ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਕਦੇ ਮੂਲਿ ਪੂਰਨ ਭੰਡਾਰ ॥
ନାମ ରୂପୀ ପୁଞ୍ଜି ଦ୍ଵାରା ଭକ୍ତର ଭଣ୍ଡାର ଭରି ହୋଇଛି ଆଉ ସେଥିରେ କେବେ ମଧ୍ୟ ଅଭାବ ରହେ ନାହିଁ।
ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਸੇ ਪ੍ਰਭ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥੨॥
ପ୍ରଭୁ ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ଅପାର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ଚରଣ-କମଳରେ ମୋର ତନ ଓ ମନ ବାସ କରିଥାଏ॥2॥
ਬਸਤ ਕਮਾਵਤ ਸਭਿ ਸੁਖੀ ਕਿਛੁ ਊਨ ਨ ਦੀਸੈ ॥
ନାମର ଅର୍ଜନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସମସ୍ତ ସନ୍ଥଜନ କର୍ତାରପୁରରେ ସୁଖୀ ରହିଥାନ୍ତି ଆଉ କିଛି ଅଭାବ ରହେ ନାହିଁ।
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਭੇਟੇ ਪ੍ਰਭੂ ਪੂਰਨ ਜਗਦੀਸੈ ॥੩॥
ସନ୍ଥଙ୍କ କୃପାରୁ ମୋତେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଭୁ ଜଗଦୀଶ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି॥3॥
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਸਭੈ ਕਰਹਿ ਸਚੁ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥
ସମସ୍ତେ ଜୟ-ଜୟକାର କରୁଛନ୍ତି ଆଉ ସତ୍ୟର ସ୍ଥାନ ବଡ ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଅଛି।
ਜਪਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨ ਸੁਖ ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥੩੩॥੬੩॥
ହେ ନାନକ! ସୁଖର ଭଣ୍ଡାର ପ୍ରଭୁ ନାମକୁ ଜପ କରି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛନ୍ତି||4||33||63||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧੀਐ ਹੋਈਐ ਆਰੋਗ ॥
ହରିଙ୍କ ଆରାଧନା କରିବା ଦ୍ଵାରା ଜୀବ ଆରୋଗ୍ୟ ହୋଇଯାଏ।
ਰਾਮਚੰਦ ਕੀ ਲਸਟਿਕਾ ਜਿਨਿ ਮਾਰਿਆ ਰੋਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହି ହରିନାମ ହିଁ ଶ୍ରୀରାମଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ଲାଠି ଅଟେ, ଯାହା ରୋଗ ନାଶ କରି ଦେଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਹਰਿ ਜਾਪੀਐ ਨਿਤ ਕੀਚੈ ਭੋਗੁ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ଦ୍ଵାରା ହରିଙ୍କ ଜପ କରାଗଲେ ନିତ୍ୟ ସୁଖ ବନି ରହିଥାଏ।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੈ ਵਾਰਣੈ ਮਿਲਿਆ ਸੰਜੋਗੁ ॥੧॥
ମୁଁ ସାଧୁଙ୍କ ସଂଗତି ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ସଂଯୋଗ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି॥1॥
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਬਿਨਸੈ ਬਿਓਗੁ ॥
ଯାହାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଆଉ ବିୟୋଗ ଦୂର ହୋଇଥାଏ,
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਜੋਗੁ ॥੨॥੩੪॥੬੪॥
ନାନକ ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଅଛନ୍ତି, ଯିଏ କରିବା-କରାଇବାରେ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି||2||34||64||
ਰਾਗੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ਦੁਪਦੇ ਘਰੁ ੫
ରାଗ ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5 ଦୁପଦୀ ଘର 5॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਅਵਰਿ ਉਪਾਵ ਸਭਿ ਤਿਆਗਿਆ ਦਾਰੂ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥
ଅନ୍ୟ ସବୁ ଉପାୟ ତ୍ୟାଗ କରି ନାମ ରୂପୀ ଔଷଧ ନେଇଛି।
ਤਾਪ ਪਾਪ ਸਭਿ ਮਿਟੇ ਰੋਗ ਸੀਤਲ ਮਨੁ ਭਇਆ ॥੧॥
ଏହାଦ୍ୱାରା ତାପ, ପାପ ଏବଂ ସବୁ ରୋଗ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ମନ ଶୀତଳ ଓ ଶାନ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਆਰਾਧਿਆ ਸਗਲਾ ਦੁਖੁ ਗਇਆ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ଆରାଧନା କରିବା ଦ୍ଵାରା ସାରା ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਰਾਖਨਹਾਰੈ ਰਾਖਿਆ ਅਪਨੀ ਕਰਿ ਮਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ରଖୁଆଳ ପରମାତ୍ମା କୃପା କରି ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਬਾਹ ਪਕੜਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਾਢਿਆ ਕੀਨਾ ਅਪਨਇਆ ॥
ପ୍ରଭୁ ମୋର ବାହୁ ଧରି ମୋତେ ଭବସାଗରରୁ ପାର କରିଛନ୍ତି।
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਮਨ ਤਨ ਸੁਖੀ ਨਾਨਕ ਨਿਰਭਇਆ ॥੨॥੧॥੬੫॥
