ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਤੇਰਾ ਕੀਆ ਸਭੁ ਹੋਇ ॥
(ହେ ପ୍ରଭୁ!) ତୁମେ ସ୍ଵୟଂ ସବୁ କିଛି ସୃଷ୍ଟି କରିଛ, ସବୁ କିଛି ତୁମ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ହୁଏ।
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
ତୁମ ବିନା ( ତୁମ ଭଳି) ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି।
ਤੂ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖਹਿ ਜਾਣਹਿ ਸੋਇ ॥
ଜୀବଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଇ ତାକୁ ତୁମେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସମ୍ଭାଳୁଛ। ଆହୁରି, ସମସ୍ତଙ୍କ ହ୍ରୁଦୟର ସବୁ ଜାଣୁଛ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੪॥੨॥
ହେ ନାନକ, ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ଗୁରୁଙ୍କ ଶରଣ ପଡେ ତାହାରି ଭିତରେ ପରମାତ୍ମା ପ୍ରକଟ ହୁଅନ୍ତି। ॥4॥2॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧॥
ଆଶା ମହଲା 1
ਤਿਤੁ ਸਰਵਰੜੈ ਭਈਲੇ ਨਿਵਾਸਾ ਪਾਣੀ ਪਾਵਕੁ ਤਿਨਹਿ ਕੀਆ ॥
( ହେ ଭାଇ! ଆମ ଜୀବଙ୍କ) ସେହି ଭୟାନକ (ସଂସାର) ସରୋବରରେ ବାସ ଅଛି ( ଯେଉଁଥିରେ) ସେହି ପ୍ରଭୁ ନିଜେ ପାଣି( ତୃଷ୍ଣାର ଜାଗାରେ) ଅଗ୍ନି ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି।
ਪੰਕਜੁ ਮੋਹ ਪਗੁ ਨਹੀ ਚਾਲੈ ਹਮ ਦੇਖਾ ਤਹ ਡੂਬੀਅਲੇ ॥੧॥
ଯିଏ ମୋହର କାଦୁଅରେ ଅଛି ( ସେଥିରେ ଜୀବଙ୍କ ) ପାଦ ଚାଲି ପାରେ ନାହିଁ ( ଜୀବ ମୋହର କଦରେ ଫସି ଯାଇଛି)। ସେ( ତୃଷ୍ଣା ରୂପୀ ଅଗ୍ନିର ଉଥଳ ସମୁଦ୍ରରେ ) ଡୁବିବାକୁ ଯାଉଛି।॥1॥
ਮਨ ਏਕੁ ਨ ਚੇਤਸਿ ਮੂੜ ਮਨਾ ॥
ହେ ମନ! ହେ ମୂର୍ଖ ମନ, ତୁ ଏକ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରୁ ନାହୁଁ।
ਹਰਿ ਬਿਸਰਤ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਲਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତୁ ଯେବେ ଯେବେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ବିସ୍ମରଣ କରୁ, ତୋର ( ଭିତରୁ) ଗୁଣ କମି କମି ଯାଏ।॥1॥ ରୁହ।
ਨਾ ਹਉ ਜਤੀ ਸਤੀ ਨਹੀ ਪੜਿਆ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧਾ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ॥
( ହେ ପ୍ରଭୁ!) ମୁଁ ଯୋଗୀ ନୁହେଁ କି ମୁଁ ସାଧୁ ନୁହେଁ , ନା ମୁଁ ପଢୁଆ ଅଟେ। ମୋର ଜୀବନ ମୂର୍ଖ- ଅବୁଝା ହୋଇଯାଇଛି।
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਸਰਣਾ ਜਿਨ ਤੂ ਨਾਹੀ ਵੀਸਰਿਆ ॥੨॥੩॥
ନାନକ ବିନତି କରେ : (ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ) ସେହି ( ଗୁରମୁଖ) ଶରଣରେ ରଖ ଯାହାକୁ ତୁମେ ଭୁଲି ନାହଁ ( ଯାହାକୁ ତୁମର ସ୍ମରଣ ଭୁଲି ନାହିଁ)॥2॥3॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫॥
ଆଶା ମହଲା 5
vਭਈ ਪਰਾਪਤਿ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹੁਰੀਆ ॥
( ହେ ଭାଇ!) ତୁମକୁ ସୁନ୍ଦର ମାନବ ଶରୀର ମିଳିଛି।
ਗੋਬਿੰਦ ਮਿਲਣ ਕੀ ਇਹ ਤੇਰੀ ਬਰੀਆ ॥
ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ମିଳନ ପାଇଁ ତୁମ ପାଇଁ ଏହା ସୁଯୋଗ ଅଟେ।
ਅਵਰਿ ਕਾਜ ਤੇਰੈ ਕਿਤੈ ਨ ਕਾਮ ॥
ତୁମର ଆଉ ସବୁ କାମର କୌଣସି ଅର୍ଥ ନାହିଁ। ( ଏହି କମ ତୁମର ଜୀବତ୍ମାକୁ କୌଣସି ଲାଭ ପହଞ୍ଚାଇ ପାରିବ ନାହିଁ)।
ਮਿਲੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਭਜੁ ਕੇਵਲ ਨਾਮ ॥੧॥
( ଏଥି ପାଇଁ) ସାଧୁ-ସଙ୍ଗତରେ ମିଶା ମିଶି କର ।( ସାଧୁ-ସଙ୍ଗତରେ ମିଶାମିଶି କରି କେବଳ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର)।
ਸਰੰਜਾਮਿ ਲਾਗੁ ਭਵਜਲ ਤਰਨ ਕੈ ॥
( ହେ ବହି!) ସଂସାର ସମୁଦ୍ରକୁ ପାରି ହେବା ପାଇଁ ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରେ ଲାଗ।
ਜਨਮੁ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਾਤ ਰੰਗਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
(କେବଳ) ମାୟାର ପ୍ରେମରେ ମାନବ ଜନ୍ମ ବ୍ୟର୍ଥ ଯାଉଛି। ॥1॥ ରୁହ।
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਧਰਮੁ ਨ ਕਮਾਇਆ ॥
(ହେ ଭାଇ!) ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରୁ ନାହୁଁ( ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ ପାଇଁ ସେବା ଆଦି) , ଉଦ୍ୟମ କରୁ ନାହୁଁ , ମନକୁ ବିକାର ଠାରୁ ବାଧା ଦେବା ପାଇଁ କୌଣସି ଯତ୍ନ କରୁ ନାହୁଁ, ତୁ (ଏପରି) କୌଣସି ଧର୍ମ ଅର୍ଜନ କରୁ ନାହୁଁ।
ਸੇਵਾ ਸਾਧ ਨ ਜਾਨਿਆ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
ନା ତୁ ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରିଛୁ , ନା ତୁ ମାଲିକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଜପିଛୁ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਮ ਨੀਚ ਕਰੰਮਾ ॥
ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଦ୍ଵାରରେ ଅର୍ଦାସ କର, , ଆଉ କହ – ( ହେ ପ୍ରଭୁ !)ଆମେ ଜୀବ ମନ୍ଦ-କର୍ମୀ ଅଟୁ।
ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਕੀ ਰਾਖਹੁ ਸਰਮਾ ॥੨॥੪॥
( ତୁମର ଶରଣ ପଡିଛନ୍ତି) ଶରଣ ପଡିବାର ଲଜ୍ଜା ରଖ। ॥2॥4।
ਸੋਹਿਲਾ ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਦੀਪਕੀ ਮਹਲਾ ੧
ସୋହିଲା ରାଗ ଗଉଡି ଦୀପକୀ ମହଲା 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଅକାଳ ପୁରୁଷ ଏକ ଅଟନ୍ତି , ଏବଂ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ମିଳନ୍ତି।
ਜੈ ਘਰਿ ਕੀਰਤਿ ਆਖੀਐ ਕਰਤੇ ਕਾ ਹੋਇ ਬੀਚਾਰੋ ॥
ଯେଉଁ ( ସତସଙ୍ଗ) ଘରେ ( ପରମାତ୍ମାଙ୍କ) ମହିମା କରାଯାଏ ଓ ଉତ୍ତମ ଗୁଣର ବିଚାର ହୁଏ
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਗਾਵਹੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਿਵਰਿਹੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥੧॥
( ହେ ଶରୀର କନ୍ୟା !) ଏହି (ସତସଙ୍ଗ) ଘରେ ( ଯାଇ ତୁ ମଧ୍ୟ) ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମହିମାର ଗୀତ ଗାନ କର, ଆଉ ନିଜକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥିବା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର। ॥1॥
ਤੁਮ ਗਾਵਹੁ ਮੇਰੇ ਨਿਰਭਉ ਕਾ ਸੋਹਿਲਾ ॥
(ହେ ଶରୀର!) ତୁ (ସତସଙ୍ଗ ସାଥିରେ ମିଶି)ପ୍ରିୟ ନିର୍ଭୀକ ( ପତିପରମେଶ୍ଵର)ଙ୍କ କିର୍ତ୍ତୀର ଗୀତ ଗାଅ।
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜਿਤੁ ਸੋਹਿਲੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ସେହି କିର୍ତ୍ତୀର ଗୀତ ସହିତ ସଦା ସମର୍ପିତ ଯାହାର ଧ୍ୟାନରେ ସଦା ସୁଖ ମିଳେ।॥1॥ ରୁହ।
