ਹਸਤੀ ਘੋੜੇ ਦੇਖਿ ਵਿਗਾਸਾ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ନିଜେ ହାତୀ ଆଉ ଘୋଡା ଦେଖି ବହୁତ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଥାଏ।
ਲਸਕਰ ਜੋੜੇ ਨੇਬ ਖਵਾਸਾ ॥
ସେ ସୈନ୍ୟ ଏକାଠି କରିଥାଏ ଆଉ ମନ୍ତ୍ରୀ ତଥା ବିଶ୍ଵସ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ରଖିଥାନ୍ତି
ਗਲਿ ਜੇਵੜੀ ਹਉਮੈ ਕੇ ਫਾਸਾ ॥੨॥
କିନ୍ତୁ, ଏହା ସବୁକିଛି ଅହଙ୍କାରର ଫାଶୀ ରୂପୀ ରସି ଅଟେ, ଯାହା ତାର ଗଳାରେ ପଡିଯାଏ ॥2॥
ਰਾਜੁ ਕਮਾਵੈ ਦਹ ਦਿਸ ਸਾਰੀ ॥
ଦଶ ଦିଗରେ ଶାସନ କରିବା,
ਮਾਣੈ ਰੰਗ ਭੋਗ ਬਹੁ ਨਾਰੀ ॥
ଅନେକ ଭୋଗରେ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବା ଅଧିକ ନାରୀଙ୍କୁ ଭୋଗ କରିବା
ਜਿਉ ਨਰਪਤਿ ਸੁਪਨੈ ਭੇਖਾਰੀ ॥੩॥
ଏକ ଭିକାରୀ ସ୍ଵପ୍ନରେ ରାଜା ବନିବା ସମାନ ଅଟେ। ॥3॥
ਏਕੁ ਕੁਸਲੁ ਮੋ ਕਉ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਤਾਇਆ ॥
ସଦଗୁରୁ ମୋତେ ସୁଖୀ ହେବାର ଏକ ବିଧି ବତାଇଛନ୍ତି।
ਹਰਿ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹਰਿ ਕਿਆ ਭਗਤਾ ਭਾਇਆ ॥
ସେହି ବିଧି ଏହା ଯେ ଯାହା କିଛି ଇଶ୍ଵର କରନ୍ତି, ସେ ତାହା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭକ୍ତକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਮਾਇਆ ॥੪॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁମୁଖି ନିଜର ଅହଂକାର ଦୂର କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖରେ ରହିଥାଏ ॥4॥
ਇਨਿ ਬਿਧਿ ਕੁਸਲ ਹੋਤ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
ହେ ମୋର ଭାଇ! ଏହି ବିଧି ଦ୍ଵାରା ସୁଖୀ ହୋଇଥାଏ।
ਇਉ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਰਾਮ ਸਹਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥
ଆଉ ଏହିପରି ସହାୟକ ପ୍ରଭୁ ପାଇହୁଏ। ॥1॥ରୁହ ଦ୍ଵିତୀୟ॥
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗଉଡି ଗୁଆରେରୀ ମହଲା 5 ॥
ਕਿਉ ਭ੍ਰਮੀਐ ਭ੍ਰਮੁ ਕਿਸ ਕਾ ਹੋਈ ॥
ଆମେ କାହିଁକି ଭ୍ରମ କରୁ? କେଉଁ କଥାକୁ ଭ୍ରମ କରିବା?
