ਏ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀਉ ਚੇਤਿ ਤੂ ਮਨਹੁ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
હે મન! તું વિકારોને ત્યજીને પરમાત્માને યાદ કર
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਚਿ ਲਗੀ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
સત્યથી પ્રેમ તેમજ આસ્થા રાખીને તું ગુરુના શબ્દ દ્વારા ધ્યાન ધર ॥૧॥વિરામ॥
ਐਥੈ ਨਾਵਹੁ ਭੁਲਿਆ ਫਿਰਿ ਹਥੁ ਕਿਥਾਊ ਨ ਪਾਇ ॥
જો મનુષ્ય જન્મમાં હરિ નામને ભુલાવી દીધું તો પછી ક્યાંય પણ પ્રાપ્ત થશે નહીં
ਜੋਨੀ ਸਭਿ ਭਵਾਈਅਨਿ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
બધી યોનિઓમાં તું ભટકતો રહીશ અને ગંદી વસ્તુમાં જ નષ્ટ થઈ જઈશ ॥૨॥
ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਮਾਇ ॥
હે માતા! સારા નસીબથી ગુરૂ પ્રાપ્ત થયા છે પરંતુ પૂર્વ લખેલા ભાગ્યથી જ મળેલા છે
ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਸਚਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥
રાત-દિવસ હરિની સ્તુતિ કરતો રહું છું જેથી પરમ સત્ય પોતાની સાથે મેળવી લે ॥૩॥
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
પ્રભુએ પોતે જ સૃષ્ટિની રચના કરી છે અને તે પોતે જ કૃપા-દ્રષ્ટિ કરે છે
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੪॥੨॥
હે નાનક! નામમાં જ બધી મહાનતા છે જો તેને મંજુર હોય તો જ તે આપે છે ॥૪॥૨॥
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
મારુ મહેલ ૩ ॥
ਪਿਛਲੇ ਗੁਨਹ ਬਖਸਾਇ ਜੀਉ ਅਬ ਤੂ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇ ॥
હે મનુષ્ય! પાછળ ગુના ક્ષમા કરવા હવે તું સાચા રસ્તે લાગી જા
ਹਰਿ ਕੀ ਚਰਣੀ ਲਾਗਿ ਰਹਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥
મનનો અહમ દૂર કરીને હરિ-ચરણોમાં રહે ॥૧॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥
હે મન! ગુરુમુખ બનીને પ્રભુનું ચિંતન કરો
ਸਦਾ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਲਾਗਿ ਰਹਾ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
એકાગ્રચિત થઈને હંમેશા પ્રભુ ચરણોમાં લીન રહો ॥૧॥વિરામ॥
ਨਾ ਮੈ ਜਾਤਿ ਨ ਪਤਿ ਹੈ ਨਾ ਮੈ ਥੇਹੁ ਨ ਥਾਉ ॥
ન મારી કોઈ ઉંચી જાતિ છે ન કોઈ શોભા છે અને ન તો કોઈ ઠેકાણું છે
ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟਿਆ ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਸਮਝਾਇ ॥੨॥
ગુરુએ મને નામ આપીને સમજાવી દીધું છે અને શબ્દથી વીંધીને બધો ભ્રમ કાપી નાખ્યો છે ॥૨॥
ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਲਚ ਕਰਦਾ ਫਿਰੈ ਲਾਲਚਿ ਲਾਗਾ ਜਾਇ ॥
આ મન લાલચી છે અને લાલચમાં જ અહીં-તહીં ભટકે છે
ਧੰਧੈ ਕੂੜਿ ਵਿਆਪਿਆ ਜਮ ਪੁਰਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥੩॥
આ દુનિયાના અસત્ય ધંધામાં લીન રહીને યમપુરીને દંડ ભોગવે છે ॥૩॥
ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
હે નાનક! પરમાત્મા પોતે જ બધું કરનાર છે તેના સિવાય બીજું કોઈ સમર્થ નથી
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੪॥੩॥
તે પોતાની ભક્તિનો ખજાનો ગુરૂમૂખોને આપે છે જેનાથી તે હંમેશા સુખી રહે છે ॥૪॥૩॥
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
મારુ મહેલ ૩॥
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਟੋਲਿ ਲਹੁ ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
નિઃસંદેહ શોધ કરીને જોઈ લો દુનિયામાં આવા દુર્લભ જ છે જે સત્યની સ્મૃતિમાં લીન રહે છે
ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੧॥
તેને મળીને પ્રભુનું નામ જપીને મુખ ઉજ્જવળ થઈ જાય છે ॥૧॥
ਬਾਬਾ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥
હે મિત્ર! સાચા પરમાત્માને હૃદયમાં સ્મરણ કરો
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਨਾ ਪੁਛਿ ਦੇਖੁ ਲੇਹੁ ਵਖਰੁ ਭਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
પોતાના સદ્દગુરુને પૂછીને જોઈ લો અને સત્ય નામ રૂપી સૌદો શોધી લો ॥૧॥વિરામ॥
ਇਕੁ ਸਚਾ ਸਭ ਸੇਵਦੀ ਧੁਰਿ ਭਾਗਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
ભલે આખી દુનિયા એક પ્રભુની અર્ચના કરે છે પરંતુ ભાગ્યથી જ તેનાથી મેળાપ થાય છે
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਪਾਵਹਿ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੨॥
ગુરુમુખ સત્યને મેળવી લે છે અને તે પ્રભુને મળીને ક્યારેય અલગ થતા નથી ॥૨॥
ਇਕਿ ਭਗਤੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
ઘણા મનુષ્ય ભક્તિનું મહત્વ જાણતા નથી આવા સ્વેચ્છાચારી ભ્રમમાં ભટકતા રહે છે
ਓਨਾ ਵਿਚਿ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੩॥
પરંતુ તેમાંથી પરમાત્મા જ ક્રિયાશીલ છે અને તે બિચારાથી પોતે કાંઈ પણ કરી શકાતું નથી ॥૩॥
ਜਿਸੁ ਨਾਲਿ ਜੋਰੁ ਨ ਚਲਈ ਖਲੇ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
જેની સમક્ષ કોઈ બળ ચાલતું નથી તેની આગળ પ્રાર્થના કરવી જોઈએ
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਸੁਣਿ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ॥੪॥੪॥
હે નાનક! જેના મનમાં ગુરુના માધ્યમથી નામનો નિવાસ થઈ જાય છે પ્રભુ તેની પ્રાર્થના સાંભળીને તેને શબ્બાસી આપે છે ॥૪॥૪॥
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
મારુ મહેલ ૩॥
ਮਾਰੂ ਤੇ ਸੀਤਲੁ ਕਰੇ ਮਨੂਰਹੁ ਕੰਚਨੁ ਹੋਇ ॥
જે ઉગ્ર મનને શીતળ તેમજ લોઢાને સોનું બનાવી દે છે
ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
તે સાચા પરમાત્માનું સ્તુતિગાન કરો તેના જેવું બીજું કોઈ સમર્થ નથી ॥૧॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਅਨਦਿਨੁ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
હે મન! દરરોજ હરિનામનું મનન કરો
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਅਰਾਧਿ ਤੂ ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
સદ્દગુરુના વચન દ્વારા તેની આરાધના કરો અને દરેક સમયે તેના જ ગુણ ગાઓ ॥૧॥વિરામ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
જ્યારે સદ્દગુરુ સમજ આપે છે તો ગુરુમુખ એક પરમાત્માને સમજી લે છે
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਦੂ ਏਹ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੨॥
હે મન! સદ્દગુરુની પ્રશંસા કરો જેનાથી સમજ પ્રાપ્ત થાય છે ॥૨॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਕਿਆ ਕਰਨਿ ਅਗੈ ਜਾਇ ॥
જે સદ્દગુરુને છોડીને દ્વૈતભાવમાં સંલગ્ન થઈ ગયા છે તે પરલોકમાં શું કરશે?
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥
યમપુરીમાં બાંધીને તેને કઠોર દંડ મળશે ॥૩॥