ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨੫॥੩੮॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହ ପ୍ରଭୁ! କୃପା କର, ଯେପରି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ||4||25||38||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਰਹਾ ਕਲਿ ਮਾਹਿ ॥
ହେ ମାଲିକ! ଏହି ଘୋର କଳିଯୁଗରେ ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ ରହିଥାଏ ଏବଂ
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਹਿ ॥
ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ତୋର ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ।
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਨ ਪੋਹੈ ਕਾਲੁ ॥
ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ ମୃତ୍ୟୁ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ସ୍ପର୍ଶ କରେ ନାହିଁ,
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਬਿਨਸੈ ਜੰਜਾਲੁ ॥੧॥
ତୋର ଆଶ୍ରା ପାଇବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ ଜଞ୍ଜାଳ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ||1||
ਦੀਨ ਦੁਨੀਆ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ॥
ଦୀନ-ଦୁନିଆକୁ ତୋର ସାହାରା ହିଁ ଅଛି ଏବଂ
ਸਭ ਮਹਿ ਰਵਿਆ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସବୁଙ୍କ ଠାରେ କେବଳ ମାଲିକ ହିଁ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਕਰਉ ਆਨੰਦ ॥
ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ ଆନନ୍ଦ କରିଥାଏ ଏବଂ
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਜਪਉ ਗੁਰ ਮੰਤ ॥
ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ ଗୁରୁମନ୍ତ୍ର ଜପିଥାଏ।
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤਰੀਐ ਭਉ ਸਾਗਰੁ ॥
ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ।
ਰਾਖਣਹਾਰੁ ਪੂਰਾ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ॥੨॥
ସଂସାରର ରକ୍ଷାକର୍ତ୍ତା ପରମେଶ୍ଵର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁଖର ସାଗର ଅଟନ୍ତି||2||
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਨਾਹੀ ਭਉ ਕੋਇ ॥
ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ କୌଣସି ଭୟ ନାହିଁ,
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
ପରମେଶ୍ଵର ପରମ ସତ୍ୟ ମନର ସବୁ ଭାବନାକୁ ଜାଣିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤੇਰਾ ਮਨਿ ਤਾਣੁ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ ମନରେ ବଳ ଜାତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਈਹਾਂ ਊਹਾਂ ਤੂ ਦੀਬਾਣੁ ॥੩॥
ଏଠାରେ ଲୋକ-ପରଲୋକରେ ତୁ ହିଁ ଆମର ସାହାରା ଅଟୁ||3||
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤੇਰਾ ਭਰਵਾਸਾ ॥
କେବଳ ତୋର ଆଶ୍ରାରେ ହିଁ ତୋର ଭରସା ଥାଏ,
ਸਗਲ ਧਿਆਵਹਿ ਪ੍ਰਭ ਗੁਣਤਾਸਾ ॥
ଏଣୁ ସବୁ ଲୋକମାନେ ଗୁଣାବାନ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਜਪਿ ਜਪਿ ਅਨਦੁ ਕਰਹਿ ਤੇਰੇ ਦਾਸਾ ॥
ତୋର ଭକ୍ତ ତୋର ନାମ ଜପ କରି ଆନନ୍ଦ କରିଥାନ୍ତି।
ਸਿਮਰਿ ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਗੁਣਤਾਸਾ ॥੪॥੨੬॥੩੯॥
ନାନକଙ୍କ ବିନତି ଯେ ସଚ୍ଚା ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର||4||26||39||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਪ੍ਰਥਮੇ ਛੋਡੀ ਪਰਾਈ ਨਿੰਦਾ ॥
ପ୍ରଥମେ ପରନିନ୍ଦା କରିବା ତ୍ୟାଗ କରି ଦେଇଛି,
ਉਤਰਿ ਗਈ ਸਭ ਮਨ ਕੀ ਚਿੰਦਾ ॥
ଏହାଦ୍ୱାରା ମନର ସାରା ଚିନ୍ତା ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਕੀਨੋ ਦੂਰਿ ॥
ଏହି ପ୍ରକାରେ ଲୋଭ-ମୋହ ଇତ୍ୟାଦି ସବୁଙ୍କୁ ଦୂର କରି ଦେଇଛି,
ਪਰਮ ਬੈਸਨੋ ਪ੍ਰਭ ਪੇਖਿ ਹਜੂਰਿ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଆଖପାଖରେ ଦେଖି ପରମ ବୈଷ୍ଣବ ହୋଇ ଯାଇଛି||1||
ਐਸੋ ਤਿਆਗੀ ਵਿਰਲਾ ਕੋਇ ॥
ସଂସାରରେ ଏପରି କେହି ବିରଳ ହିଁ ତ୍ୟାଗୀ ଅଟେ,
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରଭୁନାମର ଜପ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਅਹੰਬੁਧਿ ਕਾ ਛੋਡਿਆ ਸੰਗੁ ॥
ଯେତେବେଳେ ଅହଂ ବୁଦ୍ଧିର ସଙ୍ଗ ତ୍ୟାଗ କରିଛି,
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕਾ ਉਤਰਿਆ ਰੰਗੁ ॥
କାମ-କ୍ରୋଧର ରଙ୍ଗ ବାହାରି ଯାଇଛି।
ਨਾਮ ਧਿਆਏ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰੇ ॥
ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କର
ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਨਿਸਤਰੇ ॥੨॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତ କରି ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି||2||
ਬੈਰੀ ਮੀਤ ਹੋਏ ਸੰਮਾਨ ॥
ବର୍ତ୍ତମାନ ଶତ୍ରୁ ଏବଂ ବନ୍ଧୁ ସମାନ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି ଏବଂ
ਸਰਬ ਮਹਿ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨ ॥
ସବୁଙ୍କ ଠାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ଭଗବାନ ଦେଖା ଯାଉଛନ୍ତି।
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਆਗਿਆ ਮਾਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକୁ ମାନି ସଚ୍ଚା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି ଏବଂ
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥੩॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ହରିନାମର ଜପ ହିଁ ମନରେ ଦୃଢ କରାଇଛନ୍ତି||3||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸੁ ਰਾਖੈ ਆਪਿ ॥
କୃପା କରି ଯାହାକୁ ସେ ସ୍ଵୟଂ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି,
ਸੋਈ ਭਗਤੁ ਜਪੈ ਨਾਮ ਜਾਪ ॥
ସେହି ଭକ୍ତ ପ୍ରଭୁନାମର ଜପ କରିଥାଏ।
ਮਨਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਗੁਰ ਤੇ ਮਤਿ ਲਈ ॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ କରି ଯାହାର ମନରେ ଆଲୋକ ହୋଇ ଯାଇଛି,
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੀ ਪੂਰੀ ਪਈ ॥੪॥੨੭॥੪੦॥
ତାହାର ଜୀବନ-ଯାତ୍ରା ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସଫଳ ହୋଇ ଯାଇଛି||4||27||40||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਬਹੁਤੈ ਧਨਿ ਖਾਟੇ ॥
ଅଧିକ ଧନ-ଦୌଲତ ଅର୍ଜନ କରିବାରେ ମଧ୍ୟ ସୁଖ ନଥାଏ,
ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਪੇਖੇ ਨਿਰਤਿ ਨਾਟੇ ॥
ନୃତ୍ୟ ଅଥବା ନାଟକ ଦେଖିଲେ ମଧ୍ୟ ସୁଖ ମିଳି ନଥାଏ।
ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਬਹੁ ਦੇਸ ਕਮਾਏ ॥
ବହୁତ ରାଜ୍ୟ ଜିତିଲେ ମଧ୍ୟ ସୁଖ ନଥାଏ,
ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੧॥
ବାସ୍ତବରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସର୍ବ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ|1||
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਲਹਹੁ ॥
ପରମ ସୁଖ ଓ ସଚ୍ଚା ଆନନ୍ଦ ସନ୍ଧାନ କର,
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਪਾਈਐ ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਹਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ବଡ ଭାଗ୍ୟରୁ ସାଧୁ-ପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ। ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ପ୍ରଭୁ-ନାମର ଯଶୋଗାନ କର॥1॥ରୁହ॥
ਬੰਧਨ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ॥
ମାତା-ପିତା, ପୁତ୍ର ଅଥବା ପତ୍ନୀ ବନ୍ଧନରେ ଫସାଇ ରଖିଥାନ୍ତି।
ਬੰਧਨ ਕਰਮ ਧਰਮ ਹਉ ਕਰਤਾ ॥
ଅହଂ-ଭାବନାରେ କରାଯାଇଥିବା ଧର୍ମ-କର୍ମ ବନ୍ଧନ ବନିଯାଏ।
ਬੰਧਨ ਕਾਟਨਹਾਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥
ସବୁ ବନ୍ଧନ କାଟିବା ବାଲା ଈଶ୍ଵର ମନରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି,
ਤਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਨਿਜ ਘਰਿ ਬਸੈ ॥੨॥
ତାହାହେଲେ ହିଁ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ନିଜ ସଚ୍ଚା ଘରେ ଜୀବ ବାସ କରିଥାଏ||2||
ਸਭਿ ਜਾਚਿਕ ਪ੍ਰਭ ਦੇਵਨਹਾਰ ॥
କେବଳ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଦାତା ଅଟନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଭିକାରି ଅଟନ୍ତି।
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਬੇਅੰਤ ਅਪਾਰ ॥
ସେ ଅନନ୍ତ, ଅପାର ଏବଂ ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଅଟନ୍ତି।
ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਮੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਅਪਨਾ ॥
ଯାହା ଉପରେ ପ୍ରଭୁ ନିଜ କୃପା କରିଥାନ୍ତି.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਿਨੈ ਜਨਿ ਜਪਨਾ ॥੩॥
ସେ ହିଁ ପ୍ରଭୁ-ନାମ ଜପ କରିଥାଏ||3||
ਗੁਰ ਅਪਨੇ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
ଆମର ଗୁରୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ପ୍ରାର୍ଥନା ଯେ
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪੁਰਖ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥
ହେ ପରମପୁରୁଷ, ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର! କୃପା କର।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤੁਮਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ମାଲିକ! ତୁମର ଶରଣରେ ଆସି ଯାଇଛି,
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖਹੁ ਗੁਸਾਈ ॥੪॥੨੮॥੪੧॥
ଯେପରି ତୁ ଚାହୁଁ, ସେପରି ହିଁ ମୋତେ ରଖ||4||28||41||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤਿਆਗਿਓ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ କରି ଦୈତ୍ୟଭାବ ତ୍ୟାଗ କରି ଦେଇଛି,