ਜਾ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿਆ ਸੋਈ ॥
ଯଦି ସେହି ପ୍ରଭୁ ଜଳ, ସ୍ଥଳ, ଧରିତ୍ରୀ ଆଉ ଆକାଶରେ ବିଦ୍ୟମାନ ହୋଇଛନ୍ତି,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਮਨਮੁਖ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ଭବସାଗରରୁ ବଞ୍ଚିଯାଏ, କିନ୍ତୁ, ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ ନିଜ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହରାଇଦିଏ ॥1॥
ਜਿਸੁ ਰਾਖੈ ਆਪਿ ਰਾਮੁ ਦਇਆਰਾ ॥
ଯାହାର ଦୟାର ଘର ରାମ ସ୍ଵୟଂ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି,
ਤਿਸੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ਕੋ ਪਹੁਚਨਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାର ସମକକ୍ଷ ଅନ୍ୟ କେହି ନୁହେଁ ॥1॥ରୁହ॥
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੁ ਅਨੰਤਾ ॥
ସମସ୍ତ ଜୀବଙ୍କ ଠାରେ ଏକ ଅନନ୍ତ ପରମେଶ୍ଵର ବ୍ୟାପକ ରହିଛନ୍ତି।
ਤਾ ਤੂੰ ਸੁਖਿ ਸੋਉ ਹੋਇ ਅਚਿੰਤਾ ॥
ଏଥିପାଇଁ ତୁ ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇ ସୁଖରେ ଶୋଇ ଯାଅ।
ਓਹੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਜੋ ਵਰਤੰਤਾ ॥੨॥
ସଂସାରରେ ଯାହା କିଛି ହେଉଛି ପ୍ରଭୁ ସବୁ କିଛି ଜାଣିଥାନ୍ତି ॥2॥
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਜਿਨ ਦੂਜੀ ਪਿਆਸਾ ॥
ଯେଉଁ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ ଜୀବକୁ ମାୟାର ତୃଷ୍ଣା ଲାଗିଯାଏ, ସେ ମାୟାର ମୋହରେ ଫସି ମରିଥାଏ।
ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਭਵਹਿ ਧੁਰਿ ਕਿਰਤਿ ਲਿਖਿਆਸਾ ॥
ସେ ଅନେକ ଯୋନିରେ ବୁଲୁଥାଏ, ତାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ହିଁ ଏପରି କର୍ମ ଲେଖାଯାଇଥାଏ।
ਜੈਸਾ ਬੀਜਹਿ ਤੈਸਾ ਖਾਸਾ ॥੩॥
ଯେପରି ସେ ବୁଣିଥାଏ (କର୍ମ କରିଥାଏ) ସେପରି ଫଳ ପାଇଥାଏ ॥3॥
ਦੇਖਿ ਦਰਸੁ ਮਨਿ ਭਇਆ ਵਿਗਾਸਾ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ମୋର ହୃଦୟ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାଇଛି।
ਸਭੁ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਗਾਸਾ ॥
ଏବେ ମୁଁ ସର୍ବତ୍ର ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରକାଶ ଦେଖୁଅଛି।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੀ ਹਰਿ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ॥੪॥੨॥੭੧॥
ପ୍ରଭୁ ନାନକଙ୍କ ଅଭିଳାଷ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଛନ୍ତି ॥4॥2॥71॥
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗଉଡି ଗୁଆରେରୀ ମହଲା 5 ॥
ਕਈ ਜਨਮ ਭਏ ਕੀਟ ਪਤੰਗਾ ॥
ହେ ପ୍ରାଣୀ! ତୁ ଅନେକ ଜନ୍ମରେ କୀଡା ଆଉ ପତଙ୍ଗ ହୋଇଥିଲୁ,
ਕਈ ਜਨਮ ਗਜ ਮੀਨ ਕੁਰੰਗਾ ॥
ଅନେକ ଜନ୍ମରେ ତୁ ହାତୀ, ମାଛ ଏବଂ ମୃଗ ହୋଇଥିଲୁ
ਕਈ ਜਨਮ ਪੰਖੀ ਸਰਪ ਹੋਇਓ ॥
ଅନେକ ଯୋନିରେ ତୁ ପକ୍ଷୀ ଏବଂ ସର୍ପ ହୋଇଥିଲୁ,
ਕਈ ਜਨਮ ਹੈਵਰ ਬ੍ਰਿਖ ਜੋਇਓ ॥੧॥
ଅନେକ ଯୋନିରେ ତୁ ଘୋଡା ଆଉ ବଳଦ ହୋଇଥିଲୁ ॥1॥
ਮਿਲੁ ਜਗਦੀਸ ਮਿਲਨ ਕੀ ਬਰੀਆ ॥
ଏବେ ତୋତେ ମାନବ ଜନ୍ମରେ ଜଗତର ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ମିଳନ କରିବା ସମୟ ମିଳିଛି,
ਚਿਰੰਕਾਲ ਇਹ ਦੇਹ ਸੰਜਰੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏଣୁ, ତୁ ତାହା ସହିତ ମିଶ, ବହୁଦିନ ପରେ ଏହି ମାନବ ଜନ୍ମ ତୋତେ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି ॥1॥ରୁହ॥
ਕਈ ਜਨਮ ਸੈਲ ਗਿਰਿ ਕਰਿਆ ॥
ଅନେକ ଯୋନିରେ ତୁ ଚଟାଣ ଏବଂ ପାହାଡରେ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥିଲୁ,
ਕਈ ਜਨਮ ਗਰਭ ਹਿਰਿ ਖਰਿਆ ॥
ଅନେକ ଜନ୍ମରେ ତୋର ମା’ର ଗର୍ଭରେ ହିଁ ନଷ୍ଟ ହୋଇଥିଲୁ,
ਕਈ ਜਨਮ ਸਾਖ ਕਰਿ ਉਪਾਇਆ ॥
ଅନେକ ଯୋନିରେ ତୁ ବନସ୍ପତି ବନି ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥିଲୁ
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੋਨਿ ਭ੍ਰਮਾਇਆ ॥੨॥
ଏହିପରି ତୁ ଚଉରାଅଶି ଲକ୍ଷ ଯୋନିରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଥିଲୁ ॥2॥
ਸਾਧਸੰਗਿ ਭਇਓ ਜਨਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ॥
ଏବେ ମୋତେ ଅମୂଲ୍ୟ ମାନବ ଜୀବନ ମିଳିଛି, ଏଣୁ, ତୁ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତି କର
ਕਰਿ ਸੇਵਾ ਭਜੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ନିଷ୍କାମ ସେବା କର ଆଉ ଗୁରୁଙ୍କ ମତି ଦ୍ଵାରା ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କର।
ਤਿਆਗਿ ਮਾਨੁ ਝੂਠੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
ତୁ ନିଜ ଅହଂକାର, ମିଥ୍ୟା ଅଭିମାନ ତ୍ୟାଗ କର,
ਜੀਵਤ ਮਰਹਿ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਨੁ ॥੩॥
ଯଦି ତୁ ନିଜ ଅହଂକାରକୁ ନଷ୍ଟ କରିଦେଉ, ତାହାହେଲେ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରରେ ସ୍ଵୀକୃତ ହେବୁ ॥3॥
ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਸੁ ਤੁਝ ਤੇ ਹੋਗੁ ॥
ହେ ପରମାତ୍ମା! ଯାହା କିଛି ମଧ୍ୟ ଅଛି କିମ୍ବା ହେବ, ତାହା ତୋର ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ,
ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕਰਣੈ ਜੋਗੁ ॥
ଅନ୍ୟ କେହି ତାହା କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ନୁହେଁ।
ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਜਾ ਲੈਹਿ ਮਿਲਾਇ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଯଦି ତୁ ନିଜେ ମିଳୁ ତାହାହେଲେ କେବଳ ମନୁଷ୍ୟ ତୋ’ ସହିତ ମିଳନ କରିଥାଏ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੪॥੩॥੭੨॥
ହେ ନାନକ! ହେ ପ୍ରାଣୀ! ତୁ ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଯଶ ଗାନ କର ॥4॥3॥72॥
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଗଉଡି ଗୁଆରେରୀ ମହଲା 5 ॥
ਕਰਮ ਭੂਮਿ ਮਹਿ ਬੋਅਹੁ ਨਾਮੁ ॥
ହେ ପ୍ରାଣୀ! ଶରୀର ରୂପୀ କର୍ମ ଭୂମିରେ ତୁ ନାମର ବୀଜ ବୁଣ।
ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਤੁਮਾਰਾ ਕਾਮੁ ॥
ତୋର କର୍ମ ସଫଳ ହୋଇଯିବ।
ਫਲ ਪਾਵਹਿ ਮਿਟੈ ਜਮ ਤ੍ਰਾਸ ॥
ତୁମେ ଫଳ (ମୋକ୍ଷ) ପ୍ରାପ୍ତ କରିବ ଆଉ ତୋର ମୃତ୍ୟୁର ଭୟ ଦୂର ହୋଇଯିବ।
ਨਿਤ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਜਾਸ ॥੧॥
ଏଥିପାଇଁ, ସର୍ବ ପ୍ରଭୁ-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୁଣ ଏବଂ ଉପମା ଗାନ କର।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅੰਤਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମକୁ ତୁ ନିଜ ହୃଦୟ ଏବଂ ମନରେ ଲଗାଇ ରଖ ଆଉ
ਸੀਘਰ ਕਾਰਜੁ ਲੇਹੁ ਸਵਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଶୀଘ୍ର ହିଁ ନିଜ କାର୍ଯ୍ୟ ହାସଲ କର ॥1॥ରୁହ॥
ਅਪਨੇ ਪ੍ਰਭ ਸਿਉ ਹੋਹੁ ਸਾਵਧਾਨੁ ॥
ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା ପାଇଁ ସଦା ସାବଧାନ ରୁହ।
ਤਾ ਤੂੰ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥
ତେବେ, ତୋତେ ତାହାଙ୍କ ଦରବାରରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ।