ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଟୋଡୀ ମହଲା 5 ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਚਰਨ ਰਿਦੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
ମୁଁ ଭଗବାନଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ଚରଣ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କରିଛି ଏବଂ
ਸਿਮਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਕਾਰਜ ਸਫਲ ਹਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ
ନିଜ ସ୍ଵାମୀ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୋର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ସଫଳ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥
ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਪੂਜਾ ਪਰਮੇਸੁਰ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
ସମସ୍ତ ବିଚାରର ପରମ ତତ୍ତ୍ଵ ଏହା ଯେ ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତିଗାନ ହିଁ ପୂଜା ଓ ଦାନ-ପୂଣ୍ୟ ଅଟେ।
ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਅਤੁਲ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਠਾਕੁਰ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥੧॥
ସେହି ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ଅପରାମ୍ପର ଠାକୁରଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୋତେ ଅତୁଳନୀୟ ସୁଖ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଛି॥1॥
ਜੋ ਜਨ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਅਪਨੇ ਕੀਨੇ ਤਿਨ ਕਾ ਬਾਹੁਰਿ ਕਛੁ ਨ ਬੀਚਾਰੇ ॥
ପରମାତ୍ମା ଯେଉଁ ଭକ୍ତକୁ ନିଜର ବନାଇଛନ୍ତି, ସେ ତାହାର ଗୁଣ-ଅବଗୁଣ ଉପରେ ପୁନଃ ବିଚାର କରନ୍ତି ନାହିଁ।
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸੁਨਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਜੀਵਾ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਕੰਠ ਮਝਾਰੇ ॥੨॥੧੧॥੩੦॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ହରିନାମ ରୂପୀ ଶୋଭା ଶୁଣି ଶୁଣି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଜପ କରି ଜୀବିତ ରହିଥାଏ ଏବଂ ତାହାକୁ ହିଁ ମୁଁ ନିଜ ଗଳାରେ ଲଗାଇଛି||2||11||30||
ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ ੯
ଟୋଡୀ ମହଲା 9
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਕਹਉ ਕਹਾ ਅਪਨੀ ਅਧਮਾਈ ॥
ମୁଁ ନିଜ ଅଧମତା ବିଷୟରେ କଣ କହିବି?
