ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮੁ ਸਫਲਿਓ ਸਭੁ ਕੀਆ ਕਰਤੈ ਜਿਨ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚੁ ਭਾਖਿਆ ॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ମତାନୁସାରେ ସତ୍ୟ ବୋଲିଥାଏ, ଈଶ୍ଵର ତାହାର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନ ସଫଳ କରି ଦେଇଥାନ୍ତି।
ਤੇ ਧੰਨੁ ਜਨ ਵਡ ਪੁਰਖ ਪੂਰੇ ਜੋ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਭਉ ਬਿਖਮੁ ਤਰੇ ॥
ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଧନ୍ୟ ଏବଂ ମହାପୁରୁଷ ଅଟେ, ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ମତାନୁସାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଜପ କରି ବିଷମ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ।
ਸੇਵਕ ਜਨ ਸੇਵਹਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਨ ਸੇਵਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰੇ ॥੩॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ମତାନୁସାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉପାସନା କରିଥାଏ, ଏପରି ସେବକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରରେ ମାନ୍ୟ ହୋଇଯାଏ||3||
ਤੂ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹਰਿ ਆਪਿ ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਵਹਿ ਪਿਆਰੇ ਹਉ ਤਿਵੈ ਚਲਾ ॥
ହେ ଶ୍ରୀହରି! ତୁ ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ଅଟୁ, ଯେପରି ତୁ ଚଲାଉ, ସେପରି ହିଁ ଆମେ ଚାଲୁ।
ਹਮਰੈ ਹਾਥਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਹਉ ਆਇ ਮਿਲਾ ॥
ଆମ ହାତରେ କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ, ଯଦି ତୁ ମିଳାଉ, ଆମେ ତୋ’ ସହିତ ମିଳନ କରୁ।
ਜਿਨ ਕਉ ਤੂ ਹਰਿ ਮੇਲਹਿ ਸੁਆਮੀ ਸਭੁ ਤਿਨ ਕਾ ਲੇਖਾ ਛੁਟਕਿ ਗਇਆ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ଯାହାକୁ ତୁ ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳାଉ, ତାହାର କର୍ମର ଲେଖା ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਤਿਨ ਕੀ ਗਣਤ ਨ ਕਰਿਅਹੁ ਕੋ ਭਾਈ ਜੋ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲਇਆ ॥
ହେ ଭାଇ! ତାହାଙ୍କ ଗଣନା କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ, ଯାହାକୁ ଗୁରୁଙ୍କ ବଚନ ଡ଼ିଡ଼ବଲଇଉର ପ୍ରଭୁ ମିଳାଇ ନେଇଛନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਦਇਆਲੁ ਹੋਆ ਤਿਨ ਊਪਰਿ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿਆ ਭਲਾ ॥
ନାନକଙ୍କ ସନ୍ଦେଶ ଯେ ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଦୟାଳୁ ହୋଇଛନ୍ତି, ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ଉତ୍ତମ ମାନିଥାଏ।
ਤੂ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹਰਿ ਆਪਿ ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਵਹਿ ਪਿਆਰੇ ਹਉ ਤਿਵੈ ਚਲਾ ॥੪॥੨॥
ହେ ହରି! ତୁ ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ଅଟୁ, ତୁ ଯେପରି ଚଲାଉ, ସେପରି ହିଁ ଆମେ ଚାଲିଥାଉ|4||2||
ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ତୁଖାରୀ ମହଲା 4॥
ਤੂ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਦੀਸੁ ਸਭ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਨਾਥੁ ॥
ହେ ଜଗଦୀଶ୍ଵର! ତୁ ଜଗତର ଜୀବନ ଏବଂ ସୃଷ୍ଟିର ମାଲିକ ଅଟୁ।
ਤਿਨ ਤੂ ਧਿਆਇਆ ਮੇਰਾ ਰਾਮੁ ਜਿਨ ਕੈ ਧੁਰਿ ਲੇਖੁ ਮਾਥੁ ॥
ଯାହାର କପାଳରେ ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଭାଗ୍ୟ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ, ସେହି ଭକ୍ତ ହି ତୋର ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନା କରିଥାନ୍ତି।
ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ॥
ଯାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ପ୍ରଥମରୁ ହିଁ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ, ସେ ହିଁ ହରିନାମର ଆରାଧନା କରିଥାଏ।
ਤਿਨ ਕੇ ਪਾਪ ਇਕ ਨਿਮਖ ਸਭਿ ਲਾਥੇ ਜਿਨ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਹਰਿ ਜਾਪਿਆ ॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ମତାନୁସାରେ ହରିଙ୍କ ଜପ କରିଛୁ, ତାହାର ପାପ ଏକ କ୍ଷଣରେ ହିଁ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤੇ ਜਨ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਤਿਨ ਦੇਖੇ ਹਉ ਭਇਆ ਸਨਾਥੁ ॥
ଯିଏ ହରିନାମ ଜପ କରିଥାଏ, ସେ ଧନ୍ୟ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇ ପବିତ୍ର ହୋଇ ଯାଇଥାଏ।
