ਮਾਲੀ ਗਉੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ମାଲୀ ଗଉଡା ମହଲା 4॥
ਸਭਿ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਨਿ ਜਨਾ ਮਨਿ ਭਾਵਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਓ ॥
ସବୁ ସିଦ୍ଧ, ସାଧକ ଏବଂ ମୁନିଜନ ମନରେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପୂର୍ବକ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହି ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਅਪਰੰਪਰੋ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਅਲਖੁ ਗੁਰੂ ਲਖਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ଅପରାମ୍ପର, ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଅଦୃଷ୍ଟ ହରିଙ୍କୁ ଗୁରୁ ହିଁ ଦେଖାଇଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਹਮ ਨੀਚ ਮਧਿਮ ਕਰਮ ਕੀਏ ਨਹੀ ਚੇਤਿਓ ਹਰਿ ਰਾਇਓ ॥
ଆମେ ନୀଚ ଅଧମ କର୍ମ କରୁ, କିନ୍ତୁ ଭଗବାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରୁ ନାହୁଁ।
ਹਰਿ ਆਨਿ ਮੇਲਿਓ ਸਤਿਗੁਰੂ ਖਿਨੁ ਬੰਧ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਓ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶାଇ ଏକ କ୍ଷଣରେ ହିଁ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ଦେଇଥାନ୍ତି||1||
ਪ੍ਰਭਿ ਮਸਤਕੇ ਧੁਰਿ ਲੀਖਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਇਓ ॥
ବିଧାତା କପାଳରେ ଏପରି ଭାଗ୍ୟ ଲେଖିଛନ୍ତି ଯେ ଗୁରୁଙ୍କ ମତାନୁସାରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ହିଁ ଧ୍ୟାନ ଲଗାଇଛି।
ਪੰਚ ਸਬਦ ਦਰਗਹ ਬਾਜਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਓ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਓ ॥੨॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଦରବାରରେ ପାଞ୍ଚ ପ୍ରକାରର ଅନାହତ ଶବ୍ଦ ଅଛି, ହରିଙ୍କ ମିଳନ ସହିତ ମଙ୍ଗଳଗାନ କରିଛି ||2||
ਪਤਿਤ ਪਾਵਨੁ ਨਾਮੁ ਨਰਹਰਿ ਮੰਦਭਾਗੀਆਂ ਨਹੀ ਭਾਇਓ ॥
ହରିଙ୍କ ନାମ ପତିତକୁ ପବିତ୍ର କରିବା ଭାଗ୍ୟହୀନକୁ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ।
ਤੇ ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਗਾਲੀਅਹਿ ਜਿਉ ਲੋਨੁ ਜਲਹਿ ਗਲਾਇਓ ॥੩॥
ଏପରି ଜୀବ ଗର୍ଭ-ଯୋନିରେ କଷ୍ଟ ଭୋଗ କରିଥାଏ, ଯେପରି ଜ୍ଵଳନରେ ଲୁଣ ଦିଆ ଯାଇଥାଏ||3||
ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਅਗਮ ਠਾਕੁਰ ਗੁਰ ਚਰਨ ਮਨੁ ਮੈ ਲਾਇਓ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଗତର ମାଲିକ ଅଟୁ, ମୋତେ ଏପରି ମତି ଦିଅ ଯେ ମୋର ମନ ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲୀନ ରହିବ।
ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮੈ ਰਹਉ ਲਾਗੋ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਓ ॥੪॥੩॥
ହେ ନାନକ! ରାମନାମ ଜପ କର ଏବଂ ନାମରେ ହିଁ ବିଲୀନ ରୁହ||4||3||
ਮਾਲੀ ਗਉੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ମାଲୀ ଗଉଡା ମହଲା 4॥
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਰਸਿ ਲਾਗਾ ॥
ମୋର ମନ ରାମନାମର ରସରେ ଲାଗି ଯାଇଛି।
ਕਮਲ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਭਇਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਜਪਿਓ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ହୃଦୟ-କମଳ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି, ହରି ନାମ ଜପ କରି ସବୁ ଭ୍ରମ-ଭୟ ସମାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਲਾਗੋ ਮੇਰਾ ਹੀਅਰਾ ਮਨੁ ਸੋਇਓ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਗਾ ॥
ମୋର ହୃଦୟ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭାବ-ଭକ୍ତିରେ ଲାଗି ଯାଇଛି, ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ମୋହ-ମାୟାରେ ଶୟନ କରିଥିବା ମନ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਕਿਲਬਿਖ ਖੀਨ ਭਏ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰਿਓ ਵਡਭਾਗਾ ॥੧॥
ମୁଁ ବଡ ଭାଗ୍ୟବାନ ଅଟେ, ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ନିଜ ହୃଦୟରେ ଧାରଣ କରିଛି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ସମସ୍ତ ପାପ-କ୍ଲେଶ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଓ ମନକୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି||1||
ਮਨਮੁਖੁ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭੁ ਹੈ ਕਚੂਆ ਜਿਉ ਕੁਸਮ ਚਾਰਿ ਦਿਨ ਚਾਗਾ ॥
