ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥શ્લોક મહેલ ૧॥ ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਰੰਡੀਆ ਕੁਟਣੀਆ ਦੀਬਾਣੁ ॥ચોરો, વ્યભિચારીઓ, વેશ્યાઓ તથા દલાલોના એટલા ગાઢ સંબંધ હોય છે કે તેની મહેફિલ લાગેલી જ રહે છે. ਵੇਦੀਨਾ ਕੀ ਦੋਸਤੀ ਵੇਦੀਨਾ ਕਾ ਖਾਣੁ ॥દુષ્ટોની દુષ્ટ લોકોથી દોસ્તી થાય છે અને તેનો પરસ્પર ખાવા-પીવાનું તેમજ મેલજોલ બની રહે છે. ਸਿਫਤੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਦਾ ਵਸੈ
ਪਉੜੀ ॥પગથિયું॥ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪਿ ਸਰੀਰੁ ॥પોતાનું શરીર-મન તેમજ શરીર બધું સોંપીને હંમેશા પરમાત્માની સ્તુતિ કર. ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥ગુરુના ઉપદેશ દ્વારા સત્યને મેળવી શકાય છે, જે ગહન ગંભીર તેમજ શાશ્વત છે. ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਹਰਿ ਹੀਰਾ ਹੀਰੁ ॥પરમાત્મારૂપી અણમોલ હીરો શરીર મન બધામાં હાજર
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਸਭ ਭਵਿ ਥਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ॥આખી દુનિયા ચારેય યુગ ભટકતાં થાકી ગઈ છે પરંતુ કોઈએ પણ તેનું મૂલ્યાંકન મેળવ્યું નથી. ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥સદ્દગુરૂએ મને એક પરમાત્મા દેખાડી દીધો છે, જેનાથી મન-શરીર સુખી થઈ ગયું છે. ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੭॥ગુરુના માધ્યમથી હંમેશા પરમાત્માની સ્તુતિ
ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਪਿਰੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਮੁਖਿ ਦਝਿ ਮੁਈ ਗਾਵਾਰਿ ॥અસત્ય લાલ વેશમાં કોઈએ પણ પ્રભુને મેળવ્યો નથી અને મૂર્ખ મનમુખ જીવ-સ્ત્રી માયાના મોહમાં સળગીને મરી ગઈ છે. ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਗਇਆ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥પોતાના અહંકારનો નાશ કરીને સદ્દગુરુથી મળીને જેનો લાલ વેશ દૂર થઈ ગયો છે, ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਲਾਲੁ ਹੋਆ ਰਸਨਾ
ਪਉੜੀ ॥પગથિયું॥ ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਬਹੁ ਭਿਤਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥પ્રભુએ પોતાના હુકમથી જ સૃષ્ટિ-રચના કરી છે અને અનેક પ્રકારનો સંસાર બનાવ્યો છે. ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਸਚੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥હે સત્યસ્વરૂપ, લક્ષ્યહીન તેમજ અપાર! તારો હુકમ જાણી શકાતો નથી કે કેટલો મોટો છે. ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥તું કેટલાક જીવોને ગુરુ
ਸਭ ਕੈ ਮਧਿ ਸਭ ਹੂ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਰਾਗ ਦੋਖ ਤੇ ਨਿਆਰੋ ॥પરમાત્મા બધા જીવોમાં વસે છે અને બધાથી બહાર પણ હાજર રહે છે, તે રાગ-દ્વેષથી નિર્લિપ્ત છે. ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਗੋਬਿੰਦ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਨਹਿ ਸਧਾਰੋ ॥੩॥દાસ નાનક ગોવિંદની શરણમાં છે અને પ્રેમાળ પ્રભુ જ તેના મનનો એકમાત્ર સહારો છે ॥૩॥ ਮੈ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਜੀ ਹਰਿ
ਖਾਤ ਖਰਚਤ ਬਿਲਛਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਕਰਤੇ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਵਾਈ ਰਾਮ ॥હવે ખાતા-ખર્ચતા તેમજ ઉપયોગ કરતાં સુખ જ પ્રાપ્ત થયું છે, આ રીતે પરમાત્માના દાનમાં દિવસે દિવસે વૃદ્ધિ થઈ રહી છે. ਦਾਤਿ ਸਵਾਈ ਨਿਖੁਟਿ ਨ ਜਾਈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪਾਇਆ ॥તેના દાનમાં વૃદ્ધિ થઈ રહી છે અને ક્યારેય સમાપ્ત થતી નથી, કારણ કે તે અંતર્યામી પ્રભુને મેળવી લીધો
ਪੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਨਾਨਕ ਬਿਗਸੇ ਆਪਿ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥੪॥੫॥੮॥હે નાનક! તેના દર્શન કરીને હું ખુશ થઈ ગયો છું અને તે પોતે જ જીવોને પોતાની સાથે મળાવી લે છે ॥૪॥૫॥૮॥ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥સુહી મહેલ ૫॥ ਅਬਿਚਲ ਨਗਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਰੂ ਕਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਰਾਮ ॥ગુરુ પરમેશ્વરનું આ પવિત્ર નગર નિશ્ચલ છે અને અહી પર નામ
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪੁਨਾ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਸੋਵਤ ਬੈਸਤ ਖਲਿਆ ॥સુતા, બેસતા, ઉભા થતા દરેક સમયે આપણે પ્રભુનું ધ્યાન કરવું જોઈએ. ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸੁਆਮੀ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸੋਈ ॥તે જગતનો સ્વામી ગુણોનો ભંડાર તેમજ સુખનો સમુદ્ર છે, જે જળ, ધરતી, આકાશ બધે હાજર છે. ਜਨ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੩॥હે
ਨਾਨਕ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਕੀਜੈ ਨੇਤ੍ਰ ਦੇਖਹਿ ਦਰਸੁ ਤੇਰਾ ॥੧॥હે પ્રભુ! નાનક પર એવી કૃપા કર કે તે પોતાની આંખોથી તારા દર્શન કરી લે ॥૧॥ ਕੋਟਿ ਕਰਨ ਦੀਜਹਿ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸੁਣੀਅਹਿ ਅਬਿਨਾਸੀ ਰਾਮ ॥હે પ્રિયતમ પ્રભુ! મને કરોડો જ કાન આપ, જેનાથી હું તારા ગુણ સાંભળતો રહું. ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