ਇਨ ਬਿਧਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇ ॥
ଏହିଭଳି ଏହି ମନ ନବ ଯୌବନ ପାଇଥାଏ,
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯଦି ଦିନରାତି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଜପ କରାଯାଏ, ଗୁରୁ ଅହଂର ମଇଳାକୁ ସଫା କରି ଦେଇଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
ସଦଗୁରୁ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଇ ଥାଆନ୍ତି,
ਇਹੁ ਜਗੁ ਹਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥੨॥
ସଦଗୁରୁଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଅନୁସାରେ ଏହି ଜଗତ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଥାଏ||2||
ਫਲ ਫੂਲ ਲਾਗੇ ਜਾਂ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥
ଯେତେବେଳେ ସ୍ଵୟଂ ଲଗାଇ ଥାଆନ୍ତି, ସୃଷ୍ଟିର ବୃକ୍ଷରେ ଫୁଲ ଲାଗିଥାଏ ଏବଂ
ਮੂਲਿ ਲਗੈ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥੩॥
ମୂଳ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଥାଏ||3||
ਆਪਿ ਬਸੰਤੁ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਵਾੜੀ ॥
ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଗତ ବଗିଚା ଅଟେ ଆଉ ବସନ୍ତ ରୂପରେ ହିଁ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଟେ।
ਨਾਨਕ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਭਗਤਿ ਨਿਰਾਲੀ ॥੪॥੫॥੧੭॥
ନାନକଙ୍କ ମତ ଯେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀକୁ ହିଁ ନିରଳ ଭକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||4||5||17||
ਬਸੰਤੁ ਹਿੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨
ବସନ୍ତ ମହଲା 3॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਭਾਈ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
ହେ ଭାଇ! ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ବାଣୀ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ।
ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦ ਅਪਣਾ ਭਾਈ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥੧॥
ମୁଁ ସର୍ବଦା ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କ ସ୍ତୁତି କରିଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ହୃଦୟ ଲଗାଇ ଥାଏ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ରାମନାମରେ ହିଁ ହୃଦୟ ଲଗାଅ,
ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾ ਹਰਿਆ ਹੋਵੈ ਇਕੁ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତୋର ମନ ଆନନ୍ଦିତ ହେବ ଏବଂ ହରିନାମ ରୂପୀ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ॥1॥ରୁହ॥
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇ ॥
ହେ ଭାଇ! ଗୁରୁ ଯାହାର ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି, ସେ ରକ୍ଷା ପାଇଥାଏ ଏବଂ ହରିନାମ ରସ ରୂପୀ ଅମୃତ ପାନ କରିଥାଏ।
ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਉਠਿ ਗਇਆ ਭਾਈ ਸੁਖੁ ਵੁਠਾ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
ତାହାର ଅନ୍ତର୍ମନରୁ ଅହଂର ଦୁଃଖ ନିବୃତ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ମନରେ ଆନନ୍ଦ ହିଁ ଆନନ୍ଦ ରହିଥାଏ||2||
ਧੁਰਿ ਆਪੇ ਜਿਨੑਾ ਨੋ ਬਖਸਿਓਨੁ ਭਾਈ ਸਬਦੇ ਲਇਅਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥
ହେ ଭାଇ! ଯାହା ଉପରେ ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ଈଶ୍ଵର କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ତାହାକୁ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ମିଳାଇ ନେଇଥାନ୍ତି।
ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਕੀ ਅਘੁਲੀਐ ਭਾਈ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥
ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ଧୂଳି ଦ୍ଵାରା ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ ହୋଇଯାଏ||3||
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਭਾਈ ਜਿਨਿ ਹਰਿਆ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ଯିଏ ବନାଇ ସୃଷ୍ଟିକୁ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ କରାଇ ଥାଏ, ତାହା ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ କରିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਸਦ ਵਸੈ ਭਾਈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੪॥੧॥੧੮॥੧੨॥੧੮॥੩੦॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ଭାଇ! ଶବ୍ଦ ଗୁରୁ ଦ୍ଵାରା ଯାହାର ମିଳନ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ସହିତ ହୋଇଯାଏ, ତାହାର ମନ-ତନରେ ସର୍ବଦା ସୁଖ ସ୍ଥିତ ହୋଇଥାଏ||4||1||18||12||18||30||
ਰਾਗੁ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ਇਕ ਤੁਕੇ
ବସନ୍ତ ମହଲା 4 ଘର 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਜਿਉ ਪਸਰੀ ਸੂਰਜ ਕਿਰਣਿ ਜੋਤਿ ॥
ଯେପରି ସୂର୍ଯ୍ୟର କିରଣ ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଥାଏ,
ਤਿਉ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਮਈਆ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ॥੧॥
ସେହିପରି ପରମାତ୍ମା ପ୍ରତି ଶରୀରରେ ରହିଥାନ୍ତି||1||
ਏਕੋ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਸ੍ਰਬ ਥਾਇ ॥
ଏକମାତ୍ର ପରମାତ୍ମା ସବୁ ଜାଗାରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି,
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਿਲੀਐ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ମୋର ମା’! ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਘਟਿ ਘਟਿ ਅੰਤਰਿ ਏਕੋ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
ପ୍ରତି ଘଟରେ ଏକ ପରମାତ୍ମା ହିଁ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਇਕੁ ਪ੍ਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੨॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସାକ୍ଷାତ ଦ୍ଵାରା ସେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଥାନ୍ତି||2||
ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
ସାରା ବିଶ୍ଵରେ ଏକ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି,
ਸਾਕਤ ਨਰ ਲੋਭੀ ਜਾਣਹਿ ਦੂਰਿ ॥੩॥
ପରନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରୁ ବିମୁଖ ଲୋଭୀ ଜୀବ ତାହାଙ୍କୁ ଦୂର ହିଁ ଭବିଥାଏ||3||
ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਰਤੈ ਹਰਿ ਲੋਇ ॥
ଏକ ଈଶ୍ଵର ହିଁ ସଂସାରରେ ସକ୍ରିୟ ଅଛନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਏਕੋੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪॥੧॥
ନାନକଙ୍କ ମତ ଯେ ଅଦ୍ଵିତୀୟ ପରମେଶ୍ଵର ଯାହା କରିଥାନ୍ତି, ତାହା ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଥାଏ||4||1||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ବସନ୍ତ ମହଲା 4॥
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਦੁਇ ਸਦੇ ਪਏ ॥
ରାତି ଏବଂ ଦିନ ଉଭୟରେ ମୃତ୍ୟୁ ବୋଲାଇ ଥାଏ,
ਮਨ ਹਰਿ ਸਿਮਰਹੁ ਅੰਤਿ ਸਦਾ ਰਖਿ ਲਏ ॥੧॥
ହେ ମନ! ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କର, କାରଣ ଅନ୍ତରେ ଏହା ରକ୍ଷା କରିଥାଏ||1||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ସର୍ବଦା ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ମନନ କର,
ਸਭੁ ਆਲਸੁ ਦੂਖ ਭੰਜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤਿ ਗਾਵਹੁ ਗੁਣ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କର, ସବୁ ଆଳସ୍ୟ ଏବଂ ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦୂର ହୋଇ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବେ॥1॥ରୁହ॥
ਮਨਮੁਖ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਹਉਮੈ ਮੁਏ ॥
ମନମୁଖୀ ଜୀବ ପୁନଃ ପୁନଃ ଅହଂକାର ଯୋଗୁଁ ମରିଥାଏ,