનાં સમુદ્ર ગુરુને મેળવ્યો તો
ਤਾ ਸਹਸਾ ਸਗਲ ਮਿਟਾਇਆ ॥੧॥
મારા બધા ભ્રમ મટી ગયા ॥૧॥
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
સૃષ્ટિમાં હરિ-નામની જ મોટાઈ છે.
ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
આથી હું તો આઠ પ્રહર તેનું જ ગુણગાન કરું છું અને
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
આ દાન અમને સંપૂર્ણ ગુરૂથી પ્રાપ્ત થયું છે ॥વિરામ॥
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
પ્રભુની વાર્તા અકથ્ય છે.
ਜਨ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ॥
તેના ભક્તજન અમૃત વાણી બોલતા રહે છે.
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਵਖਾਣੀ ॥
હે નાનક! તે દાસે જ વાણીના જ વખાણ કર્યા છે
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਜਾਣੀ ॥੨॥੨॥੬੬॥
જેને સંપૂર્ણ ગુરુથી અમૃત-વાણીનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરી લીધું છે ॥૨॥૨॥૬૬॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સોરઠી મહેલ ૫॥
ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
અહીં પહેલાં ગુરુએ સુખ આપ્યું છે અને
ਪਾਛੈ ਕੁਸਲ ਖੇਮ ਗੁਰਿ ਕੀਆ ॥
ભવિષ્યમાં પણ તેને આત્મિક સુખની વ્યવસ્થા કરી દીધી છે.
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ॥
મને ત્યારે સર્વ સુખોનો ભંડાર મળી ગયો
ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਰਿਦੈ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥
જયારે પોતાના ગુરુનું હૃદયમાં મેં ધ્યાન કર્યું ॥૧॥
ਅਪਨੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
આ મારા પોતાના સદ્દગુરૂની મોટાઈ છે કે
ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਈ ॥
મને મનોવાંછિત ફળ પ્રાપ્ત થઈ ગયા છે.
ਸੰਤਹੁ ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
હે સંતો! ગુરુની મોટાઈમાં દરરોજ વૃદ્ધિ થઈ રહી છે ॥વિરામ॥
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਦੀਨੇ ॥
બધા જીવ મારા પર દયાળુ થઈ ગયા છે, મારા પ્રભુએ પોતે જ તેને આવો કર્યો છે.
ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਮਿਲੇ ਗੋਪਾਲਾ ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਪਤੀਨੇ ॥੨॥੩॥੬੭॥
હે નાનક! પરમાત્મા સરળ સ્વભાવ જ મળી ગયો છે અને મારુ મન સત્યથી ખુશ થઈ ગયું છે ॥૨॥૩॥૬૭॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સોરઠી મહેલ ૫॥
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਖਵਾਰੇ ॥
ગુરુના શબ્દ મારો રખેવાળ છે અને
ਚਉਕੀ ਚਉਗਿਰਦ ਹਮਾਰੇ ॥
આ આપણી ચારે તરફનું રક્ષણ કરી રહ્યો છે.
ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਲਾਗਾ ॥
મારુ મન રામ-નામમાં લીન થઈ ગયું છે
ਜਮੁ ਲਜਾਇ ਕਰਿ ਭਾਗਾ ॥੧॥
જેના ફળ સ્વરૂપ મૃત્યુનો દેવતા પણ લજ્જિત થઈને ભાગી ગયો છે ॥૧॥
ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਤੂ ਮੇਰੋ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥
હે પ્રભુ! તું મારા સુખોનો દાતા છે.
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਕਰੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
સંપૂર્ણ પુરુષ વિધાતા બંધન કાપીને મન નિર્મળ કરી લે છે ॥વિરામ॥
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥
હે નાનક! અવિનાશી પ્રભુની
ਤਾ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਬਿਰਥੀ ਜਾਸੀ ॥
સેવા-ભક્તિ નિષ્ફળ જતી નથી.
ਅਨਦ ਕਰਹਿ ਤੇਰੇ ਦਾਸਾ ॥
હે પ્રભુ! તારો ભક્ત આનંદ કરે છે.
ਜਪਿ ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸਾ ॥੨॥੪॥੬੮॥
ત્યારથી તારું જાપ કરીને તેની આશા પૂર્ણ થઈ ગઈ છે ॥૨॥૪॥૬૮॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સોરઠી મહેલ ૫॥
ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥
હું પોતાના ગુરુ પર બલિહાર જાવ છું
ਜਿਨਿ ਪੂਰਨ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥
જેને સંપૂર્ણપણે મારી લાજ-પ્રતિષ્ઠા જાળવી રાખી છે.
ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥
મને મનવાંછિત ફળની પ્રાપ્તિ થઈ ગઈ છે અને
ਪ੍ਰਭੁ ਅਪੁਨਾ ਸਦਾ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥
મેં હંમેશા જ પોતાના પ્રભુનું ધ્યાન કર્યું છે ॥૧॥
ਸੰਤਹੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
હે સંતો! પ્રભુ સિવાય બીજો કોઈ મિત્ર નથી
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ત્યારથી તે જ કરવા કરવામાં સમર્થ છે ॥વિરામ॥
ਪ੍ਰਭਿ ਅਪਨੈ ਵਰ ਦੀਨੇ ॥
મારા પ્રભુએ મને એવું વરદાન આપ્યું છે કે
ਸਗਲ ਜੀਅ ਵਸਿ ਕੀਨੇ ॥
બધા જીવ મારા વશમાં કરી દીધા છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
દાસ નાનકે જ્યારે પ્રભુનું નામ-સ્મરણ કર્યું તો
ਤਾ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਮਿਟਾਇਆ ॥੨॥੫॥੬੯॥
તેના બધા દુઃખ મટી ગયા ॥૨॥૫॥૬૯॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સોરઠી મહેલ ૫॥
ਤਾਪੁ ਗਵਾਇਆ ਗੁਰਿ ਪੂਰੇ ॥
સંપૂર્ણ ગુરુએ હરિગોવિંદનો સંતાપ દૂર કરી દીધો છે અને
ਵਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰੇ ॥
હવે ઘરમાં અનહદ વાજા વાગી રહ્યા છે.
ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨੇ ॥
પ્રભુએ સર્વ કલ્યાણ કર્યું છે અને
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਦੀਨੇ ॥੧॥
પોતાની કૃપા કરીને તેને પોતે જ સુખ ઘરમાં આપ્યું છે. ॥૧॥
ਬੇਦਨ ਸਤਿਗੁਰਿ ਆਪਿ ਗਵਾਈ ॥
સદ્દગુરૂએ પોતે જ અમારી આફત દૂર કરી છે.
ਸਿਖ ਸੰਤ ਸਭਿ ਸਰਸੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
હરિ-નામનું ધ્યાન કરવાથી બધા શિષ્ય તેમજ સંત ખુશ થઈ ગયા છે ॥વિરામ॥
ਜੋ ਮੰਗਹਿ ਸੋ ਲੇਵਹਿ ॥
જે કાંઈ સંત માંગે છે, તે જ તે મેળવી લે છે.
ਪ੍ਰਭ ਅਪਣਿਆ ਸੰਤਾ ਦੇਵਹਿ ॥
પ્રભુ પોતાના સંતોને બધું જ આપે છે.
ਹਰਿ ਗੋਵਿਦੁ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖਿਆ ॥
પ્રભુએ શ્રી હરિગોવિંદની રક્ષા કરી છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਸੁਭਾਖਿਆ ॥੨॥੬॥੭੦॥
આ દાસ નાનક સરળ સ્વભાવ સત્ય કહી રહ્યો છે ॥૨॥૭॥૭૦॥
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
સોરઠી મહેલ ૫॥
ਸੋਈ ਕਰਾਇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ॥
હે પ્રભુ! જે તે સારું લાગે છે, મારાથી તે જ કરાવ.
ਮੋਹਿ ਸਿਆਣਪ ਕਛੂ ਨ ਆਵੈ ॥
ત્યારથી મને તો અન્ય કોઈ પણ ચતુરાઈ આવડતી નથી.
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤਉ ਸਰਣਾਈ ॥
હું બાળક તારી શરણમાં આવ્યો છું.
ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥੧॥
પ્રભુએ પોતે જ મારી લાજ-પ્રતિષ્ઠા બચાવી છે ॥૧॥
ਮੇਰਾ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
હે હરિ-પરમેશ્વર! તું જ મારો માતા-પિતા છે અને
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਣ ਲਾਗਾ ਕਰੀਂ ਤੇਰਾ ਕਰਾਇਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
તું જ કૃપા કરીને અમારું પાલન-પોષણ કરે છે, હું તે જ કંઈક કરું છું જે તું મારાથી કરાવે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੇ ਧਾਰੇ ॥
હે પ્રભુ! બધા જીવ-જંતુ તારી જ રચના છે અને
ਪ੍ਰਭ ਡੋਰੀ ਹਾਥਿ ਤੁਮਾਰੇ ॥
તેનો જીવન-દોરો તારા હાથમાં જ છે.