ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਿਓ ਭਗਤਿ ਸਰੇਸਟ ਪੂਰੀ ॥
ଖୋଜି ଖୋଜି ଏହି ସାର ତତ୍ତ୍ଵ ପାଇଛି ଯେ ଭକ୍ତି ହିଁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਇਕ ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਅਵਰ ਸਗਲ ਬਿਧਿ ਊਰੀ ॥੨॥੬੨॥੮੫॥
ହେ ନାନକ! ରାମନାମ ବିନା ଅନ୍ୟ ସବୁ ଉପାୟ ଅସମାପ୍ତ ଓ ଅସଫଳ ଅଟେ||2||62||85||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସାରଗ ମହଲା 5॥
ਸਾਚੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾਤਾਰਾ ॥
ସଚ୍ଚା ସଦଗୁରୁ ସବୁଙ୍କୁ ଦେବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି,
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਸਗਲ ਦੁਖ ਨਾਸਹਿ ਚਰਨ ਕਮਲ ਬਲਿਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଦ୍ଵାରା ସବୁ ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାଏ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ଚରଣ-କମଳ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਤਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਸਤਿ ਸਾਧ ਜਨ ਨਿਹਚਲੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ॥
ପରମେଶ୍ଵର ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ସାଧୁଜନ ସତ୍ୟ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ହରିଙ୍କ ନାମ ନିଶ୍ଚଳ ଅଟେ।
ਭਗਤਿ ਭਾਵਨੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਅਬਿਨਾਸੀ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥
ହେ ସଜ୍ଜନ! ପରଂବ୍ରହ୍ମଙ୍କ ଭକ୍ତି କର, ସେହି ଅବିନାଶୀଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କର||1||
ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁ ਮਿਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈਐ ਸਗਲ ਘਟਾ ਆਧਾਰੁ ॥
ସେ ଅପହଞ୍ଚ, ମନ ବାଣୀରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ, ତାହାଙ୍କ ଭକ୍ତିର ରହସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਹੁ ਤਾ ਕਉ ਜਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੨॥੬੩॥੮੬॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ସେହି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କର, ଯାହାଙ୍କ କୌଣସି ଅନ୍ତ ନାହିଁ||2||63||86||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସାରଗ ମହଲା 5॥
ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਬਸੇ ਮਨ ਮੇਰੈ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣ ମୋର ମନରେ ବାସ କରିଛି।
ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਠਾਕੁਰੁ ਸਭ ਥਾਈ ਨਿਕਟਿ ਬਸੈ ਸਭ ਨੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମାଲିକ ସବୁସ୍ଥାନରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି, ନିକଟରେ ରହିଥାନ୍ତି, ସବୁଙ୍କ ପାଖରେ ରହିଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਬੰਧਨ ਤੋਰਿ ਰਾਮ ਲਿਵ ਲਾਈ ਸੰਤਸੰਗਿ ਬਨਿ ਆਈ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମ ହେଲେ ବନ୍ଧନ ଛିଣ୍ଡାଇ ଆମେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇଛୁ।
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਭਇਓ ਪੁਨੀਤਾ ਇਛਾ ਸਗਲ ਪੁਜਾਈ ॥੧॥
ଆମର ଜନ୍ମ ପବିତ୍ର ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ସବୁ କାମନା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି||1||
ਜਾ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਸੋ ਹਰਿ ਕਾ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥
ଯାହା ଉପରେ ମୋର ପ୍ରଭୁ କୃପା କରିଥାନ୍ତି, ସେ ହିଁ ତାହାଙ୍କ ଯଶୋଗାନ କରିଥାଏ।
ਆਠ ਪਹਰ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਦ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥੨॥੬੪॥੮੭॥
ହେ ନାନକ! ସେ ଆଠ ପ୍ରହର ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ, ମୁଁ ସର୍ବଦା ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ||2||64||87||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସାରଗ ମହଲା 5॥
ਜੀਵਨੁ ਤਉ ਗਨੀਐ ਹਰਿ ਪੇਖਾ ॥
ଜୀବନ ସଫଳ ହୋଇଥାଏ, ଯଦି ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଦର୍ଶନ ହୋଇଯାଏ।
ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮਨਮੋਹਨ ਫੋਰਿ ਭਰਮ ਕੀ ਰੇਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁ! କୃପା କରି ଭ୍ରମର ରେଖାକୁ ଲିଭାଇ ଦିଅ॥1॥ରୁହ॥
ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਕਿਛੁ ਸਾਂਤਿ ਨ ਉਪਜਤ ਬਿਨੁ ਬਿਸਾਸ ਕਿਆ ਸੇਖਾਂ ॥
କହିବା ଓ ଶୁଣିବା ଦ୍ଵାରା ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ ବିଶ୍ଵାସ ବିନା କେହି କଣ ଶିଖି ପାରିବ।
ਪ੍ਰਭੂ ਤਿਆਗਿ ਆਨ ਜੋ ਚਾਹਤ ਤਾ ਕੈ ਮੁਖਿ ਲਾਗੈ ਕਾਲੇਖਾ ॥੧॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ତ୍ୟାଗ କରି ଯିଏ ଅନ୍ୟକୁ ଚାହିଁ ଥାଏ, ତାହାର ମୁଖରେ କାଳିମା ହିଁ ଲାଗିଥାଏ||1||
ਜਾ ਕੈ ਰਾਸਿ ਸਰਬ ਸੁਖ ਸੁਆਮੀ ਆਨ ਨ ਮਾਨਤ ਭੇਖਾ ॥
ଯାହା ପାଖରେ ସର୍ବ ସୁଖ ଦେବା ବାଲା ଈଶ୍ଵର ଅଛନ୍ତି, ସେ କୌଣସି ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଅଥବା ଦେବୀ-ଦେବତାଙ୍କୁ ମାନେ ନାହିଁ।
ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਮਗਨ ਮਨੁ ਮੋਹਿਓ ਪੂਰਨ ਅਰਥ ਬਿਸੇਖਾ ॥੨॥੬੫॥੮੮॥
ହେ ନାନକ! ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦର୍ଶନରେ ନିମଗ୍ନ ମନ ମୋହିତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସର୍ବ ମନୋକାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଥାଏ||2||65||88||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସାରଗ ମହଲା 5॥
ਸਿਮਰਨ ਰਾਮ ਕੋ ਇਕੁ ਨਾਮ ॥
କେବଳ ରାମନାମର ସ୍ମରଣ କର,
ਕਲਮਲ ਦਗਧ ਹੋਹਿ ਖਿਨ ਅੰਤਰਿ ਕੋਟਿ ਦਾਨ ਇਸਨਾਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହାଦ୍ୱାରା ଏକ କ୍ଷଣରେ ସବୁ ପାପ-ଅପରାଧ ଜଳି ଯାଇଥାଏ ଏବଂ କୋଟି କୋଟି ଦାନ-ସ୍ନାନର ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਆਨ ਜੰਜਾਰ ਬ੍ਰਿਥਾ ਸ੍ਰਮੁ ਘਾਲਤ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਫੋਕਟ ਗਿਆਨ ॥
ଅନ୍ୟ ଜଞ୍ଜାଳରେ ପରିଶ୍ରମ କରିବା ବେକାର ଅଟେ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ସବୁ ଜ୍ଞାନ ଅନୁପଯୋଗୀ ହୋଇଥାଏ।
ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਕਟ ਤੇ ਛੂਟੈ ਜਗਦੀਸ ਭਜਨ ਸੁਖ ਧਿਆਨ ॥੧॥
ଜଗଦୀଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଜନ୍ମ-ମରଣର ସଙ୍କଟରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିଯାଏ ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଧ୍ୟାନରେ ରତ ରହିବା ଦ୍ଵାରା ସୁଖର ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଥାଏ||1||
ਤੇਰੀ ਸਰਨਿ ਪੂਰਨ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨ ॥
ହେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁଖ ସାଗର! ମୁଁ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଛି, କୃପା କରି ଭକ୍ତିର ଦାନ ଦିଅ।
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਜੀਵੈ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਅਭਿਮਾਨ ॥੨॥੬੬॥੮੯॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୋର ସ୍ମରଣ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଜୀବିତ ରହିଥାଏ ଏବଂ ଏହାଦ୍ୱାରା ମୋର ଅଭିମାନ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ||2||66||89||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ସାରଗ ମହଲା 5॥
ਧੂਰਤੁ ਸੋਈ ਜਿ ਧੁਰ ਕਉ ਲਾਗੈ ॥
ବାସ୍ତବ ଧୂର୍ତ୍ତ ସେ ହିଁ ଅଟେ, ଯିଏ ଓଁକାରର ଚିନ୍ତନରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ।
ਸੋਈ ਧੁਰੰਧਰੁ ਸੋਈ ਬਸੁੰਧਰੁ ਹਰਿ ਏਕ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਪਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ହିଁ ସର୍ବୋତ୍ତମ ଅଟେ, ଧନବାନ ଅଟେ, ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରେମ ରସରେ ନିମଗ୍ନ ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਬਲਬੰਚ ਕਰੈ ਨ ਜਾਨੈ ਲਾਭੈ ਸੋ ਧੂਰਤੁ ਨਹੀ ਮੂੜ੍ਹ੍ਹਾ ॥
ଯିଏ ଛଳ-କପଟ କରିଥାଏ, ପରନ୍ତୁ ଲାଭ ଜାଣେ ନାହିଁ, ଏପରି ବ୍ୟକ୍ତି ଧୂର୍ତ୍ତ ନୁହେଁ, ବାସ୍ତବରେ ମୂର୍ଖ ଅଟେ।
ਸੁਆਰਥੁ ਤਿਆਗਿ ਅਸਾਰਥਿ ਰਚਿਓ ਨਹ ਸਿਮਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਰੂੜਾ ॥੧॥
ସେ ଲାଭ ଛାଡି କ୍ଷତି ବାଲା କାର୍ଯ୍ୟ ହିଁ କରିଥାଏ ଏବଂ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭଜନ କରେନାହିଁ||1||
ਸੋਈ ਚਤੁਰੁ ਸਿਆਣਾ ਪੰਡਿਤੁ ਸੋ ਸੂਰਾ ਸੋ ਦਾਨਾਂ ॥
ବାସ୍ତବରେ ସେ ହିଁ ଚତୁର, ବୁଦ୍ଧିମାନ, ପଣ୍ଡିତ ଅଟେ, ସେ ହିଁ ସୁରବୀର ଏବଂ ଦାନୀ ଅଟେ,
ਸਾਧਸੰਗਿ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਿਓ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪਰਵਾਨਾ ॥੨॥੬੭॥੯੦॥
ଯିଏ ସାଧୁ-ସଙ୍ଗତରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଜପ କରିଥାଏ, ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ସେ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇଥାଏ||2||67||90||