ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧
ଭୈରଉ ମହଲା 5 ଘର 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਗਲੀ ਥੀਤਿ ਪਾਸਿ ਡਾਰਿ ਰਾਖੀ ॥
ପଣ୍ଡିତ ସବୁ ତିଥିରେ ଲୋକଙ୍କୁ ଡରାଇ ରଖିଛନ୍ତି ଏବଂ
ਅਸਟਮ ਥੀਤਿ ਗੋਵਿੰਦ ਜਨਮਾ ਸੀ ॥੧॥
ଅଷ୍ଟମୀ ତିଥିକୁ 9ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଜନ୍ମାଷ୍ଟମୀ) ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଜନ୍ମ ବୋଲି ମାନିଥାନ୍ତି||1||
ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਰ ਕਰਤ ਕਚਰਾਇਣ ॥
ଭ୍ରମରେ ଥିବା ଏପରି ଲୋକ ନିରର୍ଥକ କଥା କହିଥାନ୍ତି ଏବଂ
ਜਨਮ ਮਰਣ ਤੇ ਰਹਤ ਨਾਰਾਇਣ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାକୁ ଏହି ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ ଯେ ଈଶ୍ଵର ଜନ୍ମ-ମରଣ ରହିତ ଅଟନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਕਰਿ ਪੰਜੀਰੁ ਖਵਾਇਓ ਚੋਰ ॥
ଜନ୍ମାଷ୍ଟମୀ ପର୍ବରେ ଲୋକମାନେ ପଞ୍ଜୁରି ବନାଇ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତିକୁ ଭୋଗ ଲଗାଇ ଥାଆନ୍ତି,
ਓਹੁ ਜਨਮਿ ਨ ਮਰੈ ਰੇ ਸਾਕਤ ਢੋਰ ॥੨॥
ଆରେ ମାୟାବୀ ପଶୁ! ପରମେଶ୍ଵର ଅମର ଅଟନ୍ତି, ସେ ନ ଜନ୍ମ ନେଇଥାନ୍ତି ଆଉ ନା ମୃତ୍ୟୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାନ୍ତି||2||
ਸਗਲ ਪਰਾਧ ਦੇਹਿ ਲੋਰੋਨੀ ॥
ସଙ୍ଗୀତ ଗାନ କରୁଅଛ, ଏହା ସବୁ ଅପରାଧର କାରଣ ଅଟେ।
ਸੋ ਮੁਖੁ ਜਲਉ ਜਿਤੁ ਕਹਹਿ ਠਾਕੁਰੁ ਜੋਨੀ ॥੩॥
ସେହି ମୁଖ ଜଳିଯିବା ଉଚିତ, ଯିଏ କହିଥାଏ ଯେ ଠାକୁରଙ୍କ ଜନ୍ମ ହୋଇଥାଏ||3||
ਜਨਮਿ ਨ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥
ହେ ଜୀବ! ତାହାଙ୍କ ଜନ୍ମ-ମରଣ ହୋଇ ନଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਹਿਓ ਸਮਾਇ ॥੪॥੧॥
ନାନକଙ୍କ ମତ ଯେ ପ୍ରଭୁ ସବୁଠାରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛନ୍ତି||4||1||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 3॥
ਊਠਤ ਸੁਖੀਆ ਬੈਠਤ ਸੁਖੀਆ ॥
ବସିବା-ଉଠିବା ସମୟରେ ସୁଖ ହି ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਭਉ ਨਹੀ ਲਾਗੈ ਜਾਂ ਐਸੇ ਬੁਝੀਆ ॥੧॥
ତାହାଙ୍କୁ କୌଣସି ଭୟ ଲାଗେ ନାହିଁ, ଯିଏ ଏହି ତଥ୍ୟକୁ ବୁଝି ନେଇଥାଏ ଯେ ଈଶ୍ଵର ଅମର ଓ ସର୍ବ ରକ୍ଷକ ଅଟନ୍ତି||1||
ਰਾਖਾ ਏਕੁ ਹਮਾਰਾ ਸੁਆਮੀ ॥
ଆମର ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ରକ୍ଷା କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି,
