ਨਾਨਕ ਦੀਜੈ ਨਾਮ ਦਾਨੁ ਰਾਖਉ ਹੀਐ ਪਰੋਇ ॥੫੫॥
ହେ ନାନକ! ମୋତେ ନିଜର ନାମର ଦାନ ଆଶୀର୍ବାଦ କର, (ଏହି ଦାନ) ମୁଁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କରି ରଖିବି॥55॥
ਸਲੋਕੁ ॥
ଶ୍ଳୋକ॥
ਗੁਰਦੇਵ ਮਾਤਾ ਗੁਰਦੇਵ ਪਿਤਾ ਗੁਰਦੇਵ ਸੁਆਮੀ ਪਰਮੇਸੁਰਾ ॥
ଗୁରୁ ହିଁ ମାତା, ଗୁରୁ ହିଁ ପିତା (ଗୁରୁ ହିଁ ଆତ୍ମିକ ଜନ୍ମ ଦାତା ଅଟେ), ଗୁରୁ ମାଲିକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ରୂପ ଅଟନ୍ତି।
ਗੁਰਦੇਵ ਸਖਾ ਅਗਿਆਨ ਭੰਜਨੁ ਗੁਰਦੇਵ ਬੰਧਿਪ ਸਹੋਦਰਾ ॥
ଗୁରୁ (ମାୟାର ମୋହର) ଅନ୍ଧକାର ନାଶ କରୁଥିବା ମିତ୍ର ଅଟେ, ଗୁରୁ ହିଁ (ଯୋଡି ହୋଇଥିବା) ସମ୍ପର୍କୀୟ ଓ ଭାଇ ଅଟେ
ਗੁਰਦੇਵ ਦਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਪਦੇਸੈ ਗੁਰਦੇਵ ਮੰਤੁ ਨਿਰੋਧਰਾ ॥
ଗୁରୁ (ଅସଲ) ଦାତା ଅଟେ ଯାହା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମର ଉପଦେଶ ଦିଏ, ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଏପରି ଯାହାର ପ୍ରଭାବ (କେତେ ବିକାର ଆଦି) ଅସ୍ଵୀକାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ।
ਗੁਰਦੇਵ ਸਾਂਤਿ ਸਤਿ ਬੁਧਿ ਮੂਰਤਿ ਗੁਰਦੇਵ ਪਾਰਸ ਪਰਸ ਪਰਾ ॥
ଗୁରୁ ଶାନ୍ତି ସତ୍ୟ ଆଉ ବୁଦ୍ଧିର ସ୍ୱରୂପ ଅଟେ, ଗୁରୁ ଏକ ଏମିତି ପାରସ ଅଟେ ଯାହାର ସ୍ପର୍ଶ ରେ ପ୍ରାଣୀ ଭବସାଗରରୁ ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯାଏ।
ਗੁਰਦੇਵ ਤੀਰਥੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੋਵਰੁ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਮਜਨੁ ਅਪਰੰਪਰਾ ॥
ଗୁରୁ ହିଁ ତୀର୍ଥ ଏବଂ ଅମୃତର ସରୋବର ଅଟେ, ଗୁରୁଙ୍କ ଜ୍ଞାନରେ ସ୍ନାନ କରିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ଅପାର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳିଯାଏ।
ਗੁਰਦੇਵ ਕਰਤਾ ਸਭਿ ਪਾਪ ਹਰਤਾ ਗੁਰਦੇਵ ਪਤਿਤ ਪਵਿਤ ਕਰਾ ॥
ଗୁରୁ କର୍ତ୍ତାର ରୂପ ଅଟେ, ସବୁ ପାପକୁ ଦୂର କରିବାବାଲା ଅଟେ, ଗୁରୁ ବିକାରୀ ଲୋକଙ୍କୁ ପବିତ୍ର କରିବାବାଲା ଅଟେ
ਗੁਰਦੇਵ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਗੁਰਦੇਵ ਮੰਤੁ ਹਰਿ ਜਪਿ ਉਧਰਾ ॥
ଯେବେଠାରୁ ଜଗତ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ଗୁରୁ ଆରମ୍ଭରୁ ହିଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁଗରେ (ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମର ଉପଦେଶ ଦାତା) ଅଟେ। ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଦିଆହୋଇଥିବା ହରିନାମ ମନ୍ତ୍ର ଜପି (ସଂସାର -ସାଗରର ବିକାରର ଲହଡିରୁ) ପାର କରିଯାଏ।
ਗੁਰਦੇਵ ਸੰਗਤਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਮ ਮੂੜ ਪਾਪੀ ਜਿਤੁ ਲਗਿ ਤਰਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ!କୃପା କର, ଆମକୁ ଗୁରୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତି ଦିଅ, ଯାହାଫଳରେ ଆମେ ମୂର୍ଖ ପାପୀ ତାହାର ସଙ୍ଗତିରେ (ରହି) ପାର ହୋଇଯିବୁ।
ਗੁਰਦੇਵ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਗੁਰਦੇਵ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਮਸਕਰਾ ॥੧॥
ଗୁରୁ ପରମେଶ୍ଵର ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ରୂପ ଅଟେ। ହେ ନାନକ! ହରିଙ୍କ ରୂପ ଗୁରୁଙ୍କୁ (ସଦା) ବନ୍ଦନା କରିବା ଉଚିତ। ॥1॥
ਏਹੁ ਸਲੋਕੁ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਪੜਣਾ ॥
ଏହି ଶ୍ଳୋକ ଆରମ୍ଭରୁ ନେଇ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢିବାକୁ ହେବ।
ਗਉੜੀ ਸੁਖਮਨੀ ਮਃ ੫ ॥
ଗଉଡି ସୁଖମଣି ମହଲା 5 ॥
ਸਲੋਕੁ ॥
ସଲୋକୁ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପାଇ ହୁଏ।
ਆਦਿ ਗੁਰਏ ਨਮਹ ॥
ମୁଁ ଆଦି ଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଅଛି।
ਜੁਗਾਦਿ ਗੁਰਏ ਨਮਹ ॥
ମୁଁ ପ୍ରଥମ ଯୁଗର ଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଅଛି।
ਸਤਿਗੁਰਏ ਨਮਹ ॥
ମୁଁ ସଦଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଅଛି।
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰਦੇਵਏ ਨਮਹ ॥੧॥
ମୁଁ ଶ୍ରୀ ଗୁରୁଦେବ ଜୀଙ୍କୁ ଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଅଛି।॥1॥
ਅਸਟਪਦੀ ॥
ଅଷ୍ଟପଦୀ॥
ਸਿਮਰਉ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਉ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କର ଆଉ ଏହା ଦ୍ଵାରା ସୁଖ ହାସଲ କର।
ਕਲਿ ਕਲੇਸ ਤਨ ਮਾਹਿ ਮਿਟਾਵਉ ॥
ଏହି ତନରେ ଯାହା ଦୁଃଖ-କ୍ଲେଶ ଥାଏ ତାହାକୁ ଦୂର କର।
ਸਿਮਰਉ ਜਾਸੁ ਬਿਸੁੰਭਰ ਏਕੈ ॥
କେବଳ, ଏକ ଜଗତର ପାଳନ କର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଯଶକୁ ସ୍ମରଣ କର।
ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਅਗਨਤ ਅਨੇਕੈ ॥
ଅସଂଖ୍ୟ ଲୋକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅନେକ ନାମକୁ ଜପ କରୁଛନ୍ତି।
ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸੁਧਾਖੵਰ ॥
ପବିତ୍ର ଅକ୍ଷର ବାଲା ବେଦ, ପୁରାଣ ଏବଂ ସ୍ମୃତି
ਕੀਨੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਇਕ ਆਖੵਰ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମର ଏକ ଅକ୍ଷରର ରଚନା କରିଛନ୍ତି।
ਕਿਨਕਾ ਏਕ ਜਿਸੁ ਜੀਅ ਬਸਾਵੈ ॥ਤਾ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਗਨੀ ਨ ਆਵੈ ॥
ଯାହାର ହୃଦୟର ରାମଙ୍କ ନାମ କିଛି ପରିମାଣରେ ବାସ କରିଥାଏ, ତାହାର ମହିମା ବ୍ୟକ୍ତ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ।
ਕਾਂਖੀ ਏਕੈ ਦਰਸ ਤੁਹਾਰੋ ॥ਨਾਨਕ ਉਨ ਸੰਗਿ ਮੋਹਿ ਉਧਾਰੋ ॥੧॥
(ହେ ପ୍ରଭୁ!) ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟ ତୋର ଦର୍ଶନ ଚାହେଁ, ତାହାର ସଙ୍ଗତିରେ ରଖି ମୋତେ (ସଂସାର ସାଗରରୁ) ବଞ୍ଚାଅ । ॥1॥
ਸੁਖਮਨੀ ਸੁਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਭ ਨਾਮੁ ॥
ସୁଖମଣି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସୁଖ ରୂପୀ ଅମୃତ ନାମ ଅଟେ।
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਮਨਿ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ଭକ୍ତଜନଙ୍କ ମନରେ ଯାହାଙ୍କ ନିବାସ ହୋଇଥାଏ ॥ରୁହ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਗਰਭਿ ਨ ਬਸੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ପ୍ରାଣୀ ଗର୍ଭରେ ଆସେ ନାହିଁ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਦੂਖੁ ਜਮੁ ਨਸੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ଦୁଃଖ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁର ଭୟ ନିବୃତ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਕਾਲੁ ਪਰਹਰੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ କାଳ ମଧ୍ୟ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਦੁਸਮਨੁ ਟਰੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ଶତ୍ରୁ ଟଳି ଯାଇଥାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਸਿਮਰਤ ਕਛੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ କିଛି ବିଘ୍ନ ପଡେ ନାହିଁ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ରାତିଦିନ ଜାଗ୍ରତ ରହିଥାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਭਉ ਨ ਬਿਆਪੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ଭୟ ପ୍ରଭାବିତ କରେ ନାହିଁ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਦੁਖੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ଦୁଃଖ-କ୍ଲେଶ ପ୍ରଭାବିତ କରେ ନାହିଁ।
ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ॥੨॥
ହେ ନାନକ! ସମସ୍ତଙ୍କ ନିଧି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରୀତିରେ ଥାଏ ॥2॥
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣରେ ରିଦ୍ଧି, ସିଦ୍ଧି ଏବଂ ନବନିଧି ଥାଆନ୍ତି।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤਤੁ ਬੁਧਿ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ଜ୍ଞାନ, ଧ୍ୟାନ, ଦିବ୍ୟଦୃଷ୍ଟି ଏବଂ ବୁଦ୍ଧିର ସାର ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਜਪ ਤਪ ਪੂਜਾ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣରେ ହିଁ ଜପ, ତପସ୍ୟା ଏବଂ ପୂଜା ଥାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਬਿਨਸੈ ਦੂਜਾ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ଦୈତ୍ୟଭାବ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨੀ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ତୀର୍ଥ ସ୍ନାନର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਦਰਗਹ ਮਾਨੀ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ପ୍ରାଣୀ ତାହାଙ୍କ ଦରବାରରେ ମାନ-ସମ୍ମାନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਹੋਇ ਸੁ ਭਲਾ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ପ୍ରାଣୀ ତାହାଙ୍କ ଇଛାକୁ ମିଠା ଭଳି ମାନିଥାଏ।
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਸੁਫਲ ਫਲਾ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିଲେ ମନୁଷ୍ୟ ଜନ୍ମର ମନୋରଥ ସଫଳ ହୋଇଯାଏ।
ਸੇ ਸਿਮਰਹਿ ਜਿਨ ਆਪਿ ਸਿਮਰਾਏ ॥
କେବଳ ସେହି ଜୀବ ତାହାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିଥାନ୍ତି, ଯାହାକୁ ସେ ସ୍ଵୟଂ ସ୍ମରଣ କରାଇଥାନ୍ତି।