ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥શ્લોક મહેલ ૫॥ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਅਮਿਉ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ॥આ અમૃતમય વાણી અમૃતરૂપી રસ છે અને હરિનું નામ જ અમૃત છે. ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਿਰਦੈ ਸਿਮਰਿ ਹਰਿ ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥પોતાના મન, શરીર તેમજ હૃદયમાં હરિને યાદ કર અને આઠ પ્રહર તેનું જ સ્તુતિગાન કર. ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਹੁ ਤੁਮ ਗੁਰਸਿਖਹੁ ਸਚਾ
ਤਿਥੈ ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਜਿਥੈ ਕੋਇ ਨਾਹਿ ॥હે પ્રભુ! જ્યાં કોઈ સહાયક નથી, ત્યાં તું જ સમર્થ છે. ਓਥੈ ਤੇਰੀ ਰਖ ਅਗਨੀ ਉਦਰ ਮਾਹਿ ॥માતાની ગર્ભ આગમાં તું જ જીવની રક્ષા કરે છે અને ਸੁਣਿ ਕੈ ਜਮ ਕੇ ਦੂਤ ਨਾਇ ਤੇਰੈ ਛਡਿ ਜਾਹਿ ॥તારા નામને સાંભળીને યમના દૂત છોડીને ચાલ્યા જાય છે. ਭਉਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਅਸਗਾਹੁ ਗੁਰ
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਵਸੇਹਾ ॥સંપૂર્ણ સદ્દગુરૂની વાણી અમૃતમય છે, પરંતુ આ તેના હૃદયમાં જ વસે છે, જેના પર તે કૃપાળુ થઈ જાય છે. ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਤਿਸ ਕਾ ਕਟੀਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਹਾ ॥੨॥ગુરુ તેના જન્મ-મરણનું ચક્ર કાપી દે છે અને તેને હંમેશા સુખ મળતું રહે છે ॥૨॥ ਪਉੜੀ
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਇਕੁ ਦੇਹੁ ਦਰਸੁ ਮਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥નાનક તો પરમાત્માથી એક આ જ દાન માંગે છે કે મને પોતાના દર્શન આપ તેમજ મનમાં હંમેશા પ્રેમ બની રહે ॥૨॥ ਪਉੜੀ ॥પગથિયું॥ ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸੁਖ ॥હે પરમાત્મા! જેને તું યાદ આવે છે, તેને હંમેશા જ સુખ મળતું રહે છે. ਜਿਸੁ
ਵਡਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਨਿ ਤਾਰਿਆ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥ગુરુએ મને મોટા માલિક પ્રભુથી મળાવી દીધો છે, જેને આખા જગતનો ઉદ્ધાર કરી દીધો છે. ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਪਾਇਆ ਧੁਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥મારા નસીબમાં આરંભથી જ પ્રભુનો સંજોગ લખેલો હતો અને હવે મારી મનોકામના પૂર્ણ થઈ ગઈ છે. ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਹੀ ਭੋਗੇ ਭੋਗ ॥੧॥હે
ਮਃ ੫ ॥મહેલ ૫॥ ਵਿਣੁ ਤੁਧੁ ਹੋਰੁ ਜਿ ਮੰਗਣਾ ਸਿਰਿ ਦੁਖਾ ਕੈ ਦੁਖ ॥હે પરમાત્મા! તારા વગર બીજું કંઈ માંગવું માથા પર દુઃખોનો ભાર જ સહન કરવાનું છે. ਦੇਹਿ ਨਾਮੁ ਸੰਤੋਖੀਆ ਉਤਰੈ ਮਨ ਕੀ ਭੁਖ ॥મને પોતાનું નામ દાન આપી દે કેમ કે મને સંતોષ આવી જાય અને મનની ભૂખ મટી જાય. ਗੁਰਿ ਵਣੁ ਤਿਣੁ
ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫રામકલી ની વાર મહેલ ૫ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥શ્લોક મહેલ ૫॥ ਜੈਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੁਣੀਦਾ ਤੈਸੋ ਹੀ ਮੈ ਡੀਠੁ ॥જેવો સદ્દગુરૂનો યશ સાંભળ્યો હતો, તેવું જ મેં તેને જોઈ લીધું છે. ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਬਸੀਠੁ
ਸਚੁ ਪੁਰਾਣਾ ਹੋਵੈ ਨਾਹੀ ਸੀਤਾ ਕਦੇ ਨ ਪਾਟੈ ॥સત્ય ક્યારેય જૂનું થતું જ નથી અને આ એક વાર સિલાઈ કરેલ ક્યારેય ફાટતું જ નથી. ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੋ ਸਚਾ ਤਿਚਰੁ ਜਾਪੀ ਜਾਪੈ ॥੧॥હે નાનક! સાચો પરમાત્મા હંમેશા શાશ્વત છે, પરંતુ જીવને આ વાત ત્યાં સુધી જ સત્ય લાગે છે, જ્યાં સુધી તે નામ જપતો રહે છે
ਪਉੜੀ ॥પગથિયું॥ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਗੜੁ ਕੋਟੁ ਹੈ ਸਭਿ ਦਿਸੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥મનુષ્ય-શરીરમાં જ દૂર્ગ, કિલ્લો તથા બધી દેશ-દેશાંતરની વસ્તુ પ્રાપ્ત છે. ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਸਭ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥પ્રભુએ પોતે જ સમાધિ લગાવેલી છે અને બધા જીવોમાં પ્રવેશ કરેલ છે. ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਗੁਪਤੁ ਰਖੇਸਾ ॥તે પોતે જ સૃષ્ટિ-રચના કરે છે અને પોતાને ગુપ્ત રાખે છે.
ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥ત્યારબાદ જંગલમાં સીતા તેમજ લક્ષ્મણથી અલગ થઈ ગયા હતા. ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥પોતાની સોનાની લંકા ગુમાવીને રાવણ ખૂબ દુ:ખી થયો, ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥જેને છળથી સાધુનો વેશ ધારણ કરીને સીતાનું હરણ કરી લીધું હતું. ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ એક વર્ષના અજ્ઞાતવાસ દરમિયાન જ્યારે પાંચેય પાંડવો રાજા વૈરાટના નોકર