ਰਾਖੁ ਸਰਣਿ ਜਗਦੀਸੁਰ ਪਿਆਰੇ ਮੋਹਿ ਸਰਧਾ ਪੂਰਿ ਹਰਿ ਗੁਸਾਈ ॥
હે જગતના માલિક! હે પ્રેમાળ! હે હરિ! હે ધરતીના પતિ! મને પોતાની શરણમાં રાખ મારી આ તમન્ના પૂર્ણ કર.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੈ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਹੋਤ ਹੈ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਨਿਮਖ ਦਿਖਾਈ ॥੨॥੩੯॥੧੩॥੧੫॥੬੭॥
જયારે તારું દર્શન થાય છે ત્યારે તારા દાસ નાનકના મનમાં લાગણી ઉત્પન્ન થઇ જાય છે. હે હરિ! મને નાનકને આંખ ઝપકવા જેટલા સમય માટે જ પોતાનું દર્શન દે ॥૨॥૩૯॥૧૩॥૧૫॥૬૭॥
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਘਰੁ ੨ ਮਹਲਾ ੫
રાગ આશા ઘર ૨ મહેલ ૫
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે॥
ਜਿਨਿ ਲਾਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੋਈ ਫਿਰਿ ਖਾਇਆ ॥
જે મનુષ્યએ આ માયાની સાથે પ્રેમ નાખ્યો તે જ પલટીને ખાવામાં આવ્યો માયાએ તેને જ ખાઈ લીધો.
ਜਿਨਿ ਸੁਖਿ ਬੈਠਾਲੀ ਤਿਸੁ ਭਉ ਬਹੁਤੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
જેને આનો આદર કરીને આને પોતાની પાસે બેસાડયો તેને જ માયાએ ખુબ ડરાવ્યો.
ਭਾਈ ਮੀਤ ਕੁਟੰਬ ਦੇਖਿ ਬਿਬਾਦੇ ॥
ભાઈ-મિત્ર-કુટુંબના જીવ બધા જ આ માયાને જોઈને એકબીજામાં લડી પડે છે.
ਹਮ ਆਈ ਵਸਗਤਿ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੇ ॥੧॥
ગુરુની કૃપાથી આ અમારા વશમાં આવી ગઈ છે ॥૧॥
ਐਸਾ ਦੇਖਿ ਬਿਮੋਹਿਤ ਹੋਏ ॥
આ બધા માયાને જોઇને ખુબ મસ્ત થઈ જાય છે.
ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਸੁਰਦੇਵ ਮਨੁਖਾ ਬਿਨੁ ਸਾਧੂ ਸਭਿ ਧ੍ਰੋਹਨਿ ਧ੍ਰੋਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
સાધના કરનાર જોગી, સાધનામાં પહોચેલ જોગી દેવતા મનુષ્ય, ગુરુ વગર આ બધા ઠગી માયાના હાથે ઠગાઈ જાય છે ॥૧॥ વિરામ॥
ਇਕਿ ਫਿਰਹਿ ਉਦਾਸੀ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਕਾਮਿ ਵਿਆਪੈ ॥
અનેક લોકો ત્યાગી બનીને ઘૂમતા ફરે છે
ਇਕਿ ਸੰਚਹਿ ਗਿਰਹੀ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਹੋਇ ਨ ਆਪੈ ॥
પરંતુ તેને આ માયા કામ-વાસનાના રૂપમાં આવી દબોચે છે.
ਇਕਿ ਸਤੀ ਕਹਾਵਹਿ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਬਹੁਤੁ ਕਲਪਾਵੈ ॥
અનેક લોકો પોતાને દાની કહેવડાવે છે તેને પણ આ ખૂબ દુ:ખી કરે છે.
ਹਮ ਹਰਿ ਰਾਖੇ ਲਗਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਵੈ ॥੨॥
સદ્દગુરુના ચરણોમાં લાગવાને કારણે મને પરમાત્માએ આ માયાના પંજાથી બચાવી લીધો છે ॥૨॥
ਤਪੁ ਕਰਤੇ ਤਪਸੀ ਭੂਲਾਏ ॥
તપ કરી રહેલા તપસ્વીઓને આ માયાએ ભટકાવી દીધા.