ਉਰਝਿਓ ਕਨਕ ਕਾਮਨੀ ਕੇ ਰਸ ਨਹ ਕੀਰਤਿ ਪ੍ਰਭ ਗਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ କେବଳ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ନାରୀର ସ୍ଵାଦରେ ହିଁ ଫସି ରହିଛି ଏବଂ କେବେମଧ୍ୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତି ଗାନ କରିନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਜਗ ਝੂਠੇ ਕਉ ਸਾਚੁ ਜਾਨਿ ਕੈ ਤਾ ਸਿਉ ਰੁਚ ਉਪਜਾਈ ॥
ମୁଁ ଏହି ମିଥ୍ୟା ଜଗତକୁ ହିଁ ସତ୍ୟ ଭାବି ତାହାଙ୍କ ସାଥିରେ ରୁଚି ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛି।
ਦੀਨ ਬੰਧ ਸਿਮਰਿਓ ਨਹੀ ਕਬਹੂ ਹੋਤ ਜੁ ਸੰਗਿ ਸਹਾਈ ॥੧॥
ମୁଁ ଦୀନବନ୍ଧୁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ କେବେମଧ୍ୟ ସ୍ମରଣ କରି ନାହିଁ, ଯିଏ ସର୍ବଦା ଆମର ସହାୟକ ବନିଥାନ୍ତି॥1॥
ਮਗਨ ਰਹਿਓ ਮਾਇਆ ਮੈ ਨਿਸ ਦਿਨਿ ਛੁਟੀ ਨ ਮਨ ਕੀ ਕਾਈ ॥
ମୁଁ ରାତି ଦିନ ମାୟାରେ ହିଁ ମଗ୍ନ ରହିଛି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ମୋର ମନର ଅହଂକାର ରୂପୀ ମଇଳା ଦୂର ହୋଇନାହିଁ।
ਕਹਿ ਨਾਨਕ ਅਬ ਨਾਹਿ ਅਨਤ ਗਤਿ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਨਾਈ ॥੨॥੧॥੩੧॥
ହେ ନାନକ! ବର୍ତ୍ତମାନ ଭଗବାନଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିବା ବିନା ମୁକ୍ତି କରିବାକୁ ଆଉ କିଛି ଉପାୟ ନାହିଁ ||2||1||31||
ਟੋਡੀ ਬਾਣੀ ਭਗਤਾਂ ਕੀ
ଟୋଡୀ ବାଣୀ ଭକ୍ତର
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਕੋਈ ਬੋਲੈ ਨਿਰਵਾ ਕੋਈ ਬੋਲੈ ਦੂਰਿ ॥
କିଛି କହନ୍ତି ଯେ ଇଶ୍ଵର ଆମର ନିକଟରେ ଅଛନ୍ତି ଆଉ କିଛି କହନ୍ତି ଯେ ସେ ବହୁ ଦୂରରେ ରହିଥାନ୍ତି।
ਜਲ ਕੀ ਮਾਛੁਲੀ ਚਰੈ ਖਜੂਰਿ ॥੧॥
ଏହି କଥା ଏପରି ଅସମ୍ଭବ ଲାଗୁଛି ଯେପରି ଜଳର ମାଛ ଖଜୁରୀ ଗଛ ଉପରକୁ ଚଢୁଅଛି॥1॥
ਕਾਂਇ ਰੇ ਬਕਬਾਦੁ ਲਾਇਓ ॥
ହେ ଅଜ୍ଞାନ ଜୀବ! ତୁ କାହିଁକି ବ୍ୟର୍ଥ କଥା କରୁଛୁ,
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪਾਇਓ ਤਿਨਹਿ ਛਪਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
କାରଣ ଯିଏ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, ସେ ଏହି ଭେଦକୁ ଗୁପ୍ତ ହିଁ ରଖିଥାଏ॥1॥
ਪੰਡਿਤੁ ਹੋਇ ਕੈ ਬੇਦੁ ਬਖਾਨੈ ॥
ତୁ ପଣ୍ଡିତ ବନି ବନି ବେଦର ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁ
ਮੂਰਖੁ ਨਾਮਦੇਉ ਰਾਮਹਿ ਜਾਨੈ ॥੨॥੧॥
କିନ୍ତୁ ମୂର୍ଖ ନାମଦେବ କେବଳ ରାମଙ୍କୁ ହିଁ ଜାଣିଥାଏ ||2||1||
ਕਉਨ ਕੋ ਕਲੰਕੁ ਰਹਿਓ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਲੇਤ ਹੀ ॥
ରାମଙ୍କ ନାମ ନେବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ କୁହ କେଉଁ ମନୁଷ୍ୟର କଳଙ୍କ ରହି ଯାଇଛି?
