ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥
ସେହି ସଚ୍ଚା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରରେ ହିଁ ଶୋଭା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
ତାହାକୁ ହିଁ ନିଜ ସଚ୍ଚା ଘରେ ନିବାସ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||3||
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
ପରମାତ୍ମା କୌଣସି ଭୁଲ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେ ଶାଶ୍ଵତ ଅଟନ୍ତି,
ਹੋਰਿ ਸਭਿ ਭੂਲਹਿ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
ସଂସାରର ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ ଭ୍ରମରେ ରହି ଦୈତ୍ୟଭାବରେ ନିଜ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହରାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି।
ਸਾਚਾ ਸੇਵਹੁ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
ଶୁଦ୍ଧ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କର,
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੪॥੯॥
ହେ ନାନକ! ଏହି ବାଣୀ ସତ୍ୟର ସ୍ତୁତିରେ ହିଁ ଲୀନ ରହିଥାଏ||4||9||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ବସନ୍ତ ମହଲା 3॥
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ କୃପା ବିନା ସମସ୍ତେ ଭ୍ରମରେ ହିଁ ରହିଥାନ୍ତି ଏବଂ
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
ମାୟା-ମୋହରେ ବହୁତ ଦୁଃଖ ହିଁ ପାଇଥାଏ।
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਈ ॥
ଅନ୍ଧ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀକୁ କେଉଁଠି ସ୍ଥାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ,
ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
ଏହିପରି ବିଷ୍ଠାର କିଡା ବିଷ୍ଠାରେ ହିଁ ମିଶି ଯାଇଥାଏ ||1||
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸੋ ਜਨੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
ଯିଏ ହୁକୁମକୁ ମାନିଥାଏ, ତାହାର ଜୀବନ ସଫଳ ହୋଇଥାଏ।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਾਮਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ତାହାକୁ ନାମର ନିଶାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਜਿਨੑਾ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
ଯାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ, ସେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ ଏବଂ
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ସଦା ତାହାର ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ।
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
ସଦଗୁରୁଙ୍କ ବାଣୀ ଦ୍ଵାରା ସଦା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥੨॥
ସେ ହିଁ ଆତ୍ମ-ଜ୍ୟୋତିକୁ ପରମ ଜ୍ୟୋତିରେ ମିଳାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି||2||
ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਤਾਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
କେବଳ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ହିଁ ସଂସାରକୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ,
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ନାମ ସହିତ ପ୍ରେମ ହୋଇଥାଏ।
ਬਿਨੁ ਨਾਮੈ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
ପ୍ରଭୁ-ନାମ ବିନା କାହାକୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਲੈ ਪਾਈ ॥੩॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ହିଁ ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||3||
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
ସେ ହିଁ ବୁଝିଥାଏ, ଯାହାକୁ ପରଂବ୍ରହ୍ମ ସ୍ଵୟଂ ବୁଝାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹ੍ਹਾਏ ॥
ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସେବା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଦୃଢ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਜਿਨ ਇਕੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥
ଯିଏ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଜାଣି ନେଇଥାଏ, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇଥାଏ,
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੧੦॥
ହେ ନାନକ! ପ୍ରଭୁନାମରେ ନିମଗ୍ନ ଜୀବ ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାର ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ||4||10||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ବସନ୍ତ ମହଲା 3॥
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
ଯାହା ଉପରେ ଈଶ୍ଵର କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ତାହାକୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି ଏବଂ
ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
ସ୍ଵତଃ ମନରେ ବାସ କରିଥାନ୍ତି।
ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਧੀਰ ॥
ତାପରେ ଜୀବର ମତି ନିଶ୍ଚଳ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ତାହାର ମନ ସର୍ବଦା ଶାନ୍ତ ରହିଥାଏ।
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥
ପୁଣି ସେ ଗୁଣ ଗମ୍ଭୀର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ||1||
ਨਾਮਹੁ ਭੂਲੇ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଭୁଲିବା ବାଲା ପାପର ଜହର ଖାଇ ମରି ଯାଇଥାଏ ଏବଂ
ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਨਮੁ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ନିଜ ଜନ୍ମ ବ୍ୟର୍ଥରେ ହରାଇ ପୁନଃ ଆସିଥାଏ ଓ ଯାଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਬਹੁ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
ବହୁତ ବେଶ ଧାରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନକୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ
ਬਹੁ ਅਭਿਮਾਨਿ ਅਪਣੀ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
ବହୁତ ଅଭିମାନ କରିବା ବାଲା ନିଜ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହରାଇ ଦେଇଥାଏ।
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
ସେ ହିଁ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟେ, ଯିଏ ଶବ୍ଦର ରହସ୍ୟକୁ ଜାଣି ନେଇଥାଏ ଏବଂ
ਬਾਹਰਿ ਜਾਦਾ ਘਰ ਮਹਿ ਆਣਿਆ ॥੨॥
ବାହାର ଆଡକୁ ଯାଉଥିବା ତାହାର ମନ ଘରକୁ ଆସି ଯାଇଥାଏ||2||
ਘਰ ਮਹਿ ਵਸਤੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
ହୃଦୟ ଘରେ ହିଁ ଅଗମ୍ୟ ଅପାର ନାମ ରୂପୀ ବସ୍ତୁ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛି ଏବଂ
ਗੁਰਮਤਿ ਖੋਜਹਿ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
ଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଅନୁସାରେ ଶବ୍ଦର ଚିନ୍ତନ ଦ୍ଵାରା ତାହାକୁ ସନ୍ଧାନ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
ଯାହାକୁ ହୃଦୟ ଘରେ ନାମ ରୂପୀ ନବନିଧି ପ୍ରାପ୍ତ ଭୋଇଯାଏ,
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੩॥
ସେ ସଦା ନାମ ରଙ୍ଗରେ ଲୀନ ରହି ସତ୍ୟରେ ରହିଥାଏ||3||
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਛੁ ਕਰਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ଦ୍ଵାରା କିଛି ମଧ୍ୟ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ, ଈଶ୍ଵର ହିଁ ସବୁ କରିଥାନ୍ତି।
ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
ସେ ସ୍ଵେଚ୍ଛାରେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ମିଳାଇ ନେଇଥାନ୍ତି।
ਤਿਸ ਤੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਰਿ ॥
ହେ ନାନକ! କୌଣସି ଜୀବ ତାହାଙ୍କ ଠାରୁ ନିକଟ କିମ୍ବା ଦୂରରେ ନାହାନ୍ତି,
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੪॥੧੧॥
କାରଣ ପରମାତ୍ମା ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରତି କୋଣରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛନ୍ତି||4||11||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ବସନ୍ତ ମହଲା 3॥
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਸੁਭਾਇ ॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ନିରଙ୍କାରଙ୍କ ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ,
ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸਿ ਰਹੈ ਅਘਾਇ ॥
ରାମ ନାମ ଭଜନରେ ହିଁ ତୃପ୍ତ ରହିଥାଏ।
ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਜਲਿ ਜਾਹਿ ॥
ତାହାର କୋଟି କୋଟି ପାପ ଜଳି ଯାଇଥାଏ ଏବଂ
ਜੀਵਤ ਮਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥
ସାଂସାରିକ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ମୋହ-ମାୟା ଠାରୁ ନିର୍ଲିପ୍ତ ରହି ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ହିଁ ରହିଥାଏ||1||
ਹਰਿ ਕੀ ਦਾਤਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਾਣੈ ॥
ନିଜ ଦାନକୁ ଈଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜାଣିଥାନ୍ତି।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଏହି ମନ ଖୁସି ରହି ଗୁଣର ଦାତା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମର ହିଁ ଚର୍ଚ୍ଚା କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਭਗਵੈ ਵੇਸਿ ਭ੍ਰਮਿ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
ସାଧୁ ବେଶ ଧାରଣ କରି ଭ୍ରମଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମଧ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମିଳେନାହିଁ ଏବଂ
ਬਹੁ ਸੰਜਮਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
ବହୁତ ସଂଯମ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମଧ୍ୟ କାହାକୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ।
ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥
ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ହିଁ ଭଗବାନଙ୍କୁ ପାଇଥାଏ||2||
ਕਲਿ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥
କଳିଯୁଗରେ ରାମନାମର ହିଁ କୀର୍ତ୍ତି ଅଛି,