ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧੨
ରାଗ ଆଶା ମହଲା 5 ଘର 12 ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପାଇ ହୁଏ।
ਤਿਆਗਿ ਸਗਲ ਸਿਆਨਪਾ ਭਜੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
ନିଜର ସମସ୍ତ ଚତୁରତା ତ୍ୟାଗ କରି ନିରଙ୍କାର ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ଭଜନ କର।
ਏਕ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਬਾਝਹੁ ਸਗਲ ਦੀਸੈ ਛਾਰੁ ॥੧॥
ଏକ ସତ୍ୟ-ନାମ ବିନା ଅନ୍ୟ ସବୁ କିଛି ଧୂଳି-ମାଟି ହିଁ ଦେଖା ଦେଇଥାଏ ॥1॥
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੀਐ ਸਦ ਸੰਗਿ ॥
(ହେ ବନ୍ଧୁ!) ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସର୍ବଦା ନିଜ ସାଥି ଭାବିବା ଉଚିତ।
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦੀ ਬੂਝੀਐ ਏਕ ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
କିନ୍ତୁ, ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ହିଁ ଏକ ହରିଙ୍କ ପ୍ରେମ-ରଙ୍ଗ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଏହି ତଥ୍ୟର ଜ୍ଞାନ ମିଳିଥାଏ ॥1॥ରୁହ॥
ਸਰਣਿ ਸਮਰਥ ਏਕ ਕੇਰੀ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਠਾਉ ॥
ଏକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଶରଣ ହିଁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ଶରଣ ବିନା ଅନ୍ୟ କିଛି ଠିକଣା ନାହିଁ।
ਮਹਾ ਭਉਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੨॥
ସର୍ବଦା ହରିଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମହା ଭୟାନକ ସଂସାର ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇପାର ॥2॥
ਜਨਮ ਮਰਣੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਦੁਖੁ ਨ ਜਮ ਪੁਰਿ ਹੋਇ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ତୁତି ଗାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଜନ୍ମ ମରଣ ଚକ୍ର ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଆଉ ମନୁଷ୍ୟକୁ ଯମପୁରର ଦୁଃଖ ସହନ କରିବାକୁ ପଡିଥାଏ।
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸੋਈ ਪਾਏ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੩॥
ଯାହା ଉପରେ ପ୍ରଭୁ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ନାମ ନିଧାନକୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ॥3॥
ਏਕ ਟੇਕ ਅਧਾਰੁ ਏਕੋ ਏਕ ਕਾ ਮਨਿ ਜੋਰੁ ॥
ଏକ ଇଶ୍ଵର ହିଁ ମୋର ଆଶ୍ରୟ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଏକ ସେହି ମୋର ଜୀବନର ଆଧାର ଅଟନ୍ତି, ସେ ହିଁ ମୋର ମନର ବଳ ଅଟନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਜਪੀਐ ਮਿਲਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਹੋਰੁ ॥੪॥੧॥੧੩੬॥
ହେ ନାନକ! ସତସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଜପିବା ଉଚିତ, ତାହାଙ୍କ ଅତିରିକ୍ତ ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି ॥4॥1॥136॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଆଶା ମହଲା 5 ॥
ਜੀਉ ਮਨੁ ਤਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਦੀਏ ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗ ॥
ମନୁଷ୍ୟକୁ ଏହି ଆତ୍ମା, ମନ, ତନ ଏବଂ ପ୍ରାଣ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ଅଟେ, ସେ ହିଁ ସମସ୍ତ ସ୍ଵାଦିଷ୍ଟ ପଦାର୍ଥ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି।
ਦੀਨ ਬੰਧਪ ਜੀਅ ਦਾਤਾ ਸਰਣਿ ਰਾਖਣ ਜੋਗੁ ॥੧॥
ସେ ଗାରିବାର ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ଏବଂ ଜୀବନ ଦାତା ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଶରଣରେ ଆସିଥିବା ସବୁ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି ॥1॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କରି ରହିଥାଅ।
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸਹਾਇ ਸੰਗੇ ਏਕ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
କାରଣ ଲୋକ ପରଲୋକରେ ସେ ସହାୟତା କରିଥାନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ, ଏକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ହିଁ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇ ରଖ ॥1॥ରୁହ॥
ਬੇਦ ਸਾਸਤ੍ਰ ਜਨ ਧਿਆਵਹਿ ਤਰਣ ਕਉ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ଲୋକ ସଂସାର ସାଗରରୁ ପାର ହେବା ପାଇଁ ବେଦ ଏବଂ ଶାସ୍ତ୍ର ଚିନ୍ତନ କରିଥାନ୍ତି।
ਕਰਮ ਧਰਮ ਅਨੇਕ ਕਿਰਿਆ ਸਭ ਊਪਰਿ ਨਾਮੁ ਅਚਾਰੁ ॥੨॥
ଧର୍ମ-କର୍ମ ଏବଂ ଅନେକ ପାରମ୍ପରିକ ସଂସ୍କାର ଅଛି, ପରନ୍ତୁ ନାମ ସ୍ମରଣର ଆଚରଣ ଏହି ସବୁଠାରୁ ଉଚ୍ଚରେ ଅଟେ। ॥2॥
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਬਿਨਸੈ ਮਿਲੈ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇਵ ॥
