ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਪਾਧਰੁ ਜਾਣਿ ॥ગુરુની શિક્ષાથી જ માર્ગની જાણકારી થાય છે ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਸਾਚੈ ਤਾਣਿ ॥ગુરુના આશરે સાચું બળ પ્રાપ્ત થાય છે ਨਾਮੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲਸਿ ਰੂੜ੍ਹ੍ਹੀ ਬਾਣਿ ॥સુંદર વાણીથી નામ-સ્મરણ કરું છું ਥੈਂ ਭਾਵੈ ਦਰੁ ਲਹਸਿ ਪਿਰਾਣਿ ॥੨॥જો તને મંજુર હોય તો તારો દરવાજો ઓળખી લે છે ॥૨॥ ਊਡਾਂ ਬੈਸਾ ਏਕ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥ભલે ચાલ્યો
ਕਾਗਦ ਕੋਟੁ ਇਹੁ ਜਗੁ ਹੈ ਬਪੁਰੋ ਰੰਗਨਿ ਚਿਹਨ ਚਤੁਰਾਈ ॥આ જગત કાગળનો એક કિલ્લો છે તેના રંગ, ચિન્હ ચતુરાઈ જ છે ਨਾਨੑੀ ਸੀ ਬੂੰਦ ਪਵਨੁ ਪਤਿ ਖੋਵੈ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਖਿਨੁ ਤਾਈਂ ॥੪॥નાનકડું ટીપું તેમજ પવન ચાલવાથી તેની શોભા સમાપ્ત થઈ જાય છે અને પળમાં જીવન મૃત્યુમાં બદલાય જાય છે॥૪॥ ਨਦੀ ਉਪਕੰਠਿ ਜੈਸੇ ਘਰੁ ਤਰਵਰੁ ਸਰਪਨਿ
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥મલાર મહેલ ૫॥ ਹੇ ਗੋਬਿੰਦ ਹੇ ਗੋਪਾਲ ਹੇ ਦਇਆਲ ਲਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥હે ગોવિંદ, હે જગત પાલક હે દીનદયાળુ! ॥૧॥વિરામ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਸਖੇ ਦੀਨ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰ ॥੧॥હે પ્રાણનાથ! હે ગરીબોના સાથી! તું ગરીબોના દુઃખ કરવાવાળો છે ॥૧॥ ਹੇ ਸਮ੍ਰਥ ਅਗਮ ਪੂਰਨ ਮੋਹਿ ਮਇਆ ਧਾਰਿ ॥੨॥હે સર્વશક્તિમાન, અગમ્ય પરિપૂર્ણ પરમાત્મા! મારા પર
ਮਨਿ ਫੇਰਤੇ ਹਰਿ ਸੰਗਿ ਸੰਗੀਆ ॥જે પ્રભુના સંગી-સાથીઓ સાથે હરિનામની માળા ફેરવે છે ਜਨ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਥੀਆ ॥੨॥੧॥੨੩॥હે નાનક! તેને પ્રિયતમ પ્રભુ પ્રાણોથી પણ વધારે પ્રિય છે ॥૨॥૧॥૨૩॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥મલાર મહેલ ૫॥ ਮਨੁ ਘਨੈ ਭ੍ਰਮੈ ਬਨੈ ॥આ મન ગાઢ જંગલમાં ભટકતું ફરે છે ਉਮਕਿ ਤਰਸਿ ਚਾਲੈ ॥ઉમંગપૂર્ણ ચાલ ચાલે છે ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਬੇ
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥੨॥੨੦॥નાનક ફરમાવે છે કે અમે તેના પર હંમેશા બલિહાર જઈએ છીએ ॥૪॥૨॥૨૦॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥મલાર મહેલ ૫॥ ਪਰਮੇਸਰੁ ਹੋਆ ਦਇਆਲੁ ॥પરમાત્મા દયાળુ થયા છે ਮੇਘੁ ਵਰਸੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰ ॥અમૃતમય વરસાદ થયો છે ਸਗਲੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ॥બધા જીવ તૃપ્ત થઈ ગયા છે ਕਾਰਜ ਆਏ ਪੂਰੇ ਰਾਸੇ ॥੧॥બધા કાર્ય સંપન્ન
