ਓਇ ਅਗੈ ਕੁਸਟੀ ਗੁਰ ਕੇ ਫਿਟਕੇ ਜਿ ਓਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਕੁਸਟੁ ਉਠਾਹੀ ॥કારણ કે ગુરુથી તૂટેલ તે પહેલા જ કોઢી છે જે કોઈ આવા મનુષ્યનો સંગ કરે છે તેને પણ કોઢ ચોંટાડી દે છે. ਹਰਿ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਜੋ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਹੀ ॥હે શીખો! કસમ છે ઈશ્વરની તેના દર્શન પણ ના કરો
ਮਃ ੪ ॥મહેલ ૪ ॥ ਜਿਨ ਕਉ ਆਪਿ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਜਗਤੁ ਭੀ ਆਪੇ ਆਣਿ ਤਿਨ ਕਉ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥જેને પ્રભુ પોતે આદર બક્ષે છે તેના ચરણોમાં આખા સંસારને પણ લાવીને નાખ્યા છે ਡਰੀਐ ਤਾਂ ਜੇ ਕਿਛੁ ਆਪ ਦੂ ਕੀਚੈ ਸਭੁ ਕਰਤਾ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਵਧਾਏ ॥આ ઉદારતા આદરને જોઈને ત્યારે ડરે જો અમે કોઈ પોતાની તરફથી
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰੂ ਧਿਆਇਦਾ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥સદ્દગુરુની ઉદારતા મોટી છે મહિમા અપાર છે કારણ કે તે હરિને હૃદયમાં સ્મરણ કરે છે ਤੁਸਿ ਦਿਤੀ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਕਿਸੈ ਦੀ ਘਟਾਈ ॥સંપૂર્ણ પ્રભુએ સદ્દગુરુને પ્રસન્ન થઈને આ જ ઉદારતા બક્ષી છે આ કરીને કોઈના ઘટાડવાથી થોડી માત્ર પણ ઘટતી નથી. ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ
ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥જેના પર પ્રેમાળ પ્રભુ દયાળુ થાય છે તે ગુરુશિખને સદ્દગુરુ શિક્ષા દે છે. ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੂੜਿ ਮੰਗੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੀ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥દાસ નાનક પણ તે ગુરુશિખની ચરણ ધૂળ માંગે છે જે નામ જપે છે તેમજ બીજા લોકોને પણ જપાવે
ਸਚਿਆਰ ਸਿਖ ਬਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ਘਾਲਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਨ ਲਭਨੀ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ਭਾਲੇ ॥સત્યના વ્યાપારી શીખ તો સદ્દગુરૂની પાસે બેસીને સેવાની મહેનત કરે છે પરંતુ ત્યાં અસત્યના વ્યાપારી શોધવાથી પણ મળતા નથી ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਆਖਿਆ ਸੁਖਾਵੈ ਨਾਹੀ ਤਿਨਾ ਮੁਹ ਭਲੇਰੇ ਫਿਰਹਿ ਦਯਿ ਗਾਲੇ ॥જે મનુષ્યોને સદ્દગુરૂના વચન સારા લાગતા નથી તેના મુખ ભ્રષ્ટ થયેલા છે
ਜੋ ਗੁਰੁ ਗੋਪੇ ਆਪਣਾ ਸੁ ਭਲਾ ਨਾਹੀ ਪੰਚਹੁ ਓਨਿ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ॥હે સંત જનો! માથાની વાત એ છે કે જે મનુષ્ય પોતાના સદ્ગુરુની નિંદા કરે છે તે યોગ્ય નથી મનુષ્ય જન્મમાં જે કમાવવાનું હતું તે પણ ગુમાવી દે છે અને મનુષ્ય-જન્મ-રૂપ પણ ગુમાવી દે છે॥ ਪਹਿਲਾ ਆਗਮੁ ਨਿਗਮੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੂਰੇ ਗੁਰ
ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥જેવી તેના હૃદયની ભાવના હોય છે તેવું જ તેને ફળ મળે છે અને પતિ પ્રભુ દ્વારા તેને તેવી રીતે નષ્ટ કરી દેવામાં આવે છે. ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥પરંતુ જીવનું પણ શું વશ? આ બધા ચરિત્ર પ્રભુ પોતે
ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਸਭਸ ਦਾ ਤੂ ਸਭ ਛਡਾਹੀ ॥੪॥બધા જીવ તારા રચેલ છે તું બધાનો માલિક છે તું બધાને દુઃખ અને ચિંતાઓથી છોડાવે છે ॥૪॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥શ્લોક મહેલ ૪ ॥ ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਦੇਸਰਾ ਅਖੀ ਤਾਰ ਲਗੰਨਿ ॥સજ્જન પ્રભુનો પ્રેમ ભરેલ સંદેશ સાંભળીને જેની આંખ દર્શનની અપેક્ષામાં લાગી જાય છે ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ
ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਧਿ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥એ નામની ભેટ પ્રભુના હાથમાં છે જે ગુરુના શિષ્યો પર એ કૃપા કરે છે એના બધા કામ સફળ થઇ જાય છે એમને મનુષ્ય જન્મના સાચા વેપારમાં ખોટ પડતી નથી, ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿ ॥੨॥પરંતુ હે નાનક! પ્રભુ એ જ
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਪਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੁੜੀਏ ਸਭਿ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰੋ ਰਾਮ ॥੧॥નાનકનું કહેવું છે કે હે મારી આત્મા! હરિનું જાપ કરવાથી સુખની ઉપલબ્ધી થાય છે કારણ કે તે સર્વ દુઃખ નાશક છે ॥૧॥ ਸਾ ਰਸਨਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੁੜੀਏ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੇ ਰਾਮ ॥હે મારી આત્મા! તે જીભ ધન્ય-ધન્ય છે જે ભગવાનનું