ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 4॥
ਸਤਗੁਰ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਣ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
ହେ ସଦଗୁରୁ! ଦୟା କର ଆଉ ମୋତେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରାଣ ହରିଙ୍କ ସହିତ ମିଶାଇ ଦିଅ।
ਹਮ ਚੇਰੀ ਹੋਇ ਲਗਹ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥੧॥
ମୁଁ ଦାସୀ ବନି ଗୁରୁ-ଚରଣରେ ଲାଗି ଯାଇଛି, ଯିଏ ଯିଏ ମୋତେ ପ୍ରଭୁ ମିଳନର ମାର୍ଗ ଦେଖାଇଛନ୍ତି॥1॥
ਰਾਮ ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
ହେ ରାମ! ହରିଙ୍କ ନାମ ହିଁ ମୋର ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଛି।
ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਬੇਲੀ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਹਰਿ ਸਖਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହରିଙ୍କ ବିନା ମୋର ଅନ୍ୟ କେହି ସାଥି ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ସେ ହିଁ ମୋର ପିତା, ମୋର ମାତା ଏବଂ ମୋର ସଚ୍ଚା ସାଥି ଅଟନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਮੇਰੇ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਨ ਰਹਹਿ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮਰਹਿ ਮੇਰੀ ਮਾਇਆ॥
ହେ ମୋର ମାତା! ନିଜ ପ୍ରିୟତମଙ୍କ ଦର୍ଶନ ବିନା ମୁଁ ଏକ କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ଜୀବିତ ରହି ପାରିବି ନାହିଁ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ବିନା ମୋର ପ୍ରାଣ ବାହାରି ଯାଇଥାଏ।
ਧਨੁ ਧਨੁ ਵਡ ਭਾਗ ਗੁਰ ਸਰਣੀ ਆਏ ਹਰਿ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
ସେହି ମନୁଷ୍ୟ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଏବଂ ଧନ୍ୟ ଅଟେ, ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ପ୍ରଭୁ ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ॥2॥
ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਸੂਝੈ ਬੂਝੈ ਮਨਿ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਉ ਜਪਾਇਆ ॥
ମୁଁ ଅନ୍ୟ କିଛି ବୁଝେ ନାହିଁ ଏବଂ ମନ ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଜପ କରାଯାଇଥିବା ନାମର ଜପ ହିଁ କରିଥାଏ।
ਨਾਮਹੀਣ ਫਿਰਹਿ ਸੇ ਨਕਟੇ ਤਿਨ ਘਸਿ ਘਸਿ ਨਕ ਵਢਾਇਆ ॥੩॥
ନାମହୀନ ଦ୍ଵାରା ଦ୍ଵାର ବୁଲି ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ॥3॥
ਮੋ ਕਉ ਜਗਜੀਵਨ ਜੀਵਾਲਿ ਲੈ ਸੁਆਮੀ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥
ହେ ଜଗତ ପାଳକ ସ୍ଵାମୀ! ମୋର ହୃଦୟରେ ନାମ ସ୍ଥାପନ କରି ଜୀବିତ କର।
ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਹੈ ਪੂਰਾ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥੫॥
ହେ ନାନକ! ମୋର ଗୁରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟନ୍ତି, ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ହିଁ ନାମ ଧ୍ୟାନ କରିଛି||4||5||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 4॥
ਸਤਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਵਡਾ ਵਡ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
ସଦଗୁରୁ ବଡ ଦାତା ଏବଂ ମହାପୁରୁଷ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ହରିଙ୍କୁ ହୃଦୟରେ ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦੀਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ମୋତେ ଜୀବନଦାନ ଦେଇଛନ୍ତି ଏବଂ ହରିଙ୍କ ନାମାମୃତର ଚିନ୍ତନ କରିଥାନ୍ତି॥1॥
ਰਾਮ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕੰਠਿ ਧਾਰੇ ॥
ହେ ରାମ! ଗୁରୁ ହରିନାମ ମୋର କଣ୍ଠରେ ସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਥਾ ਸੁਣੀ ਮਨਿ ਭਾਈ ਧਨੁ ਧਨੁ ਵਡ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ବଡ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଏବଂ ଧନ୍ୟ-ଧନ୍ୟ ଅଟେ, ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ମୁଖରେ ହରି-କଥା ଶୁଣିଛି ଆଉ ସେ ହିଁ ମୋର ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਤੇਤੀਸ ਧਿਆਵਹਿ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰੇ ॥
ତେତିଶ କୋଟି ଦେବତା ମଧ୍ୟ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ଅନ୍ତ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନାହାନ୍ତି।
ਹਿਰਦੈ ਕਾਮ ਕਾਮਨੀ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਮਾਗਹਿ ਹਾਥੁ ਪਸਾਰੇ ॥੨॥
ସେମାନେ ନିଜ ହୃଦୟରେ କାମର ବଶୀଭୂତ ହୋଇ ନାରୀର କାମନା କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ହାତ ପସାରି ରିଦ୍ଧି ମାଗିଥାନ୍ତି॥2॥
ਹਰਿ ਜਸੁ ਜਪਿ ਜਪੁ ਵਡਾ ਵਡੇਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਖਉ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
ହରି-ଯଶର ଜପ କର, ସବୁ ଧର୍ମ-କର୍ମରୁ ଏହା ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ ତଥା ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ଏହାକୁ ହୃଦୟରେ ଧାରଣ କରି ରଖ।
ਜੇ ਵਡ ਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਤਾ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਭਉਜਲੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੇ ॥੩॥
ଯଦି ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟ ହୋଇଥାଏ, ହରିଙ୍କ ଜପ କରାଯାଇ ପାରେ, ଯାହା ଭବସାଗରରୁ ପାର କରାଇ ଦେଇଥାଏ॥3॥
ਹਰਿ ਜਨ ਨਿਕਟਿ ਨਿਕਟਿ ਹਰਿ ਜਨ ਹੈ ਹਰਿ ਰਾਖੈ ਕੰਠਿ ਜਨ ਧਾਰੇ ॥
ଭଗବାନ ନିଜ ଭକ୍ତକୁ ନିକଟରେ ବସାଇ ଥାଆନ୍ତି ଏବଂ ଗଳାରେ ଲଗାଇ ରଖିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਹੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੇ ॥੪॥੬॥੧੮॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଆମର ମାତା ଏବଂ ପିତା ଅଟନ୍ତି, ଆମେ ତାହାଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅଟୁ ଏବଂ ସେ ହିଁ ଆମର ପୋଷଣ କରିଥାନ୍ତି||4||6||18||
ਰਾਗੁ ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧
ରାମକଲୀ ମହଲା 5 ଘର 1
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹੁ ਦੀਨ ਕੇ ਦਾਤੇ ਮੇਰਾ ਗੁਣੁ ਅਵਗਣੁ ਨ ਬੀਚਾਰਹੁ ਕੋਈ ॥
ହେ ଦୀନର ଦାତା! କୃପା କର, ମୋର ଗୁଣ ଅବଗୁଣ ଉପରେ କୌଣସି ବିଚାର କର ନାହିଁ।
ਮਾਟੀ ਕਾ ਕਿਆ ਧੋਪੈ ਸੁਆਮੀ ਮਾਣਸ ਕੀ ਗਤਿ ਏਹੀ ॥੧॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମାଟିକୁ ଧୋଇବା ଦ୍ଵାରା କୌଣସି ଲାଭ ନାହିଁ, ମନୁଷ୍ୟର ଅବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ଏହା ହିଁ ଅଟେ॥1॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରିବା ଦ୍ଵାରା ସୁଖ ହାସଲ ହୋଇଥାଏ,
ਜੋ ਇਛਹੁ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯେପରି କାମନା ହେବ, ସେହି ଫଳ ମିଳିବ ଏବଂ ପୁନର୍ବାର ଦୁଃଖ ମିଳିବ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਕਾਚੇ ਭਾਡੇ ਸਾਜਿ ਨਿਵਾਜੇ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਈ ॥
ପରମାତ୍ମା ମାନବ-ଶରୀର ରୂପୀ କଚ୍ଚା ପାତ୍ର ବନାଇ ଉପକାର କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ତାହାର ଅନ୍ତର୍ମନରେ ତାହାଙ୍କ ଜ୍ୟୋତି ରହିଛି।
ਜੈਸਾ ਲਿਖਤੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਹਮ ਤੈਸੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਈ ॥੨॥
ବିଧାତା ଯେପରି ଆମର ଭାଗ୍ୟ ଲେଖିଛନ୍ତି, ଆମେ ସେପରି ହିଁ କର୍ମ କରିଥାନ୍ତି॥2॥
ਮਨੁ ਤਨੁ ਥਾਪਿ ਕੀਆ ਸਭੁ ਅਪਨਾ ਏਹੋ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
କିନ୍ତୁ ଜୀବ ତନ-ମନକୁ ନିଜର ଭାବି ନେଇଛି, ଏହା ଜନ୍ମ-ମରଣର କାରଣରୁ ଅଟେ।
ਜਿਨਿ ਦੀਆ ਸੋ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮੋਹਿ ਅੰਧੁ ਲਪਟਾਣਾ ॥੩॥
ଯିଏ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ଜୀବନ ଦେଇଛନ୍ତି, ସେ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରେନାହିଁ, ଅନ୍ଧ ମନୁଷ୍ୟ ମୋହରେ ଫସି ରହିଛି॥3॥