ਮਲਾਰ ਮਃ ੫ ॥મલાર મહેલ ૫॥ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਭਗਤਿ ਬਛਲੁ ਬਿਰਦਾਇਓ ॥ભક્તોથી પ્રેમ કરવો પ્રભુનો સ્વભાવ છે ਨਿੰਦਕ ਮਾਰਿ ਚਰਨ ਤਲ ਦੀਨੇ ਅਪੁਨੋ ਜਸੁ ਵਰਤਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥તેથી તે નિંદકોને મારીને પોતાના ચરણોની નીચે દબાવી દે છે અને આ રીતે સંપૂર્ણ વિશ્વમાં પોતાનો યશ ફેલાવે છે ॥૧॥વિરામ॥ ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਕੀਨੋ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਦਇਆ
ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜਗਦੀਸੁਰ ਪੇਖਤ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥પરમાત્મા મારા તન મનમાં જ સ્થિત છે અને હું હંમેશા તેને આસ-પાસ જ જોઉં છું ਨਾਨਕ ਰਵਿ ਰਹਿਓ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥੨॥੮॥੧੨॥હે નાનક! પ્રભુ બધાના અંતર્મનમાં સ્થિત છે તે સર્વવ્યાપક છે ॥૨॥૮॥૧૨॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥મલાર મહેલ ૫॥ ਹਰਿ ਕੈ ਭਜਨਿ ਕਉਨ ਕਉਨ ਨ ਤਾਰੇ
ਇਸਤ੍ਰੀ ਰੂਪ ਚੇਰੀ ਕੀ ਨਿਆਈ ਸੋਭ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਭਰਤਾਰੇ ॥੧॥કોમળ સ્વભાવ, દાસીની જેમ સ્ત્રી પોતાના પતિ વગર શોભા પ્રાપ્ત કરતી નથી ॥૧॥ ਬਿਨਉ ਸੁਨਿਓ ਜਬ ਠਾਕੁਰ ਮੇਰੈ ਬੇਗਿ ਆਇਓ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੇ ॥જ્યારે ઠાકુરજીએ મારી વિનંતી સાંભળી તો કૃપા કરીને આવી ગયા ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੋ ਬਨਿਓ ਸੁਹਾਗੋ ਪਤਿ ਸੋਭਾ ਭਲੇ ਅਚਾਰੇ ॥੨॥੩॥੭॥હે નાનક! મારા પતિ પ્રભુ
ਜਬ ਪ੍ਰਿਅ ਆਇ ਬਸੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਸਨਿ ਤਬ ਹਮ ਮੰਗਲੁ ਗਾਇਆ ॥જ્યારે પ્રિયતમ-પ્રભુ હૃદય-ઘરમાં આસન લગાવીને વસી ગયા તો અમે તેનું મંગલગાન કર્યું ਮੀਤ ਸਾਜਨ ਮੇਰੇ ਭਏ ਸੁਹੇਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩॥પ્રભુએ સંપૂર્ણ ગુરુથી મેળાપ કરાવ્યો તો મારા મિત્ર તેમજ સજ્જન બધા સુખી થઈ ગયા ॥૩॥ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਭਏ ਅਨੰਦਾ ਗੁਰਿ ਕਾਰਜ ਹਮਰੇ ਪੂਰੇ ॥સંપૂર્ણ
ਹਰਿ ਹਮ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਹਮ ਬੋਲਹਿ ਅਉਰੁ ਦੁਤੀਆ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਮ ਤਿਆਗੀ ॥੧॥અમે પરમાત્માના ગુણ ગાઈએ છીએ તેના નામનું ઉચ્ચારણ કરીએ છીએ અને દ્વૈતભાવનો પ્રેમ અમે ત્યાગી દીધો છે ॥૧॥ ਮਨਮੋਹਨ ਮੋਰੋ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਾਮੁ ਹਰਿ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥એક માત્ર તે જ મારા મનમોહન તેમજ પ્રિયતમ અને તે પરમાનંદ તેમજ વૈરાગ્યવાન છે ਹਰਿ ਦੇਖੇ ਜੀਵਤ ਹੈ ਨਾਨਕੁ