ਸਚੈ ਊਪਰਿ ਅਵਰ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੮॥તે પરમસત્યથી ઊંચું કોઈ નજર આવતું નથી, તેણે પોતે જ સત્યની મહિમાને જાણી છે ॥૮॥ ਐਥੈ ਗੋਇਲੜਾ ਦਿਨ ਚਾਰੇ ॥અહીં જીવ ચાર દિવસ જ આવે છે, ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਧੁੰਧੂਕਾਰੇ ॥આ જગત રમત-તમાશો છે અને જીવ અજ્ઞાનતાના ગાઢ અંધકારમાં રહે છે. ਬਾਜੀ ਖੇਲਿ ਗਏ ਬਾਜੀਗਰ ਜਿਉ ਨਿਸਿ
ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਕੇਲ ਕੇਦਾਰਾ ॥ગંગા, યમુના, વૃંદાવન, કેદારનાથ, ਕਾਸੀ ਕਾਂਤੀ ਪੁਰੀ ਦੁਆਰਾ ॥કાશી, મથુરા. દ્વારકા, પુરી, ਗੰਗਾ ਸਾਗਰੁ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮੁ ਅਠਸਠਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥ગંગાસાગર અને ત્રિવેણી સંગમ વગેરે અડસઠ તીર્થ પ્રભુના સ્વરૂપમાં જ લીન બનેલ છે ॥૯॥ ਆਪੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥તે પોતે જ સિદ્ધ, સાધક તેમજ વિચાર કરનાર વિદ્વાન છે. ਆਪੇ ਰਾਜਨੁ ਪੰਚਾ
ਆਪੇ ਕਿਸ ਹੀ ਕਸਿ ਬਖਸੇ ਆਪੇ ਦੇ ਲੈ ਭਾਈ ਹੇ ॥੮॥તે પોતે જ કોઈના કર્મ પર ક્ષમા-દાન કરે છે અને કોઈને સજા દે છે ॥૮॥ ਆਪੇ ਧਨਖੁ ਆਪੇ ਸਰਬਾਣਾ ॥તે પોતે જ ધનુષ તેમજ બાણ ચલાવનાર છે, ਆਪੇ ਸੁਘੜੁ ਸਰੂਪੁ ਸਿਆਣਾ ॥તે ખૂબ બુદ્ધિમાન, સુંદરરૂપ તેમજ ચતુર છે. ਕਹਤਾ ਬਕਤਾ ਸੁਣਤਾ ਸੋਈ ਆਪੇ ਬਣਤ ਬਣਾਈ
ਦੋਜਕਿ ਪਾਏ ਸਿਰਜਣਹਾਰੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਬਾਣੀਆ ॥੨॥કર્તાર તેને નરકમાં મોકલી દે છે અને યમરાજ રૂપી ન્યાયધીશ તેનાથી કર્મોનો હિસાબ માંગે છે ॥૨॥ ਸੰਗਿ ਨ ਕੋਈ ਭਈਆ ਬੇਬਾ ॥અંતમાં બહેન ભાઈ કોઈ પણ સાથી બનતા નથી ਮਾਲੁ ਜੋਬਨੁ ਧਨੁ ਛੋਡਿ ਵਞੇਸਾ ॥તે પોતાનો માલ, જુવાની તેમજ ધન વગેરે બધું છોડીને ચાલ્યો જાય છે ਕਰਣ ਕਰੀਮ ਨ
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥મારુ મહેલ ૫॥ ਜੀਵਨਾ ਸਫਲ ਜੀਵਨ ਸੁਨਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਸਦ ਜੀਵਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥તેનું જીવન સફળ છે જે વંદના તેમજ મહિમા ગીત સાંભળીને જીવન પસાર કરે છે ॥૧॥વિરામ॥ ਪੀਵਨਾ ਜਿਤੁ ਮਨੁ ਆਘਾਵੈ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪੀਵਨਾ ॥੧॥તે જ પીવું જોઈએ જેનાથી મન તૃપ્ત થઈ જાય તેથી નામ અમૃતનો રસ પીવો જોઈએ
ਚਰਣ ਤਲੈ ਉਗਾਹਿ ਬੈਸਿਓ ਸ੍ਰਮੁ ਨ ਰਹਿਓ ਸਰੀਰਿ ॥જે વ્યક્તિ લાકડીથી બનેલી હોડીને પગથી દબાવીને તેમાં બેસી ગયો છે તેના શરીરનો થાક દૂર થઈ ગયો છે ਮਹਾ ਸਾਗਰੁ ਨਹ ਵਿਆਪੈ ਖਿਨਹਿ ਉਤਰਿਓ ਤੀਰਿ ॥੨॥મહાસાગરે પણ કોઈ વિઘ્ન ઉત્પન્ન કર્યા નથી અને એક ક્ષણમાં જ સમુદ્રના કિનારા પર જઈને ઉતર્યો છે ॥૨॥ ਚੰਦਨ ਅਗਰ ਕਪੂਰ ਲੇਪਨ
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆમારુ મહેલ ૫ ઘર ૩ અષ્ટપદી ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭ੍ਰਮਤੇ ਭ੍ਰਮਤੇ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਅਬ ਪਾਇਓ ॥੧॥ચોર્યાસી લાખ યોનિમાં ભટકતા-ભટકતા હવે આ દુર્લભ મનુષ્ય જન્મ પ્રાપ્ત થયો છે ॥૧॥ ਰੇ ਮੂੜੇ ਤੂ ਹੋਛੈ ਰਸਿ ਲਪਟਾਇਓ ॥હે મૂર્ખ! તું
ਕਲਰ ਖੇਤੀ ਤਰਵਰ ਕੰਠੇ ਬਾਗਾ ਪਹਿਰਹਿ ਕਜਲੁ ਝਰੈ ॥નામ વગર મનુષ્યનું જીવન અર્થહીન છે જેમ ઉજ્જડ જમીનમાં વાવેલો પાક છે દરિયા કિનારા પર વૃક્ષ છે અને ત્યાં સફેદ વસ્ત્ર ધારણ કરેલા છે જ્યાં કાળા તણખા ઉડી-ઉડીને વસ્ત્રો પર પડતા હોય ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਤਿਸੈ ਕੀ ਕੋਠੀ ਜੋ ਪੈਸੈ ਸੋ ਗਰਬਿ ਜਰੈ ॥੬॥આ સંસાર તૃષ્ણાનું ઘર છે
ਕਿਤੀ ਚਖਉ ਸਾਡੜੇ ਕਿਤੀ ਵੇਸ ਕਰੇਉ ॥નિઃસંકોચ કેટલાય પદાર્થોના સ્વાદ ચાખતી રહું છું કેટલાય વસ્ત્ર ધારણ કરતી રહું છું ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਗਇਅਮੁ ਵਾਢੀ ਝੂਰੇਦੀ ਝੂਰੇਉ ॥੫॥પરંતુ પ્રભુ વગર યૌવન વ્યર્થ છે તેનાથી અલગ થઈને ચિંતાગ્રસ્ત રહું છું ॥૫॥ ਸਚੇ ਸੰਦਾ ਸਦੜਾ ਸੁਣੀਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥ગુરુના જ્ઞાન-વિચાર દ્વારા સાચા પ્રભુનો સાચો ઉપદેશ સાંભળવો જોઈએ
ਲਾਗੀ ਭੂਖ ਮਾਇਆ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਮੋਹਿ ਖਰੇ ॥੩॥પછી તેને તૃષ્ણાની ભૂખ લાગી ગઈ છે તે ધન-સંપત્તિ મેળવવા માટે ભાગે છે પરંતુ માયાના મોહે તેનાથી મોક્ષ-પદાર્થ છીનવી લીધું છે ॥૩॥ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਇਤ ਉਤ ਢੂਢਤ ਥਾਕਿ ਪਰੇ ॥તે ધન માટે મહેનત-પ્રયાસ કરે છે પરંતુ તેને એટલું ધન પ્રાપ્ત થતું નથી જેટલી