Odia Page 818

ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਨਹ ਜੋਹਈ ਤਿਤੁ ਚਾਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
କୌଣସି ତନ୍ତ୍ର-ମନ୍ତ୍ର ତାହାକୁ ସ୍ପର୍ଶ କରେ ନାହିଁ ଆଉ ମନ୍ଦ ବୁଦ୍ଧି ମଧ୍ୟ ତାହାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିପାରେ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥       

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮਦ ਮਾਨ ਮੋਹ ਬਿਨਸੇ ਅਨਰਾਗੈ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତିରେ ଲୀନ ରହିବା ଦ୍ଵାରା କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ ଏବଂ ଅହଂକାର ସବୁ ନାଶ ହୋଇଯାଏ।              

ਆਨੰਦ ਮਗਨ ਰਸਿ ਰਾਮ ਰੰਗਿ ਨਾਨਕ ਸਰਨਾਗੈ ॥੨॥੪॥੬੮॥
ହେ ନାନକ! ରାମ ରଙ୍ଗ ରସରେ ମଗ୍ନ ହୋଇ ଜୀବ ଆନନ୍ଦରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ||2||4||68||           

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5

ਜੀਅ ਜੁਗਤਿ ਵਸਿ ਪ੍ਰਭੂ ਕੈ ਜੋ ਕਹੈ ਸੁ ਕਰਨਾ ॥
ଜୀବର ଜୀବନ-ଯୁକ୍ତି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବଶରେ ଥାଏ, ସେ ଯାହା ହୁକୁମ କରିଥାନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ତାହା କରିଥାନ୍ତି।   

ਭਏ ਪ੍ਰਸੰਨ ਗੋਪਾਲ ਰਾਇ ਭਉ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ॥੧॥
ଯେତେବେଳେ ଇଶ୍ଵର ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାନ୍ତି, ଜୀବ ଭୟ କରିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ନଥାଏ।                  

ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕਦੇ ਤੁਧੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਚਿਤਾਰੇ ॥
ହେ ଜୀବ! ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ତୋତେ କୌଣସି ଦୁଃଖ ଆସିବ ନାହିଁ।  

ਜਮਕੰਕਰੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਗੁਰਸਿਖ ਪਿਆਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଶିଷ୍ୟ ପାଖରେ ଯମଦୂତ ମଧ୍ୟ ଆସିବା ପାଇଁ ଦୁଃସାହାସ କରେ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥                

ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਨਹੀ ਹੋਰੁ ॥
କରିବା-କରାଇବାରେ ଇଶ୍ଵର ସର୍ବ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ବିନା ଅନ୍ୟ କେହି ନାହାନ୍ତି।          

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਜੋਰੁ ॥੨॥੫॥੬੯॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣ ନେଇଛି ଆଉ ତାହାର ମନରେ ସତ୍ୟର ହିଁ ବଳ ଥାଏ||2||5||69||                  

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5

ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਨਾ ਨਾਠਾ ਦੁਖ ਠਾਉ ॥
ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିରନ୍ତର ଦୁଃଖର ଠିକଣା ହିଁ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।          

ਬਿਸ੍ਰਾਮ ਪਾਏ ਮਿਲਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਤਾ ਤੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਧਾਉ ॥੧॥
ସାଧୁ ସଙ୍ଗତିରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ମୋତେ ସୁଖ-ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି, ଏଥିପାଇଁ ଅନ୍ୟତ୍ର ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେବାକୁ ପଡେ ନାହିଁ॥1॥                

ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਨੇ ਚਰਨਨੑ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
ମୁଁ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଚରଣରେ ଉତ୍ସର୍ଗିତ ଅଟେ।               

ਅਨਦ ਸੂਖ ਮੰਗਲ ਬਨੇ ਪੇਖਤ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଏବଂ ଗୁଣଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନରେ ଆନନ୍ଦ, ସୁଖ ଓ ମଙ୍ଗଳ ବନି ରହିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥            

ਕਥਾ ਕੀਰਤਨੁ ਰਾਗ ਨਾਦ ਧੁਨਿ ਇਹੁ ਬਨਿਓ ਸੁਆਉ ॥
ହରିଙ୍କ କଥା-କୀର୍ତ୍ତନ, ସ୍ତୁତିଗାନ ଏବଂ ଅନାହଦ ଶବ୍ଦର ଧ୍ୱନି ଶୁଣିବା ହିଁ ମୋର ଜୀବନ-ମନୋରଥ ବନି ଯାଇଛି।             

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਪਾਉ ॥੨॥੬॥੭੦॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁ ସୁପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ମୋତେ ମନୋବାଞ୍ଚିତ ଫାଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି ||2||6||70||        

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5

ਦਾਸ ਤੇਰੇ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਰਿਦ ਕਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ତୋର ଦାସର ବିନତି ଯେ ମୋର ହୃଦୟରେ ପ୍ରକାଶ ଭରି ଦିଅ।                    

ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਦੋਖਨ ਕੋ ਨਾਸੁ ॥੧॥
ହେ ପରଂବ୍ରହ୍ମ! ତୋର କୃପାରୁ ସବୁ ଦୋଷ ନାଶ ହୋଇ ପାରିବ॥1॥ 

ਚਰਨ ਕਮਲ ਕਾ ਆਸਰਾ ਪ੍ਰਭ ਪੁਰਖ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଅଟୁ ଆଉ ତୁମର ଚରଣ-କମଳ ହିଁ ଆଶ୍ରା ଅଟେ।           

