ਤੇਰੇ ਜਨ ਧਿਆਵਹਿ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਤੇ ਸਾਧੂ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଭକ୍ତଜନ ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ତୋର ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି, ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସୁଖର ଘର ଅଟେ, ଏହିପରି ସାଧୁଜନ ନାମ ଜପ କରି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାନ୍ତି
ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਸਾਧ ਜਨਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭਗਵਾਨ ॥੧॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଗୁରୁ-ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ସାଧୁଜନ ତୋହର ସ୍ତୁତି କରିଥାନ୍ତି||1||
ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਤੂ ਸੁਆਮੀ ਤੇ ਸੁਖ ਫਲ ਪਾਵਹਿ ਤੇ ਤਰੇ ਭਵ ਸਿੰਧੁ ਤੇ ਭਗਤ ਹਰਿ ਜਾਨ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ଯାହାର ହୃଦୟରେ ତୁ ରହିଥାଉ, ସେ ସର୍ବ ସୁଖ ଓ ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ଏବଂ ଭକ୍ତ ସହିତ ସଂସାର ସାଗର ପାର ହୋଇଯାଏ।
ਤਿਨ ਸੇਵਾ ਹਮ ਲਾਇ ਹਰੇ ਹਮ ਲਾਇ ਹਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਹਰਿ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਭਗਵਾਨ ॥੨॥੬॥੧੨॥
ତାହାଙ୍କ ସେବାରେ ଆମକୁ ଲଗାଇ ରଖ, ହେ ନାନକଙ୍କ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ହି ଆମର ସର୍ବସ୍ଵ ଅଟୁ||2||6||12||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨
କାନଡା ମହଲା 5 ଘର 2
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਗਾਈਐ ਗੁਣ ਗੋਪਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ॥
କୃପାନିଧି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଗୁଣାନୁବାଦ କର।
ਦੁਖ ਬਿਦਾਰਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ਸਤਿਗੁਰ ਜਾ ਕਉ ਭੇਟਤ ਹੋਇ ਸਗਲ ਸਿਧਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ସବୁ ଦୁଃଖ ନଷ୍ଟ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି, ସୁଖର ଦାତା ଅଟନ୍ତି, ସେ ହିଁ ସଚ୍ଚା ଗୁରୁ ଅଟନ୍ତି, ଯାହା ସହିତ ସାକ୍ଷାତ ହୋଇଲେ ସର୍ବ ସିଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਿਮਰਤ ਨਾਮੁ ਮਨਹਿ ਸਾਧਾਰੈ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମନକୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ,
ਕੋਟਿ ਪਰਾਧੀ ਖਿਨ ਮਹਿ ਤਾਰੈ ॥੧॥
(ନାମ ସ୍ମରଣ ଦ୍ଵାରା) କୋଟି କୋଟି ଅପରାଧ ଏକ କ୍ଷଣରେ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ||1||
ਜਾ ਕਉ ਚੀਤਿ ਆਵੈ ਗੁਰੁ ਅਪਨਾ ॥
ଯାହାକୁ ନିଜର ଗୁରୁ ସ୍ମରଣରେ ଆସିଥାନ୍ତି,
ਤਾ ਕਉ ਦੂਖੁ ਨਹੀ ਤਿਲੁ ਸੁਪਨਾ ॥੨॥
ତାହାକୁ ସ୍ଵପ୍ନରେ ମଧ୍ୟ କୌଣସି ଦୁଃଖ ସ୍ପର୍ଶ କରେନାହିଁ||2||
ਜਾ ਕਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਨਾ ਰਾਖੈ ॥
ଯାହାକୁ ନିଜର ସଦଗୁରୁ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି,
ਸੋ ਜਨੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਚਾਖੈ ॥੩॥
ସେହି ଭକ୍ତ ନିଜ ଜିହ୍ଵାରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପ କରିଥାଏ||3||
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਕੀਨੀ ਮਇਆ ॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଗୁରୁ କୃପା କରିଛନ୍ତି,
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖ ਊਜਲ ਭਇਆ ॥੪॥੧॥
ଲୋକ-ପରଲୋକରେ ମୁଖ ଉଜ୍ଜ୍ଵଳ ହୋଇ ଯାଇଛି||4||1||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କାନଡା ମହଲା 5॥
ਆਰਾਧਉ ਤੁਝਹਿ ਸੁਆਮੀ ਅਪਨੇ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମୁଁ ତୋର ହିଁ ଆରାଧନା କରିଥାଏ,
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਹਰਿ ਜਪਨੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଉଠିବା-ବସିବା, ଶୋଇବା-ଜାଗିବା, ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ତୋର ଜପ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਤਾ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਬਸਿਓ ਨਾਮੁ ॥
ତାହାର ହୃଦୟରେ ହରିନାମ ବାସ କରିଥାଏ,
ਜਾ ਕਉ ਸੁਆਮੀ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥੧॥
ଯାହାକୁ ସ୍ଵାମୀ ଦାନ କରିଥାନ୍ତି||1||
ਤਾ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਆਈ ਸਾਂਤਿ ॥
ତାହାର ହୃଦୟକୁ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ,
ਠਾਕੁਰ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਬਚਨਾਂਤਿ ॥੨॥
ଗୁରୁଙ୍କ ବଚନ ଦ୍ଵାରା ଯାହାକୁ ଠାକୁରଙ୍କ ସହିତ ଭେଟ ହୋଇଥାଏ||2||
ਸਰਬ ਕਲਾ ਸੋਈ ਪਰਬੀਨ ॥
ସେ ହିଁ ସର୍ବ କଳାରେ ପ୍ରବୀଣ ହୋଇଥାଏ,
ਨਾਮ ਮੰਤ੍ਰੁ ਜਾ ਕਉ ਗੁਰਿ ਦੀਨ ॥੩॥
ଯାହାକୁ ଗୁରୁ ହରିନାମ ମନ୍ତ୍ର ଦେଇଥାନ୍ତି||3||
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ,
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਨਾਉ ॥੪॥੨॥
ଯିଏ କଳିଯୁଗରେ ହରିନାମ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ||4||2||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କାନଡା ମହଲା 5॥
ਕੀਰਤਿ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਗਾਉ ਮੇਰੀ ਰਸਨਾਂ ॥
ହେ ମୋର ଜିହ୍ଵା! ପ୍ରଭୁଙ୍କ କୀର୍ତ୍ତି ଗାନ କର,
ਅਨਿਕ ਬਾਰ ਕਰਿ ਬੰਦਨ ਸੰਤਨ ਊਹਾਂ ਚਰਨ ਗੋਬਿੰਦ ਜੀ ਕੇ ਬਸਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସନ୍ଥ ପୁରୁଷଙ୍କ ଚରଣ ବାରମ୍ବାର ବନ୍ଦନା କର, କାରଣ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣ ଏଠାରେ ବାସ କରିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਅਨਿਕ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਦੁਆਰੁ ਨ ਪਾਵਉ ॥
ଅନେକ ପ୍ରୟାସ ପରେ ମଧ୍ୟ ଦ୍ଵାର ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ,
ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਵਉ ॥੧॥
ଯେତେବେଳେ କୃପାଳୁ ହୋଇଥାନ୍ତି, ବ୍ୟକ୍ତି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିବାରେ ଲାଗିଥାଏ||1||
ਕੋਟਿ ਕਰਮ ਕਰਿ ਦੇਹ ਨ ਸੋਧਾ ॥
କୋଟି କୋଟି କର୍ମକାଣ୍ଡ କରିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ଶରୀର ଶୁଦ୍ଧ ହୁଏନାହିଁ,
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਮਨੁ ਪਰਬੋਧਾ ॥੨॥
କିନ୍ତୁ ସାଧୁ-ପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ମନକୁ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ||2||
ਤ੍ਰਿਸਨ ਨ ਬੂਝੀ ਬਹੁ ਰੰਗ ਮਾਇਆ ॥
ମାୟାର ଅନେକ ରଙ୍ଗରେ ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟେ ନାହିଁ,
ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ॥੩॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ନେବା ମାତ୍ରେ ସର୍ବ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ||3||
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਜਬ ਭਏ ਦਇਆਲ ॥
ହେ ନାନକ! ଯେତେବେଳେ ପରମାତ୍ମା ଦୟାଳୁ ହୋଇଥାନ୍ତି,
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਉ ਛੂਟੇ ਜੰਜਾਲ ॥੪॥੩॥
ସଂସାରର ଜଞ୍ଜାଳରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିଥାଏ||4||3||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କାନଡା ମହଲା 5॥
ਐਸੀ ਮਾਂਗੁ ਗੋਬਿਦ ਤੇ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଆମର ଏହି କାମନା ଯେ
ਟਹਲ ਸੰਤਨ ਕੀ ਸੰਗੁ ਸਾਧੂ ਕਾ ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਜਪਿ ਪਰਮ ਗਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସେବାରେ ଲୀନ ରହି ହରିନାମ ଜପି ଚାଲିଥିବି ଏବଂ ଏହିପରି ପରମ ଗତି ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ॥1॥
ਪੂਜਾ ਚਰਨਾ ਠਾਕੁਰ ਸਰਨਾ ॥
ଠାକୁରଙ୍କ ଚରଣ-ଶରଣରେ ପୂଜା-ଅର୍ଚ୍ଚନା କରୁଥିବି।
ਸੋਈ ਕੁਸਲੁ ਜੁ ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਕਰਨਾ ॥੧॥
ଯାହା ପ୍ରଭୁ କରିଥାନ୍ତି, ତାହା ଭଲ ହୋଇଥାଏ||1||
ਸਫਲ ਹੋਤ ਇਹ ਦੁਰਲਭ ਦੇਹੀ ॥
ତାହାର ଦୁର୍ଲଭ ଶରୀର ସଫଳ ହୋଇଯାଏ,