ਨਾਮੇ ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਨਾ ਲੇਹੁ ॥੧੦॥
ନାମଦେବଙ୍କ ଓଜନ ସମାନ ସୁନା ନେଇଯାଅ, ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାଣ-ଦାନ ଦିଅ||10||
ਮਾਲੁ ਲੇਉ ਤਉ ਦੋਜਕਿ ਪਰਉ ॥
ଏହା ଶୁଣି ବାଦଶାହ କହିଛନ୍ତି, ” ଯଦି ମୁଁ ଉତ୍କୋଚ ଭାବରେ ଧନ ନେବି, ନର୍କରେ ପଡିବି।
ਦੀਨੁ ਛੋਡਿ ਦੁਨੀਆ ਕਉ ਭਰਉ ॥੧੧॥
ଧର୍ମ ତ୍ୟାଗ କରିବା ବାଲା ଦୁନିଆରେ ଅପଦସ୍ତ ହୋଇଥାଏ||11||
ਪਾਵਹੁ ਬੇੜੀ ਹਾਥਹੁ ਤਾਲ ॥
ନାମଦେବଙ୍କ ପାଦରେ ବେଡି ଥିଲା, ତଥାପି ସେ ହାତରେ ତାଳ ବଜାଇ
ਨਾਮਾ ਗਾਵੈ ਗੁਨ ਗੋਪਾਲ ॥੧੨॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ||12||
ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਜਉ ਉਲਟੀ ਬਹੈ ॥
ନାମଦେବ ନିର୍ଭୀକ ହୋଇ କହିଲେ, ” ଯଦି ଗଙ୍ଗା-ଯମୁନା ଓଲଟା ଦିଗରେ ବହିବାକୁ ଲାଗିବ
ਤਉ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਰਹੈ ॥੧੩॥
ତଥାପି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିବି||13||
ਸਾਤ ਘੜੀ ਜਬ ਬੀਤੀ ਸੁਣੀ ॥
ଯେତେବେଳେ ସାତ ଘଡି ବିତି ଯିବାର ଧ୍ୱନି ଶୁଣାଗଲା, ତଥାପି
ਅਜਹੁ ਨ ਆਇਓ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਧਣੀ ॥੧੪॥
ତିନି ଲୋକର ମାଲିକ ପରମେଶ୍ଵର ଆସିଲେ ନାହିଁ||14||
ਪਾਖੰਤਣ ਬਾਜ ਬਜਾਇਲਾ ॥ ਗਰੁੜ ਚੜ੍ਹ੍ਹੇ ਗੋਬਿੰਦ ਆਇਲਾ ॥੧੫॥
ସେତେବେଳେ ଗରୁଡ ଉପରେ ସବାର ହୋଇ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀହରି ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ||15||
ਅਪਨੇ ਭਗਤ ਪਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥ ਗਰੁੜ ਚੜ੍ਹ੍ਹੇ ਆਏ ਗੋਪਾਲ ॥੧੬॥
ନିଜ ଭକ୍ତର ପ୍ରତିପାଳନ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଗରୁଡ ଉପରେ ସବାର ହୋଇ ଭଗବାନ ଆସିଛନ୍ତି||16||
ਕਹਹਿ ਤ ਧਰਣਿ ਇਕੋਡੀ ਕਰਉ ॥
ଭଗବାନ ନାମଦେବଙ୍କୁ କହିଲେ, ” ଯଦି ତୁ କହୁ, ଧରିତ୍ରିକୁ ଓଲଟାଇ ଦେବି।
ਕਹਹਿ ਤ ਲੇ ਕਰਿ ਊਪਰਿ ਧਰਉ ॥੧੭॥
ଯଦି କହୁ, ଏହାକୁ ଉପରେ ଓଲଟାଇ ରଖିବି||17||
ਕਹਹਿ ਤ ਮੁਈ ਗਊ ਦੇਉ ਜੀਆਇ ॥
ଯଦି ତୁ କହୁ, ତୋ’ ମୃତ ଗାଈକୁ ଜୀବିତ କରିଦେବି,
ਸਭੁ ਕੋਈ ਦੇਖੈ ਪਤੀਆਇ ॥੧੮॥
ଯେପରି ସମସ୍ତେ ଦେଖି ବିଶ୍ଵାସ କରିବାକୁ ଲାଗିବେ||18||
ਨਾਮਾ ਪ੍ਰਣਵੈ ਸੇਲ ਮਸੇਲ ॥
ଭଗବାନ ମୃତ ଗାଈକୁ ଜୀବିତ କରିଲେ, ନାମଦେବ ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲେ ଗାଇର ଗୋଡରେ ରସି ବାନ୍ଧି ଦିଅ, କ୍ଷୀର ଦୁହିବି।
ਗਊ ਦੁਹਾਈ ਬਛਰਾ ਮੇਲਿ ॥੧੯॥
ବାଛୁରୀକୁ ଗାଈ ପାଖରେ ଛାଡ||19||
ਦੂਧਹਿ ਦੁਹਿ ਜਬ ਮਟੁਕੀ ਭਰੀ ॥
ଯେତେବେଳେ କ୍ଷୀର ଦୁହି ପାତ୍ର ଭରି ହୋଇ ଯାଇଛି,
ਲੇ ਬਾਦਿਸਾਹ ਕੇ ਆਗੇ ਧਰੀ ॥੨੦॥
ତାହାକୁ ବାଦଶାହ ସମ୍ମୁଖରେ ରାଖୀ ଦେଇଛନ୍ତି||20||
ਬਾਦਿਸਾਹੁ ਮਹਲ ਮਹਿ ਜਾਇ ॥
ଏହି କରିସ୍ମା ଦେଖି ବାଦଶାହ ନିଜ ମହଲକୁ ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି ଏବଂ
ਅਉਘਟ ਕੀ ਘਟ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥੨੧॥
ସେହି ସମୟରେ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି||21||
ਕਾਜੀ ਮੁਲਾਂ ਬਿਨਤੀ ਫੁਰਮਾਇ ॥
ବାଦଶାହ କାଜୀ ଏବଂ ମୁଲ୍ଲା ଦ୍ଵାରା ବିନତି କରିଛନ୍ତି ଯେ
ਬਖਸੀ ਹਿੰਦੂ ਮੈ ਤੇਰੀ ਗਾਇ ॥੨੨॥
ହେ ହିନ୍ଦୁ! ମୁଁ ତୋର ଗାଈ ଭଳି, ମୋତେ କ୍ଷମା କରିଦିଅ||22||
ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਸੁਨਹੁ ਬਾਦਿਸਾਹ ॥ ਇਹੁ ਕਿਛੁ ਪਤੀਆ ਮੁਝੈ ਦਿਖਾਇ ॥੨੩॥
ନାମଦେବ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ହେ ବାଦଶାହ! ସଲାମ! ମୋତେ କିଛି ଭରସା ଦିଅ||23||
ਇਸ ਪਤੀਆ ਕਾ ਇਹੈ ਪਰਵਾਨੁ ॥ ਸਾਚਿ ਸੀਲਿ ਚਾਲਹੁ ਸੁਲਿਤਾਨ ॥੨੪॥
ହେ ସୁଲତାନ! ଏହି ଭରସାର ଏହି ପ୍ରମାଣ ଯେ ତୁମେ ସତ୍ୟ ଓ ନମ୍ରତା ସହିତ ନିଜ କାମ କର ||24||
ਨਾਮਦੇਉ ਸਭ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥ ਮਿਲਿ ਹਿੰਦੂ ਸਭ ਨਾਮੇ ਪਹਿ ਜਾਹਿ ॥੨੫॥
ଏହିପରି ନାମଦେବ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ବାସ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସମସ୍ତ ହିନ୍ଦୁ ମିଶି ନାମଦେବଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ||25||
ਜਉ ਅਬ ਕੀ ਬਾਰ ਨ ਜੀਵੈ ਗਾਇ ॥
ଲୋକମାନେ କହିଲେ, ” ଯଦି ବର୍ତ୍ତମାନ ଗାଈ ଜୀବିତ ହୁଅନ୍ତା ନାହିଁ, ତାହାହେଲେ
ਤ ਨਾਮਦੇਵ ਕਾ ਪਤੀਆ ਜਾਇ ॥੨੬॥
ନାମଦେବଙ୍କ ଭରସା ଚାଲି ଯାଇଥାନ୍ତା||26||
ਨਾਮੇ ਕੀ ਕੀਰਤਿ ਰਹੀ ਸੰਸਾਰਿ ॥
ନାମଦେବଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତି ପୁରା ସଂସାରରେ ପ୍ରସାରିତ ହେଲା ଏବଂ
ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਲੇ ਉਧਰਿਆ ਪਾਰਿ ॥੨੭॥
ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଉଦ୍ଧାର ହୋଇ ଯାଇଛି||27||
ਸਗਲ ਕਲੇਸ ਨਿੰਦਕ ਭਇਆ ਖੇਦੁ ॥ ਨਾਮੇ ਨਾਰਾਇਨ ਨਾਹੀ ਭੇਦੁ ॥੨੮॥੧॥੧੦॥
ନାମଦେବଙ୍କ ସହିତ ଝଗଡା କରି ନିନ୍ଦୁକକୁ ସବୁ କ୍ଲେଶ ମିଳି ଯାଇଛି ଏବଂ ବଡ ଦୁଃଖ ହୋଇଛି କାରଣ ନାମଦେବ ଓ ନାରାୟଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ପ୍ରଭେଦ ନାହିଁ||28||1||10||
ਘਰੁ ੨ ॥
ଘର 2॥
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਮਿਲੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ଭଗବାନ ମିଳିଯାନ୍ତି,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ଜୀବ ସଂସାର ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਬੈਕੁੰਠ ਤਰੈ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ବୈକୁଣ୍ଠ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥੧॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି , ଜୀବ ଜୀବନ୍ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ||1||
ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਗੁਰਦੇਵ ॥
ଗୁରୁ ସର୍ବଦା ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ସେବା ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ଅଟେ ଏବଂ
ਝੂਠੁ ਝੂਠੁ ਝੂਠੁ ਝੂਠੁ ਆਨ ਸਭ ਸੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଅନ୍ୟ ସବୁ ସେବା ମିଥ୍ୟା ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ସେ ହରିନାମ ଉପାସନା ହିଁ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਨ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵੈ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ଦଶ ଦିଗରେ ଦୌଡିବାକୁ ପଡେ ନାହିଁ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਪੰਚ ਤੇ ਦੂਰਿ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, କ୍ରୋଧ ଇତ୍ୟାଦି ପାଞ୍ଚ ବିକାର ଦୂର ହୋଇଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਨ ਮਰਿਬੋ ਝੂਰਿ ॥੨॥
ଯଦି ଗୁରୁଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ମିଳିଯାଏ, ଚିନ୍ତା ଦୂର ହୋଇଯାଏ||2||
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ବାଣୀ ଅମୃତ ସମାନ ମଧୁର ହୋଇଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ କଥାର ଜ୍ଞାନ ହୋଇଯାଏ।
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇਹ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ଶରୀର ସଫଳ ହୋଇଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲੇਹਿ ॥੩॥
ଯଦି ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ ହୋଇଯାଏ, ଇଶଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପି ସବୁକିଛି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ||3||
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਭਵਨ ਤ੍ਰੈ ਸੂਝੈ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ତିନି ଲୋକର ଜ୍ଞାନ ହୋଇଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਊਚ ਪਦ ਬੂਝੈ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ମୋକ୍ଷ ଶବ୍ଦର ରହସ୍ୟ ବୁଝା ପଡିଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਸੀਸੁ ਅਕਾਸਿ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ସାଧାରଣ ମନୁଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ରାଜା ବନିଯାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਸਦਾ ਸਾਬਾਸਿ ॥੪॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି , ସଦା ପ୍ରଶଂସା ମିଳିଥାଏ||4||
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ସଦା ବୈରାଗୀ ରହିଥାଏ,
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਤਿਆਗੀ ॥
ଯଦି ଗୁରୁ କୃପାଳୁ ହୋଇଯାନ୍ତି, ପରନିନ୍ଦା ତ୍ୟାଗ କରାଯାଏ।