ਕਈ ਕੋਟਿ ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਇੰਦ੍ਰ ਸਿਰਿ ਛਤ੍ਰ ॥
କେତେ କୋଟି ଦେବତା, ରାକ୍ଷସ ଏବଂ ଇନ୍ଦ୍ର, ଯାହାର ମସ୍ତକ ଉପରେ ଛତ୍ର ଥାଏ।
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਅਪਨੈ ਸੂਤਿ ਧਾਰੈ ॥
ଇଶ୍ଵର ସାରା ସୃଷ୍ଟିକୁ ନିଜ ହୁକୁମରେ ସୂତାରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇଛନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਤਿਸੁ ਨਿਸਤਾਰੈ ॥੩॥
ହେ ନାନକ! ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ଯାହାକୁ ଯାହାକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତାହାକୁ ହିଁ ଭବସାଗରରୁ ପାର କରିଥାନ୍ତି ॥3॥
ਕਈ ਕੋਟਿ ਰਾਜਸ ਤਾਮਸ ਸਾਤਕ ॥
କେତେ କୋଟି ରଜ, ତମ, ସତ ଗୁଣୀ ଜୀବ ଅଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਅਰੁ ਸਾਸਤ ॥
କେତେ କୋଟି ବେଦ, ପୂରଣ, ସ୍ମୃତି ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ର ଅଛି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਕੀਏ ਰਤਨ ਸਮੁਦ ॥
କେତେ କୋଟି ସମୁଦ୍ରରେ ରତ୍ନ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਨਾਨਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੰਤ ॥
କେତେ କୋଟି ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଜୀବଜନ୍ତୁ ଅଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਕੀਏ ਚਿਰ ਜੀਵੇ ॥
କେତେ କୋଟି ପ୍ରାଣୀର ଦୀର୍ଘ ଆୟୁଷ ଅଛି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਗਿਰੀ ਮੇਰ ਸੁਵਰਨ ਥੀਵੇ ॥
(ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହୁକୁମ ଦ୍ଵାରା) କେତେ କୋଟି ସୁନାର ସୁମେରୁ ପର୍ବତ ବନାଇଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਜਖੵ ਕਿੰਨਰ ਪਿਸਾਚ ॥
କେତେ କୋଟି ଯକ୍ଷ, କିନ୍ନର ଏବଂ ପିଶାଚ ଅଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਸੂਕਰ ਮ੍ਰਿਗਾਚ ॥
କେତେ କୋଟି ଭୁତ, ପ୍ରେତ, ଘୁଷୁରି ଏବଂ ବାଘ ଅଛନ୍ତି।
ਸਭ ਤੇ ਨੇਰੈ ਸਭਹੂ ਤੇ ਦੂਰਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ସବୁଙ୍କ ନିକଟ ଆଉ ସବୁଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂର ଅଟନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੪॥
ହେ ନାନକ! ଇଶ୍ଵର ସବୁଠାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ରହିଛନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ସେ ସ୍ଵୟଂ ନିର୍ଲିପ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି ॥4॥
ਕਈ ਕੋਟਿ ਪਾਤਾਲ ਕੇ ਵਾਸੀ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ପାତାଳର ନିବାସୀ ଅଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਨਰਕ ਸੁਰਗ ਨਿਵਾਸੀ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ନର୍କ ତଥା ସ୍ବର୍ଗରେ ରହିଥାନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਜਨਮਹਿ ਜੀਵਹਿ ਮਰਹਿ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ଜନ୍ମ ହୋଇ ବଞ୍ଚନ୍ତି ଆଉ ମରିଥାନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਫਿਰਹਿ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ଅନେକ ଯୋନିରେ ବୁଲୁଥାନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਬੈਠਤ ਹੀ ਖਾਹਿ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ବ୍ୟର୍ଥରେ ବସି ଖାଇଥାନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਘਾਲਹਿ ਥਕਿ ਪਾਹਿ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ପରିଶ୍ରମ କରି ଭାଙ୍ଗିପଡନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਕੀਏ ਧਨਵੰਤ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ଧନବାନ ବନିଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਚਿੰਤ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ଧନ-ଦୌଲତ ଚିନ୍ତାରେ ଲୀନ ଥାଆନ୍ତି।
ਜਹ ਜਹ ਭਾਣਾ ਤਹ ਤਹ ਰਾਖੇ ॥
ଇଶ୍ଵର ଯେଉଁଠି ଚାହାନ୍ତି, ଜୀବକୁ ସେଇଠି ରଖିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਹਾਥੇ ॥੫॥
ହେ ନାନକ! ସବୁ କିଛି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନିଜ ହାତରେ ଅଛି ॥5॥
ਕਈ ਕੋਟਿ ਭਏ ਬੈਰਾਗੀ ॥
ଏହି ଦୁନିଆରେ କେତେ କୋଟି ଜୀବ ବୈରାଗ୍ୟବାନ ବନିଛନ୍ତି
ਰਾਮ ਨਾਮ ਸੰਗਿ ਤਿਨਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
ଆଉ ରାମଙ୍କ ନାମ ସହିତ ତାହାର ବୃତ୍ତି ଲାଗିଅଛି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਖੋਜੰਤੇ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ଖୋଜିଥାନ୍ତି
ਆਤਮ ਮਹਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਲਹੰਤੇ ॥
ଆଉ ନିଜ ଆତ୍ମାରେ ହିଁ ଭଗବାନଙ୍କୁ ପାଇନିଏ।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਦਰਸਨ ਪ੍ਰਭ ਪਿਆਸ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବଙ୍କୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦର୍ଶନ ତୃଷ୍ଣା ଅଛି
ਤਿਨ ਕਉ ਮਿਲਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸ ॥
ତାହାଙ୍କୁ ଅନଶ୍ଵର ପ୍ରଭୁ ମିଳିଯାନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਮਾਗਹਿ ਸਤਸੰਗੁ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ସତସଙ୍ଗରେ ବିନତି କରିଥାନ୍ତି।
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਤਿਨ ਲਾਗਾ ਰੰਗੁ ॥
ସେ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମରେ ହିଁ ମଗ୍ନ ରହିଥାଏ।
ਜਿਨ ਕਉ ਹੋਏ ਆਪਿ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ॥
ହେ ନାନକ! ଯାହା ଉପରେ ଇଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ସୁପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଥାନ୍ତି,
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸਦਾ ਧਨਿ ਧੰਨਿ ॥੬॥
ଏପରି ବ୍ୟକ୍ତି ସର୍ବଦା ଭାଗ୍ୟବାନ ହୋଇଥାଏ ॥6॥
ਕਈ ਕੋਟਿ ਖਾਣੀ ਅਰੁ ਖੰਡ ॥
ଧରିତ୍ରିର ନବ ଖଣ୍ଡରେ ଏବଂ ଚାରି ଦିଗରେ କେତେ କୋଟି ଜୀବ ଜାତ ହୋଇଛନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਅਕਾਸ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ॥
କେତେ କୋଟି ଆକାଶ ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଅଛି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਹੋਏ ਅਵਤਾਰ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ଅବତାର ହୋଇଛନ୍ତି।
ਕਈ ਜੁਗਤਿ ਕੀਨੋ ਬਿਸਥਾਰ ॥
କେତେ ଉପାୟରେ ଇଶ୍ଵର ସୃଷ୍ଟିକୁ ରଚନା କରିଛନ୍ତି।
ਕਈ ਬਾਰ ਪਸਰਿਓ ਪਾਸਾਰ ॥
ଏହି ସୃଷ୍ଟିର କେତେ ଥର ପ୍ରସାର ହୋଇଛି
ਸਦਾ ਸਦਾ ਇਕੁ ਏਕੰਕਾਰ ॥