ਨਿਤ ਨਿਤ ਜੀਅੜੇ ਸਮਾਲੀਅਨਿ ਦੇਖੈਗਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
ଯେଉଁ ପତି ପରମେଶ୍ବରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ସର୍ବଦା ଜୀବକୁ ସମ୍ଭାଳୁଛନ୍ତି, ଯିଏ ଦାନ ଦେବା ବାଲା ମାଲିକ (ସବୁ) ଜୀବକୁସମ୍ଭାଳୁଛନ୍ତି।
ਤੇਰੇ ਦਾਨੈ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਤਿਸੁ ਦਾਤੇ ਕਵਣੁ ਸੁਮਾਰੁ ॥੨॥
(ଯେଉଁ ଦାନୀର ) ଉପହାରର ମୂଲ୍ୟ ( ହେ ଶରୀର କନ୍ୟା!) ତୁମ ଦ୍ଵାରା ସୁଝାଯାଇପରିବ ନାହିଁ , ସେହି ଦାନୀର ଅନ୍ଦାଜ ତୁମେ କେମିତ କରିବ?( ସେ ଦାନୀ ପ୍ରଭୁ ଅସୀମ ଅଟନ୍ତି)
ਸੰਬਤਿ ਸਾਹਾ ਲਿਖਿਆ ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਪਾਵਹੁ ਤੇਲੁ ॥
ସେହି ବର୍ଷ ସେହି ଦିନ ( ଯାହା ପ୍ରଥମରୁ) ନିଶ୍ଚିତ ଅଛି ( ଯେବେ ପତିଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବାକୁ ମୋ ପାଇଁ ଚିଠି ଅଛି, ହେ ସତସଙ୍ଗୀ ବନ୍ଧୁମାନେ!) ମୋତେ ସଜାଅ।
ਦੇਹੁ ਸਜਣ ਅਸੀਸੜੀਆ ਜਿਉ ਹੋਵੈ ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ॥੩॥
ହେ ସଜ୍ଜନ ସାଙ୍ଗମାନେ! ମୋତେ ଭଲ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦିଅ (ମୋ ପାଇଁ ଅର୍ଦାସ ମଧ୍ୟ କର), ଯାହା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମୋର ମିଳନ ହେବ। ॥3॥
ਘਰਿ ਘਰਿ ਏਹੋ ਪਾਹੁਚਾ ਸਦੜੇ ਨਿਤ ਪਵੰਨਿ ॥
( ପରଲୋକ ଯିବା ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁର) ଏହି ଚିଠି ସବୁ ଘରକୁ ଆସୁଅଛି , ଏହି ଡକରା ନିତ୍ୟ ଆସୁଛି।
ਸਦਣਹਾਰਾ ਸਿਮਰੀਐ ਨਾਨਕ ਸੇ ਦਿਹ ਆਵੰਨਿ ॥੪॥੧॥
( ହେ ସତସଙ୍ଗୀମାନେ!) ସେହି ଡାକରା ଦେଇଥିବା ପ୍ରଭୁ-ପତିଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ମନେ ରଖିବା ଉଚିତ (କାରଣ) ହେ ନାନକ! ( ଆମର ମଧ୍ୟ) ସେହି ଦିନ ନିକଟ ହେଉଛି। ॥4॥1।
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ରାଗ ଆଶା ମହଲା 1
ਛਿਅ ਘਰ ਛਿਅ ਗੁਰ ਛਿਅ ਉਪਦੇਸ ॥
(ହେ ଭାଇ!) ଛଅ ଶାସ୍ତ୍ର ଅଛି, ଛଅଟି ଚାଳକ ଅଛନ୍ତି, ଛଅଟି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଅଛି।
ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਏਕੋ ਵੇਸ ਅਨੇਕ ॥੧॥
କିନ୍ତୁ ଏହି ସବୁର ମୂଳ ଗୁରୁ (ପରମାତ୍ମା) ଏକ ଅଟନ୍ତି। ( ଏହି ସବୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ) ସେହି ଏକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ହିଁଅନେକ ବେଶ ଅଛି ।
ਬਾਬਾ ਜੈ ਘਰਿ ਕਰਤੇ ਕੀਰਤਿ ਹੋਇ ॥
ହେ ଭାଇ! ଯେଉଁ ଘରେ କର୍ତ୍ତାର ମହିମା ଗାନ କରାଯାଏ,
ਸੋ ਘਰੁ ਰਾਖੁ ਵਡਾਈ ਤੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ଘରକୁ ସମ୍ଭାଳି ରଖିବା ( ସେହି ସତସଙ୍ଗର ଆଶ୍ରା ନିଅ , ) ତୁମ ପାଇଁ ଉତ୍ତମ ଅଟେ ।
ਵਿਸੁਏ ਚਸਿਆ ਘੜੀਆ ਪਹਰਾ ਥਿਤੀ ਵਾਰੀ ਮਾਹੁ ਹੋਆ ॥
ଯେମିତି ସେକଣ୍ଡ, ମିନଟ, ଘଣ୍ଟା, ଘଡି, ପହର , ତିଥି, ବାର , ସପ୍ତାହ , ମାସ (ଆଦି)
ਸੂਰਜੁ ਏਕੋ ਰੁਤਿ ਅਨੇਕ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੇ ਕੇਤੇ ਵੇਸ ॥੨॥੨॥
ଆହୁରି ଅନ୍ୟ ଋତୁ ଅଛି , କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ ସୂର୍ଯ୍ୟ ହିଁ ଅଛି ( ଯାହାର ବିଭିନ୍ନ ରୂପ ଅଛି), ସେହିପରି , ହେ ନାନକ! କର୍ତ୍ତାର ( ସବୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ) ଅନେକ ସ୍ୱରୂପ ଅଛି।। ॥2॥2।