ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਨ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥તારી ઉદારતાનો અંદાજો લગાવી શકાતો નથી. આ કહી શકાતું નથી કે તું કેટલો મોટો છે ਕਹਣੈ ਵਾਲੇ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੧॥તારી ઉદારતા કહેવાવાળા પોતાને ભૂલીને તારામાં જ લીન થઇ જાય છે ॥૧॥ ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥હે મોટા માલિક! તું જાણે એક ગાઢ સમુદ્ર છે તું મોટા
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥આશા મહેલ ૪॥ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਅਗਮਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥તે પરમાત્મા બધા જીવોમાં વ્યાપક છે તો પણ માયાના પ્રભાવથી ઉપર છે અગમ્ય છે અને અનંત છે. ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥હે હંમેશા કાયમ રહેનાર અને બધા જીવોને ઉત્પન્ન કરનાર હરિ! ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે બધી જગ્યાએ વ્યાપ્ત છે ભય રહિત છે વેર હિત છે જેનું સ્વરૂપ કાળથી પરે છે, જે યોનિઓમાં નથી ભટકતો જેનો પ્રકાશ તેની મેળાએ છે અને જે સદગુરૂની કૃપાથી મળે છે ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਸੋ
ਹਉ ਬਨਜਾਰੋ ਰਾਮ ਕੋ ਸਹਜ ਕਰਉ ਬ੍ਯ੍ਯਾਪਾਰੁ ॥હું પ્રભુના નામનો વ્યાપારી છું હું આ એવો વ્યાપાર કરી રહ્યો છું જેમાંથી મને સહજ સ્થિતિની કમાણી મળે. ਮੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਾਦਿਆ ਬਿਖੁ ਲਾਦੀ ਸੰਸਾਰਿ ॥੨॥પ્રભુની કૃપાથી મેં પ્રભુના નામનો સૌદો લાદ્યો છે પરંતુ સંસારે આધ્યાત્મિક મૃત્યુ લાવનાર માયારૂપી ઝેરનો વ્યાપાર કર્યો છે ॥૨॥ ਉਰਵਾਰ ਪਾਰ ਕੇ
ਜਬ ਲਗੁ ਘਟ ਮਹਿ ਦੂਜੀ ਆਨ ॥પરંતુ જ્યાં સુધી મનુષ્યના મનમાં દુનિયાવી ઈજ્જત વગેરેની વાસના છે ਤਉ ਲਉ ਮਹਲਿ ਨ ਲਾਭੈ ਜਾਨ ॥ત્યાં સુધી તે પ્રભુના ચરણોમાં જોડાઈ શકતો નથી. ਰਮਤ ਰਾਮ ਸਿਉ ਲਾਗੋ ਰੰਗੁ ॥પરમાત્માનું સ્મરણ કરતાં-કરતાં પરમાત્માની સાથે પ્રેમ થઈ જાય છે ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਤਬ ਨਿਰਮਲ ਅੰਗ ॥੮॥੧॥કબીર કહે છે, અને ત્યારે શરીર
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਜੀਵਹੁ ਅਮਰ ਫਲ ਖਾਹੁ ॥੧੦॥એવું સુંદર જીવન જીવીશ જે હંમેશા કાયમ રહેશે ॥૧૦॥ ਦਸਮੀ ਦਹ ਦਿਸ ਹੋਇ ਅਨੰਦ ॥આવા પરમાત્માની સાથે મેળ હોવાથી આખા સંસારમાં જ મનુષ્ય માટે આનંદ જ આનંદ હોય છે ਛੂਟੈ ਭਰਮੁ ਮਿਲੈ ਗੋਬਿੰਦ ॥આ મહેનતથી મનનું ભટકવું દૂર થઇ જાય છે તે પરમાત્મા મળી જાય છે ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਤਤ
ਬਾਵਨ ਅਖਰ ਜੋਰੇ ਆਨਿ ॥જગતે બાવન અક્ષરોનો પ્રયોગ કરીને પુસ્તકો લખી દીધી છે. ਸਕਿਆ ਨ ਅਖਰੁ ਏਕੁ ਪਛਾਨਿ ॥પરંતુ આ જગત આ પુસ્તક દ્વારા તે એક પ્રભુને ઓળખી શક્યું નહિ જે નાશ-રહિત છે. ਸਤ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਬੀਰਾ ਕਹੈ ॥હે કબીર! જે મનુષ્ય આ અક્ષરોની મદદથી પ્રભુની મહિમા કરે છે ਪੰਡਿਤ ਹੋਇ ਸੁ ਅਨਭੈ ਰਹੈ ॥તે
ਬੰਦਕ ਹੋਇ ਬੰਧ ਸੁਧਿ ਲਹੈ ॥੨੯॥તે પ્રભુના ઓટલાનો સ્તુતિ કરવાવાળો બનીને માયાના મોહની સાંકળનો તફાવત મેળવી લે છે અને આના કપટમાં આવતો નથી ॥૨૯॥ ਭਭਾ ਭੇਦਹਿ ਭੇਦ ਮਿਲਾਵਾ ॥જે મનુષ્ય પ્રભુથી બનેલી દૂરીને સમાપ્ત કરીને પોતાના મનને પ્રભુની યાદમાં જોડે છે ਅਬ ਭਉ ਭਾਨਿ ਭਰੋਸਉ ਆਵਾ ॥તે યાદની કૃપાથી સાંસારિક ડર દૂર કરવાથી તેને પ્રભુમાં
ਝਝਾ ਉਰਝਿ ਸੁਰਝਿ ਨਹੀ ਜਾਨਾ ॥જે મનુષ્યએ ચર્ચા વગેરેમાં પડીને નકામી જટિલતાઓમાં જ ફસાવાનું શીખ્યું જટિલતામાંથી નીકળવાની વિધિ શીખી નથી ਰਹਿਓ ਝਝਕਿ ਨਾਹੀ ਪਰਵਾਨਾ ॥તે આખી ઉમર શંકાઓમાં જ પડી રહ્યો તેનું જીવન સ્વીકાર ના થઇ શક્યું. ਕਤ ਝਖਿ ਝਖਿ ਅਉਰਨ ਸਮਝਾਵਾ ॥દલીલ કરી કરીને બીજા લોકોને સમજાવવાનો શું લાભ? ਝਗਰੁ ਕੀਏ ਝਗਰਉ ਹੀ ਪਾਵਾ
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰ ਭੇਟਿ ਮਹਾ ਸੁਖ ਭ੍ਰਮਤ ਰਹੇ ਮਨੁ ਮਾਨਾਨਾਂ ॥੪॥੨੩॥੭੪॥કબીર કહે છે, સદ્દગુરૂના મળીને ઊંચું સુખ પ્રાપ્ત થાય છે ભટકણ સમાપ્ત થઇ જાય છે અને મન પ્રભુમાં રચાઈ જાય છે ॥૪॥૨૩॥૭૪॥ ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ રાગ ગૌરી પૂર્વ બાવન અક્ષરકબીરજીના ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે॥ ਬਾਵਨ ਅਛਰ ਲੋਕ ਤ੍ਰੈ ਸਭੁ