ਸਗਲ ਘਟਾ ਕਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ସବୁଙ୍କ ମନର ଭାବନାକୁ ଜାଣିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਸੋਇ ਅਚਿੰਤਾ ਜਾਗਿ ਅਚਿੰਤਾ ॥
ସେଠାରେ ଶୟନ କରିବା ଓ ଜାଗ୍ରତ ହେବାର କୌଣସି ଚିନ୍ତା ନାହିଁ,
ਜਹਾ ਕਹਾਂ ਪ੍ਰਭੁ ਤੂੰ ਵਰਤੰਤਾ ॥੨॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯେଉଁଠି ହେଲେ ମଧ୍ୟ ତୁ ସକ୍ରିୟ ଅଟୁ||2||
ਘਰਿ ਸੁਖਿ ਵਸਿਆ ਬਾਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
ଘରେ-ବାହାରେ ତାହାକୁ ସୁଖ ହିଁ ମିଳିଥାଏ,
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥੩॥੨॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁ ଏହି ମନ୍ତ୍ର ଦୃଢ କରାଇଛନ୍ତି||3||2||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 3॥
ਵਰਤ ਨ ਰਹਉ ਨ ਮਹ ਰਮਦਾਨਾ ॥
ନା ବ୍ରତ-ଉପବାସ ରଖିଥାଏ ଆଉ ନା ରମଜାନ ମାସରେ ରୋଜା ରଖିଥାଏ,
ਤਿਸੁ ਸੇਵੀ ਜੋ ਰਖੈ ਨਿਦਾਨਾ ॥੧॥
ଏଣୁ ଜନ୍ମରୁ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରକ୍ଷା କରିବା ବାଲା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ହିଁ ଅର୍ଚ୍ଚନା କରିଥାଏ||1||
ਏਕੁ ਗੁਸਾਈ ਅਲਹੁ ਮੇਰਾ ॥
ଏକ ମାଲିକ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ମୋର ଆଲାହା ଅଟନ୍ତି ଏବଂ
ਹਿੰਦੂ ਤੁਰਕ ਦੁਹਾਂ ਨੇਬੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହିନ୍ଦୁ-ମୁସଲମାନ ଦୁଇଟିରୁ ସମ୍ପର୍କ ଛିନ୍ନ କରିଛି॥1॥ରୁହ॥
ਹਜ ਕਾਬੈ ਜਾਉ ਨ ਤੀਰਥ ਪੂਜਾ ॥
ମୁଁ ହଜ୍ଜ ପାଇଁ କାବା ଏବଂ ପୂଜା ପାଇଁ ତୀର୍ଥ ମଧ୍ୟ ଯାଇ ନାହିଁ।
ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੨॥
ଏକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଉପାସନା କରିଥାଏ ଏବଂ କାହାକୁ ମାନେ ନାହିଁ||2||
ਪੂਜਾ ਕਰਉ ਨ ਨਿਵਾਜ ਗੁਜਾਰਉ ॥
ନା ମନ୍ଦିରରେ ପୂଜା କରିଥାଏ ଆଉ ନା ମସଜିଦରେ ନମାଜ ପଢିଥାଏ,
ਏਕ ਨਿਰੰਕਾਰ ਲੇ ਰਿਦੈ ਨਮਸਕਾਰਉ ॥੩॥
ହୃଦୟରେ କେବଳ ନିରଙ୍କାରଙ୍କ ବନ୍ଦନା କରିଥାଏ||3||
ਨਾ ਹਮ ਹਿੰਦੂ ਨ ਮੁਸਲਮਾਨ ॥
ଆମେ ହିନ୍ଦୁ କିମ୍ବା ମୁସଲମାନ ମଧ୍ୟ ନୁହେଁ,
ਅਲਹ ਰਾਮ ਕੇ ਪਿੰਡੁ ਪਰਾਨ ॥੪॥
ଏହି ଶରୀର ସେହି ରାମଙ୍କ ହିଁ ଅଟେ||4||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਇਹੁ ਕੀਆ ਵਖਾਨਾ ॥
ପଞ୍ଚମ ନାନକ ଗୁରୁ ଅର୍ଜୁନ ଦେବ କହନ୍ତି ଯେ ଆମେ ଏହି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛୁ,
