ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਨਿਰਧਨ ਕਉ ਤੁਮ ਦੇਵਹੁ ਧਨਾ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯାହାକୁ ତୁ ନାମ ଦେଉ, ସେ ନିର୍ଦ୍ଧନରୁ ଧନବାନ ବନି ଯାଇଥାଏ,
ਅਨਿਕ ਪਾਪ ਜਾਹਿ ਨਿਰਮਲ ਮਨਾ ॥
ତାହାର ଅନେକ ପାପ ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ମନ ନିର୍ମଳ ହୋଇଯାଏ,
ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥ ਭਗਤ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਦੇਵਹੁ ਨਾਮ ॥੧॥
ତାହାର ସବୁ କାମନା ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ। ଏଣୁ ନିଜ ଭକ୍ତକୁ ମଧ୍ୟ ନାମ ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତି||1||
ਸਫਲ ਸੇਵਾ ਗੋਪਾਲ ਰਾਇ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସେବା ହିଁ ଫଳ ପ୍ରଦାନ କରିବା ବାଲା ଅଟେ।
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ਤਾ ਤੇ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ସ୍ଵାମୀ କରିବା-କରାଇବାରେ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଠାରୁ କେହି ମଧ୍ୟ ଖାଲି ହାତରେ ଲେଉଟେ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਰੋਗੀ ਕਾ ਪ੍ਰਭ ਖੰਡਹੁ ਰੋਗੁ ॥
ପ୍ରଭୁ ଏତେ ଦୟାଳୁ ଯେ ରୋଗୀର ରୋଗ ନାଶ କରିଥାନ୍ତି,
ਦੁਖੀਏ ਕਾ ਮਿਟਾਵਹੁ ਪ੍ਰਭ ਸੋਗੁ ॥
ଦୁଃଖୀର ଦୁଃଖ ଦୂର କରି ଦେଇଥାନ୍ତି।
ਨਿਥਾਵੇ ਕਉ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਥਾਨਿ ਬੈਠਾਵਹੁ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଗୃହହୀନକୁ ତୁ ହିଁ ଗୃହ ଦେଉ,
ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਕਉ ਭਗਤੀ ਲਾਵਹੁ ॥੨॥
ଏଣୁ ନିଜ ଦାସକୁ ଭକ୍ତିରେ ଲଗାଇ ରଖ||2||
ਨਿਮਾਣੇ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਦੇਤੋ ਮਾਨੁ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ମାନହୀନକୁ ତୁ ହିଁ ମାନ ପ୍ରଦାନ କରୁ,
ਮੂੜ ਮੁਗਧੁ ਹੋਇ ਚਤੁਰ ਸੁਗਿਆਨੁ ॥
ମୂର୍ଖ ମଧ୍ୟ ତୋର କୃପାରୁ ଜ୍ଞାନୀ ହୋଇଯାଏ।
ਸਗਲ ਭਇਆਨ ਕਾ ਭਉ ਨਸੈ ॥ ਜਨ ਅਪਨੇ ਕੈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਬਸੈ ॥੩॥
ସବୁ ମନ୍ଦ ବାଲା ଭୟ ଦୂର ହୋଇଯାଏ, ନିଜ ଭକ୍ତର ମନରେ ପ୍ରଭୁ ବାସ କରିଥାନ୍ତି||3||
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਭ ਸੂਖ ਨਿਧਾਨ ॥
ପରଂବ୍ରହ୍ମ ପ୍ରଭୁ ସର୍ବ ସୁଖର ଘର ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮ ॥
ହରିନାମାମୃତ ହିଁ ତତ୍ତ୍ଵ ଜ୍ଞାନ ଅଟେ।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤ ਟਹਲੈ ਲਾਏ ॥
ସେ କୃପା କରି ସନ୍ଥଙ୍କୁ ନିଜ ସେବାରେ ଲଗାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥੨੩॥੩੬॥
ହେ ନାନକ! ସେ ସାଧୁ-ସଙ୍ଗତରେ ପରମ-ସତ୍ୟରେ ହିଁ ରହିଥାନ୍ତି||4||23||36||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ମଣ୍ଡଳୀରେ ପ୍ରଭୁ ମନରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି,
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਦੁਰਤੁ ਸਭੁ ਨਸੈ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଭାରେ ସବୁ ପାପ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਨਿਰਮਲ ਰੀਤਿ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ନିର୍ମଳ ଆଚରଣ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਸੰਤਸੰਗਿ ਹੋਇ ਏਕ ਪਰੀਤਿ ॥੧॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସହିତ କେବଳ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅତୁଟ ପ୍ରେମ ରହିଥାଏ||1||
ਸੰਤ ਮੰਡਲੁ ਤਹਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥
ସନ୍ଥ ମଣ୍ଡଳ ସେହି ପବିତ୍ର ସ୍ଥଳର ନାମ ଅଟେ,
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੇਵਲ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯେଉଁଠି କେବଳ ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ଗୁଣଗାନ ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਜਨਮ ਮਰਣੁ ਰਹੈ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ଜନ୍ମ-ମରଣ ନିବୃତ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਜਮੁ ਕਿਛੂ ਨ ਕਹੈ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ଯମର ଦୁଃଖ ମଧ୍ୟ ରହେ ନାହିଁ।
ਸੰਤਸੰਗਿ ਹੋਇ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ନିର୍ମଳ ବାଣୀର ବର୍ଷା ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੨॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ପ୍ରଭୁ-ନାମର ଚର୍ଚ୍ଚା ହୋଇଥାଏ||2||
