ਜਿਸੁ ਲੜਿ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥પ્રભુ જેને પોતાની લગાનમાં લગાવી લે છે, તે જ લાગે છે અને ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਸੋਇਆ ਜਾਗੈ ॥੩॥તેનું-જન્મ-જન્મનું સુતેલું મન જાગૃત થઈ જાય છે ॥૩॥ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਭਗਤਨ ਕਾ ਆਪਿ ॥હે પ્રભુ! ભક્તગણ તારા જ છે અને તું પોતે ભક્તોનો છે, ਅਪਣੀ ਮਹਿਮਾ ਆਪੇ ਜਾਪਿ ॥પોતાની મહિમાનો જાપ તું
ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਾ ॥બધામાં એક પરબ્રહ્મ જ સંપૂર્ણ રૂપથી પુષ્કળ છે. ਸੋ ਜਾਪੈ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥જેને સંપૂર્ણ સદ્દગુરુ પ્રાપ્ત થઈ જાય છે, તે જ તેનું જાપ કરે છે. ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਤਾ ਕੋ ਆਧਾਰੁ ॥પ્રભુનું કીર્તન જ તેનો આશરો બની જાય છે ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਦਇਆਰੁ ॥੪॥੧੩॥੨੬॥હે નાનક! જેના પર પ્રભુ પોતે
ਰੋਗ ਬੰਧ ਰਹਨੁ ਰਤੀ ਨ ਪਾਵੈ ॥રોગોના બંધનમાં પડીને તેને જરા પણ ઠેકાણું મળતું નથી અને ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਰੋਗੁ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਵੈ ॥੩॥સદ્દગુરુ વગર તેના રોગ ક્યારેય દૂર થતા નથી ॥૩॥ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਜਿਸੁ ਕੀਨੀ ਦਇਆ ॥પરબ્રહ્મે જેના પર પણ દયા કરી છે, ਬਾਹ ਪਕੜਿ ਰੋਗਹੁ ਕਢਿ ਲਇਆ ॥તેને બાવડાથી પકડીને રોગોથી મુક્ત કરી દીધો છે.
ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੇ ਸਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਿ ॥જેના બધા કાર્ય પૂર્ણ થઈ જાય છે. ਤਿਸ ਕਾ ਰਾਖਾ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥હે નાનક! તેની રક્ષા કરનાર ફક્ત તે જ પરમ શક્તિ છે, ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਪੜਿ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥੪॥੪॥੧੭॥જેના સુધી કોઈ પહોંચી શકતું નથી ॥૪॥૪॥૧૭॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ભૈરઉ મહેલ ૫॥ ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇ ਹੋਵੈ ਬਾਹਰਿ ॥ઇજા તો
ਅਹੰਬੁਧਿ ਦੁਰਮਤਿ ਹੈ ਮੈਲੀ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਵਜਲਿ ਫੇਰਾ ॥੩॥અહંથી ભરેલી બુદ્ધિ ગંદી છે, ગુરુ વગર સંસાર- સમુદ્રનું ચક્ર લાગી રહે છે ॥૩॥ ਹੋਮ ਜਗ ਜਪ ਤਪ ਸਭਿ ਸੰਜਮ ਤਟਿ ਤੀਰਥਿ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥હોમ, યજ્ઞ, જપ-તપ, ધીરજ તેમજ તટ-તીર્થથી પ્રભુ પ્રાપ્ત થતો નથી. ਮਿਟਿਆ ਆਪੁ ਪਏ ਸਰਣਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ॥੪॥੧॥੧੪॥નાનકનો ફરમાન છે કે જો
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭ ਦੁਨੀਆ ਛਾਰੁ ॥੧॥પ્રભુ-નામ સિવાય આખી દુનિયા ધૂળ સમાન છે ॥૧॥ ਅਚਰਜੁ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਤੇਰੇ ਕਦਮ ਸਲਾਹ ॥તારી બનાવેલ કુદરત અદભુત છે અને તારો ઉપકાર પણ પ્રશંસનીય છે. ਗਨੀਵ ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ॥੨॥હે સાચા બાદશાહ! તારી સ્તુતિનું કોઈ મૂલ્ય નથી ॥૨॥ ਨੀਧਰਿਆ ਧਰ ਪਨਹ ਖੁਦਾਇ ॥હે ખુદા! બેસહારા લોકોનો તું જ સહારો
ਖਟੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਮੂਰਖੈ ਸੁਨਾਇਆ ॥મુર્ખને છ શાસ્ત્ર સંભળાવવા એમ નિરર્થક છે, ਜੈਸੇ ਦਹ ਦਿਸ ਪਵਨੁ ਝੁਲਾਇਆ ॥੩॥જેમ દસેય દિશાઓમાં વાયુ પ્રસરી જાય છે ॥૩॥ ਬਿਨੁ ਕਣ ਖਲਹਾਨੁ ਜੈਸੇ ਗਾਹਨ ਪਾਇਆ ॥જે રીતે દાણા વગર કોઠારના મારવાથી કંઈ પણ મળતું નથી, ਤਿਉ ਸਾਕਤ ਤੇ ਕੋ ਨ ਬਰਾਸਾਇਆ ॥੪॥તેમ જ માયાવી મનુષ્યથી કોઈને ફાયદો થતો નથી ॥૪॥
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧ભૈરઉ મહેલ ૫ ઘર ૧ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે ਸਗਲੀ ਥੀਤਿ ਪਾਸਿ ਡਾਰਿ ਰਾਖੀ ॥બધી તિથીઓ પૂનમ, અગિયારસ વગેરેના લોકોએ માર્ગ કરી દીધો અને ਅਸਟਮ ਥੀਤਿ ਗੋਵਿੰਦ ਜਨਮਾ ਸੀ ॥੧॥આઠમની તિથિએ શ્રીકૃષ્ણ-જન્માષ્ટમી પર પ્રભુનો જન્મ માનવા લાગી ગયા ॥૧॥ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ
ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਜਪੀਐ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥દિલમાં પરમાત્માનું નામ જપ; ਦੇਹੀ ਨਗਰਿ ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਧਾਤੂ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਕਾਢੇ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥શરીરરૂપી નગરમાં સ્થિત કામાદિક પાંચ લુટેરાઓ ગુરુ-ઉપદેશથી મારી શકાય છે ॥૧॥વિરામ॥ ਜਿਨ ਕਾ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਿਨ ਕਾਰਜ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰਿ ॥જેનું મન પ્રભુમાં જ રમી રહે છે, તે તેના કાર્ય પોતે સંભાળી લે
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਭਜੁ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇਣੁ ॥੧॥ગુરુ ઉપદેશ દ્વારા એકાગ્રચિત્ત થઈને પરમાત્માનું ભજન કર ॥૧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਭਜੁ ਨਾਮੁ ਨਰਾਇਣੁ ॥હે મન! નારાયણ-સ્વરૂપ હરિ-નામનું ભજન-સંકીર્તન કર. ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਵਜਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਇਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥જો કે સુખદાતા પ્રભુ કૃપા કરી દે તો ગુરુના માધ્યમથી તેનું નામ સંસાર-સમુદ્રથી પાર કરાવી દે