ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਸਬਦੇ ਖੋਜੇ ਨਾਮੁ ਨਵੰ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥੨੨॥જે શરીરરૂપી નગરમાં શબ્દની શોધ કરે છે, તેને નામરૂપી થઈ જાય છે ॥૨૨॥ ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣਾ ਬਿਨੁ ਰਸਨਾ ਉਸਤਤਿ ਕਰਾਈ ॥੨੩॥જયારે મન ઈચ્છાને ત્યાગીને સરળ સ્થિતિમાં લીન થાય છે તો વગર જીભે જ પરમાત્માની સ્તુતિ કરવા લાગે છે ॥૨૩॥ ਲੋਇਣ ਦੇਖਿ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾਦੀ ਚਿਤੁ ਅਦਿਸਟਿ
ਏਹੁ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਵੈ ਜੋਗੀ ਜਿ ਕੁਟੰਬੁ ਛੋਡਿ ਪਰਭਵਣੁ ਕਰਹਿ ॥હે યોગી! આ યોગ નથી કે પોતાના કુટુંબને છોડીને દેશ-દેશાંતર ભટકતો રહે. ਗ੍ਰਿਹ ਸਰੀਰ ਮਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਪਣਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਹਹਿ ॥੮॥શરીરરૂપી ઘરમાં જ પરમાત્માનું નામ વસી રહ્યું છે અને ગુરુની કૃપાથી પ્રભુ તને મળી શકે છે ॥૮॥ ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਮਿਟੀ ਕਾ
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸ ਇਕ ਮੂਰਤਿ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਾਰੀ ॥੧੨॥બ્રહ્મા, વિષ્ણુ તેમજ મહેશ એક પરમેશ્વરનું જ રૂપ છે અને તે પોતે જ બધું જ કરનાર છે ॥૧૨॥ ਕਾਇਆ ਸੋਧਿ ਤਰੈ ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਆਤਮ ਤਤੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥੧੩॥જે આત્મ-તત્વનું ચિંતન કરે છે, તે પોતાના શરીરને શુદ્ધ કરીને સંસાર સમુદ્રથી તરી જાય છે ॥૧૩॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ
ਜਾ ਆਏ ਤਾ ਤਿਨਹਿ ਪਠਾਏ ਚਾਲੇ ਤਿਨੈ ਬੁਲਾਇ ਲਇਆ ॥જ્યારે જીવ જગતમાં આવ્યો તો પરમેશ્વરે જ મોકલ્યો હતો. હવે તેના બોલાવવા પર જ જગતથી જઈ રહ્યો છે. ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਬਖਸਣਹਾਰੈ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥੧੦॥જે તેને કરવાનું છે, તે કરી રહ્યો છે. તે ક્ષમાવાને પોતે જ ક્ષમા કરી દીધો છે ॥૧૦॥ ਜਿਨਿ ਏਹੁ
ਤੀਰਥਿ ਭਰਮਸਿ ਬਿਆਧਿ ਨ ਜਾਵੈ ॥તીર્થ-યાત્રા કરવાથી પણ રોગ દૂર થતા નથી. ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੪॥પ્રભુ નામ વગર કઈ રીતે સુખ પ્રાપ્ત થઈ શકે છે ॥૪॥ ਜਤਨ ਕਰੈ ਬਿੰਦੁ ਕਿਵੈ ਨ ਰਹਾਈ ॥ભલે મનુષ્ય કેટલાય પ્રયત્ન કરે, પરંતુ તે પોતાના વીર્યને નિયંત્રણમાં કરી શકતો નથી. ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਨਰਕੇ ਪਾਈ ॥તેનું મન ડગમગતું રહે
ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥ગુરુની કૃપાથી જેને પરમાત્માના નામનો આધાર મળી ગયો છે, ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕੋ ਜਨੁ ਆਪਾਰੁ ॥੭॥કરોડોમાં કોઈ દુર્લભ જ પ્રભુનો ભક્ત છે ॥૭॥ ਏਕੁ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸਚੁ ਏਕੈ ॥દુનિયામાં ભલે કોઈ ખરાબ અથવા સારો છે, પરંતુ એક પરમાત્મા જ સત્ય છે. ਬੂਝੁ ਗਿਆਨੀ ਸਤਗੁਰ ਕੀ ਟੇਕੈ ॥હે જ્ઞાની! સદ્દગુરૂનો સહારો લઈને
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਿਵਰਜਿ ਸਮਾਏ ॥મોહ માયાને રોકીને જ મન નામમાં લીન થાય છે. ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥જો સાચો ગુરુ મળી જાય તો તે જીવને પોતાની સંગતિમાં રાખીને પરમાત્માથી મળાવી દે છે. ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਨਿਰਮੋਲਕੁ ਹੀਰਾ ॥નામરૂપી રત્ન કિંમતી હીરો છે અને ਤਿਤੁ ਰਾਤਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥੨॥મારુ ધન ધીરજવાન થઈને તેમાં જ લીન થઈ
ਆਖੁ ਗੁਣਾ ਕਲਿ ਆਈਐ ॥કળિયુગ આવી ગયો છે, આથી પ્રભુના ગુણ ગા. ਤਿਹੁ ਜੁਗ ਕੇਰਾ ਰਹਿਆ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਗੁਣ ਦੇਹਿ ਤ ਪਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥સત્ય, ત્રેતા તેમજ દ્વાપર આ ત્રણેય યુગોનું ન્યાય હવે સમાપ્ત થઈ ગયું છે. આ યુગમાં પ્રભુનું ગુણગાન જ બધાથી મોટી ઉપલબ્ધતા તેમજ મુક્તિનું સાધન છે ॥૧॥વિરામ॥ ਕਲਿ ਕਲਵਾਲੀ ਸਰਾ ਨਿਬੇੜੀ ਕਾਜੀ
ਅਜਾਮਲ ਕਉ ਅੰਤ ਕਾਲ ਮਹਿ ਨਾਰਾਇਨ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥જ્યારે અંતિમ સમયે પાપી અજમલને નારાયણની યાદ આવી તો ਜਾਂ ਗਤਿ ਕਉ ਜੋਗੀਸੁਰ ਬਾਛਤ ਸੋ ਗਤਿ ਛਿਨ ਮਹਿ ਪਾਈ ॥੨॥તેને એક ક્ષણમાં જ આવી ગતિ પ્રાપ્ત કરી લીધી, જે ગતિના મોટા-મોટા યોગીશ્વર પણ ઇચ્છુક છે ॥૨॥ ਨਾਹਿਨ ਗੁਨੁ ਨਾਹਿਨ ਕਛੁ ਬਿਦਿਆ ਧਰਮੁ ਕਉਨੁ ਗਜਿ ਕੀਨਾ ॥ગજેન્દ્ર હાથીમાં
ਰਾਗੁ ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ਦੁਪਦੇરાગ રામકલી મહેલ ૫ ઘર ૨ બેપદ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે ਗਾਵਹੁ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਣ ਗੀਤ ॥રોજ રામના ગુણ ગીત ગા. ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਮਿਟੈ ਮੇਰੇ ਮੀਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥હે મિત્ર! રામ નામ જપવાથી પરમસુખ