ହେ ନାନକ! ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରି ମନ-ତନ ସୁଖୀ ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ନିର୍ଭୀକ ହୋଇ ଯାଇଛି ||2||1||65||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਕਰੁ ਧਰਿ ਮਸਤਕਿ ਥਾਪਿਆ ਨਾਮੁ ਦੀਨੋ ਦਾਨਿ ॥
ମୋର ମସ୍ତକ ଉପରେ ନିଜ ହାତ ରଖି ଇଶ୍ଵର ମୋତେ ନିଜ ସେବାରେ ଲୀନ କରିଛନ୍ତି ଓ ନାମ ଦାନ କରିଛନ୍ତି।
ਸਫਲ ਸੇਵਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਤਾ ਕੀ ਨਹੀ ਹਾਨਿ ॥੧॥
ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ସେବା ସଫଳ ଅଟେ ଆଉ ଏହା ଦ୍ଵାରା କୌଣସି ହାନି ହୁଏନାହିଁ॥1॥
ਆਪੇ ਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖਤਾ ਭਗਤਨ ਕੀ ਆਨਿ ॥
ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ନିଜ ଭକ୍ତର ମାନ-ପ୍ରତିଷ୍ଠା ରଖିଥାନ୍ତି।
ਜੋ ਜੋ ਚਿਤਵਹਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੋ ਲੇਤਾ ਮਾਨਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସାଧୁଜନ ଯାହା କିଛି ମନରେ ଶୋଚନା କରିଥାନ୍ତି, ପରମାତ୍ମା ତାହାକୁ ସ୍ଵୀକାର କରିଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਜਨ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥
ଭକ୍ତଜନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରାଣ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରିୟ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଚରଣର ଶରଣରେ ପଡି ରହିଥାନ୍ତି।
ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ਨਾਨਕ ਮਿਲੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਨ ॥੨॥੨॥੬੬॥
ହେ ନାନକ! ସେମାନେ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ଜ୍ୟୋତି ପରମ ଜ୍ୟୋତିରେ ବିଲୀନ ହୋଇଯାଏ||2||2||66||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਚਰਣ ਕਮਲ ਕਾ ਆਸਰਾ ਦੀਨੋ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ॥
ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ନିଜ ଚରଣର ଆଶ୍ରା ଦେଇଛନ୍ତି।
ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਗਤਿ ਜਨ ਪਰੇ ਤਾ ਕਾ ਸਦ ਪਰਤਾਪੁ ॥੧॥
ଯେଉଁ ଭକ୍ତ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଥାଏ, ତାହାର ଗୌରବ ସଦା ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ରହିଥାଏ॥1॥
ਰਾਖਨਹਾਰ ਅਪਾਰ ਪ੍ਰਭ ਤਾ ਕੀ ਨਿਰਮਲ ਸੇਵ ॥
ଅପାର ପ୍ରଭୁ ରଖୁଆଳ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ସେବା କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନ ନିର୍ମଳ ହୋଇଯାଏ।
ਰਾਮ ਰਾਜ ਰਾਮਦਾਸ ਪੁਰਿ ਕੀਨੑੇ ਗੁਰਦੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଦେବ ଅମୃତସର ନଗରୀରେ ରାମ ରାଜ୍ୟ ସ୍ଥାପିତ କରିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਕਿਛੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
ସର୍ବଦା ଭଗବାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିବା ଦ୍ଵାରକ କୌଣସି ବିଘ୍ନ ଆସେ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਭਇ ਦੁਸਮਨ ਭਾਗੈ ॥੨॥੩॥੬੭॥
ହେ ନାନକ! ନାମର ମହିମା ଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଶତ୍ରୁ ମଧ୍ୟ ଦୌଡି ଚାଲିଯାଏ||2||3||67||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ବିଲାବଲୁ ମହଲା 5॥
ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਰਾਧੀਐ ਮਿਲਿ ਸਾਧ ਸਮਾਗੈ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଭାରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ତନ-ମନରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆରାଧନା କରିବା ଉଚିତ।
ਉਚਰਤ ਗੁਨ ਗੋਪਾਲ ਜਸੁ ਦੂਰ ਤੇ ਜਮੁ ਭਾਗੈ ॥੧॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୁଣଗାନ ଓ ଯଶ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଯମ ଦୂରରୁ ହିଁ ଦୌଡି ଚାଲିଯାଏ॥1॥
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜੋ ਜਨੁ ਜਪੈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਦ ਜਾਗੈ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ନିତ୍ୟ ରାମନାମ ଜପ କରିଥାଏ, ସେ ସର୍ବଦା ଜାଗ୍ରତ ରହିଥାଏ।