ਜਬ ਪ੍ਰਿਅ ਆਇ ਬਸੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਸਨਿ ਤਬ ਹਮ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ॥
જ્યારે પ્રિયતમ-પ્રભુ હૃદય-ઘરમાં આસન લગાવીને વસી ગયા તો અમે તેનું મંગલગાન કર્યું
ਮੀਤ ਸਾਜਨ ਮੇਰੇ ਭਏ ਸੁਹੇਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩॥
પ્રભુએ સંપૂર્ણ ગુરુથી મેળાપ કરાવ્યો તો મારા મિત્ર તેમજ સજ્જન બધા સુખી થઈ ગયા ॥૩॥
ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਭਏ ਅਨੰਦਾ ਗੁਰਿ ਕਾਰਜ ਹਮਰੇ ਪੂਰੇ ॥
સંપૂર્ણ ગુરુએ અમારા બધા કાર્ય પુરા કરી દીધા છે જેનાથી સત્સંગી આખી-સહેલીઓ આનંદમય થઈ ગઈ છે
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਵਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਈ ਦੂਰੇ ॥੪॥੩॥
હે નાનક! સુખ દેવાવાળા પતિ-પરમાત્મા મળી ગયા છે હવે તેને છોડીને ક્યાંય દૂર જતા નથી ॥૪॥૩॥
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥
મલાર મહેલ ૫॥
ਰਾਜ ਤੇ ਕੀਟ ਕੀਟ ਤੇ ਸੁਰਪਤਿ ਕਰਿ ਦੋਖ ਜਠਰ ਕਉ ਭਰਤੇ ॥
રાજાથી લઈને કીડા તેમજ કીડાથી લઈને સ્વર્ગાધિપતિ દેવરાજ ઇન્દ્ર સુધી પોતાના પાપોને કારણે યોની-ચક્ર ભોગવે છે
ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ਛੋਡਿ ਆਨ ਕਉ ਪੂਜਹਿ ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹਰਤੇ ॥੧॥
જે કૃપાનિધાનને છોડીને કોઈ બીજાની પૂજા કરે છે તે આત્મઘાતી તેમજ લુટેરા છે ॥૧॥
ਹਰਿ ਬਿਸਰਤ ਤੇ ਦੁਖਿ ਦੁਖਿ ਮਰਤੇ ॥
પ્રભુને ભૂલીને બધા દુઃખોમાં મરે છે
ਅਨਿਕ ਬਾਰ ਭ੍ਰਮਹਿ ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਟੇਕ ਨ ਕਾਹੂ ਧਰਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તે અનેક વાર વિભિન્ન યોનિઓમાં ભટકે છે તેને ક્યાંય પણ આસરો મળતો નથી ॥૧॥વિરામ॥
ਤਿਆਗਿ ਸੁਆਮੀ ਆਨ ਕਉ ਚਿਤਵਤ ਮੂੜ ਮੁਗਧ ਖਲ ਖਰ ਤੇ ॥
જે લોકો સ્વામીને ત્યાગીને કોઈ બીજાને યાદ કરે છે આવા વ્યક્તિ મૂર્ખ, અસંસ્કારી તેમજ ગધેડા છે
ਕਾਗਰ ਨਾਵ ਲੰਘਹਿ ਕਤ ਸਾਗਰੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਕਥਤ ਹਮ ਤਰਤੇ ॥੨॥
કાગળની નાવડી પર બેસીને સમુદ્ર કઈ રીતે પાર કરી શકાય છે લોકો નકામું જ કહે છે કે અમે તરી ગયા છીએ ॥૨॥
ਸਿਵ ਬਿਰੰਚਿ ਅਸੁਰ ਸੁਰ ਜੇਤੇ ਕਾਲ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਜਰਤੇ ॥
શિવશંકર, બ્રહ્મા, રાક્ષસ તેમજ દેવતા વગેરે કાળની અગ્નિમાં સળગે છે
ਨਾਨਕ ਸਰਨਿ ਚਰਨ ਕਮਲਨ ਕੀ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਨ ਡਾਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਕਰਤੇ ॥੩॥੪॥
નાનક પ્રાર્થના કરે છે કે હે કર્તા પ્રભુ! અમે તારી ચરણ-કમળમાં છીએ તું અમને દૂર કરીશ નહીં ॥૩॥૪॥
ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਦੁਪਦੇ ਘਰੁ ੧
રાગ મલાર મહેલ ૫ બેપદ ઘર ૧
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਓਇ ਬੈਰਾਗੀ ਤਿਆਗੀ ॥
જે મારા પ્રભુના વૈરાગી તેમજ સંન્યાસી છે
ਹਉ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਮਾਰੀ ਲਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તેની સાથે જ અમારી પ્રીતિ લાગેલી છે અને તેના વગર એક ક્ષણ પણ રહી શકાતું નથી ॥૧॥વિરામ॥
ਉਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਆਵੈ ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮੋਹਿ ਜਾਗੀ ॥
તેની સાથે મને પ્રભુ યાદ આવે છે અને સંતોની કૃપાથી જાગ્રત થઈ ગયો છું
ਸੁਨਿ ਉਪਦੇਸੁ ਭਏ ਮਨ ਨਿਰਮਲ ਗੁਨ ਗਾਏ ਰੰਗਿ ਰਾਂਗੀ ॥੧॥
તેનો ઉપદેશ સાંભળીને મારું મન નિર્મળ થઈ ગયું છે અને પ્રેમના રંગમાં રંગાઈ હું પ્રભુનું ગુણાનુવાદ કરું છું ॥૧॥
ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੇਇ ਕੀਏ ਸੰਤ ਮੀਤਾ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਭਏ ਬਡਭਾਗੀਂ ॥
આ મન અર્પણ કરીને સંત પુરુષોને મિત્ર બનાવી લીધા છે હું ભાગ્યશાળી છું જે તેની કૃપા થઈ છે
ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਬਰਨਿ ਨ ਸਾਕਉ ਰੇਨੁ ਨਾਨਕ ਜਨ ਪਾਗੀ ॥੨॥੧॥੫॥
નાનકનું કહેવું છે કે સંત-પુરુષોની ચરણ ધૂળથી મહાસુખ પ્રાપ્ત થયું છે જે વર્ણન કરી શકાતું નથી ॥૨॥૧॥૫॥
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥
મલાર મહેલ ૫॥
ਮਾਈ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਦੇਹੁ ਮਿਲਾਈ ॥
હે ભાઈ! મને પ્રિયતમથી મળાવી દો
ਸਗਲ ਸਹੇਲੀ ਸੁਖ ਭਰਿ ਸੂਤੀ ਜਿਹ ਘਰਿ ਲਾਲੁ ਬਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
જેના હૃદય-ઘરમાં પ્રભુ વસે છે તે બધી સહેલીઓ સુખ પૂર્વક રહે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਮੋਹਿ ਅਵਗਨ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਨਿ ਕਿਆ ਚਤੁਰਾਈ ॥
મારામાં અવગુણ જ અવગુણ છે મારા પ્રભુ હંમેશા દયાળુ છે હું ગુણવિહીન શું ચતુરાઈ કરી શકું છે
ਕਰਉ ਬਰਾਬਰਿ ਜੋ ਪ੍ਰਿਅ ਸੰਗਿ ਰਾਤੀਂ ਇਹ ਹਉਮੈ ਕੀ ਢੀਠਾਈ ॥੧॥
જે પ્રિયતમ પ્રભુમાં લીન છે જો તેની બરાબરી કરું છું તો આ મારા અહંકારની નિર્લજ્જતા છે ॥૧॥
ਭਈ ਨਿਮਾਣੀ ਸਰਨਿ ਇਕ ਤਾਕੀ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖ ਸੁਖਦਾਈ ॥
મેં વિનમ્ર થઈને સુખ દેવાવાળા ગુરુની શરણ લીધી છે
ਏਕ ਨਿਮਖ ਮਹਿ ਮੇਰਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਕਾਟਿਆ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਰੈਨਿ ਬਿਹਾਈ ॥੨॥੨॥੬॥
હે નાનક! તેને એક ક્ષણમાં મારા દુઃખ કાપી નાખ્યા છે અને જીવન-રાત્રી સુખમાં પસાર થઈ રહી છે ॥૨॥૨॥૬॥
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥
મલાર મહેલ ૫॥
ਬਰਸੁ ਮੇਘ ਜੀ ਤਿਲੁ ਬਿਲਮੁ ਨ ਲਾਉ ॥
હે વાદળ સદ્દગુરુ! પ્રેમ તેમજ જ્ઞાનનો વરસાદ કરી દો કોઈ વિલંબ ન કરો
ਬਰਸੁ ਪਿਆਰੇ ਮਨਹਿ ਸਧਾਰੇ ਹੋਇ ਅਨਦੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
હે વ્હાલા! સુખનો વરસાદ કરી દો મનને તારો જ સહારો છે વરસવાથી આનંદ મળી જશે મનને આ જ લાગણી છે ॥૧॥વિરામ॥
ਹਮ ਤੇਰੀ ਧਰ ਸੁਆਮੀਆ ਮੇਰੇ ਤੂ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਬਿਸਾਰੇ ॥
હે સ્વામી! અમને તારો જ આશરો છે તે શા માટે મનથી ભુલાવી દીધા છે?