ਏਕ ਸਮੈ ਮੋ ਕਉ ਗਹਿ ਬਾਂਧੈ ਤਉ ਫੁਨਿ ਮੋ ਪੈ ਜਬਾਬੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
એક સમય જો ભક્ત મને પ્રેમ-ભક્તિમાં બાંધી લે તો હું ફરી જવાબ આપી શકતો નથી ॥૧॥
ਮੈ ਗੁਨ ਬੰਧ ਸਗਲ ਕੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੀ ਜੀਵਨਿ ਮੇਰੇ ਦਾਸ ॥
હું ગુણોનું ખેંચેલું બધાનું જીવન છું પરંતુ મારો ભક્ત જ મારુ જીવન છે
ਨਾਮਦੇਵ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਐਸੀ ਤੈਸੋ ਤਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥੨॥੩॥
નામદેવજી કહે છે કે જેના હૃદયમાં આ વાત જેટલી ઘર કરે છે તેટલો જ પ્રેમ પ્રકાશ થાય છે ॥૨॥૩॥
ਸਾਰੰਗ ॥
સારંગ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਤੈ ਨਰ ਕਿਆ ਪੁਰਾਨੁ ਸੁਨਿ ਕੀਨਾ ॥
હે પુરુષ! પુરાણોની કથા-વાર્તા સાંભળીને પણ તે શું કરી લીધું છે
ਅਨਪਾਵਨੀ ਭਗਤਿ ਨਹੀ ਉਪਜੀ ਭੂਖੈ ਦਾਨੁ ਨ ਦੀਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ન મનમાં ભક્તિભાવના ઉત્પન્ન થઈ અને ન તો કોઈ ભુખ્યાને ભોજન કરાવ્યું ॥૧॥વિરામ॥
ਕਾਮੁ ਨ ਬਿਸਰਿਓ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨ ਬਿਸਰਿਓ ਲੋਭੁ ਨ ਛੂਟਿਓ ਦੇਵਾ ॥
હે ભાઈ! કામનાઓને ભૂલી ન શક્યા અને તારો ક્રોધ સમાપ્ત થયો નહીં ન તો તારો લોભ છૂટ્યો
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਮੁਖ ਤੇ ਨਹੀ ਛੂਟੀ ਨਿਫਲ ਭਈ ਸਭ ਸੇਵਾ ॥੧॥
પારકી નિંદા મુખથી છૂટી શકી નહીં આ રીતે તારી બધી સેવા નિષ્ફળ થઈ ગઈ ॥૧॥
ਬਾਟ ਪਾਰਿ ਘਰੁ ਮੂਸਿ ਬਿਰਾਨੋ ਪੇਟੁ ਭਰੈ ਅਪ੍ਰਾਧੀ ॥
રસ્તામાં લૂંટ,, લોકોના ઘરેથી ચોરી કરીને પેટ ભરતા રહ્યા ખબર નહીં કેટલા અપરાધો કર્યા
ਜਿਹਿ ਪਰਲੋਕ ਜਾਇ ਅਪਕੀਰਤਿ ਸੋਈ ਅਬਿਦਿਆ ਸਾਧੀ ॥੨॥
જેનાથી પરલોકમાં જઈને અપકીર્તિ પ્રાપ્ત થાય છે તે જ અસત્ય કાર્ય કર્યું છે ॥૨॥
ਹਿੰਸਾ ਤਉ ਮਨ ਤੇ ਨਹੀ ਛੂਟੀ ਜੀਅ ਦਇਆ ਨਹੀ ਪਾਲੀ ॥
હિંસા તારા મનથી છૂટી શકી નહીં અને ન તો જીવો પર દયા કરવાની ભાવના ઉત્પન્ન થઈ
ਪਰਮਾਨੰਦ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਕਥਾ ਪੁਨੀਤ ਨ ਚਾਲੀ ॥੩॥੧॥੬॥
પરમાનંદ જી કહે છે કે સાધુ-સજ્જનોની સંગતમાં મળીને ક્યારેય પવિત્ર કથા સાંભળી નથી ॥૩॥૧॥૬॥
ਛਾਡਿ ਮਨ ਹਰਿ ਬਿਮੁਖਨ ਕੋ ਸੰਗੁ ॥
હે મન! પરમાત્માથી વિમુખ લોકોનો સાથ છોડી દો
ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਸੂਰਦਾਸ ॥
સારંગ મહેલ ૫ સુરદાસ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા સદ્દગુરુની સેવાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਬਸੇ ਹਰਿ ਲੋਕ ॥
પ્રભુના ઉપાસક પ્રભુ ઉપાસનામાં લીન રહે છે
ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪਿ ਸਰਬਸੁ ਸਭੁ ਅਰਪਿਓ ਅਨਦ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਝੋਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તે તન-મન વગેરે બધું અર્પણ કરીને આનંદપૂર્વક ખુશી મનાવે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਦਰਸਨੁ ਪੇਖਿ ਭਏ ਨਿਰਬਿਖਈ ਪਾਏ ਹੈ ਸਗਲੇ ਥੋਕ ॥
તે દર્શન કરીને વાસનાઓથી રહિત થઈ જાય છે અને તેની બધી મનોકામનાઓ પૂરી થઈ જાય છે
ਆਨ ਬਸਤੁ ਸਿਉ ਕਾਜੁ ਨ ਕਛੂਐ ਸੁੰਦਰ ਬਦਨ ਅਲੋਕ ॥੧॥
પ્રભુનું સુંદર મુખ જોઈને તેની બીજી વસ્તુઓથી કોઈ ચાહ હોતી નથી ॥૧॥
ਸਿਆਮ ਸੁੰਦਰ ਤਜਿ ਆਨ ਜੁ ਚਾਹਤ ਜਿਉ ਕੁਸਟੀ ਤਨਿ ਜੋਕ ॥
શ્યામ સુંદર પ્રભુને ત્યાગીને કોઈ બીજાની ચાહત તો રક્તપિત્તના તનમાં વૈદ્ય સમાન છે
ਸੂਰਦਾਸ ਮਨੁ ਪ੍ਰਭਿ ਹਥਿ ਲੀਨੋ ਦੀਨੋ ਇਹੁ ਪਰਲੋਕ ॥੨॥੧॥੮॥
પાંચમા નાનક સુરદાસની સોંપણીથી કહે છે કે હે સુરદાસ! પ્રભુએ મનને હાથમાં લઈને વૈકુંઠનું સુખ ફળમાં આપી દીધું છે ॥૨॥૧॥૮॥
ਸਾਰੰਗ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ॥
રાગ સારંગ કબીરજી॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਉਨੁ ਸਹਾਈ ਮਨ ਕਾ ॥
પ્રભુ વગર મનની સહાયતા કોણ કરવાવાળું છે?
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਭਾਈ ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਹਿਤੁ ਲਾਗੋ ਸਭ ਫਨ ਕਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
કારણ કે માતા-પિતા, ભાઈ, પુત્ર તેમજ પત્નીથી લગાવેલો પ્રેમ અસત્ય છે ॥૧॥વિરામ॥
ਆਗੇ ਕਉ ਕਿਛੁ ਤੁਲਹਾ ਬਾਂਧਹੁ ਕਿਆ ਭਰਵਾਸਾ ਧਨ ਕਾ ॥
આગળ પાર ઉતારવા માટે તરાપો તૈયાર કરી લો આ ધનનો શું ભરોસો?
ਕਹਾ ਬਿਸਾਸਾ ਇਸ ਭਾਂਡੇ ਕਾ ਇਤਨਕੁ ਲਾਗੈ ਠਨਕਾ ॥੧॥
આ શરીર રૂપી વાસણનો પણ કોઈ વિશ્વાસ નથી જરાક ઠેસ લાગવાથી જ આ તૂટી જાય છે ॥૧॥
ਸਗਲ ਧਰਮ ਪੁੰਨ ਫਲ ਪਾਵਹੁ ਧੂਰਿ ਬਾਂਛਹੁ ਸਭ ਜਨ ਕਾ ॥
બધા ધર્મો તેમજ પુણ્યના ફળમાં ભક્તજનોની ચરણરજ જ મેળવવા ઈચ્છું છું
ਕਹੈ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਉਡਨ ਪੰਖੇਰੂ ਬਨ ਕਾ ॥੨॥੧॥੯॥
કબીરજી કહે છે કે હે સજ્જનો! મારી વાત સાંભળો, આ મન જંગલમાં ઉડવાવાળું પક્ષી છે ખબર નહીં ક્યારે ક્યાં ઉડી જાય? ॥૨॥૧॥૯॥