ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે॥ ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਘਰੁ ੮ ਕੇ ਕਾਫੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥રાગ આશા ઘર ૮ ના કાફી ૨ મહેલ ૪॥ ਆਇਆ ਮਰਣੁ ਧੁਰਾਹੁ ਹਉਮੈ ਰੋਈਐ ॥હે ભાઈ! ધૂર દરબારથી જ દરેક જીવ માટે મૃત્યુની પરવાનગી આવેલી છે ધૂરથી જ આ રજા છે કે જે ઉત્પન્ન થયો છે તેને મરવું પણ જરૂરી છે અહંકારને કારણે
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે ਮਹਲਾ ੪ ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਘਰੁ ੬ ਕੇ ੩ ॥મહેલ ૪ રાગ આશા ઘર ૬ કે ૩॥ ਹਥਿ ਕਰਿ ਤੰਤੁ ਵਜਾਵੈ ਜੋਗੀ ਥੋਥਰ ਵਾਜੈ ਬੇਨ ॥જોગી વીણા હાથમાં પકડીને તાર વગાડે છે પરંતુ તેની વીણા બેઅસર જ વાગે છે કારણ કે મન હરિ-નામથી સૂનું ટકેલુ રહે છે. ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਬੋਲਹੁ ਜੋਗੀ
ਵਡਾ ਵਡਾ ਹਰਿ ਭਾਗ ਕਰਿ ਪਾਇਆ ॥તે ભાગ્યશાળી મનુષ્ય તે સૌથી મોટા પરમાત્માથી મળી જાય છે ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦਿਵਾਇਆ ॥੪॥੪॥੫੬॥હે નાનક! ગુરુ દ્વારા જે મનુષ્યને પરમાત્મા પોતાના નામનું દાન દેવડાવે છે ॥૪॥૪॥૫૬॥ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥આશા મહેલ ૪॥ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਗੁਣ ਬੋਲੀ ਬਾਣੀ ॥હે ભાઈ! ગુરુની શરણ પડીને હું પણ પરમાત્માના ગુણ ગાતો રહું
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે॥ ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਘਰੁ ੨ ਮਹਲਾ ੪ ॥રાગ આશા ઘર ૨ મહેલ ૪॥ ਕਿਸ ਹੀ ਧੜਾ ਕੀਆ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਤ ਨਾਲਿ ਭਾਈ ॥કોઈ મનુષ્યએ પોતાના મિત્રથી પુત્રથી ભાઈથી સાથ બનાવેલ છે ਕਿਸ ਹੀ ਧੜਾ ਕੀਆ ਕੁੜਮ ਸਕੇ ਨਾਲਿ ਜਵਾਈ ॥કોઈએ પોતાના સગા-સંબંધીની સાથે જમાઈની સાથે સંબંધ બનાવેલ છે. ਕਿਸ ਹੀ ਧੜਾ ਕੀਆ ਸਿਕਦਾਰ
ਏਹਾ ਭਗਤਿ ਜਨੁ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥વાસ્તવિક ભક્તિ આ જ છે કે જેની કૃપાથી મનુષ્ય દુનિયાની મહેનત-કમાણી કરતાં કરતાં જ માયાના મોહથી અસ્પૃશ્ય થઈ જાય છે ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਭਵਜਲੁ ਤਰੈ ॥અને ગુરુની કૃપાથી સંસાર-સમુદ્રના વિકારોની લહેરોથી પાર થઈ જાય છે. ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਭਗਤਿ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥ગુરુના ઉપદેશ અનુસાર કરવામાં આવેલી ભક્તિ પ્રભુના ઓટલા પર સ્વીકાર
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥આ તફાવતને તે મનુષ્ય સમજે છે જેને પરમાત્મા પોતે સમજાવે છે ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੧॥અને તેનાથી ગુરુની કૃપાથી પોતાની સેવા-ભક્તિ કરાવે છે ॥૧॥ ਗਿਆਨ ਰਤਨਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥હે ભાઈ! ગુરુના બક્ષેલ જ્ઞાન-રત્નની કૃપાથી મનુષ્યને સાચી જીવન-સંયમ વિશે દરેક પ્રકારની સમજ આવી જાય છે. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਅਗਿਆਨੁ ਬਿਨਾਸੈ
ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥પોતાનું મન પોતાનું શરીર ગુરુના હવાલે કરીને ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥તેનું નામ પ્રભુને વેચાયેલ દાસ પોતાના દિલમાં વસાવી રાખે છે આ જ તેના માટે સૌથી મોટી ઇજ્જત છે ਸਦਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੧॥જે પરમાત્મા બધાનો પ્રેમાળ છે અને બધાનો સાથી મિત્ર છે ॥૧॥ ਸੋ ਲਾਲਾ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ॥હે
ਜੋ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥હે ભાઈ! જે મનુષ્ય પરમાત્માના પ્રેમ-રંગનો ઉપયોગ કરી કરીને પોતાના મનમાં પ્રેમ રંગથી રંગાઈ જાય છે ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਲਾਥਾ ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਮਿਲੇ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥તે મનુષ્યોનું જન્મ-મરણના ચક્કરનું દુઃખ દૂર થઈ જાય છે.પ્રેમની કૃપાથી તે મનુષ્ય પરમાત્માની હાજરીમાં ટકી રહે છે ॥૧॥વિરામ॥ ਸਬਦੁ ਚਾਖੈ
ਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥પરંતુ ગુરુનું દીધેલું શાસ્ત્ર આ છ શાસ્ત્રોની પહોંચથી ઉપર છે આ છ શાસ્ત્ર ગુરુના શાસ્ત્રનો અંત મેળવી શકતા નથી. ॥૧॥ ਗੁਰ ਕੈ ਦਰਸਨਿ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥ગુરુએ આપેલ શાસ્ત્ર દ્વારા વિકારોથી મુક્તિ થઈ જાય છે ਸਾਚਾ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥તે હંમેશા કાયમ રહેનાર પરમાત્મા પોતે મનમાં આવી
ਬਾਬਾ ਜੁਗਤਾ ਜੀਉ ਜੁਗਹ ਜੁਗ ਜੋਗੀ ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਜੋਗੰ ॥હે ભાઈ! જે મનુષ્યનો પરમેશ્વરના ચરણોમાં યોગ થઈ ગયો તે જ જોડાયેલો છે તે જ વાસ્તવિક જોગી છે જેની સમાધિ હંમેશા લાગેલી રહે છે. ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਪਾਇਆ ਗਿਆਨ ਕਾਇਆ ਰਸ ਭੋਗੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥જે મનુષ્યએ માયા-રહિત પરમાત્માનું અટળ આધ્યાત્મિક જીવન દેનાર નામ પ્રાપ્ત કરી