ਮਿਟੇ ਅੰਧਾਰੇ ਤਜੇ ਬਿਕਾਰੇ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥
ମୋର ଅଜ୍ଞାନତା ରୂପୀ ଅନ୍ଧକାର ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ମନ ବିକାର ତ୍ୟାଗ କରିଛି, ମୋର ମନ ଠାକୁରଙ୍କ ପାଖରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਭਾਣੀ ਭਈ ਨਿਕਾਣੀ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਪਰਵਾਨਾ ॥
ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଛି, ମୋର ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਭਈ ਅਮੋਲੀ ਭਾਰਾ ਤੋਲੀ ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਦਰੁ ਖੋਲ੍ਹ੍ਹਾ ॥
ମୁଁ ଅମୂଲ୍ୟ ଓ ଅତୁଳନୀୟ ହୋଇ ଯାଇଛି, ମୋ’ ପାଇଁ ମୁକ୍ତିର ଦ୍ଵାର ଖୋଲା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਹਉ ਨਿਰਭਉ ਹੋਈ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਓਲ੍ਹ੍ਹਾ ॥੪॥੧॥੪॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ନିର୍ଭୀକ ହୋଇ ଯାଇଛି , କାରଣ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ମୋର ସାହାରା ହୋଇଛନ୍ତି||4||1||4||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୁହୀ ମହଲା 5 ॥
ਸਾਜਨੁ ਪੁਰਖੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਰਾਮ ॥
ପରମପୁରୁଷ ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ମୋର ବନ୍ଧୁ ଅଟନ୍ତି, ସେହି ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଅତିରିକ୍ତ ମୁଁ ଆଉ କାହାକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਭਾਈ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਣ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ਰਾਮ ॥
ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ ସେ ମୋର ମାତା-ପିତା, ଭାଇ, ପୁତ୍ର, ଆତ୍ମା ଏବଂ ପ୍ରାଣ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ସେ ହିଁ ମୋର ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାନ୍ତି।
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਦੀਆ ਸਰਬ ਗੁਣਾ ਭਰਪੂਰੇ ॥
ଏହି ଜୀବନ ଏବଂ ଶରୀର ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଦିଆ ହୋଇଛି, ସେ ସର୍ବଗୁଣରେ ଭରପୁର ଅଛନ୍ତି।
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਰਬ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥
ମନର ଭାବନାକୁ ଜାଣିବା ବାଲା ମୋର ପ୍ରଭୁ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଅଟନ୍ତି।
ਤਾ ਕੀ ਸਰਣਿ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸਰਬ ਕਲਿਆਣਾ ॥
ତାହାଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସି ମୁଁ ସାରା ସୁଖ ହାସଲ କରି ନେଇଛି ଆଉ ସର୍ବ କଲ୍ୟାଣ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਸਦਾ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੈ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਾ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ଏପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରତି ସଦା ସମର୍ପିତ ଅଟେ॥1॥
ਐਸਾ ਗੁਰੁ ਵਡਭਾਗੀ ਪਾਈਐ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪੈ ਰਾਮ ॥
ଏପରି ଗୁରୁ ବଡ ଭାଗ୍ୟରୁ ହିଁ ମିଳିଥାନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବୋଧ ହୋଇଥାଏ।
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਉਤਰਹਿ ਹਰਿ ਸੰਤ ਧੂੜੀ ਨਿਤ ਨਾਪੈ ਰਾਮ ॥
ଯିଏ ନିତ୍ୟ ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳିରେ ସ୍ନାନ କରିଥାଏ, ତାହାର ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତରର ସବୁ ପାପ ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਹਰਿ ਧੂੜੀ ਨਾਈਐ ਪ੍ਰਭੂ ਧਿਆਈਐ ਬਾਹੁੜਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਈਐ ॥
ହରିଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳିରେ ସ୍ନାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନ-ମନନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ପୁନର୍ବାର ଯୋନିରେ ଆସିବାକୁ ପଡେ ନାହିଁ।
ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਭ੍ਰਮ ਭਉ ਭਾਗੇ ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗି ଯାଇଛି, ତାହାର ଭ୍ରମ ଏବଂ ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ତାହାକୁ ମନୋବାଞ୍ଚିତ ଫଳର ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਹਰਿ ਗੁਣ ਨਿਤ ਗਾਏ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਫਿਰਿ ਸੋਗੁ ਨਾਹੀ ਸੰਤਾਪੈ ॥
ଯିଏ ନିତ୍ୟ ହରିଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ, ନାମର ମନନ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ କୌଣସି ଚିନ୍ତା ଓ ଦୁଃଖ ସ୍ପର୍ଶ କରେ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜੀਅ ਕਾ ਦਾਤਾ ਪੂਰਾ ਜਿਸੁ ਪਰਤਾਪੈ ॥੨॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାର ସାରା ଦୁନିଆରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରତାପ ଅଛି, ସେହି ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଜୀବନ ଦେବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି॥2॥
