ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ଆଶା ମହଲା 4॥
ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਅਗਮਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
ସେହି ଅକାଳପୁରୁଷ ସୃଷ୍ଟିର ସମସ୍ତ ଜୀବଙ୍କ ଠାରେ ବ୍ୟାପକ ଅଛନ୍ତି, ପୁଣି ମାୟାତୀତ ଅଟନ୍ତି, ଅଗମ୍ୟ ତଥା ଅନନ୍ତ ଅଟନ୍ତି।
ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥
ହେ ସତ୍ୟସ୍ଵରୂପ ସୃଜନ ହାର ପରମାତ୍ମା! ସମସ୍ତେ ତୁମର ଧ୍ୟାନ ଅତୀତରେ ମଧ୍ୟ କରୁଥିଲେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ଆଉ ଭବିଷ୍ୟତରେ ମଧ୍ୟ କରୁଥିବେ।
ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ਜੀ ਤੂੰ ਜੀਆ ਕਾ ਦਾਤਾਰਾ ॥
ସୃଷ୍ଟିର ସମସ୍ତ ଜୀବ ତୁମର ରଚନା ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ତୁମେ ହିଁ ସବୁ ଜୀବର ପ୍ରତିଭୋଗ ଓ ମୁକ୍ତିଦାତା ଅଟ।
ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸੰਤਹੁ ਜੀ ਸਭਿ ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣਹਾਰਾ ॥
ହେ ଭକ୍ତ ଜନ! ସେହି ନିରଙ୍କାରଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର ଯିଏ ସମସ୍ତ ଦୁଃଖର ନାଶ କରି ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରୁଅଛନ୍ତି।
ਹਰਿ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਜੀ ਕਿਆ ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰਾ ॥੧॥
ନିରଙ୍କାର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସ୍ଵାମୀ ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସେବକ ଅଟନ୍ତି, ହେ ନାନକ! ମୁଁ ଦୀନର କଣ ଯୋଗ୍ୟତା ଅଛି ଯେ ମୁଁ ସେହି ଅକଥନୀୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରିବି ॥1॥
ਤੂੰ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਜੀ ਹਰਿ ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਸਮਾਣਾ ॥
ସର୍ବବ୍ୟାପକ ନିରଙ୍କାର ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଅଭେଦ ରହିଥାନ୍ତି।
ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕਿ ਭੇਖਾਰੀ ਜੀ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ॥
ସଂସାରର କିଏ ଦାତା, କିଏ ଭିକ୍ଷୁକ ରୂପ ନେଇଛି, ହେ ପରମାତ୍ମା! ଏହା ସବୁ ତୁମର ହିଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ କୌତୁକ ଅଟେ।
ਤੂੰ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ਜੀ ਹਉ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥
ତୁମେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଦାତା ଔ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଭୋକ୍ତା ଅଟ, ତୁମ ବିନା ମୁଁ ଆଉ କାହାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
ਤੂੰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਬੇਅੰਤੁ ਬੇਅੰਤੁ ਜੀ ਤੇਰੇ ਕਿਆ ਗੁਣ ਆਖਿ ਵਖਾਣਾ ॥
ତୁମେ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଅଟ, ତୁମେ ତିନି ଲୋକର ଅନ୍ତର୍ହିତ ଅଟ, ମୁଁ ତୁମ ଗୁଣକୁ ମୁଖରେ କିପରି କଥନ କରିବି?
ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨੑ ਕੁਰਬਾਣਾ ॥੨॥
ସଦଗୁରୁଜୀ କହନ୍ତି ଯେ ଯେଉଁ ଜୀବ ଆପଣଙ୍କୁ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ, ସେବା ଭାବରେ ସମର୍ପିତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ମୁଁ ସମର୍ପିତ ଅଟେ ॥2॥
ਹਰਿ ਧਿਆਵਹਿ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਸੇ ਜਨ ਜੁਗ ਮਹਿ ਸੁਖ ਵਾਸੀ ॥
ହେ ନିରଙ୍କାର! ଯିଏ ଆପଣଙ୍କୁ ମନ ଓ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ, ସେହି ମାନବ-ଜୀବ ଯୁଗ ଯୁଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୁଖ ଭୋଗ କରିଥାଏ।
ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਭਏ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਜੀਉ ਤਿਨ ਟੂਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥
ଯିଏ ଆପଣଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିଅଛି ସେ ଏହି ସଂସାରରୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ଆଉ ଆଉ ତାହାର ଯମ ଫାଶ ଛିଣ୍ଡିଯାଏ।
ਜਿਨ ਨਿਰਭਉ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਨਿਰਭਉ ਧਿਆਇਆ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਾ ਭਉ ਸਭੁ ਗਵਾਸੀ ॥
ଯିଏ ଭୟରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ସେହି ଅଭୟ ସ୍ୱରୂପ ଅକାଳପୁରୁଷଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଅଛି, ତାହାର ଜୀବନର ଭୟ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଇଛି।
ਜਿਨੑ ਸੇਵਿਆ ਜਿਨੑ ਸੇਵਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰੂਪਿ ਸਮਾਸੀ ॥
ଯିଏ ନିରଙ୍କାରଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିଅଛି, ସେବା ଭାବରେ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ଲୀନ ହୋଇଛି, ସେ ତୁମର ଦୁଃଖହର୍ତ୍ତା ରୂପରେ ହିଁ ବିଲୀନ ହୋଇଯାଇଛି।
ਸੇ ਧੰਨੁ ਸੇ ਧੰਨੁ ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਜੀਉ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਸੀ ॥੩॥
ହେ ନାନକ! ଯିଏ ନିରଙ୍କାରଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିଅଛି, ସେ ଧନ୍ୟ ଅଟେ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ସମର୍ପିତ ଅଟେ। ॥3॥
ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਜੀ ਭਰੇ ਬੇਅੰਤ ਬੇਅੰਤਾ ॥
ହେ ଅନନ୍ତସ୍ଵରୂପ! ଭକ୍ତଙ୍କ ହୃଦୟରେ ତୋର ଭକ୍ତିର ଖଜଣା ଭରି ରହିଛି।
ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਸਲਾਹਨਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਹਰਿ ਅਨਿਕ ਅਨੇਕ ਅਨੰਤਾ ॥
ତୋର ଭକ୍ତ ତିତନୀ କାଳ ତୋର ଗାନ କରିନ୍ତି ଯେ ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ତୁ ଅନନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ଅଟୁ।
ਤੇਰੀ ਅਨਿਕ ਤੇਰੀ ਅਨਿਕ ਕਰਹਿ ਹਰਿ ਪੂਜਾ ਜੀ ਤਪੁ ਤਾਪਹਿ ਜਪਹਿ ਬੇਅੰਤਾ ॥
ନାନା ପ୍ରକାର ଆରାଧନା ଆଉ ଜପ ଇତ୍ୟାଦି ଦ୍ଵାରା ସଂସାରରେ ତୋର ସାଧନା କରାଯାଏ।
ਤੇਰੇ ਅਨੇਕ ਤੇਰੇ ਅਨੇਕ ਪੜਹਿ ਬਹੁ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਜੀ ਕਰਿ ਕਿਰਿਆ ਖਟੁ ਕਰਮ ਕਰੰਤਾ ॥
ଅନେକ ଅନେକ ଋଷି ମୁନି ଓ ବିଦ୍ଵାନ କେତେ ପ୍ରକାର ଶାସ୍ତ୍ର, ସ୍ମୃତିର ଅଧ୍ୟୟନ କରି ତଥା ଷଡକର୍ମ, ଯଜ୍ଞ ଆଦି ଧର୍ମ କାର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ତୁମର ସ୍ତୁତି ଗାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਸੇ ਭਗਤ ਸੇ ਭਗਤ ਭਲੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਜੀ ਜੋ ਭਾਵਹਿ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਭਗਵੰਤਾ ॥੪॥
ହେ ନାନକ! ସେହି ସବୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାଳୁ ଭକ୍ତ ସଂସାରରେ ଭଲ ଅଟନ୍ତି ଯାହାଙ୍କୁ ନିରଙ୍କାର ଭଲ ଲାଗିଥାନ୍ତି ॥4॥
ਤੂੰ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਤਾ ਜੀ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
ହେ ଅକାଳପୁରୁଷ! ତୁମେ ଅପରମେୟ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଅନନ୍ତ ସ୍ୱରୂପ ଅଟ, ତୁମ ସମାନ ଅନ୍ୟ କେହି ମଧ୍ୟ ନାହାନ୍ତି।
ਤੂੰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੂੰ ਏਕੋ ਜੀ ਤੂੰ ਨਿਹਚਲੁ ਕਰਤਾ ਸੋਈ ॥
ଯୁଗ ଯୁଗରେ ତୁମେ ଏକ ଅଟ, ସଦା ସର୍ବଦା ତୁମେ ଅଦ୍ଵିତୀୟ ସ୍ୱରୂପ ଅଟ ଆଉ ତୁମେ ହିଁ ନିଶ୍ଚଳ ରଚୟିତା ଅଟ।
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਵਰਤੈ ਜੀ ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਰਹਿ ਸੁ ਹੋਈ ॥
ତୁମକୁ ଯାହା ଭଲ ଲାଗିଥାଏ ତାହା ହୋଇଥାଏ, ତୁମେ ଯାହା ସ୍ଵେଚ୍ଛାରେ କରିଥାଅ, ସେହି କାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଥାଏ।
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਉਪਾਈ ਜੀ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਸਿਰਜਿ ਸਭ ਗੋਈ ॥
ତୁମେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଏହି ସୃଷ୍ଟିର ରଚନା କରିଅଛ ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଏହାର ସଂହାର ମଧ୍ୟ କରୁଅଛ।
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਕਰਤੇ ਕੇ ਜੀ ਜੋ ਸਭਸੈ ਕਾ ਜਾਣੋਈ ॥੫॥੨॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ସେହି ସ୍ରଷ୍ଟା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣ ଗାନ କରୁଅଛି, ଯିଏ ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟିର ସୃଜକ ଅଟନ୍ତି ଅଥବା ଯିଏ ସମସ୍ତ ଜୀବର ଅନ୍ତର୍ମନର ଜ୍ଞାତା ଅଟନ୍ତି ॥5॥2॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପାଇହୁଏ।
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੨ ॥
ରାଗ ଆଶା ମହଲା 1 ଚଉପଦୀ ଘର 2॥
ਸੁਣਿ ਵਡਾ ਆਖੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥
ହେ ନିରଙ୍କାର ସ୍ୱରୂପ! (ଶାସ୍ତ୍ର ଓ ବିଦ୍ଵାନ ଠାରୁ) ଶୁଣି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜୀବ ତୁମକୁ ବଡ କହିଥାଏ।
ਕੇਵਡੁ ਵਡਾ ਡੀਠਾ ਹੋਈ ॥
କିନ୍ତୁ କେତେ ବଡ ଅଟେ, ଏହା ସେତେବେଳେ କେହି କହିପାରିବ ଯଦି କେହି ତୁମକୁ ଦେଖିଥିବ ଅଥବା ତୁମର ଦର୍ଶନ କରିଥିବ।