ଯେପରି ପୁଷ୍ପ ଚାରିଦିନ ଖୁସି ରହିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ ଜୀବର ରଙ୍ଗ କୁଶୁମ୍ଭ ଭଳି କଚ୍ଚା ହୋଇଥାଏ।
ਖਿਨ ਮਹਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਪਰਤਾਪੈ ਡੰਡੁ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਾ ਲਾਗਾ ॥੨॥
ଯେତେବେଳେ ଯମରାଜଙ୍କ ଦଣ୍ଡ ଓ ପରିତାପ ମିଳିଥାଏ, ସେ ଏକ କ୍ଷଣରେ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ||2||
ਸਤਸੰਗਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਾਧ ਅਤਿ ਗੂੜੀ ਜਿਉ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠ ਬਹੁ ਲਾਗਾ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସତସଙ୍ଗତିର ପ୍ରୀତି ବଡ ପ୍ରଗାଢ ହୋଇଥାଏ, କପଡାରେ ମଜିଠର ପକ୍କା ରଙ୍ଗ ଲାଗିଥାଏ,
ਕਾਇਆ ਕਾਪਰੁ ਚੀਰ ਬਹੁ ਫਾਰੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਨ ਲਹੈ ਸਭਾਗਾ ॥੩॥
ଶରୀର ରୂପୀ କପଡା ଫାଟିଗଲେ ମଧ୍ୟ ସୌଭାଗ୍ୟରୁ ଏଥିରେ ଲାଗିଥିବା ହରି-ନାମ ରୂପୀ ରଙ୍ଗ କେବେ ଛାଡେ ନାହିଁ||3||
ਹਰਿ ਚਾਰ੍ਹਿਓ ਰੰਗੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਸੋਭਾ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੈ ਰਾਂਗਾ ॥
ଯାହାକୁ ଗୁରୁ ମିଳିଯାନ୍ତି, ତାହା ଉପରେ ସେ ହରି-ରଙ୍ଗ ଚଢାଇ ଦିଅନ୍ତି, ସେ ସାରା ଜଗତରେ ଶୋଭା ହାସଲ କରିଥାଏ।
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਰੈ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਜਨੁ ਲਾਗਾ ॥੪॥੪॥
ଦାସ ନାନକ ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ଧୋଇଥାନ୍ତି, ଯିଏ ହରିଙ୍କ ଚରଣରେ ଲୀନ ଥାଏ||4||4||
ਮਾਲੀ ਗਉੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ମାଲୀ ଗଉଡା ମହଲା 4॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਭਜੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਗੁਪਾਲਾ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ପ୍ରଭୁ ନାମର ଭଜନ କର,
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਲੀਨੁ ਭਇਆ ਰਾਮ ਨਾਮੈ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮ ਰਸਾਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ରସ ପାଇ ମୋର ମନ-ତନ ରାମନାମରେ ଲୀନ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਜਪਮਾਲਾ ॥
ଗୁରୁ ମତାନୁସାରେ ହରିନାମର ଚିନ୍ତନ କର ଏବଂ ମନରେ ହରିନାମର ମାଳା ଜପ କର।
ਜਿਨੑ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਲੀਖਿਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਬਨਮਾਲਾ ॥੧॥
ଯାହାର କପାଳରେ ଜନ୍ମରୁ ହିଁ ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟ ଲେଖା ହୋଇଛି, ତାହାକୁ ପରମାତ୍ମା ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି||1||
ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨੑ ਚੂਕੇ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲਾ ॥
ଯେଉଁ ଭକ୍ତ ହରିଣାମର ଧ୍ୟାନ କରିଛି, ତାହାର ସବୁ ଝଞ୍ଜଟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਤਿਨੑ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਹਰਿ ਰਖਵਾਲਾ ॥੨॥
ଯମଦୂତ ମଧ୍ୟ ତାହାର ନିକଟକୁ ଆସେ ନାହିଁ, ଗୁରୁ ପରମେଶ୍ଵର ତାହାର ରକ୍ଷାକାରୀ ବନି ଯାଇଛନ୍ତି||2||
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਣਹੂ ਹਰਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
ଆମେ ନିରୀହ ବାଳକ କିଛି ମଧ୍ୟ ଜାଣି ନାହୁଁ ଯେ ଈଶ୍ଵର ହିଁ ମାତା ପିତା ଭଳି ଆମର ପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି।
ਕਰੁ ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਨਿਤ ਮੇਲਤੇ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥੩॥
ଆମେ ନିତ୍ୟ ମାୟାର ଅଗ୍ନିରେ ହାତ ରଖିଛୁ, ପରନ୍ତୁ ଦୀନଦୟାଳୁ ଗୁରୁ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି ||3||
ਬਹੁ ਮੈਲੇ ਨਿਰਮਲ ਹੋਇਆ ਸਭ ਕਿਲਬਿਖ ਹਰਿ ਜਸਿ ਜਾਲਾ ॥
ଆମେ ବହୁତ ମଳିନ ଥିଲୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ନିର୍ମଲ ହୋଇ ଯାଇଛୁ, ହରିଙ୍କ ଯଶୋଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା କ୍ଲେଶ-ପାପ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਨਿਹਾਲਾ ॥੪॥੫॥
ଗୁରୁଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ମନ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇ ଯାଇଛି , ହେ ନାନକ! ଶବ୍ଦ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ଲୀନ ହୋଇ ଯାଇଛି ||4||5||
ਮਾਲੀ ਗਉੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ମାଲୀ ଗଉଡା ମହଲା 4॥