ଗୁରୁଦେବଙ୍କୁ ମିଳିବା ଦ୍ଵାରା ମନୁଷ୍ୟର କାମ ବାସନା, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ଅହଂକାର ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ।
ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਕੀ ਭਲੀ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸੇਵ ॥੩॥
ନିଜ ଅନ୍ତରରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଭଲ ଭାବରେ ସ୍ଥାପନ କର, ହରିଙ୍କ ଭକ୍ତି କର; ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସେବା ହିଁ ଭଲ କର୍ମ ଅଟେ ॥3॥
ਚਰਣ ਸਰਣ ਦਇਆਲ ਤੇਰੀ ਤੂੰ ਨਿਮਾਣੇ ਮਾਣੁ ॥
ହେ ମୋର ଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ତୋର ଚରଣର ଶରଣ ନେଇଛି, ତୁ ସମ୍ମାନହୀନର ସମ୍ମାନ ଅଟୁ।
ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਣ ਅਧਾਰੁ ਤੇਰਾ ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਤਾਣੁ ॥੪॥੨॥੧੩੭॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ହିଁ ମୋର ଆତ୍ମା ଏବଂ ପ୍ରାଣର ଆଧାର ଅଟୁ, ତୁ ହିଁ ନାନକଙ୍କ ଶକ୍ତି ଅଟୁ ॥4॥2॥137॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଆଶା ମହଲା 5 ॥
ਡੋਲਿ ਡੋਲਿ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਬਿਨਾ ਸਾਧੂ ਸੰਗ ॥
ସାଧୁଙ୍କ ସଂଗତି ବିନା ଶ୍ରଦ୍ଧାହୀନ ହୋଇ ବହୁତ ଦୁଃଖ ପାଇଛି।
ਖਾਟਿ ਲਾਭੁ ਗੋਬਿੰਦ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਇਕ ਰੰਗ ॥੧॥
ଏବେ ତୁ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମ ଦ୍ଵାରା ହରି ରସକୁ ନ୍ପାନ କର ତଥା ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ନାମର ଲାଭ ପ୍ରାପ୍ତ କର ॥1॥
ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਨੀਤਿ ॥
(ହେ ବନ୍ଧୁ!) ନିତ୍ୟ ହରିନାମର ଜପ କରିବା ଉଚିତ।
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਧਿਆਇ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਤਿਆਗਿ ਅਵਰ ਪਰੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କର ଆଉ ଅନ୍ୟ ସବୁ ପ୍ରେମ ତ୍ୟାଗ କର ॥1॥ରୁହ॥
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜੀਅ ਦਾਤਾ ਆਪਿ ॥
ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ କରିବା ଏବଂ ଜୀବଙ୍କ ଦ୍ଵାରା କରାଇବା ପାଇଁ ସମର୍ଥ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜୀବନ ଦାତା ଅଟନ୍ତି।
ਤਿਆਗਿ ਸਗਲ ਸਿਆਣਪਾ ਆਠ ਪਹਰ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਿ ॥੨॥
ନିଜର ସବୁ ଚତୁରତା ତ୍ୟାଗ କରି ଆଠ ପହର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଜପ କର ॥2॥
ਮੀਤੁ ਸਖਾ ਸਹਾਇ ਸੰਗੀ ਊਚ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥
ସେ ସର୍ବୋଚ୍ଚ, ଅଗମ୍ୟ, ଅପାର ପ୍ରଭୁ ତୋର ମିତ୍ର, ସଖା, ସହାୟକ ଏବଂ ସାଥି ବନିଯିବେ।
ਚਰਣ ਕਮਲ ਬਸਾਇ ਹਿਰਦੈ ਜੀਅ ਕੋ ਆਧਾਰੁ ॥੩॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣ-କମଳ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କର, କେବଳ ସେ ହିଁ ଜୀବନର ଆଧାର ଅଟନ୍ତି ॥3॥
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਣ ਤੇਰਾ ਜਸੁ ਗਾਉ ॥
ହେ ମୋର ପରଂବ୍ରହ୍ମ ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ କୃପା କର, କାରଣ ତୋର ଗୁଣଗାନ ଏବଂ ଯଶୋଗାନ କରିବି।
ਸਰਬ ਸੂਖ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜਪਿ ਜੀਵੈ ਨਾਨਕੁ ਨਾਉ ॥੪॥੩॥੧੩੮॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମର ସ୍ମରଣ କରି ଜୀବନ ଅତିବାହିତ କରିବା ପାଇଁ ନାନକଙ୍କ ପାଇଁ ସର୍ବ ସୁଖ ଏବଂ ବଡ ବଡିମା ଅଟେ ॥4॥3॥138॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଆଶା ମହଲା 5 ॥
ਉਦਮੁ ਕਰਉ ਕਰਾਵਹੁ ਠਾਕੁਰ ਪੇਖਤ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ॥
ହେ ଠାକୁର! ମୁଁ ସାଧୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ତୋର ଦର୍ଶନ କରିଥାଏ, ତୁ ମୋ’ ଠାରେ ଏହି ଉଦ୍ୟମ କରାଇ ଥାଅ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚਰਾਵਹੁ ਰੰਗਨਿ ਆਪੇ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਰੰਗਿ ॥੧॥
ହେ ମୋର ପ୍ରଭୁ! ମୋର ମନରେ ହରିନାମର ରଙ୍ଗ ଦିଅ, ତୁମେ ସ୍ଵୟଂ ମୋତେ ନିଜର ନାମ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ କର ॥1॥
ਮਨ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਜਾਪਿ ॥
ମୁଁ ନିଜ ମନରେ ରାମ ନାମର ଜପ କରିଥାଏ।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਵਸਹੁ ਮੇਰੈ ਹਿਰਦੈ ਹੋਇ ਸਹਾਈ ਆਪਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ନିଜ କୃପା କରି ମୋର ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପିତ ହୁଅ ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ମୋର ସହାୟକ ହୁଅ ॥1॥ରୁହ॥
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਭੁ ਪੇਖਨ ਕਾ ਚਾਉ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ନାମ ଶୁଣି ଶୁଣି ତୋର ଦର୍ଶନର ଇଚ୍ଛା ମୋ’ ଠାରେ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଛି।