ਅਖੰਡ ਮੰਡਲ ਨਿਰੰਕਾਰ ਮਹਿ ਅਨਹਦ ਬੇਨੁ ਬਜਾਵਉਗੋ ॥੧॥પરંતુ અખંડ મહેલ નિરાકારમાં પ્રવૃત થઈને અનાહત વીણા વગાડતો રહીશ ॥૧॥ ਬੈਰਾਗੀ ਰਾਮਹਿ ਗਾਵਉਗੋ ॥હું વેરાગી બનીને રામનું ગુણગાન કરીશ અને ਸਬਦਿ ਅਤੀਤ ਅਨਾਹਦਿ ਰਾਤਾ ਆਕੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਜਾਉਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥શબ્દનો ભૂતકાળ અનાહદ ધ્વનિમાં રત થઈને પરમાત્માના ઘરે જઈશ ॥૧॥વિરામ॥ ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਅਉਰੁ ਸੁਖਮਨਾ ਪਉਨੈ ਬੰਧਿ ਰਹਾਉਗੋ
ਜਬ ਨਖ ਸਿਖ ਇਹੁ ਮਨੁ ਚੀਨੑਾ ॥જ્યારે નખશિખ સુધી મનને ઓળખી લીધું તો ਤਬ ਅੰਤਰਿ ਮਜਨੁ ਕੀਨਾ੍ ॥੧॥અંતર્મનમાં તીર્થ-સ્નાન કરી લીધું ॥૧॥ ਪਵਨਪਤਿ ਉਨਮਨਿ ਰਹਨੁ ਖਰਾ ॥પ્રાણોના પતિ મનને તરુણાવસ્થામાં રહેવું જ સારું છે, ਨਹੀ ਮਿਰਤੁ ਨ ਜਨਮੁ ਜਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ત્યારથી આ સ્થિતિમાં ન મૃત્યુ થાય છે, ન જન્મ થાય છે અને ન તો
ਗੋਬਿੰਦ ਹਮ ਐਸੇ ਅਪਰਾਧੀ ॥હે ગોવિંદ! અમે જીવ આવા ગુનેગાર છીએ, ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਥਾ ਦੀਆ ਤਿਸ ਕੀ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਨਹੀ ਸਾਧੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥જે પ્રભુએ પ્રાણ, શરીર આપ્યા હતા, તેની ક્યારેય પ્રેમ-ભક્તિ કરી નથી ॥૧॥વિરામ॥ ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਤੀ ਨਿੰਦਾ ਪਰ ਅਪਬਾਦੁ ਨ ਛੂਟੈ ॥પારકા ધનની લાલચ, પારકી નારીની કામના, પારકી
ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਹਮ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੇ ਸੇਵਕ ਅਬ ਤਉ ਮਿਟਿਆ ਨ ਜਾਈ ॥પૂર્વ જન્મથી જ અમે તારા સેવક છીએ, આથી હવે આ જન્મમાં પણ તારી સેવા કર્યા વગર રહેવાતું નથી. ਤੇਰੇ ਦੁਆਰੈ ਧੁਨਿ ਸਹਜ ਕੀ ਮਾਥੈ ਮੇਰੇ ਦਗਾਈ ॥੨॥તારા દરવાજા પર અનહદ શબ્દનો અવાજ થતો રહે છે અને તે મારા પર આ ભક્તિની નિશાની લગાવી દીધી છે
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਦ ਮਤਸਰ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਕਸੁ ਦੀਨੁ ਰੇ ॥੧॥તૃષ્ણા, કામ, ક્રોધ તેમજ ઈર્ષ્યારૂપી છાલને કાપી-કાપીને ગોળમાં નાખ્યા છે ॥૧॥ ਕੋਈ ਹੈ ਰੇ ਸੰਤੁ ਸਹਜ ਸੁਖ ਅੰਤਰਿ ਜਾ ਕਉ ਜਪੁ ਤਪੁ ਦੇਉ ਦਲਾਲੀ ਰੇ ॥શુ કોઈ એવો સંત છે, જેના હૃદયમાં સરળ સુખ ઉત્પન્ન થઈ ગયું છે? હું તે સંતને પોતાના કરેલ જપ-તપના ફળ
ਸੋ ਟਿਕਾ ਸੋ ਬੈਹਣਾ ਸੋਈ ਦੀਬਾਣੁ ॥ ਪਿਯੂ ਦਾਦੇ ਜੇਵਿਹਾ ਪੋਤਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥ગુરુ અમરદાસને પણ તે જ ગુરુયાઈનું તિલક, તે જ સિંહાસન તેમજ તે જ દરબાર મળ્યો. પોતાના પિતા ગુરુ અંગદ દેવ તેમજ દાદા ગુરુ નાનક દેવ જેવા હોવાને કારણે પૌત્ર ગુરુ અમરદાસ બધી સંગતને ગુરુ રૂપમાં પૂજનીય થઈ ગયો, ਜਿਨਿ ਬਾਸਕੁ ਨੇਤ੍ਰੈ ਘਤਿਆ ਕਰਿ
ਲੰਗਰੁ ਚਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੀ ਖਟੀਐ ॥સંગતિ માટે ગુરુના શબ્દ દ્વારા લંગર ચાલી રહી છે પરંતુ તેમાં કોઈ અભાવ આવતો નથી. ਖਰਚੇ ਦਿਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਆਪ ਖਹਦੀ ਖੈਰਿ ਦਬਟੀਐ ॥પોતાના માલિકનું આપેલ પણ સેવન કરતો રહે છે અને યાચકોને પુષ્કળ ભિક્ષા-દાન દેતો રહે છે. ਹੋਵੈ ਸਿਫਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਨੂਰੁ ਅਰਸਹੁ ਕੁਰਸਹੁ ਝਟੀਐ
ਧੰਨੁ ਸੁ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਜਿਨੑੀ ਸਚੁ ਤੂੰ ਡਿਠਾ ॥હે સાચા માલિક! તારા તે ભક્ત ધન્ય છે, જેને તારા દર્શન કર્યા છે. ਜਿਸ ਨੋ ਤੇਰੀ ਦਇਆ ਸਲਾਹੇ ਸੋਇ ਤੁਧੁ ॥જેના પર તારી દયા થાય છે, તે જ તારી સ્તુતિ કરે છે. ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਨਾਨਕ ਨਿਰਮਲ ਸੋਈ ਸੁਧੁ ॥੨੦॥હે નાનક! જેનો ગુરૂથી મેળાપ થઈ જાય છે,
ਆਤਮੁ ਜਿਤਾ ਗੁਰਮਤੀ ਆਗੰਜਤ ਪਾਗਾ ॥તેને ગુરુ મત પ્રમાણે પોતાની આત્માને જીતીને અમર પ્રભુને મેળવી લીધો છે. ਜਿਸਹਿ ਧਿਆਇਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੋ ਕਲਿ ਮਹਿ ਤਾਗਾ ॥જેને પરમાત્માનું મનન કર્યું છે, તેનો કળિયુગમાં ઉદ્ધાર થઈ ગયો છે. ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਨਿਰਮਲਾ ਅਠਸਠਿ ਮਜਨਾਗਾ ॥જે જીવ સાધુની સંગતિમાં મળીને નિર્મળ થઈ ગયો છે, તેને અડસઠ તીર્થનું સ્નાન કરી લીધું
ਪਉੜੀ ॥પગથિયું॥ ਸਭੇ ਦੁਖ ਸੰਤਾਪ ਜਾਂ ਤੁਧਹੁ ਭੁਲੀਐ ॥હે પરમાત્મા! જો તને ભુલી દેવાય તો બધા દુઃખ-સંતાપ લાગી જાય છે. ਜੇ ਕੀਚਨਿ ਲਖ ਉਪਾਵ ਤਾਂ ਕਹੀ ਨ ਘੁਲੀਐ ॥જો લાખો ઉપાય પણ કરાય તો પણ દુઃખોથી છુટકારો થતો નથી. ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ਸੁ ਨਿਰਧਨੁ ਕਾਂਢੀਐ ॥જેને પ્રભુ-નામ ભુલાઈ જાય છે, તેને જ નિર્ધન કહેવાય