ਪਤਿਤ ਪਵਿਤ ਭਏ ਰਾਮੁ ਕਹਤ ਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ରାମ ନାମ କହିବା ମାତ୍ରେ ହିଁ ପାପୀ ମନୁଷ୍ୟ ପବିତ୍ର ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਰਾਮ ਸੰਗਿ ਨਾਮਦੇਵ ਜਨ ਕਉ ਪ੍ਰਤਗਿਆ ਆਈ ॥
ରାମଙ୍କ ସଙ୍ଗ ହିଁ ନାମଦେବଙ୍କ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆସ୍ଥା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਏਕਾਦਸੀ ਬ੍ਰਤੁ ਰਹੈ ਕਾਹੇ ਕਉ ਤੀਰਥ ਜਾਈਂ ॥੧॥
ଏବେ ସେ ଏକାଦଶୀ ବ୍ରତ ରଖିଛି ଆଉ ତୀର୍ଥରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ନାନ କରିବା ପାଇଁ କାହିଁକି ଯାଉଛି?॥1॥
ਭਨਤਿ ਨਾਮਦੇਉ ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਸੁਮਤਿ ਭਏ ॥
ନାମଦେବ କହନ୍ତି ଯେ ରାମ-ସ୍ମରଣ ରୂପୀ ଶୁଭ କର୍ମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସୁମତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮੁ ਕਹਿ ਕੋ ਕੋ ਨ ਬੈਕੁੰਠਿ ਗਏ ॥੨॥੨॥
କୁହ, ଗୁରୁଙ୍କ ମତି ଦ୍ଵାରା ରାମ କହି କିଏ କିଏ ବୈକୁଣ୍ଠ ଯାଇ ନାହାନ୍ତି ॥2॥2॥
ਤੀਨਿ ਛੰਦੇ ਖੇਲੁ ਆਛੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ତିନି ଛନ୍ଦ ବାଲା ଶବ୍ଦ ଖେଳ ରୂପ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਕੁੰਭਾਰ ਕੇ ਘਰ ਹਾਂਡੀ ਆਛੈ ਰਾਜਾ ਕੇ ਘਰ ਸਾਂਡੀ ਗੋ ॥
କୁମ୍ଭାର ଘରେ ମାଟିର ପାତ୍ର ଅଛି, ରାଜାର ଘରେ ଶକ୍ତି ରୂପୀ ହାତୀ, ଘୋଡା ଅଛି ଏବଂ
ਬਾਮਨ ਕੇ ਘਰ ਰਾਂਡੀ ਆਛੈ ਰਾਂਡੀ ਸਾਂਡੀ ਹਾਂਡੀ ਗੋ ॥੧॥
ବ୍ରାହ୍ମଣ ଘରେ ବିଦ୍ୟା ଅଛି, ଏହି ପ୍ରକାର ଏହି ପାତ୍ର, ଶକ୍ତି ଏବଂ ବିଦ୍ୟାର କାହାଣୀ ଅଟେ॥1॥
ਬਾਣੀਏ ਕੇ ਘਰ ਹੀਂਗੁ ਆਛੈ ਭੈਸਰ ਮਾਥੈ ਸੀਂਗੁ ਗੋ ॥
ଦୋକାନୀ ଘରେ ହିଙ୍ଗୁ ଅଛି, ମଇଁଷି ମଥାରେ ଶିଙ୍ଗ ଅଛି ଆଉ
ਦੇਵਲ ਮਧੇ ਲੀਗੁ ਆਛੈ ਲੀਗੁ ਸੀਗੁ ਹੀਗੁ ਗੋ ॥੨॥
ମନ୍ଦିରରେ ଶିବଲିଙ୍ଗ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଛି, ଏହା ହିଙ୍ଗୁ, ଶିଙ୍ଗ ଆଉ ଶିବଲିଙ୍ଗର କାହାଣୀ ଅଟେ॥2॥
ਤੇਲੀ ਕੈ ਘਰ ਤੇਲੁ ਆਛੈ ਜੰਗਲ ਮਧੇ ਬੇਲ ਗੋ ॥
ତେଲିର ଘରେ ତେଲ ଅଛି, ଜଙ୍ଗଲରେ ବେଳ ଅଛି ଆଉ
ਮਾਲੀ ਕੇ ਘਰ ਕੇਲ ਆਛੈ ਕੇਲ ਬੇਲ ਤੇਲ ਗੋ ॥੩॥
ମାଳୀର ଘରେ କଦଳୀ ଅଛି। ଏହା ତେଲ, ବେଳ ଆଉ କଦଳୀର କାହାଣୀ ଅଟେ॥3॥
ਸੰਤਾਂ ਮਧੇ ਗੋਬਿੰਦੁ ਆਛੈ ਗੋਕਲ ਮਧੇ ਸਿਆਮ ਗੋ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଭାରେ ଗୋବିନ୍ଦ ଅଛନ୍ତି, ଗୋକୁଳରେ କୃଷ୍ଣ ପ୍ରମୁଖ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ਨਾਮੇ ਮਧੇ ਰਾਮੁ ਆਛੈ ਰਾਮ ਸਿਆਮ ਗੋਬਿੰਦ ਗੋ ॥੪॥੩॥
ମଦେବଙ୍କ ହୃଦୟ ଘରେ ରାମ ଅଛନ୍ତି, ଏହା ରାମ, ଶ୍ୟାମ ଓ ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ କାହାଣୀ ଅଟେ ||4||3||