ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥રાગ દેવગંધારી ॥ ਮਾਈ ਸੁਨਤ ਸੋਚ ਭੈ ਡਰਤ ॥હે મારી માતા! જ્યારે હું કાળ વિશે સાંભળું અને વિચારું છું તો મારુ મન ગભરાયને ડરી જાય છે ਮੇਰ ਤੇਰ ਤਜਉ ਅਭਿਮਾਨਾ ਸਰਨਿ ਸੁਆਮੀ ਕੀ ਪਰਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥હવે મારા-તારાનું અભિમાન છોડીને હું સ્વામીની શરણમાં આવી ગયો છું ॥૧॥વિરામ॥ ਜੋ ਜੋ ਕਹੈ ਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨਉ ਨਾਹਿ
ਲੋਕਨ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ਉਪਮਾ ਤੇ ਬੈਸੰਤਰਿ ਜਾਰਿ ॥લોકોની ચતુરાઈ અને ઉપમાને મેં અગ્નિમાં સળગાવી દીધા છે ਕੋਈ ਭਲਾ ਕਹਉ ਭਾਵੈ ਬੁਰਾ ਕਹਉ ਹਮ ਤਨੁ ਦੀਓ ਹੈ ਢਾਰਿ ॥੧॥હવે ભલે કોઈ મને સારું કહે અથવા ખરાબ કહે મેં તો પોતાનું તન પ્રભુને ન્યોછાવર કરી દીધું છે ॥૧॥ ਜੋ ਆਵਤ ਸਰਣਿ ਠਾਕੁਰ ਪ੍ਰਭੁ ਤੁਮਰੀ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਕਿਰਪਾ
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ૐકાર એક છે, તેનું નામ સત્ય છે તે સંપૂર્ણ સૃષ્ટિને બનાવવા વાળા છે, તે સર્વશક્તિમાન છે, તે નીડર છે, તેની કોઈનાથી દુશ્મનાવટ નથી તે કાળ નિરપેક્ષ છે. તે જન્મ-મરણના ચક્રથી રહિત છે તે જાતે જ પ્રકાશમાન થયો છે અને તેની ઉપલબ્ધી ગુરુ-કૃપાથી થાય
ਭਰਮੇ ਭੂਲੀ ਰੇ ਜੈ ਚੰਦਾ ॥હે જય ચંદ! આખું સંસાર ભ્રમમાં પડીને કુમાર્ગગામી થઈ ગયું છે અને ਨਹੀ ਨਹੀ ਚੀਨੑਿਆ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥તેણે પરમાનંદ પ્રભુને અનુભવ કર્યા નથી ॥૧॥વિરામ॥ ਘਰਿ ਘਰਿ ਖਾਇਆ ਪਿੰਡੁ ਬਧਾਇਆ ਖਿੰਥਾ ਮੁੰਦਾ ਮਾਇਆ ॥ઘરે-ઘરેથી ભિક્ષા લઈને ખાઈ-ખાઈને પેટને મોટું કરી દીધું છે અને માયાની લાલસામાં કાચબો અને કાનમાં કુંડળ ધારણ
ਗੂਜਰੀ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਕੇ ਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ગુરુ શ્રી નામદેવજી ના પદ ઘર ૧ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વતપરમાત્મા છે જે સદ્દગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે॥ ਜੌ ਰਾਜੁ ਦੇਹਿ ਤ ਕਵਨ ਬਡਾਈ ॥હે પરમેશ્વર! જો તું મને સામ્રાજ્ય પણ આપી દે તો એમાં મારી કંઈ મહાનતા છે? ਜੌ ਭੀਖ ਮੰਗਾਵਹਿ ਤ ਕਿਆ ਘਟਿ ਜਾਈ ॥੧॥જો
ਮਥੇ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਜਮ ਮਾਰਗਿ ਮੁਤੇ ॥તે નિંદકોના માથાના વાળથી પકડીને પછાડીને તેને યમના માર્ગમાં ધકેલી દે છે ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਬਿਲਲਾਣਿਆ ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਸੁਤੇ ॥તે તેને ઘોર નર્કમાં મોકલી દે છે જ્યાં તે દુઃખી થઈને રોતા-પુકારે છે ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਦਾਸ ਰਖਿਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਤੇ ॥੨੦॥હે નાનક! પરંતુ પોતાના દાસોને ગળે લગાવીને સાચા હરિ તેની રક્ષા
ਸਿਰਿ ਸਭਨਾ ਸਮਰਥੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥੧੭॥તું જ બધા જીવો પર સમર્થ માલિક છે અને પોતાની કૃપા દ્રષ્ટિથી બધાને સફળ કરી દે છો ॥૧૭॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥શ્લોક મહેલ ૫ ॥ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮਦ ਲੋਭ ਮੋਹ ਦੁਸਟ ਬਾਸਨਾ ਨਿਵਾਰਿ ॥હે મારા પ્રભુ! કામ, ક્રોધ, અહંકાર, લોભ, મોહ તથા ખરાબ ઈચ્છાનો નાશ કરીને મારી રક્ષા કરો ਰਾਖਿ
ਭਗਤ ਤੇਰੇ ਦਇਆਲ ਓਨੑਾ ਮਿਹਰ ਪਾਇ ॥હે દયાનિધિ! આ તારા જ ભક્ત છે તેની પર પોતાની કૃપા કર ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਵਡ ਰੋਗੁ ਨ ਪੋਹੇ ਤਿਸੁ ਮਾਇ ॥દુઃખ,દર્દ, મોટો રોગ અને માયા તેને સ્પર્શી શકતી નથી ਭਗਤਾ ਏਹੁ ਅਧਾਰੁ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਗਾਇ ॥ગોવિંદના ગુણગાન જ ભક્તોના જીવનનો આધાર છે ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਇਕੋ ਇਕੁ ਧਿਆਇ
ਮਃ ੫ ॥મહેલ ૫ ॥ ਜਿਮੀ ਵਸੰਦੀ ਪਾਣੀਐ ਈਧਣੁ ਰਖੈ ਭਾਹਿ ॥જમીન પાણીમાં રહે છે અને લાકડી પોતાની અંદર અગ્નિને ટકાવીને રાખે છે ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਹੁ ਆਹਿ ਜਾ ਕੈ ਆਢਲਿ ਹਭੁ ਕੋ ॥੨॥હે નાનક! તે માલિકની ઈચ્છા કર જે બધા જીવોનો આધાર છે ॥૨॥ ਪਉੜੀ ॥પગથિયું ॥ ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮ ਤੁਧੈ ਹੀ ਗੋਚਰੇ ॥હે સ્વામી!
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥શ્લોક મહેલ ૫॥ ਪ੍ਰੇਮ ਪਟੋਲਾ ਤੈ ਸਹਿ ਦਿਤਾ ਢਕਣ ਕੂ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ॥હે મારા માલિક! તું મારી લાજ બચાવવા માટે પોતાના પ્રેમનું રેશમી વસ્ત્ર આપ્યું છે ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਸਾਈ ਮੈਡਾ ਨਾਨਕ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੇਰੀ ॥੧॥નાનકનું કથન છે કે હે સાંઈ! તું ખુબ ચતુર અને પ્રવીણ છે પરંતુ હું તારી મહિમા જાણતો