ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਭਜੁ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇਣੁ ॥੧॥
ଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କର||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਭਜੁ ਨਾਮੁ ਨਰਾਇਣੁ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ନାରାୟଣ ସ୍ୱରୂପ ହରିନାମର ଭଜନ-ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନ କର।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਵਜਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਇਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯଦି ସୁଖଦାତା ଈଶ୍ଵର କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରୁ ତାହାର ନାମ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਮੇਲਿ ਹਰਿ ਗਾਇਣੁ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଯଶୋଗାନ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਗੁਰਮਤੀ ਲੇ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣੁ ॥੨॥
ଗୁରୁଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାନୁସାରେ ରାମନାମ ରୂପୀ ଔଷଧ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ||2||
ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਗਿਆਨ ਸਰਿ ਨਾਇਣੁ ॥
ଗୁରୁ-ସାଧୁଙ୍କ ଅମୃତ ଜ୍ଞାନ ରୂପୀ ସରୋବରରେ ସ୍ନାନ କର,
ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਗਏ ਗਾਵਾਇਣੁ ॥੩॥
ଏହାଦ୍ୱାରା ସବୁ ପାପ-ଦୋଷ ଦୂର ହୋଇଯାଏ||3||
ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਧਰਾਇਣੁ ॥
ହେ ଈଶ୍ଵର! ତୁ ହିଁ ବନାଇବା ବାଲା ଅଟୁ ଆଉ ସୃଷ୍ଟିକୁ ସାହାରା ଦେବା ବାଲା ଅଟୁ।
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੇਲਿ ਤੇਰਾ ਦਾਸ ਦਸਾਇਣੁ ॥੪॥੧॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ନିଜ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଦିଅ, କାରଣ ସେ ତୋର ଦାସର ମଧ୍ୟ ଦାସ ଅଟେ ||4||1||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 3॥
ਬੋਲਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਫਲ ਸਾ ਘਰੀ ॥
ତାହା ହିଁ ସଫଳ ଘଡି ଅଟେ, ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନ ହୋଇଥାଏ।
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਸਭਿ ਦੁਖ ਪਰਹਰੀ ॥੧॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାଏ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਭਜੁ ਨਾਮੁ ਨਰਹਰੀ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କର,
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਹੁ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸੰਗਿ ਸਿੰਧੁ ਭਉ ਤਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯଦି ସେ କୃପା କରନ୍ତି, ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ ହୋଇଯାଏ, ସତସଙ୍ଗତିରେ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਜਗਜੀਵਨੁ ਧਿਆਇ ਮਨਿ ਹਰਿ ਸਿਮਰੀ ॥
ହେ ମନ! ସଂସାରର ଜୀବନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କର,
ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਤੇਰੇ ਪਾਪ ਪਰਹਰੀ ॥੨॥
ତୋର କୋଟି କୋଟି ପାପ ଦୂର ହୋଇଯିବ||2||
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਪਰੀ ॥
ଯଦି ସତସଙ୍ଗତିରେ ସାଧୁଙ୍କ ଚରଣ ଧୂଳି ମୁଖରେ ଲଗା ଯାଇଥାଏ, ତାହାହେଲେ
ਇਸਨਾਨੁ ਕੀਓ ਅਠਸਠਿ ਸੁਰਸਰੀ ॥੩॥
ତାହାଦ୍ୱାରା ଅଠଷଠି ଗଙ୍ଗା ସ୍ନାନର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ||3||
ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਉ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰੀ ॥
ନାନକଙ୍କ ବିନତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋ’ ଭଳି ମୂର୍ଖ ଉପରେ କୃପା କର;
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਾਰਿਓ ਤਾਰਣ ਹਰੀ ॥੪॥੨॥
ଏହି ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇ ଦିଅ||4||2||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 3॥
ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ਜਪਮਾਲੀ ॥
ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିବା ହିଁ ଜପ ମାଳା ଅଟେ,
ਹਿਰਦੈ ਫੇਰਿ ਚਲੈ ਤੁਧੁ ਨਾਲੀ ॥੧॥
ଏହାକୁ ହୃଦୟରେ ରଖ ଅର୍ଥାତ ଶୁଭ କର୍ମ କର; ଏହାର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ||1||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਬਨਵਾਲੀ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପ,
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਹੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਤੂਟਿ ਗਈ ਮਾਇਆ ਜਮ ਜਾਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯଦି କୃପା କରି ସତସଙ୍ଗତିରେ ମିଳାଇ ଦିଅ, ମାୟାର ଯମଜାଲ ଛିଣ୍ଡି ଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਘਾਲ ਜਿਨਿ ਘਾਲੀ ॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରିଛି,
ਤਿਸੁ ਘੜੀਐ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਟਕਸਾਲੀ ॥੨॥
ତାହାର ଜୀବନ ସଫଳ ହୋଇ ଯାଇଛି||2||
ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰਿ ਅਗਮ ਦਿਖਾਲੀ ॥
ଈଶ୍ଵର ଅଗମ୍ୟ, ଅଗୋଚର ଏବଂ ଗୁରୁ ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରାଇ ଦେଇଛନ୍ତି,
ਵਿਚਿ ਕਾਇਆ ਨਗਰ ਲਧਾ ਹਰਿ ਭਾਲੀ ॥੩॥
ଏହି ପ୍ରକାରେ ଶରୀର ରୂପୀ ନଗରରେ ତାହାଙ୍କୁ ପାଇ ଯାଇଛି||3||
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਹਰਿ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੀ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਾਰਹੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀ ॥੪॥੩॥
ଆମେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅଟୁ, ସେ ପିତା ଭଳି ଆମର ପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି। ନାନକଙ୍କ କଥନ ଯେ ଯଦି ପ୍ରଭୁଙ୍କ କରୁଣା ଦୃଷ୍ଟି ହୋଇଯାଏ, ଜୀବ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ||4||3|
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 3॥
ਸਭਿ ਘਟ ਤੇਰੇ ਤੂ ਸਭਨਾ ਮਾਹਿ ॥
ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ସବୁ ଶରୀର ତୋର ଅଟେ, ତୁ ସର୍ବବ୍ୟାପକ ଅଟୁ ଆଉ
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥੧॥
ତୋ’ ବିନା ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି||1||
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਾਪੁ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ସୁଖଦାତା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଜପ କର;
ਹਉ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ਤੂ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਾਪੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ତୋର ପ୍ରଶଂସା କରିଥାଏ, ତୁ ହିଁ ମୋର ପିତା ଅଟୁ॥1॥ରୁହ॥
ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
ଯେଉଁଠି ଦେଖିଥାଏ, ସେଇଠି ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଅଟେ।
ਸਭ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੨॥
ସବୁ ତୋର ବଶରେ ଅଛନ୍ତି, ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି||2||
ਜਿਸ ਕਉ ਤੁਮ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਭਾਵੈ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯାହାକୁ ତୁ ସ୍ଵେଚ୍ଛାରେ ରକ୍ଷା କରୁ,
ਤਿਸ ਕੈ ਨੇੜੈ ਕੋਇ ਨ ਜਾਵੈ ॥੩॥
ତାହାର ନିକଟକୁ କୌଣସି ଦୁରାତ୍ମା ମଧ୍ୟ ଯାଏ ନାହିଁ||3||
ਤੂ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸਭ ਤੈ ਭਰਪੂਰਿ ॥
ସାଗର, ସ୍ଥାନ ଓ ଆକାଶରେ ତୁ ହିଁ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଟୁ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਾਜਰਾ ਹਜੂਰਿ ॥੪॥੪॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ହରି! ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ତୁ ସାକ୍ଷାତ ଦର୍ଶନ ଦେଉ||4||4||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨
ଭୈରଉ ମହଲା 4 ଘର 2
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਹਰਿ ਕਾ ਸੰਤੁ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਜਿਸੁ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭକ୍ତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି ସମାନ ଅଟେ, ଯାହାର ହୃଦୟରେ ହରିନାମ ହିଁ ବାସ କରିଥାଏ।
ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਗੁਰਮਤਿ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਰਿ ॥੧॥
ଯାହାର ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟ ଥାଏ, ସେ ଗୁରୁ-ମତାନୁସାରେ ହରିନାମ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ||1||