Odia Page 560

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ତୁ ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରୁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମର ଆରାଧନା କର;  

ਸਦਾ ਨਿਬਹੈ ਚਲੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ସର୍ବଦା ତୋର ସାଥିରେ ରହିବେ ଏବଂ ପରଲୋକରେ ମଧ୍ୟ ତୋର ସାଥିରେ ଚାଲିବେ॥ରୁହ॥    

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
ସେହି ସତ୍ୟସ୍ଵରୂପ ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ଗୁରୁମୁଖୀଙ୍କ ଜାତି ଏବଂ ମାନ-ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଅଟେ।        

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਖਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ॥੨॥
ଗୁରୁମୁଖୀର ଅନ୍ତର୍ମନରେ ସହାୟତା କରୁଥିବା ପ୍ରଭୁ ନିବାସ କରିଥାନ୍ତି॥2॥    

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰੇ ਸੋ ਹੋਇ ॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ମଧ୍ୟ ସେ ବନିଥାଏ, ଯାହାକୁ ଇଶ୍ଵର ନିଜେ ଗୁରୁମୁଖୀ ବନିଥାଏ।      

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਵਡਾਈ ਦੇਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଗୁରୁମୁଖୀକୁ ବଡିମା ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି॥3॥   

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ସଚ୍ଚା ନାମର ସ୍ମରଣ ଏବଂ ଶୁଭ ଆଚରଣର କର୍ମ କରିଥାଏ।      

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ॥੪॥੬॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁମୁଖୀ ନିଜ ବଂଶଧରଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର କରିଥାଏ||4||6||    

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ୱାଡହଂସ ମହଲା 3 ॥ 

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਸਾਦਿ ਲਗੀ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
ମୋର ଜିଭ ହରିନାମ ସ୍ଵାଦରେ ସ୍ଵାଭାବିକ ସ୍ଵଭାବ ଲାଗିଥାଏ;    

ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥
ହରି-ନାମର ଧ୍ୟାନ କରି ମୋର ମନ ତୃପ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି ||1||        

ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିଲେ ସର୍ବଦା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ  

ਆਪਣੇ ਸਤਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਸਦਾ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ନିଜ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରତି ସର୍ବଦା ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ॥1॥       

ਅਖੀ ਸੰਤੋਖੀਆ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ଏକ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସାଥିରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇ ମୋର ନେତ୍ର ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ 

ਮਨੁ ਸੰਤੋਖਿਆ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗਵਾਇ ॥੨॥
ଦୈତ୍ୟଭାବକୁ ତ୍ୟାଗ କରି ମୋର ମନରେ ସନ୍ତୋଷ ଆସି ଯାଇଛି ॥2॥      

ਦੇਹ ਸਰੀਰਿ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
ଗୁରୁ-ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ହରି-ନାମର ଆରାଧନା କରିବା ଦ୍ଵାରା ଶରୀରରେ ସୁଖ ଆସିଯାଇଛି ଏବଂ     

ਨਾਮੁ ਪਰਮਲੁ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੩॥
ନାମର ସୁଗନ୍ଧି ମୋର ହୃଦୟରେ ରହିଛି॥3॥   

ਨਾਨਕ ਮਸਤਕਿ ਜਿਸੁ ਵਡਭਾਗੁ ॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାର ମଥାରେ ଅହୋଭାଗ୍ୟ ଲେଖା ହୋଇଛି,                                   

ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਹਜ ਬੈਰਾਗੁ ॥੪॥੭॥
ସେ ଗୁରୁଙ୍କ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵାଭାବିକ ସ୍ଵଭାବରେ ବୈରାଗୀ ବନିଯାଏ ||4||7||        

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ୱାଡହଂସ ମହଲା 3 ॥ 

ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରୁ ହିଁ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ପାଇଯାଏ ଏବଂ    

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
ସଚ୍ଚା ଶବ୍ଦ ମାଧ୍ୟମରୁ ହିଁ ଜୀବ ସତ୍ୟରେ ରହିଥାଏ ॥1॥       

ਏ ਮਨ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਤੂ ਪਾਇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ତୋତେ ନାମର ଭଣ୍ଡାର ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯିବ ଯଦି     

ਆਪਣੇ ਗੁਰ ਕੀ ਮੰਨਿ ਲੈ ਰਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତୁ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକୁ ସ୍ଵୀକାର କର ॥1॥ରୁହ॥             

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਿਚਹੁ ਮੈਲੁ ਗਵਾਇ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ଅନ୍ତର୍ମନରୁ ମଇଳା ସଫା ହୋଇଯାଏ ଏବଂ      

ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନିର୍ମଳ ମନ ଆସି ମନରେ ନିବାସ କରିଥାଏ॥2॥           

ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ଏହି ଦୁନିଆ ଭ୍ରମରେ ଭୁଲି ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଛି, ଏଥିପାଇଁ         

ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੁ ॥੩॥
ଏହା ଜନ୍ମ ମରଣ ଚକ୍ରରେ ଫସିଛି ଓ ଯମଦୂତ ଏହାକୁ ନଷ୍ଟ କରୁଛି॥3॥         

ਨਾਨਕ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
ହେ ନାନକ! ସେହି ଲୋକ ବଡ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟେ, ଯିଏ ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ ମନନ କରିଛି ଏବଂ    

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੪॥੮॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ସେ ନାମକୁ ନିଜ ମନରେ ସ୍ଥାପନ କରିଛି ||4||8||     

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ୱାଡହଂସ ମହଲା 3 ॥ 

ਹਉਮੈ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਵਿਰੋਧੁ ਹੈ ਦੁਇ ਨ ਵਸਹਿ ਇਕ ਠਾਇ ॥
ଅହଂକାର ଏବଂ ପରମାତ୍ମା ପରସ୍ପର ବିରୋଧୀ ଅଟେ ଏବଂ ଏହି ଦୁଇ ଏକ ସ୍ଥାନରେ ବାସ କରିପାରନ୍ତି ନାହିଁ।  

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸੇਵਾ ਨ ਹੋਵਈ ਤਾ ਮਨੁ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥੧॥
ଅହଂକାର ସହିତ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସେବା ହୋଇପାରେ ନାହିଁ, ଏଥିପାଇଁ ମନ ବ୍ୟର୍ଥରେ ଚାଲି ଯାଏ ॥1॥      

ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੂ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର ଏବଂ ତୁ ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦର ସାଧନା କର।             

ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਹਿ ਤਾ ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯଦି ତୁ ହୁକୁମ ପାଳନ କରୁ, ତାହାହେଲେ ପରମାତ୍ମା ମିଳି ପାରନ୍ତି ଏବଂ ସେତେବେଳେ ତୋ’ ଭିତରୁ ଅହଂକାର ଦୂର ହେବ॥1॥ରୁହ॥     

ਹਉਮੈ ਸਭੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਓਪਤਿ ਹੋਇ ॥
ସମସ୍ତ ଶରୀରରେ ଅହଂକାର ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛି ଏବଂ ଅହଂକାର ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଜୀବ ଜାତ ହୋଇଛି।      

ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਬੁਝਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥੨॥
ଅହଂକାର ବଡ ଘୋର ଅନ୍ଧକାର ଅଟେ ଏବଂ ଅହଂକାର କାରଣରୁ ଜୀବ କିଛି ମଧ୍ୟ ବୁଝିପାରେ ନାହିଁ॥2॥      

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝਿਆ ਜਾਇ ॥
ଅହଂକାର ସହିତ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭକ୍ତି ହୋଇପାରେ ନାହିଁ ଏବଂ ନା ତାହାଙ୍କ ହୁକୁମ ବୁଝି ହୋଇଥାଏ।

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਜੀਉ ਬੰਧੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥
ଅହଙ୍କାରଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ଜୀବ ବନ୍ଧନରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ହୃଦୟରେ ନିବାସ କରେ ନାହିଁ॥3॥ 

ਨਾਨਕ ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਤਾ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
ହେ ନାନକ! ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ଭେଟ କରିବା ପରେ ଜୀବର ଅହଂକାର ନାଶ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସେତେବେଳେ ସତ୍ୟ ହୃଦୟରେ ନିବାସ କରିଥାଏ।

ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਸਚੇ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੯॥੧੨॥
ଏହିପରି ସେ ସତ୍ୟର ଅର୍ଜନ ହିଁ କରିଥାଏ, ସତ୍ୟରେ ରହିଥାଏ ଏବଂ ସଚ୍ଚା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଆରାଧନା କରିଥାଏ||4||9||12||     

ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ਘਰੁ
ୱାଡହଂସ ମହଲା 4 ଘର 1 ॥ 

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।     

ਸੇਜ ਏਕ ਏਕੋ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ॥
ହୃଦୟ ସେଜ ଏକ ଅଟେ ଏବଂ ସବୁଙ୍କ ଏକ ଠାକୁର ପ୍ରଭୁ ହିଁ ସେହି ହୃଦୟ ସେଜରେ ବିରାଜମାନ ଅଛନ୍ତି।    

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਾਵੇ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ॥੧॥
ସୁଖର ସାଗର ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଅନୁରକ୍ତ ହୋଇ ଗୁରୁମୁଖୀ ଜୀବାତ୍ମା ରମଣ କରିଥାଏ॥1॥       

ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਣ ਪ੍ਰੇਮ ਮਨਿ ਆਸਾ ॥
ମୋର ମନରେ ପ୍ରେମ ହେବା କାରଣରୁ ପ୍ରଭୁ ମିଳନର ଆଶା ବଜାୟ ରହିଛି।   

error: Content is protected !!