ਕੀਰਤਨ ਨਾਮੁ ਸਿਮਰਤ ਰਹਉ ਜਬ ਲਗੁ ਘਟਿ ਸਾਸੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ଜୀବନ-ଶ୍ଵାସ ଚାଲୁଅଛି, ମୁଁ ତୋର ହିଁ ନାମ ସ୍ମରଣ ଓ କୀର୍ତ୍ତନ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥        

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬੰਧਪ ਤੂਹੈ ਤੂ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੁ ॥
ତୁ ହିଁ ମୋର ମାତା-ପିତା ଓ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଅଟୁ ଆଉ ତୁ ସବୁଙ୍କ ଠାରେ ନିବାସ କରୁ।                   

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜਾ ਕੋ ਨਿਰਮਲ ਜਾਸੁ ॥੨॥੭॥੭੧॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଅଛି, ଯାହାଙ୍କ ଯଶ ବହୁତ ନିର୍ମଳ ଅଟେ||2||7||71||       

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5

ਸਰਬ ਸਿਧਿ ਹਰਿ ਗਾਈਐ ਸਭਿ ਭਲਾ ਮਨਾਵਹਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ସର୍ବ ସିଦ୍ଧିର ସ୍ଵାମୀ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ ସୁଖ ଓ କଲ୍ୟାଣ ହୋଇଥାଏ।                 

ਸਾਧੁ ਸਾਧੁ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਹਿ ਸੁਣਿ ਦਾਸ ਮਿਲਾਵਹਿ ॥੧॥
ସନ୍ଥ ନିଜ ମୁଖରେ ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ତୁତି କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଉପଦେଶ ଶୁଣି ଦାସ ତାହାଙ୍କ ସାଥିରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥             

ਸੂਖ ਸਹਜ ਕਲਿਆਣ ਰਸ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਕੀਨੑ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ଓ କଲ୍ୟାଣ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି।          

ਜੀਅ ਸਗਲ ਦਇਆਲ ਭਏ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੀਨੑ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହରିନାମର ଭେଦକୁ ଜାଣି ସବୁ ଜୀବ ଦୟାଳୁ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥     

ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸਰਬਤ੍ਰ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥
ଗୁଣର ଗଭୀର ସାଗର ପ୍ରଭୁ ସବୁଙ୍କ ଠାରେ ବାସ କରିଛନ୍ତି।             

ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਆਨੰਦ ਮੈ ਪੇਖਿ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਧੀਰ ॥੨॥੮॥੭੨॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଦେଖି ଭକ୍ତ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇ ଯାଇଛି ||2||8||72||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5

ਅਰਦਾਸਿ ਸੁਣੀ ਦਾਤਾਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਹੋਏ ਕਿਰਪਾਲ ॥
ଦାତା ପ୍ରଭୁ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣିଛନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେ ଆମ ଉପରେ କୃପାଳୁ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି।          

ਰਾਖਿ ਲੀਆ ਅਪਨਾ ਸੇਵਕੋ ਮੁਖਿ ਨਿੰਦਕ ਛਾਰੁ ॥੧॥
ନିଜ ନିଜ ସେବକର ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ତଥା ନିନ୍ଦୁକର ମୁହଁ କଳା କରିଛନ୍ତି॥1॥                 

ਤੁਝਹਿ ਨ ਜੋਹੈ ਕੋ ਮੀਤ ਜਨ ਤੂੰ ਗੁਰ ਕਾ ਦਾਸ ॥
ହେ ମିତ! ତୁ ଗୁରୁଙ୍କ ଦାସ ଅଟୁ, ଏଣୁ କେହି ମଧ୍ୟ ତୋ’ ଉପରେ କୁଦୃଷ୍ଟି କରିପାରେ ନାହିଁ।      

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਤੂ ਰਾਖਿਆ ਦੇ ਅਪਨੇ ਹਾਥ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ନିଜ ହାତ ଦେଇ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ତୋର ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥         

ਜੀਅਨ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਬੀਆ ਨਹੀ ਹੋਰੁ ॥
ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଦାତା ଏକ ଇଶ୍ଵର ହିଁ ଅଟନ୍ତି, ଆଉ କେହି ନୁହନ୍ତି।    

ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀਆ ਮੈ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ॥੨॥੯॥੭੩॥
ନାନକଙ୍କ ବିନତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋ’ ପାଖରେ ତୋର ହିଁ ବଳ ଅଛି||2||9||73||           

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5

ਮੀਤ ਹਮਾਰੇ ਸਾਜਨਾ ਰਾਖੇ ਗੋਵਿੰਦ ॥
ହେ ମୋର ମିତ୍ର-ସଜ୍ଜନ! ଗୋବିନ୍ଦ ତୁମର ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି,     

ਨਿੰਦਕ ਮਿਰਤਕ ਹੋਇ ਗਏ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਹੋਹੁ ਨਿਚਿੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ନିନ୍ଦୁକର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇ ଯାଇଛି, ଏଥିପାଇଁ ତୁମେ ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ରୁହ॥1॥ରୁହ॥              

ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਏ ਭੇਟੇ ਗੁਰਦੇਵ ॥
ଗୁରୁଦେବଙ୍କ ସହିତ ଭେଟ କରିବା ପରେ ପ୍ରଭୁ ସାରା ମନୋରଥ ଦୂର କରି ଦେଇଛନ୍ତି।       

error: Content is protected !!