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਕਾ ਨਿਹਚਲ ਆਸਨੁ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତ ସ୍ଥଳ ସ୍ଥିର ଅଟେ ଏବଂ
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨੁ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ପାପ ନାଶ ହୋଇଯାଏ।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਨਿਰਮਲ ਕਥਾ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ପବିତ୍ର କଥା ହୋଇଥାଏ,
ਸੰਤਸੰਗਿ ਹਉਮੈ ਦੁਖ ਨਸਾ ॥੩॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତ ଅହଂ ଓ ଦୁଃଖ ଦୂର କରି ଦେଇଥାଏ||3||
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਕਾ ਨਹੀ ਬਿਨਾਸੁ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତ କଦାପି ନାଶ ହୁଏନାହିଁ,
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ପରମେଶ୍ଵର ରହିଥାନ୍ତି।
ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਠਾਕੁਰ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥
ହେ ନାନକ! ବାସ୍ତବରେ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତ ହିଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନିବାସ ସ୍ଥାନ ଅଟେ ଏବଂ
ਨਾਨਕ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਭਗਵਾਨੁ ॥੪॥੨੪॥੩੭॥
ସେଠାରେ ଭଗବାନ ରହିଥାନ୍ତି||4||24||37||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 5॥
ਰੋਗੁ ਕਵਨੁ ਜਾਂ ਰਾਖੈ ਆਪਿ ॥
ଯେତେବେଳେ ସ୍ଵୟଂ ଈଶ୍ଵର ରକ୍ଷାକର୍ତ୍ତା ହୋଇଥାନ୍ତି, କୌଣସି ରୋଗ କଣ ବିଗାଡି ପାରିବ।
ਤਿਸੁ ਜਨ ਹੋਇ ਨ ਦੂਖੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥
ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କୌଣସି ଦୁଃଖ ସନ୍ତାପ ଗ୍ରାସ କରେ ନାହିଁ।
ਜਿਸੁ ਊਪਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥
ଯାହା ଉପରେ ପ୍ରଭୁ କୃପା କରିଥାନ୍ତି,
ਤਿਸੁ ਊਪਰ ਤੇ ਕਾਲੁ ਪਰਹਰੈ ॥੧॥
ତାହାର ମସ୍ତକରୁ କାଳ ମଧ୍ୟ ହଟି ଯାଇଥାଏ||1||
ਸਦਾ ਸਖਾਈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
ପ୍ରଭୁ-ନାମ ସଦା ସହାୟତା କରିବା ବାଲା ଅଟେ।
ਜਿਸੁ ਚੀਤਿ ਆਵੈ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਆਵੈ ਤਾ ਕੈ ਜਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯାହାକୁ ସ୍ମରଣ ଆସିଥାଏ, ତାହାକୁ ସଦା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ମୃତ୍ୟୁ ମଧ୍ୟ ତାହା ନିକଟକୁ ଆସେ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਜਬ ਇਹੁ ਨ ਸੋ ਤਬ ਕਿਨਹਿ ਉਪਾਇਆ ॥
ଯେତେବେଳେ ଏହି ଜୀବ ନଥିଲେ, କିଏ ଏହାକୁ ଉତ୍ପନ୍ନ କରିଛନ୍ତି?
ਕਵਨ ਮੂਲ ਤੇ ਕਿਆ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥
ଏହାର ମୂଳ ମଧ୍ୟ କଣ ଥିଲା ଏବଂ କାହା ଦ୍ଵାରା ଏହା ପ୍ରକଟ ହୋଇଥିଲା।
ਆਪਹਿ ਮਾਰਿ ਆਪਿ ਜੀਵਾਲੈ ॥
ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ମାରିବା ଏବଂ ରକ୍ଷା କରିବା ବାଲା ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ਅਪਨੇ ਭਗਤ ਕਉ ਸਦਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੈ ॥੨॥
ନିଜ ଭକ୍ତର ସଦା ପାଳନ-ପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି||2||
ਸਭ ਕਿਛੁ ਜਾਣਹੁ ਤਿਸ ਕੈ ਹਾਥ ॥
ଏହା ମଧ୍ୟ ମାନ ସବୁକିଛି ତାହାଙ୍କ ହାତରେ ଅଛି,
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰੋ ਅਨਾਥ ਕੋ ਨਾਥ ॥
ମୋର ପ୍ରଭୁ ଅନାଥ ଜୀବର ନାଥ ଅଟନ୍ତି।
ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਤਾ ਕਾ ਹੈ ਨਾਉ ॥
ତାହାଙ୍କ ନାମ ଦୁଃଖର ନାଶ କରିବା ବାଲା ଅଟେ ଏବଂ
ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਤਿਸ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੩॥
ତାହାଙ୍କ ଗୁଣଗାନ ଦ୍ଵାରା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||3||
ਸੁਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸੰਤਨ ਅਰਦਾਸਿ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ସନ୍ଥଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣ;
ਜੀਉ ਪ੍ਰਾਨ ਧਨੁ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੈ ਪਾਸਿ ॥
ଆମର ଜୀବନ, ପ୍ରାଣ, ଧନ ସବୁ ତୁମର ପାଖରେ ଅଛି।
ਇਹੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਸਭ ਤੁਝਹਿ ਧਿਆਏ ॥
ଏହି ଜଗତ ତୋର ଅଟେ, ସମସ୍ତେ ତୋର ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି।