ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਹਰਿ ਰਾਵੈ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੋ ॥੩॥હે નાનક! શબ્દ દ્વારા જ ભયનો નાશ કરનાર હરિ મળે છે અને જીવાત્મા મસ્તકના ભાગ્ય દ્વારા જ તેનાથી આનંદ કરે છે ॥૩॥ ਖੇਤੀ ਵਣਜੁ ਸਭੁ ਹੁਕਮੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਮੰਨਿ ਵਡਿਆਈ ਰਾਮ ॥પરમાત્માના હુકમને સ્વીકાર કરવો ઉત્તમ ખેતી તેમજ સર્વોત્તમ વ્યાપાર છે, હુકમને સ્વીકાર કરવાથી માન-સન્માન મળે
ਪਿਰੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ਵੇਖੁ ਹਜੂਰੇ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥પતિ-પરમેશ્વર પ્રત્યેક હૃદયમાં હાજર છે; તું તેને પ્રત્યક્ષ જો અને યુગ-યુગાંતરોમાં તેને એક સમાન જ અનુભવ કર. ਧਨ ਬਾਲੀ ਭੋਲੀ ਪਿਰੁ ਸਹਜਿ ਰਾਵੈ ਮਿਲਿਆ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥માસુમ જીવ-સ્ત્રી ભોળાપણામાં સહજ જ પોતાના પતિ-પ્રભુની સાથે આનંદ કરે છે તેમજ પોતાના કર્મ વિધાતા પ્રભુને મળી જાય છે.
ਰਾਜੁ ਤੇਰਾ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਵੈ ॥તારું શાસન ક્યારેય પણ નષ્ટ થતું નથી. ਰਾਜੋ ਤ ਤੇਰਾ ਸਦਾ ਨਿਹਚਲੁ ਏਹੁ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਵਏ ॥તારું શાસન હંમેશા અટલ છે આ જરા પણ નાશ થતું નથી, એટલે અમર છે. ਚਾਕਰੁ ਤ ਤੇਰਾ ਸੋਇ ਹੋਵੈ ਜੋਇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਏ ॥તારો તો તે જ સાચો સેવક છે, જે સહજ સ્થિતિમાં લીન રહે
ਲਿਖੇ ਬਾਝਹੁ ਸੁਰਤਿ ਨਾਹੀ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਗਵਾਈਐ ॥ભાગ્ય વગર જ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી અને મનુષ્ય નિરર્થક જ મૌખિક વાતો કરતા પોતાનું જીવન નષ્ટ કરી દે છે. ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦੁ ਲਿਖਾਈਐ ॥જ્યાં પણ જઈને અમે બેસીએ છીએ, ત્યાં શુભ ગુણોની વાતો કરવી જોઈએ અને પરમાત્માના નામને હૃદયમાં અંકિત કરવું જોઈએ. ਕਾਇਆ ਕੂੜਿ
ਜਿਹਵਾ ਸਚੀ ਸਚਿ ਰਤੀ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥ જીભ સાચી છે જે સત્યની સાથે રંગાયેલી છે. આ રીતે શરીર તેમજ મન પણ સત્ય થઈ જાય છે. ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਹੋਰੁ ਸਾਲਾਹਣਾ ਜਾਸਹਿ ਜਨਮੁ ਸਭੁ ਖੋਇ ॥੨॥સાચા પરમેશ્વર સિવાય કોઈ બીજાનું યશોગાન કરવાથી મનુષ્ય પોતાનું આખુ જીવન વ્યર્થ જ ગુમાવીને ચાલ્યો જાય છે ॥૨॥ ਸਚੁ ਖੇਤੀ
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਆਪੇ ਕਰਣਾ ॥તું પોતે જ કારણ અને તું જ કરનાર છે. ਹੁਕਮੇ ਜੰਮਣੁ ਹੁਕਮੇ ਮਰਣਾ ॥੨॥તારા હુકમમાં જ જીવોનો જન્મ થાય છે અને તારા હુકમમાં તેનું મૃત્યુ થાય છે ॥૨॥ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਮਨ ਤਨ ਆਧਾਰੀ ॥તારું નામ જ મારું મન તેમજ શરીરનો સહારો છે. ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਬਖਸੀਸ ਤੁਮਾਰੀ ॥੩॥੮॥દાસ નાનક પર તો
ਜਪਿ ਜੀਵਾ ਪ੍ਰਭ ਚਰਣ ਤੁਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥તારા ચરણોમાં જાપ કરતા જ જીવંત રહું ॥૧॥વિરામ॥ ਦਇਆਲ ਪੁਰਖ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਦਾਤੇ ॥હે દાતા પ્રભુ! તું ખુબ દયાળુ તેમજ સર્વશક્તિમાન છે ਜਿਸਹਿ ਜਨਾਵਹੁ ਤਿਨਹਿ ਤੁਮ ਜਾਤੇ ॥੨॥તે જ તને જાણે છે, જેને તું સમજ આપે છે ॥૨॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਈ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥હું હંમેશા જ તારા પર બલિહાર
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਆਸ ਪੁਜਾਏ ॥੪॥હે નાનક! મારો સંપૂર્ણ ગુરુ-સદ્દગુરુ ધન્ય-ધન્ય છે, જે મારા મનની આશા પૂર્ણ કરે છે ॥૪॥ ਗੁਰੁ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ ਮੇਲਿ ਹਰੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਾ ॥હે હરિ! મને મારો સજ્જન ગુરુ મળાવી દે, જેનાથી મળીને હું હરિ-નામનું ધ્યાન કરતો રહું. ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਹੁ ਹਰਿ ਗੋਸਟਿ
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੇਲਾਵੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਹਉ ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਕਉ ਜਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥સંપૂર્ણ ગુરુ જ મને મારા પ્રિયતમ-પ્રભુથી મેળવે છે અને પોતાના ગુરુ પર હું કરોડો વાર બલિહાર થાવ છું ॥૧॥વિરામ॥ ਮੈ ਅਵਗਣ ਭਰਪੂਰਿ ਸਰੀਰੇ ॥મારૂં આ શરીર અવગુણોથી પરિપૂર્ણ છે ਹਉ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਾ ਅਪਣੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪੂਰੇ ॥੨॥પછી હું પોતાના ગુણોથી ભરપૂર
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥હે મન! તું ગુરુના માધ્યમથી પરમાત્માના નામની પ્રાર્થના કર; ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਚਲੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥તે હંમેશા જ તારો સાથ નિભાવશે અને પરલોકમાં પણ તારી સાથે ચાલશે ॥વિરામ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥તે સત્ય સ્વરૂપ પરમેશ્વર જ ગુરુમુખોની જાતિ તેમજ માન-પ્રતિષ્ઠા છે. ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਖਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ॥੨॥ગુરુમુખોનાં