କିନ୍ତୁ, ପରମାତ୍ମା ସର୍ବଦା ଏକ ହିଁ ଅଟନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਕੀਨੇ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଅନେକ ବିଧିରେ କେତେ କୋଟି ଜୀବ ବନାଇଛନ୍ତି।
ਪ੍ਰਭ ਤੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਤਿ ॥
ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ହିଁ ଲୀନ ହୋଇଛନ୍ତି।
ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਇ ॥
ତାହାର ଅନ୍ତ କିଏ ମଧ୍ୟ ଜାଣେ ନାହିଁ।
ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੭॥
ହେ ନାନକ! ସେହି ପରମେଶ୍ଵର ସବୁ କିଛି ଆପଣ ଅଟନ୍ତି ॥7॥
ਕਈ ਕੋਟਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਦਾਸ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଦାସ ଅଛନ୍ତି,
ਤਿਨ ਹੋਵਤ ਆਤਮ ਪਰਗਾਸ ॥
ଆଉ ଅନେକ ଆତ୍ମାରେ ପ୍ରକାଶ ହୋଇଥାଏ।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਤਤ ਕੇ ਬੇਤੇ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ତତ୍ଵ ଜ୍ଞାତା ଅଟନ୍ତି,
ਸਦਾ ਨਿਹਾਰਹਿ ਏਕੋ ਨੇਤ੍ਰੇ ॥
ଆଉ ନିଜ ନେତ୍ରରେ ସେ ସର୍ବଦା ଏକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିଥାନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪੀਵਹਿ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ନାମ-ରସ ପିଇଥାନ୍ତି,
ਅਮਰ ਭਏ ਸਦ ਸਦ ਹੀ ਜੀਵਹਿ ॥
ଯିଏ ଆମର ହୋଇ ସର୍ବଦା ଜିତିଥାନ୍ତି।
ਕਈ ਕੋਟਿ ਨਾਮ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ॥
କେତେ କୋଟି ଜୀବ ନାମର ଯଶୋଗାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਆਤਮ ਰਸਿ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
ସେ ଆତ୍ମ-ରସର ସୁଖରେ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ରହିଥାନ୍ତି।
ਅਪੁਨੇ ਜਨ ਕਉ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਮਾਰੇ ॥
ନିଜ ଭକ୍ତକୁ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ପାଳନ କରିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਓਇ ਪਰਮੇਸੁਰ ਕੇ ਪਿਆਰੇ ॥੮॥੧੦॥
ହେ ନାନକ!ଏଇ ଭକ୍ତ ହିଁ ପରେଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରିୟ ରହିଥାନ୍ତି ॥8॥10॥
ਸਲੋਕੁ ॥
ଶ୍ଳୋକ॥
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਸਰ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
ଏକ ଇଶ୍ଵର ହିଁ ସୃଷ୍ଟିର ମୂଳ କାରଣ ଅଟନ୍ତି, ତାଙ୍କରି ବିନା ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸੋਇ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ସେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ , ଯିଏ ଜଳ, ଧରିତ୍ରୀ, ପାତାଳ ଏବଂ ଆକାଶରେ ବିଦ୍ୟାମ ଅଛନ୍ତି ॥1॥
ਅਸਟਪਦੀ ॥
ଅଷ୍ଟପଦୀ॥
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈ ਜੋਗੁ ॥
ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଆଉ ଜୀବଙ୍କ ଦ୍ଵାରା କରାଇବା ବାଲା ଏକ ଇଶ୍ଵର ସବୁ କିଛି କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି।
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਹੋਗੁ ॥
ତାହାଙ୍କୁ ଯାହା କିଛି ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତାହା ହୋଇଥାଏ।
ਖਿਨ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਨਹਾਰਾ ॥
ଏକ କ୍ଷଣରେ ସେ ସୃଷ୍ଟିକୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ଏବଂ ନାଶ କରିପାରନ୍ତି।