ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥੯॥੧੯॥નાનકનું કહેવું છે કે તે ગુરુમુખને જ મોટાઈ આપે છે, આ રીતે તે નામમાં જ સમાઈ જાય છે ॥૪॥૯॥૧૯॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ભૈરઉ મહેલ ૩॥ ਮੇਰੀ ਪਟੀਆ ਲਿਖਹੁ ਹਰਿ ਗੋਵਿੰਦ ਗੋਪਾਲਾ ॥મારી પાટી પર હરિનામ લખી દે; ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਾਥੇ ਜਮ ਜਾਲਾ ॥હરિ સિવાય કોઈ બીજાથી લગાવ લગાવવો
ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥੩॥જેના મનમાં પ્રભુ વસી ગયો છે, તે જ મનુષ્ય શોભાનું પાત્ર છે અને તેના હૃદયમાં પ્રભુ નામની સ્મૃતિ વસેલી રહે છે ॥૩॥ ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥જેને સદ્દગુરૂએ સાચું ઘર-દરવાજો દેખાડી દીધા છે, તે આનંદ જ મેળવે છે. ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਹੈ
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਜਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥੨॥જે મનુષ્ય પ્રભુનું નામ મનમાં વસાવી લે છે, તેને નામ દ્વારા કીર્તિ પ્રાપ્ત થાય છે ॥૨॥ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸੁਖ ਸਾਰੁ ॥સદ્દગુરુથી મેળાપ થઈ જાય તો ફળ પ્રાપ્ત થાય છે અને સતકર્મ જ સુખાધાર છે. ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਜੋ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਹਰਿ ਨਾਮੇ
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹੋਇ ॥સદ્દગુરુથી જ્ઞાન કાજળ પ્રાપ્ત થાય છે કે ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥੩॥ત્રણેય લોકમાં રામ નામ જ વ્યાપ્ત છે ॥૩॥ ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਕੁ ਹੋਰ ਰੁਤਿ ਨ ਕਾਈ ॥કળિયુગમાં ફક્ત પ્રભુના ભજન-સંકીર્તન જ સમય છે, બીજો કોઈ યોગ્ય સમય નથી. ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਲੇਹੁ ਜਮਾਈ ॥੪॥੧੦॥હે
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥જો ઉત્તમ નસીબ હોય તો ગુરુ કૃપા કરે છે, ਇਹੁ ਮਨੁ ਜਾਗੈ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਮਰੈ ॥੪॥આ મન જાગૃત થઈ જાય છે અને આ મનની મુશ્કેલી સમાપ્ત થઈ જાય છે ॥૪॥ ਮਨ ਕਾ ਸੁਭਾਉ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ॥મનનો સ્વભાવ હંમેશા વૈરાગ્યપૂર્ણ છે અને ਸਭ ਮਹਿ ਵਸੈ ਅਤੀਤੁ ਅਨਰਾਗੀ ॥੫॥બધામાં તે
ਇਸੁ ਗਰਬ ਤੇ ਚਲਹਿ ਬਹੁਤੁ ਵਿਕਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥આ ગર્વને કારણે અનેક વિકારોમાં વૃદ્ધિ થાય છે ॥૧॥વિરામ॥ ਚਾਰੇ ਵਰਨ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥દરેક કોઈ કહે છે કે બ્રાહ્મણ, ક્ષત્રિય, વૈશ્ય તેમજ શુદ્ર ચાર વર્ણ છે, ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦ ਤੇ ਸਭ ਓਪਤਿ ਹੋਈ ॥੨॥પરંતુ આખા સંસારની ઉત્પત્તિ એક બ્રહ્મ બિંદુથી થઈ છે ਮਾਟੀ ਏਕ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਸਚੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਿਹਵਾ ਮਿਥਿਆ ਮੈਲੁ ਨ ਰਾਈ ॥સત્યમાં લીન સેવકની જીભ પર સત્યરૂપી અમૃત જ હોય છે અને અસત્યની ગંદકી તેને જરાય લાગતી નથી. ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੩॥તેને નિર્મળ નામ અમૃતનો જ રસ ચાખ્યો છે અને શબ્દોમાં લીન રહીને શોભા પ્રાપ્ત કરી છે ॥૩॥ ਗੁਣੀ ਗੁਣੀ ਮਿਲਿ
ਸਾਚ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਛੂਟਸਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥સાચા શબ્દ વગર ક્યારેય છૂટકારો થઈ શકતો નથી, આ મનુષ્ય જન્મ નિરર્થક જઈ રહ્યો છે ॥૧॥વિરામ॥ ਤਨ ਮਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹਉ ਮਮਤਾ ਕਠਿਨ ਪੀਰ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥શરીરમાં કામ, ક્રોધ, અહં તેમજ જોડાણ ખુબ ભારે ઇજા આપે છે. ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਇਨ ਬਿਧਿ
ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਚਉਪਦੇરાગ ભૈરઉ મહેલ ૧ ઘર ૧ ચારપદ ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે બધી જગ્યાએ વ્યાપ્ત છે ભય રહિત છે વેર હિત છે જેનું સ્વરૂપ કાળથી પરે છે, જે યોનિઓમાં નથી ભટકતો જેનો પ્રકાશ તેની મેળાએ છે અને
ਚਲਤ ਕਤ ਟੇਢੇ ਟੇਢੇ ਟੇਢੇ ॥ તે ત્રાસો શા માટે ચાલે છે? ਅਸਤਿ ਚਰਮ ਬਿਸਟਾ ਕੇ ਮੂੰਦੇ ਦੁਰਗੰਧ ਹੀ ਕੇ ਬੇਢੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥તે તો હાડકાં, ચામડા અને ઝેરની બંધાયેલ દુર્ગંધમાં લપટાયેલ છે ॥૧॥વિરામ॥ ਰਾਮ ਨ ਜਪਹੁ ਕਵਨ ਭ੍ਰਮ ਭੂਲੇ ਤੁਮ ਤੇ ਕਾਲੁ ਨ ਦੂਰੇ ॥હે ભાઈ! રામનું જાપ કરી રહ્યો નથી, ક્યાં ભ્રમમાં ભુલાયેલ