ਤੂ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਦੀਸੁ ਸਭ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਨਾਥੁ ॥੧॥
ହେ ଈଶ୍ଵର! ତୁ ଜଗତର ଜୀବନ ଅଟୁ, ସୃଷ୍ଟିର ସ୍ଵାମୀ ଅଟନ୍ତି||1||
ਤੂ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਪੂਰਿ ਸਭ ਊਪਰਿ ਸਾਚੁ ਧਣੀ ॥
ହେ ଈଶ୍ଵର! ତୁ ଜଳ, ସ୍ଥଳ ଓ ଆକାଶରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛୁ, ସବୁଙ୍କ ମାଲିକ ଅଟୁ।
ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਹਰਿ ਮਨਿ ਚੀਤਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਮੁਕਤੁ ਘਣੀ ॥
ଯିଏ ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ହରିନାମ ଜପ କରିଥାଏ, ଏପରି ଭକ୍ତ ମୁକ୍ତି ପାଇଥାଏ।
ਜਿਨ ਜਪਿਆ ਹਰਿ ਤੇ ਮੁਕਤ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤਿਨ ਕੇ ਊਜਲ ਮੁਖ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ॥
ହରିନାମ ଜପିବା ବାଲା ପ୍ରାଣୀ ସଂସାରର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରରେ ତାହାର ମୁଖ ଉଜ୍ଜଳ ହୋଇଯାଏ।
ਓਇ ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਜਨ ਭਏ ਸੁਹੇਲੇ ਹਰਿ ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਰਖਨਹਾਰਿ ॥
ସେ ଲୋକ ପରଲୋକରେ ସୁଖୀ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଈଶ୍ଵର ତାହାଙ୍କ ରକ୍ଷାକାରୀ ବନିଥାନ୍ତି।
ਹਰਿ ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਜਨ ਸੁਣਹੁ ਭਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਬਣੀ ॥
ହେ ଭାଇ! ଶୁଣ, ଗୁରୁ-ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉପାସନା ସଫଳ ହୋଇଥାଏ।
ਤੂ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਪੂਰਿ ਸਭ ਊਪਰਿ ਸਾਚੁ ਧਣੀ ॥੨॥
ହେ ମାଲିକ! ଏକମାତ୍ର ତୁ ହିଁ ସବୁଙ୍କ ଠାରୁ ବଡ ଅଟୁ, ଜଳ, ସ୍ଥଳ ଓ ଆକାଶରେ ତୁ ହିଁ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଟୁ॥2॥
ਤੂ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਹਰਿ ਏਕੁ ਹਰਿ ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਵਿਆ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଏକ ତୁ ହିଁ ସର୍ବ ବ୍ୟାପକ ଅଟୁ, କେବଳ ତୁ ହିଁ କୋଣ-କୋଣରେ ରମଣ କରୁଅଛୁ,
ਵਣਿ ਤ੍ਰਿਣਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚਵਿਆ ॥
ବନ-ବନସ୍ପତି, ତିନି ଲୋକ, ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟି ହରିନାମ ଜପ କରୁଅଛି।
ਸਭਿ ਚਵਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤੇ ਅਸੰਖ ਅਗਣਤ ਹਰਿ ਧਿਆਵਏ ॥
ସବୁ ଜୀବ ହରିନାମର ସ୍ତୁତି କରୁଛନ୍ତି, ଅସଂଖ୍ୟ, ଅଗଣିତ ଜୀବ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କରିବାରେ ଲୀନ ଥାଆନ୍ତି।
ਸੋ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਸੰਤੁ ਸਾਧੂ ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਰਤੇ ਭਾਵਏ ॥
ସେହି ସାଧୁ-ସନ୍ଥ ଧନ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ କର୍ତ୍ତା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ।
ਸੋ ਸਫਲੁ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਕਰਤੇ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦ ਚਵਿਆ ॥
ହେ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା! ଯିଏ ହୃଦୟରେ ସଦା ହରିନାମ ଉଚ୍ଚାରଣ କରିଥାଏ, ସେହି ଗୁରୁ-ସନ୍ଥଙ୍କ ସଫଳ ଦର୍ଶନ ମୋତେ କରାଇ ଦିଅ।
ਤੂ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਹਰਿ ਏਕੁ ਹਰਿ ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਵਿਆ ॥੩॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଏକ ତୁ ହିଁ ସବୁସ୍ଥାନରେ ମହଜୁଦ ଅଛୁ, କେବଳ ଏକ ତୁ ହିଁ ସଂସାରର ପ୍ରତି କୋଣରେ ରମଣ କରୁଅଛୁ॥3॥
ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਅਸੰਖ ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਵਹਿ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਮਿਲਹਿ ॥
ତୋର ଭକ୍ତିର ଭଣ୍ଡାର ଅମାପ ଅଟେ, ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! ଯାହାକୁ ତୁ ଦେଉ ତାହାକୁ ହିଁ ମିଳାଉ।
ਜਿਸ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਗੁਰ ਹਾਥੁ ਤਿਸੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਟਿਕਹਿ ॥
ଯାହାର ମସ୍ତକରେ ଗୁରୁଙ୍କ ହାତ ଥାଏ, ତାହାର ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭୁ ଗୁଣ ରହିଥାଏ।
ਹਰਿ ਗੁਣ ਹਿਰਦੈ ਟਿਕਹਿ ਤਿਸ ਕੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਭਉ ਭਾਵਨੀ ਹੋਈ ॥
ତାହାର ହୃଦୟରେ ହିଁ ପ୍ରଭୁ-ଗୁଣ ରହିଥାଏ, ଯାହାର ଅନ୍ତର୍ମନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷ୍ଠା ବନି ରହିଥାଏ।