ਕਾਨੜਾ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫
କାନଡା ଚ୍ଛନ୍ତ ମହଲା 5॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸੇ ਉਧਰੇ ਜਿਨ ਰਾਮ ਧਿਆਏ ॥
ସେହି ଲୋକ ସଂସାରରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ।
ਜਤਨ ਮਾਇਆ ਕੇ ਕਾਮਿ ਨ ਆਏ ॥
ମାୟାର ଯତ୍ନ କୌଣସି କାମରେ ଆସେ ନାହିଁ।
ਰਾਮ ਧਿਆਏ ਸਭਿ ਫਲ ਪਾਏ ਧਨਿ ਧੰਨਿ ਤੇ ਬਡਭਾਗੀਆ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିବା ବାଲା ସବୁ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ, ଏପରି ଲୋକ ଧନ୍ୟ ଏବଂ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟେ।
ਸਤਸੰਗਿ ਜਾਗੇ ਨਾਮਿ ਲਾਗੇ ਏਕ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਗੀਆ ॥
ସେ ସତସଙ୍ଗରେ ସାବଧାନ ରହି ନାମ-କୀର୍ତ୍ତନରେ ଲାଗି ରହିଥାଏ ଏବଂ ତାହାର ଲଗ୍ନ ଏକ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଠାରେ ଲାଗି ରହିଥାଏ।
ਤਜਿ ਮਾਨ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਸਾਧੂ ਲਗਿ ਤਰਉ ਤਿਨ ਕੈ ਪਾਏ ॥
ଅଭିମାନ, ମୋହ ଏବଂ ବିକାର ତ୍ୟାଗ କରି ସାଧୁ ପୁରୁଷଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗି ରୁହ ଏବଂ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କର।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਸੁਆਮੀ ਬਡਭਾਗਿ ਦਰਸਨੁ ਪਾਏ ॥੧॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ସ୍ଵାମୀ! ତୋର ଶରଣରେ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ହିଁ ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||1||
ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਨਿਤ ਭਜਹ ਨਾਰਾਇਣ ॥
ସାଧୁ-ପୁରୁଷଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ନିତ୍ୟ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭଜନ କର,
ਰਸਕਿ ਰਸਕਿ ਸੁਆਮੀ ਗੁਣ ਗਾਇਣ ॥
ଖୁବ ମଜା ନେଇ ଆନନ୍ଦପୂର୍ବକ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କର,
ਗੁਣ ਗਾਇ ਜੀਵਹ ਹਰਿ ਅਮਿਉ ਪੀਵਹ ਜਨਮ ਮਰਣਾ ਭਾਗਏ ॥
ଗୁଣାନୁବାଦ କରି ହରିନାମ ଅମୃତ ପାନ କରି ଜୀବନ ପ୍ରାପ୍ତ କର, ଏହିପରି ଜନ୍ମ-ମରଣରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ପାରିବ।
ਸਤਸੰਗਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਬਹੁੜਿ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗਏ ॥
ସତସଙ୍ଗରେ ରହି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମନନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ପୁନଃ କୌଣସି ଦୁଃଖ ସ୍ପର୍ଶ କରେନାହିଁ।
ਕਰਿ ਦਇਆ ਦਾਤੇ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤੇ ਸੰਤ ਸੇਵ ਕਮਾਇਣ ॥
ହେ ଦାତା, ପରମପୁରୁଷ ବିଧାତା! ଦୟା କର ଏବଂ ସନ୍ଥଙ୍କ ସେବାରେ ଲୀନ ରୁହ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਜਨ ਧੂਰਿ ਬਾਂਛਹਿ ਹਰਿ ਦਰਸਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਣ ॥੨॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମେ କେବଳ ଭକ୍ତଜନଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ||2||
ਸਗਲੇ ਜੰਤ ਭਜਹੁ ਗੋਪਾਲੈ ॥
ସବୁ ଜୀବ ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କରିଥାନ୍ତି,
ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਪੂਰਨ ਘਾਲੈ ॥
ଏହାଦ୍ଵାରା ଜପ, ତପସ୍ୟା, ସଂଯମ ଇତ୍ୟାଦି ସବୁ କର୍ମ ପୁରା ହୋଇଯାଏ।
ਨਿਤ ਭਜਹੁ ਸੁਆਮੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥
ଏଣୁ ନିତ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ଭଜନ କର, ଏହାଦ୍ୱାରା ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇଥାଏ।
ਗੋਬਿਦੁ ਗਾਈਐ ਨਿਤ ਧਿਆਈਐ ਪਰਵਾਣੁ ਸੋਈ ਆਇਆ ॥
ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୁଣାନୁବାଦ କରିଥାଏ, ନିତ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ଚିନ୍ତନରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ, ଏପରି ଲୋକଙ୍କ ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇଯାଏ।
ਜਪ ਤਾਪ ਸੰਜਮ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਰੰਜਨ ਗੋਬਿੰਦ ਧਨੁ ਸੰਗਿ ਚਾਲੈ ॥
ମାୟାତୀତ ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ, ଜପ, ତପ ଏବଂ ସଂଯମ ଅଟେ ଏବଂ ପ୍ରଭୁ-ନାମ ଧନ ହିଁ ସାଥିରେ ଚାଲିଥାଏ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਦਇਆ ਦੀਜੈ ਹਰਿ ਰਤਨੁ ਬਾਧਉ ਪਾਲੈ ॥੩॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ଦୟା ପୂର୍ବକ ନାମ ରତ୍ନ ସାଥିରେ ବାନ୍ଧି ଦିଅ||3||
ਮੰਗਲਚਾਰ ਚੋਜ ਆਨੰਦਾ ॥
ଖୁସିର ଗୀତ ଗାନ କରି ଚାଲ,
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮਿਲੇ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥
ଆନନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇଛି, କୃପା କରି ପରମାନନ୍ଦ ପ୍ରଭୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି।
ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਸੁਆਮੀ ਸੁਖਹਗਾਮੀ ਇਛ ਮਨ ਕੀ ਪੁੰਨੀਆ ॥
ସୁଖ ଦେବା ବାଲା ପ୍ରଭୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି, ମନର କାମନା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਬਜੀ ਬਧਾਈ ਸਹਜੇ ਸਮਾਈ ਬਹੁੜਿ ਦੂਖਿ ਨ ਰੁੰਨੀਆ ॥
ବର୍ତ୍ତମାନ ଖୁସି ହିଁ ଖୁସି ମିଳୁଅଛି, ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ମିଳି ଯାଇଛି ଏବଂ ପୁନଃ କୌଣସି ଦୁଃଖ ସ୍ପର୍ଶ କରେନାହିଁ।
ਲੇ ਕੰਠਿ ਲਾਏ ਸੁਖ ਦਿਖਾਏ ਬਿਕਾਰ ਬਿਨਸੇ ਮੰਦਾ ॥
ଯେତେବେଳେ ଗଳାରେ ଲଗାଇ ମିଳାଇ ଥାଆନ୍ତି, ସୁଖ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପାପ ବିକାରର ସବୁ ମନ୍ଦ ଗୁଣ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਮਿਲੇ ਸੁਆਮੀ ਪੁਰਖ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥੪॥੧॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ତାହାଙ୍କୁ ପରମାନନ୍ଦ ସ୍ଵାମୀ ମିଳି ଯାଇଛି||4||1||
ਕਾਨੜੇ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਮੂਸੇ ਕੀ ਵਾਰ ਕੀ ਧੁਨੀ
କାନଡା ୱାର ମହଲା 4 ମୁସେ ୱାର ଧ୍ୱନି
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 4॥
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ਰਖੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସୁଖର ଘର ଅଟେ, ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଅନୁସାରେ ଏହାକୁ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କର।
ਦਾਸਨ ਦਾਸਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ਹਉਮੈ ਬਿਖਿਆ ਮਾਰਿ ॥
ଯିଏ ଅହଂ ଏବଂ ବିକାରକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ଦାସର ଦାସ ବନି ରହିଥାଏ,
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜੀਤਿਆ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥
ସେ ଜୀବନ ବାଜି ଜିତି ନେଇଥାଏ ଏବଂ କେବେ ପରାଜିତ ହୁଏନାହିଁ।
ਧਨੁ ਧਨੁ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਾਰਿ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଅନୁସାରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମନନ କରିଥାଏ, ସେ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟେ||1||
ਮਃ ੪ ॥
ମହଲା 4॥
ਗੋਵਿੰਦੁ ਗੋਵਿਦੁ ਗੋਵਿਦੁ ਹਰਿ ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥
ଈଶ୍ଵର ଜଗତର ପାଳକ ଅଟନ୍ତି, ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ମହିମା ଗାନ କର।
ਗੋਵਿਦੁ ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਰਮਤਿ ਧਿਆਈਐ ਤਾਂ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କର, ତାହାହେଲେ ହିଁ ଦରବାରରେ ସମ୍ମାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।