ਪੰਡਿਤ ਮੋਹੇ ਲੋਭਿ ਸਬਾਏ ॥
બધા વિદ્વાન પંડિત લોકો લોભમાં ફસાઈને માયાના હાથે ઠગાઈ ગયા.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੋਹੇ ਮੋਹਿਆ ਆਕਾਸੁ ॥
બધા જ ત્રિગુણી જીવ ઠગાઇ જઈ રહ્યા છે.
ਹਮ ਸਤਿਗੁਰ ਰਾਖੇ ਦੇ ਕਰਿ ਹਾਥੁ ॥੩॥
અમને તો ગુરુએ પોતાનો હાથ આપીને આ તરફથી બચાવી લીધા છે ॥૩॥
ਗਿਆਨੀ ਕੀ ਹੋਇ ਵਰਤੀ ਦਾਸਿ ॥
જે મનુષ્ય પરમાત્માની સાથે ગાઢ સંધિ નાખી લે છે આ માયા તેની દાસી બનીને કાર્ય કરે છે
ਕਰ ਜੋੜੇ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥
તેની આગળ બંને હાથ જોડે છે તેની સેવા કરે છે તેની આગળ વિનંતી કરે છે અને કહે છે
ਜੋ ਤੂੰ ਕਹਹਿ ਸੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵਾ ॥
હું તે જ કામ કરીશ જે તું કહીશ હું તે મનુષ્યની પાસે જઈશ નહિ
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਾ ॥੪॥੧॥
દાસ નાનક કહે છે, તે મનુષ્ય પર પોતાનો દબાવ નાખીશ નહીં જે ગુરુની શરણ પડે છે ॥૪॥૧॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
આશા મહેલ ૫॥
ਸਸੂ ਤੇ ਪਿਰਿ ਕੀਨੀ ਵਾਖਿ ॥
ગુરુની કૃપાથી મને પ્રભુ પતિ મળ્યા પતિએ મને અજ્ઞાનરૂપી શ્વાસથી અલગ કરી દીધી છે
ਦੇਰ ਜਿਠਾਣੀ ਮੁਈ ਦੂਖਿ ਸੰਤਾਪਿ ॥
મારી દેરાણી અને જેઠાણી આશા અને તૃષ્ણા આ દુઃખ-કષ્ટથી મરી ગઈ છે કે મને પતિ મળી ગયો છે.
ਘਰ ਕੇ ਜਿਠੇਰੇ ਕੀ ਚੂਕੀ ਕਾਣਿ ॥
મારા પર જેઠ ધર્મરાજનો પણ પરાધીનતા (દાબ) રહી નથી.
ਪਿਰਿ ਰਖਿਆ ਕੀਨੀ ਸੁਘੜ ਸੁਜਾਣਿ ॥੧॥
સારા સોહામણા પતિએ મને આ બધાથી બચાવી લીધી છે ॥૧॥
ਸੁਨਹੁ ਲੋਕਾ ਮੈ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥
હે લોકો! સાંભળો ગુરુની કૃપાથી મેં પરમાત્માના પ્રેમનો આનંદ મેળવ્યો છે.
ਦੁਰਜਨ ਮਾਰੇ ਵੈਰੀ ਸੰਘਾਰੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿਵਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ગુરુએ મને પરમાત્માના નામનું દાન દીધું છે તેની કૃપાથી મેં ખરાબ ભાવ મારી લીધા છે કામાદિક દુશમન સમાપ્ત કરી લીધા છે ॥૧॥વિરામ॥
ਪ੍ਰਥਮੇ ਤਿਆਗੀ ਹਉਮੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
જ્યારે ગુરુની કૃપાથી મને પ્રભુ પતિ મળ્યો તો સૌથી પહેલાં મેં અહંકારને પ્રેમ કરવાનો છોડી દીધો
ਦੁਤੀਆ ਤਿਆਗੀ ਲੋਗਾ ਰੀਤਿ ॥
પછી મેં લોકાચારી રીતો છોડી.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਤਿਆਗਿ ਦੁਰਜਨ ਮੀਤ ਸਮਾਨੇ ॥
પછી મેં માયાના ત્રણેય ગુણ ત્યાગીને દુશમન અને મિત્ર એક જેવા મિત્ર જ સમજી લીધા.