ਹਰਿ ਹਰੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਨਿਧੇ ਹਰਿ ਸੰਤਨ ਕੈ ਵਸਿ ਆਏ ਰਾਮ ॥
ଶ୍ରୀହରି ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସେ ନିଜ ସନ୍ଥଙ୍କ ବଶରେ ହିଁ ଆସିଥାନ୍ତି।
ਸੰਤ ਚਰਣ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਪਰਮ ਪਦ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣରେ ଲାଗିଥାଏ, ଗୁରୁ ସେବାରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ହୋଇଥାଏ, ତାହାକୁ ହିଁ ମୁକ୍ତି ମିଳିଥାଏ।
ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਆਪੁ ਮਿਟਾਇਆ ਹਰਿ ਪੂਰਨ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ଯାହା ଉପରେ ଶ୍ରୀହରି ପୂର୍ଣ୍ଣ କୃପା କରିଛନ୍ତି, ସେ ନିଜ ଅହଂତ୍ଵକୁ ଦୂର କରି ପରମପଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି।
ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਹੋਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ਹਰਿ ਭੇਟਿਆ ਏਕੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥
ତାହାକୁ ପ୍ରଭୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ତାହାର ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ସବୁ ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਤਿਨ ਹੀ ਮੇਲਿ ਲੀਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇਆ ॥
ଯେଉଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଅଂଶ ସେ ଥିଲା, ତାହାକୁ ସେ ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳାଇ ନେଇଛନ୍ତି, ତାହାର ଜ୍ୟୋତି ପରମ ଜ୍ୟୋତିରେ ବିଲୀନ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਜਪੀਐ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥
ହେ ନାନକ! ଯିଏ ପବିତ୍ର ସ୍ୱରୂପ ନାମ ସ୍ମରଣ କରିଛି, ସେ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି॥3॥
ਗਾਉ ਮੰਗਲੋ ਨਿਤ ਹਰਿ ਜਨਹੁ ਪੁੰਨੀ ਇਛ ਸਬਾਈ ਰਾਮ ॥
ହେ ଭକ୍ତଜନ! ନିତ୍ୟ ଭଗବାନଙ୍କ ଯଶୋଗାନ କର, ଏହାଦ୍ବାରା ତୁମର ସବୁ କାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯିବ।
ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਅਪੁਨੇ ਸੁਆਮੀ ਸੇਤੀ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਈ ਰਾਮ ॥
ଯିଏ ନିଜ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ରଙ୍ଗରେ ମଗ୍ନ ରହିଥାଏ, ସେ ଜନ୍ମ-ମରଣ ଠାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਅਬਿਨਾਸੀ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪਾਏ ॥
ଯିଏ ନାମର ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ହିଁ ଅବିନାଶୀ ପ୍ରଭୁ ମିଳିଥାନ୍ତି ଆଉ ତାହାଙ୍କ ସାରା ମନୋରଥ ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਘਨੇਰੇ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਲਾਏ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ମନ ଲଗାଇବା ଦ୍ଵାରା ବଡ ଶାନ୍ତି ଓ ଆନନ୍ଦ ମିଳିଥାଏ।
ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਅਬਿਨਾਸੀ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਸਾਈ ॥
ଅନଶ୍ଵର ପରମାତ୍ମା ପ୍ରତ୍ୟେକ ହୃଦୟରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି ଆଉ ଦେଶ-ଦେଶାନ୍ତରର ସବୁସ୍ଥାନରେ ସେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਾਰਜ ਸਗਲੇ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਲਾਈ ॥੪॥੨॥੫॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ମନ ଲଗାଇବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ ପୁରା ହୋଇଯାଏ||4||2||5||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସୁହୀ ମହଲା 5 ॥
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਆਮੀ ਨੇਤ੍ਰ ਦੇਖਹਿ ਦਰਸੁ ਤੇਰਾ ਰਾਮ ॥
ହେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ ସ୍ଵାମୀ! ଏପରି କୃପା କର, ଯେପରି ମୋର ନେତ୍ର ତୋର ଦର୍ଶନ କରି ପାରିବ।
ਲਾਖ ਜਿਹਵਾ ਦੇਹੁ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਮੁਖੁ ਹਰਿ ਆਰਾਧੇ ਮੇਰਾ ਰਾਮ ॥
ହେ ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଜିହ୍ଵା ଦିଅ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ମୋର ମୁଖ ତୋ’ ନାମର ଆରାଧନା କରିପାରିବ।
ਹਰਿ ਆਰਾਧੇ ਜਮ ਪੰਥੁ ਸਾਧੇ ਦੂਖੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਕੋਈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆରାଧନା କରି ଯମ-ମାର୍ଗ ଉପରେ ବିଜୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବି ଏବଂ କୌଣସି ଦୁଃଖ ପ୍ରଭାବିତ କରି ପାରିବ ନାହିଁ।
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਨ ਸੁਆਮੀ ਜਤ ਦੇਖਾ ਤਤ ਸੋਈ ॥
ମୋର ସ୍ଵାମୀ ସମୁଦ୍ର, ପୃଥିବୀ ଏବଂ ଗଗନରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ଯେଉଁଠି ମଧ୍ୟ ଦେଖିଥାଏ, ସେଠାରେ ସେ ନଜର ଆସନ୍ତି।
ਭਰਮ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਨਾਠੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇਰ ਹੂ ਤੇ ਨੇਰਾ ॥
ମୋର ସାରା ଭ୍ରମ, ମୋହ ଏବଂ ବିକାର ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ନିକଟରୁ ଦେଖା ଦେଇଥାନ୍ତି।