ਮਃ ੩ ॥ mehlaa 3. By the Third Guru: ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥ satgur sayv sukh paa-i-aa sach naam guntaas. One who has followed the teachings of the true Guru, has obtained peace and realized God, the Treasure of virtues. (ਜਿਸ ਨੇ) ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ (ਉਸ ਨੂੰ) ਗੁਣਾਂ
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ga-orhee mehlaa 5. Raag Gauree, Fifth Guru: ਰੰਗ ਸੰਗਿ ਬਿਖਿਆ ਕੇ ਭੋਗਾ ਇਨ ਸੰਗਿ ਅੰਧ ਨ ਜਾਨੀ ॥੧॥ rang sang bikhi-aa kay bhogaa in sang anDh na jaanee. ||1|| A person keeps indulging in false worldly pleasures; in the midst of these pleasures, the blind fool doesn’t understand, ਮਨੁੱਖ ਮੌਜਾਂ ਨਾਲ
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥ naanak gurmukh ubray saachaa naam samaal. ||1|| O’ Nanak, the Guru’s followers are saved from the spiritual death, by meditating on God’s Name with loving devotion. ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੇ ਮਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਾਂਭ ਕੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਚੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦੀਆ ਮਨੁ ਠਾਢੇ ॥੧॥ gur pooraa paa-i-aa vadbhaagee har mantar dee-aa man thaadhay. ||1|| By good fortune I have met the Perfect Guru. He has given me the Mantra of meditation on God’s Name, by which my mind has become tranquil. ਵੱਡੇਭਾਗਾਂ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲ ਪਿਆ ਹੈ,
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮੀਠ ਰਸ ਗਾਨੇ ॥੨॥ har kaa naam amrit ras chaakhi-aa mil satgur meeth ras gaanay. ||2|| Meeting the True Guru I have tasted the Ambrosial Nectar of God’s Name. It is sweet, like the juice of the sugarcane. ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਮੈਂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ik-oNkaar satgur parsaad. One Eternal God. realized by the grace of the True Guru: ਸਿਰੀਰਾਗ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਸਲੋਕਾ ਨਾਲਿ ॥ sireeraag kee vaar mehlaa 4 salokaa naal. Siree Raag Ki Vaar (Epic), by the Fourth Guru, With Saloks. ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ salok mehlaa 3. Shalok, by the Third
ਸੰਤ ਜਨਾ ਵਿਣੁ ਭਾਈਆ ਹਰਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਨਾਉ ॥ sant janaa vin bhaa-ee-aa har kinai na paa-i-aa naa-o. O brothers, no one has ever realized God without associating with the saints. ਹੇ ਭਰਾਓ! ਸਾਧ ਰੂਪ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਨਾਮ ਪਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਪੀਵਤੇ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਥੀਵਤੇ ਬਿਖੈ ਬਨੁ ਫੀਕਾ ਜਾਨਿਆ ॥ amrit har peevtay sadaa thir theevtay bikhai ban feekaa jaani-aa. They partake the nectar of Naam and become spiritually alive. They consider the taste of poisonous pleasures of the world as bland. ਭਗਤ-ਜਨ ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਦਾ ਛਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਦੀਵੀ ਸਥਿਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਵਿਸ਼ਿਆਂ