ਤੁਰੀਆ ਗੁਣੁ ਮਿਲਿ ਸਾਧ ਪਛਾਨੇ ॥੨॥
ગુરુને મળીને મેં તે ગુણથી સંધિ નાખી લીધી જે માયાના ત્રણેય ગુણોથી ઉપર ચોથા આધ્યાત્મિક દરજજા પર પહોંચાડે છે ॥૨॥
ਸਹਜ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਆਸਣੁ ਬਾਧਿਆ ॥
જોગી ગુફામાં બેસીને આસન લગાવે છે. જયારે પ્રભુની કૃપાથી મને પ્રભુ-પતિ મળ્યો તો મેં આધ્યાત્મિક સ્થિરતાની ગુફામાં પોતાનું આસન જમાવી લીધું.
ਜੋਤਿ ਸਰੂਪ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜਿਆ ॥
મારી અંદર નિરા નૂર જ નૂરરૂપી પરમાત્માના મેળાપનો એક-રસ વાજા વાગવા લાગ્યા.
ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
ગુરુના શબ્દ વિચારી-વિચારીને મારી અંદર ખુબ આધ્યાત્મિક આનંદ ઉત્પન્ન થઇ રહ્યો છે.
ਪ੍ਰਿਅ ਸਿਉ ਰਾਤੀ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥੩॥
હે લોકો! ધન્ય છે તે જીવ-સ્ત્રી ભાગ્યશાળી છે તે જીવ-સ્ત્રી જે પ્રભુ પતિના પ્રેમ-રંગમાં રંગાયેલી છે ॥૩॥
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੇ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥
હે ભાઈ! દાસ નાનક પરમાત્માના ગુણોનો વિચાર જ ઉચ્ચારતો રહે છે.
ਜੋ ਸੁਣੇ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥
જે પણ મનુષ્ય પરમાત્માની મહિમા સાંભળે છે અને તેની અનુસાર પોતાનું જીવન ઊંચું ઉઠાવે છે તે સંસાર-સમુદ્રથી પાર થઇ જાય છે.
ਜਨਮਿ ਨ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥
તે વારંવાર ન જન્મે છે ન મરે છે તે જગતમાં વારંવાર ન આવે છે ન અહીંથી વારંવાર જાય છે.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਓਹੁ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨॥
તે હંમેશા પરમાત્માની યાદમાં લીન રહે છે ॥૪॥૨॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
આશા મહેલ ૫॥
ਨਿਜ ਭਗਤੀ ਸੀਲਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
આત્માને કામ આવનારી પરમાત્માની ભક્તિ જાણે મીઠા સ્વભાવવાળી એક સ્ત્રી છે
ਰੂਪਿ ਅਨੂਪ ਪੂਰੀ ਆਚਾਰਿ ॥
જે રૂપમાં અનન્ય છે જે આચરણમાં પરિપૂર્ણ છે.
ਜਿਤੁ ਗ੍ਰਿਹਿ ਵਸੈ ਸੋ ਗ੍ਰਿਹੁ ਸੋਭਾਵੰਤਾ ॥
જે હૃદય ઘરમાં આ સ્ત્રી વસે છે તે ઘર શોભાવાળું બની જાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜੰਤਾ ॥੧॥
પરંતુ કોઈ દુર્લભ જીવે ગુરુના શરણ પડીને આ સ્ત્રી પ્રાપ્ત કરી છે ॥૧॥
ਸੁਕਰਣੀ ਕਾਮਣਿ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਹਮ ਪਾਈ ॥
હે ભાઈ! ગુરુને મળીને મેં શ્રેષ્ઠ કરણી-રૂપ સ્ત્રી પ્રાપ્ત કરી છે