ਗੁਰ ਪੀਰ ਮਿਲਿ ਖੁਦਿ ਖਸਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥੫॥੩॥
ଗୁରୁଙ୍କୁ ମିଶି ନିଜ ମାଲିକଙ୍କୁ ଜାଣି ଦେଇଛି||5||3||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 3॥
ਦਸ ਮਿਰਗੀ ਸਹਜੇ ਬੰਧਿ ਆਨੀ ॥
ଦଶ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ରୂପୀ ମୃଗ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ବାନ୍ଧି ନେଇଛି ଆଉ
ਪਾਂਚ ਮਿਰਗ ਬੇਧੇ ਸਿਵ ਕੀ ਬਾਨੀ ॥੧॥
ପାଞ୍ଚ ବିକାର ରୂପୀ ମୃଗକୁ ଶିବ-ବାଣ ଦ୍ଵାରା ଭେଦ କରା ଯାଇଛି||1||
ਸੰਤਸੰਗਿ ਲੇ ਚੜਿਓ ਸਿਕਾਰ ॥
ସତସଙ୍ଗରେ ଯେତେବେଳେ ଶିକାର ପାଇଁ ବାହାରିଛି,
ਮ੍ਰਿਗ ਪਕਰੇ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਹਥੀਆਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହତିଆର ବିନା ପାଞ୍ଚ ମୃଗକୁ ଧରି ନେଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਆਖੇਰ ਬਿਰਤਿ ਬਾਹਰਿ ਆਇਓ ਧਾਇ ॥
ଶିକାରୀ ଭଳି ପ୍ରଥମେ ବନ ବାହାରେ ଦଉଡୁ ଥିଲି
ਅਹੇਰਾ ਪਾਇਓ ਘਰ ਕੈ ਗਾਂਇ ॥੨॥
କିନ୍ତୁ ହୃଦୟ-ଘରେ ଶିକାରକୁ ପାଇଛି||2||
ਮ੍ਰਿਗ ਪਕਰੇ ਘਰਿ ਆਣੇ ਹਾਟਿ ॥
ଯେତେବେଳେ ମୃଗ ଧରି ଘରକୁ ଲେଉଟି ଆସିଛି,
ਚੁਖ ਚੁਖ ਲੇ ਗਏ ਬਾਂਢੇ ਬਾਟਿ ॥੩॥
ସତସଙ୍ଗତକୁ ମଧ୍ୟ କିଛି କିଛି ବାଣ୍ଟି ଦେଇଛି||3||
ਏਹੁ ਅਹੇਰਾ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥
ଏହି ଶିକାର ଦାନ କରି ଦେଇଛି,
ਨਾਨਕ ਕੈ ਘਰਿ ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ॥੪॥੪॥
କିନ୍ତୁ ନାନକଙ୍କ ହୃଦୟ ଘରେ କେବଳ ହରିନାମ ହିଁ ଅଛି||4||4||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଭୈରଉ ମହଲା 3॥
ਜੇ ਸਉ ਲੋਚਿ ਲੋਚਿ ਖਾਵਾਇਆ ॥ ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਚੀਤਿ ਨ ਆਇਆ ॥੧॥
ଶହେ ଥର ଖେଳାଯାଉ, ତଥାପି ମାୟାବୀ ଜୀବକୁ ଈଶ୍ଵର ସ୍ମରଣ ଆସନ୍ତି ନାହିଁ॥1॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਲੇਹੁ ਮਤੇ ॥
ହେ ଜୀବ! ସନ୍ଥଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କର ଆଉ
ਸਾਧਸੰਗਿ ਪਾਵਹੁ ਪਰਮ ਗਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ପରମଗତି ପ୍ରାପ୍ତ କର॥1॥ରୁହ॥
ਪਾਥਰ ਕਉ ਬਹੁ ਨੀਰੁ ਪਵਾਇਆ ॥ ਨਹ ਭੀਗੈ ਅਧਿਕ ਸੂਕਾਇਆ ॥੨॥
କଠିନ ପଥରରେ ଯେତେ ଜଳ ଢାଳିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହା ଭିଜେ ନହିଁ॥2॥